Saturday 24 October 2009

Ελαιοτριβείο

Ελαιόλαδο, το υγρό χρυσάφι του Ομήρου!!!Όπως σας είχα ήδη αναφέρει στο ποστ του προηγούμενου Σαββατοκύριακου, επειδή οι ελίτσες μας είναι αρκετές μόνο σαν επιτραπέζιο έδεσμα, αγοράζουμε το λαδάκι μας από ένα ελαιοτριβείο που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του Αιγίου και συγκεκριμένα στην περιοχή "Καμάρες".
Ο ιδιοκτήτης ήταν συμμαθητής του συζύγου και έτσι πηγαίνουμε κάθε χρόνο και παίρνουμε πολύ ωραίο λάδι.
Αγοράζουμε συνήθως αγουρέλαιο γιατί λατρεύουμε την γεύση του, το χρώμα του αλλά και το άρωμα του !!!!

Σας είχα υποσχεθεί φωτογραφίες, voila λοιπόν !!!
Σακιά με ελιές. Είναι όπως τις μαζέψανε από τα δένδρα.Σ' αυτό το τελάρο-γούρνα ρίχνουνε το περιεχόμενο των σακιών,δηλαδή ελιές και φύλλα.Προχωράνε με το μηχάνημα-διάδρομο προς τα επάνωκαι βγαίνουν στο επόμενο βήμα τους, πλυμένες και χωρίς τα φύλλα.στο επόμενο στάδιο πολτοποιούνταιεδώ έχουμε λάδι με νερό (καθώς κατασταλάζει το μείγμα το λάδι επιπλέει)εδώ έχουμε πλέον το πολυπόθητο λαδάκι μας !!!! ευωδιαστό και φρέσκο !!! τέλειο !!!Η επόμενη κίνηση είναι να το βάλουν από την αντλία που έχει αυτό το ντεπόζιτο στους τενεκέδες ή σε βαρελάκια (λίμπες).
Και του χρόνου !!!!

19 comments:

Ξανθή said...

Έχω παρακολουθήσει οινοποιείο αλλά όχι ελαιοτριβείο. Μπράβο Μαράκι!!!
Και του χρόνου!!

thumbelina said...

Δεν είχε τύχει μέχρι τώρα να δω πως παράγεται το λάδι αν και κάθε χρόνο οι γονείς μου αγοράζουν απο ελαιοτριβείο.Έτσι όπως βλέπω τις φωτογραφίες φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία ίσως την επόμενη φορά πάω να δω. Καλοφάγοτο το λαδάκι!

Betty's Cuisine said...

Γνωρίζω τη διαδικασία, έχω δει και διάφορα ντοκυμαντές γιατί με ενδιαφέρουν τα σχετικά θέματα, αλλά δεν έτυχε ποτέ να δω τη διαδικασία από κοντά.
Όμορφες οι φωτό σου και κατατοπιστικό το κείμενο.
Και του χρόνου...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΥΓΙΕΙΣ!!!

Μέχρι εδώ έφτασε η μυρωδιά του αγουρόλαδου.

΄Εχω παρακολουθήσει (βγάζουμε δικό μας λάδι) και τρελαίνομαι για ψωμί καψαλισμένο με φρέσκο λάδι και ρίγανη

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Λίνα said...

Και του χρόνου Μαρία.
Και εγώ έχω παρακολουθείση όλη την διαδικασία μιας και εμείς βγάζουμε λαδάκι από τις ελίτσες μας.
Και η μυρωδιά από το αγουρέλαιο είναι το κάτι άλλο.
Εμείς βέβαια ξεκινάμε εδώ από τα τέλη του Νοέμβρη και αυτό γιατί δεν έχει βρέξει καλά για να μαυρίσουν.

Πολύ όμορφο ποστ και επίκαιρο. Μπράβο.

Μαριλένα said...

και του χρόνου, και του χρόνου, να είστε καλά να ξαναπάτε στο συμμαθητή για το λαδάκι σας!

φιλιά
και καλο βράδυ Μαράκι :))

Thalassenia said...

Και του χρόνου και καλοφάγωτο.

Θα συμφωνείς ότι τα παλιά ελαιοτριβεία είχαν μια αίγλη αξεπέραστη. Καθώς και τα πατητήρια, οι αλευρόμυλοι..
Ο εκσυχρονισμός όμως απαραίτητος, με τα υπέρ και τα κατά.

Καλό βράδυ.

kleiw said...

pw!pw!h muroudia tou agourelaiou eftase ews edw!!!posa xronia exw na faw frsko!!ths wras...me fresko xwriatiko pswmaki!!!kai tou xronou!!!Maraki mou!!!me ygeia!!!filakia apo kardias!!!

ΕΛΕΝΑ said...

Μαράκι μου και του χρόνου!!
Οι συμμαθητές οι δικοί σας, αν κρίνω και από τον Γιώργο, είναι όλοι εκλεκτοί!!
Δεν έχω παρακολουθήσει ποτέ αυτή τη διαδικασία, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα!!!
Φιλιά πολλά!!

Maria B. said...

καλησπέρα παιδιά !!! χαίρομαι πολύ που σας άρεσε η αναρτησή μου !! όπως λέτε και εσεί το φρέσκο λαδάκι με καψαλισμένο ψωμάκι είναι ότι καλύτερο !!

σε όσους έχουν ελιές τους εύχομαι με το καλό το καινούργιο τους λάδι!

και του χρόνου να είμαστε καλά !!!

Phivos Nicolaides said...

Το 'λάδωμα' σήμερα στη ζωή μας είναι τόσο κοινό, που δεν μας κάνει πια εντύπωση!! Οι φωτογραφίες όμως οι δικές μας, προκαλούν μεγάλο ενδιαφέρο. Μπράβο σου. Καλή βδομάδα να έχεις.

Unknown said...

αντε καλοφάγωτο.....πολύ ωραία επιλογη ..νάσαι καλά

eleni said...

Και του χρόνου Μαρία μου!
Η μυρουδιά από το λαδάκι στο ελαιοτριβείο πολύ μου άρεσε,όταν μικρή είχα παρακολουθήσει τη διαδικασία.
Ψωμάκι ψημένο με λαδάκι και ρίγανη τέλειο!
Φιλιά!

Δημιουργία said...

Ευλογημενος και ο καρπος και το λαδι.Να ειχαμε τωρα λιγο αγουρελαιο, ριγανη,αλατι και φρεσκοψημενο ψωμι... τελειος συνδυασμος.

Peter M said...

AMAN! Einai to oneiro mou na'ertho sthn Ellada afthn thn epoxi gia na do afto...fresco elaiolado, na boutixo to psomaki kato apo to ladaki.

Rena said...

Μαράκι μου και του χρόνου! Τέλεια ανάρτηση. Πως και δεν έκανες και μια βολτίτσα στα πάτρια βρε? :)

Vasia b. said...

Ε!!δεν παίζεσαι!!!!!!!!
Τι να πω με έχεις εντυπωσιάσει!!!!
Το έχω παρακολουθήσει απο κοντά και έτσι όπως το περιγράφεις είναι σαν να το ξαναζώ βήμα προς βήμα!!
Μπράβο Μαράκι μου και του χρόνου!!!
Πολλάααααααα φιλάκια!!!!!!!

Μαρια Νικολαου said...

Να ρωτησω η ξανθιά το νερό γιατι μπαινει μαζι με το λάδι?

Maria B. said...

@ Φοιβο, σωστοοοοοος το λάδωμα είναι συνέχεια μπροστά μας!!

@ homemade, ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.

@ eleni μου, υπέροχο το λαδάκι το φρέσκο σε φρυγανισμένο ψωμι, και ναι με ρίγανη !!! την λατρεύω την ρίγανη με το λάδι.

@ Δημιουργία μου, τέλειος - τέλειος !!!! οπως τα λες είναι !

@ Πήτερ μου, κανόνισε να έρθεις ενα φθνινόπωρο και να πάμε μαζί !!!

@ Ρενάκι μου, τι σπόντες είναι αυτές γλυκειά μου ???? χιχιιχιχ

@ Βασια μου !!!!! εφέτος έχετε ελιτσες ?? οταν πατε στο ελαιοτριβείο θα έρθω μαζί σας ! θα με φιλέψετε και κανενα μπιτονάκι φρεσκο λάδι, τι φίλοι και κοντογείτονες είμαστε !!!!

@ Μαρία Νικολαου, μολις πολτοποιηθούν οι ελιες, αρχίζει και βγαίνει ενας πηκτός πολτός, πέφτει λοιπόν το καφτό νερό μαζί και με αυτόν τον τρόπο κατακάθεται η ''μουργα'' και ερχεται στην επιφάνεια το καθαρό λαδάκι !!!
οσο για την ερώτηση σου δεν είναι ερωτηση ξανθιας είναι εύλογη ερώτηση για κάποιον που δεν ξέρει.


φιλια πολλά εστω και καθυστερημένα.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...