
Υλικά για 4-5 μερίδες
½ κιλό ρεβίθια (ένα σακουλάκι)
1 κρεμμύδι ξερό καθαρισμένο και χαραγμένο στα τέσσερα
6 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 κουταλιά της σούπας αλάτι
μισό κουταλάκι του γλυκού πιπέρι
λίγη μαγειρική σόδα
Εκτέλεση
Βάζουμε αρκετό νερό σε μια κατσαρόλα και ρίχνουμε μέσα τα ρεβίθια. Τα αφήνουμε περίπου 8-10 ώρες (ιδανικό είναι εάν τα μαγειρέψουμε το πρωί να τα έχουμε βάλει από βραδύς στο νερό). Κατόπιν τα σουρώνουμε και τα ξαναβάζουμε μέσα στην κατσαρόλα και τα τριβουμε καλά με λίγη σόδα για να φύγουν οι φλούδες. Τ’ αφήνουμε έτσι 2 ώρες. Μετά τα ξεπλένουμε πολύ καλά, δηλαδή 3-4 φορές και τα στραγγίζουμε.
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε νερό και τα ρίχνουμε να βράσουν για 15 περίπου λεπτά- θα χρειαστεί να ξαφρίσουμε.
Σουρώνουμε για να φύγει και η κιτρινίλα και ξαναβάζουμε νερό στην κατσαρόλα να ζεσταθεί. Μόλις ζεσταθεί – δεν χρειάζεται να βράσει – ρίχνουμε τα ρεβίθια, το λάδι, το κρεμμύδι, το αλάτι και το πιπέρι.
Βράζουμε τουλάχιστον μια ώρα, δοκιμάζοντας πάντα για να δούμε εάν είναι έτοιμα. Όταν δούμε ότι έγιναν, παίρνουμε από την κατσαρόλα μισό ποτήρι ζουμί και το χτυπάμε με τον χυμό μισού λεμονιού.
Το ρίχνουμε στο φαγητό και ανακατεύουμε να πάει παντού και σβήνουμε την φωτιά.
Στην περίπτωση που τα ρεβίθια μας έχουν βράσει αλλά δεν έχουν χυλώσει –συμβαίνει και αυτό καμιά φορά – διαλύουμε μια κουταλιά της σούπας κορν φλάουρ σε μισό ποτήρι νερό και το ρίχνουμε στην κατσαρόλα. Ανακατεύουμε και αφήνουμε να πάρει μια βράση. Με τον τρόπο αυτό θα έχουμε ένα χυλωμένο ζουμάκι.
Σερβίρουμε με λεμονάκι, φρεσκοτριμμένο πιπεράκι, μπόλικο ζυμωτό ψωμάκι και ελίτσες με φετούλα!!!!
Η Αχτίδα μου κάνει υπέροχα ρεβύθια , βάζει μέσα καθώς βράζουν πολύ λεμόνι, κρεμμύδι ψιλοκομμένο, λίγη ρίγανη καιλάδι.Εύκολο φαγητό υγειηνό και νηστείας.Εγώ τη κάνω Ρεβυθάδα στο φούρνο.
ReplyDeleteΟταν είμουνα μικρούλα ( πριν αρκετά χρόνια :-) )έβαζε η μαμά τα ρεβύθια στην κατσαρόλα με νερό για να φουσκώσουν και εγώ τα έτρωγα ωμά σαν στραγαλάκια.
ReplyDeleteΜαγειρεμένα σαν σουπα δεν μου αρέσουν, τα τρώω όμως σαν πιταρούδια όπως τα λέμε εμείς εδώ.
Εχω και εγώ τις παραξενιές μου τι να κάνω? :-)))
smp
Δημήτρη, η ρεβυθάδα είναι πολύ ωραίο φαγητό, το βάζεις όλη την νύχτα στο φούρνο στο πήλινο όπως στην Σίφνο?
ReplyDeletesmp, ουπς ! τι ειναι τα πιταρούδια που λέτε -εσεις εκεί?? για ενημέρωσε με ανάλυση please!!!
ReplyDeleteμήπως εννοείς ότι τα λιώνεις και τα τηγανίζεις σαν πιττούλες??
smp, καθώς επίσης ενημέρωσε σχετικά, πριν πόσα χρόνια ήσουνα μικρούλα??? χιχιιχιχιχι!!! καλή σου μέρα φιλιά στο ομορφο νησί μας!
ReplyDeleteΗ γιαγιά μου τα κάνει με το ρύζι Γενικώς τα φτιάχνουν έτσι στο χωριό μου στην Ευβοία
ReplyDeleteΜου αρέσει πολύ αυτό το φαγάκι
Πρέπει να το τρώμε έστω μια φορά την εβδομάδα και όχι μόνο σε περίοδο νηστειας
Πολύ ωραιοι είναι και οι ρεβιθοκεφτεδες
Καλημέρα !!
μαμαβικυ, εμένα η σχέση μου με τα ρεβίθια φτάνει μέχρι αυτό το πιάτο που βλέπεις! δεν πάει παραπέρα! είναι ωραίοι οι ρεβιθοκεφτέδες? τους έχω ακούσει αλλά δεν τους έχω δει ποτέ.
ReplyDeleteTην διαδικασία με την σόδα την ήξερα από βραδύς.Χμ!Μαρία θα τα κα΄νω όπως λες την επόμενη φορά.Σούπερ τα χυλωμένα ρεβύθια!..ΌΛγα
ReplyDeleteMπράβο σας που βάζετε και τέτοιες συνταγές, απλές και καθημερινές, για μας τις πιο άσχετες και καινούριες νοικοκυρές.
ReplyDeleteΕλπίζω να δούμε και άλλες τέτοιες.
Ωραία τα ρεβυθάκια σου Μαράκι μου! Χυλωμένα και λεμονάτα όπως μου αρέσουν. Γεια στα χέρια σου.
ReplyDeleteΜαρία,νόστιμα τα ρεβίθια,αλλά όλοι στο σπίτιτα τρώνε με ρύζι και ντοματούλα.Δεν τα έχω φτιάξει ποτέ σούπα.Συμφωνώ με τη Βίκυ,στην Εύβοια έτσι τα συνηθίζουμε.Αλήθεια,από ποιο χωριό είναι;
ReplyDeleteΕδώ δε αντί για ρύζι,βάζουν κριθαράκι,αλλά δε μου αρέσουν έτσι.
Πολύ ωραία είναι στη γάστρα με διάφορα λαχανικά,καρότα,πιπεριές Φλωρίνης,σέλινο-εγώ βάζω ,ότι μου βρίσκεται.
Φιλιά!
Καλημέρα!!!
ReplyDeleteΜαράκι μου βρήκες το αδύνατο σημείο μου!
Ναι, ναι, δεν ντρέπομαι να ομολογήσω ότι ποτέ δεν πετυχαίνω τα ρεβύθια και ποτέ δεν μου έχουν χυλώσει τόσο όμορφα όσο τα δικά σου!
Ξέρω όμως να κάνω ωραίους ρεβυθοκεφτέδες, που όταν τους φτιάξω θα σας τους ... επιδείξω:)
Βρε κορίτισα, Βίκυ και Ελενάκι, εντύπωση μου έκαναν τα ρεβύθια με το ρύζι. Οταν τα φτιάξετε κάποια φορά, περιμένουμε συνταγή σας!
Ξέχασα να σχολιάσω την φωτό σου!!
ReplyDeleteΣχεδόν ... μιλάει. Τα όσπρια γενικά είναι ... δύσκολα στην φωτογράφιση, πως τα κατάφερες και την έβγαλες έτσι σούπερ??
Ολγάκι και εμεις παλιά τα κάναμε σαν και σας ώσπου μας είπαν την προταση που σας δίνω, δοκίμασε και αυτήν την εκδοχή και θα δεις ότι θα σου αρέσει.
ReplyDeleteΑnonymous, ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια και ευχαριστούμε για την συμμετοχή σας στην παρέα μας!!!!
ReplyDeleteωραία τα ρεβυδάκια!
ReplyDeleteκι ό,τι πρεπει για τη Σαρακοστή :))
Aχ Ρενάκι μου πάντα με την καλή σου κουβεντούλα, όπως διαπιστώνω είσαι παμφάγο παιδάκι, δεν έχω δει κάτι που δεν έχεις δοκιμάσει, ο Βασιλάκης σου μοιάζει ή είναι μίζερος ??
ReplyDeleteelenaki μου, οπως ανέφερα και πιο πάνω η σχεση μου με τα ρεβίθια αρχίζει και τελειώνει σε αυτό το πιάτο, μου αρέσουν αρκετά αλλά δεν εχω δοκιμάσει ποτέ κατι διαφορετικό, είναι ωραία στην γάστρα με τα συνοδευτικά που αναφέρεις?
ReplyDeleteΕλενάκι μου! Ελενάκι μου ! δεν ξέρεις το φαγακι με τα ρεβιθια και το ρύζι ? το φακόρυζο το ξέρεις ? είναι σχεδόν το ιδιο αλλά αντί για φακές βάζεις ρεβιθια.
ReplyDeleteΠεριμένω τους ρεβιθοκεφτέδες σου γιατί δεν τους έχω δει ούτε στην όψη!!! σχετικά με την φωτογραφία βγήκε καλή γιατί δεν της έδωσα πολύ σημασία !! χιχιχιχι!!
Λυστε μου μια απορία βρε παιδιά, εγω τα ρεβιθια τα ήξερα να γράφονται με ''υ'' (ρεβυθια) αλλά το μηχάνημα τα βγάζει με ''ι'' γνωρίζεται τίποτα? είναι η καινούργια γραμματική??
Μαριλενάκι μου, ναι είναι για την Σαρακοστή και όχι μόνο, είδες πιο πάνω πόσες διαφορετικές εκδοχές δωθήκανε?
ReplyDeleteΕλενα βράζεις τα ρεβύθια σούπα κανονικα οχι βεβαια με πολυ νερο ριχνεις μέσα το ρύζι μεχρί να πιει το ζουμάκι
ReplyDeleteΗ γιαγιά μου στο τέλος βάζει σε ένα κατσαρολάκι λιγό λάδι να κάψει και το ρίχνει στην κατσαρόλα με το ρύζιβαζεις και φρεσκοτριμμένο πιπέρι ειναι μουρλια και αν εχει ζυμωσει και ζεστό ψωμι στο φουρνο με τα ξύλα αχ δεν σου λέω τιποτά νοστιμιά
Το φακόρυζο το ξέρω, αλλά ούτε και αυτό το έχω φτιάξει ποτέ.
ReplyDeleteΓενικά οι σχέσεις μας με τα όσπρια δεν είναι και οι καλύτερες δυστυχώς, όποτε τα φτιάχνω (σπανίως δηλαδή) όλο περίεργα μουρμουρητά ακούω που με απογοητεύουν τελείως:PPP
Το αστείο είναι ότι γκρινιάζουν κιόλας, γιατί δεν φτιάχνεις κανένα όσπριο και άλλα τέτοια ... συγκινητικά, αλλά μόλις το φτιάξω αρχίζει η μουρμούρα.
Τα ρεβίθια κι εγώ με υ τα ήξερα, αλλά φαίνεται ότι πλέον γράφονται με ι. Με υ λοιπόν Μαράκι μου .... last year, στα νιάτα μας δηλαδή χα χα χα!!
Βικάκι ευχαριστώ για την διευκρίνηση:))
Μαράκι ναι τα λιώνουμε αφου τα εχουμε αφήσει να φουσκώσουν σε νερό,προσθέτουμε δυοσμο,κρεμμυδι,ντοματα,πιπερι ,αλατι και αλευρι,φτιαχνουμε ενα χυλο όχι πολύ ρευστό αλλα ουτε και πολύ σκληρο και με κουτλαλι ρίχνουμε στο τηγάνι και τα τηγανίζουμε.
ReplyDeletesmp
χιχιχιχι ! Ελενάκι τα νιάτα μας ήταν ... last year ?? γιατί εγω νόμιζα οτι ήταν last age (century) !!!!!!!!
ReplyDeleteχιχιχιχι!
Ναι ,Μαρία,όπως το λέι η Βίκυ,στο τέλος τα "καίνε" με λαδάκι.Το ίδιο έκαναν στα μακαρόνια και στον ξινό τραχανά.Αυτό το σημείο το παραλείπω.
ReplyDeleteΠάντως το συνταίριασμα με ρύζι,τα κάνουν πιο γλυκά.Τα τρώνε καλύτερα και τα παιδιά,που γκρινιάζουν, όταν βλέπουν όσπρια.
Και τα φασόλια κάνουν με τον ίδιο τρόπο-τη φασολάδα που περίσσευε την "πάντρευαν" με ρυζάκι.Εδώ όμως τα φασόλια με ρύζι τα φτιάχνουν μετά τις κηδείες.
Μαρία, ααααα θα σε μαλώσω!!
ReplyDeleteΟχι και last age χρυσό μου, νέες κοπέλες, στο άνθος της ηλικίας μας!! Last year και ... πολλά είπα:PPP
Αγαπημένο και για μένα. Τα παιδιά όμως δεν το πολυσυμπαθούν, έτσι δεν το παραφτιάχνω. Ο πατέρας τρελαινόταν να το τρώει με ρύζι...
ReplyDeleteΜαρία μοιρασε τα κουτάλια κ έρχομαι να ρουφήξω....
ReplyDeleteΛοιπόν από ότι η βλέπω η παρέα έχει αποκτήσει αποικία με άρωμα Ευβοίας....
Εγώ για γνωστούς κ ευνόητους λόγους τα τρώω κοκκινιστά (βλέπε λεμονάκι) αλλά κ επειδή η μάμα μου έτσι με έμαθε, και ακόμη πιο ωραία είναι με μανέστρα παντρεμένα...
Εμείς τα βάζουμε από βραδύς σε ζεστό νερό με αλάτι χοντρό και το αλάζουμε το πρωί...Επίσης η εκδοχή με τη σόδα μου θυμίζει τα φαγητά που έτρωγα στο πανεπιστήμιο τίγκα στη σόδα κ λέω να μην το δοκιμάσω...
πολλά φιλιά
Επίσης ένα σχόλιο όσον αφορά στην ορθογραφία, τα ρεβύθια ναι γράφονται με υ και πρέπει να συνεχίσουμε να τα γράφουμε έτσι γιατί αυτή η απλούστευση των πάντων μου τη δίνει στα νεύρα που τείνουν να γίνουν όλα ίσωμα.Αααα και τα νηστήσιμα γράφονταν με η τώρα πιά μάλλον με ι θα το βλέπω και αυτό....
ReplyDeleteΑυτά τα ολίγα
ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝ ΜΕΙΝΟΥΝ ΡΕΒΥΘΙΑ ΤΑ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΜΕ ΜΑΚΑΡΟΝΑΚΙ ΚΟΦΤΟ ΠΟΛΥ ΠΙΠΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΜΜΜ...
ReplyDeleteΦΙΛΑΚΙΑ...
Αχ!!Αυτό το ζημωτό ψωμάκι, με τις ελίτσες, μου έκαψε την ...καρδιά!!Βρε, Ελενα μου, τι μας κάνεις τώρα;;!Σας χαρίζω τα ρεβύθια, πού μπορώ να βρώ λίγο..ψωμάκι;;;!!Καλό απόγευμα...
ReplyDeleteMαρία μου, συγνώμη, σε αποκάλεσα, Ελενα!Με μπερδέψατε κορίτσια!!!..
ReplyDeleteΜαράκι τέλεια τα ρεβυθάκια!!!
ReplyDeleteΒρε κορίτσια τι νοστιμιές είναι αυτές;;;
ReplyDeleteΤα ρεβίθια είναι από τα αγαπημένα μου όσπρια , και ευτυχώς και των υπολοίπων στην οικογένεια!!!
Βεβαια χυλωμένο ρεβίθι δεν έχω πετύχει ποτέ,καλά που είναι η μανούλα και τρώμε ρεβίθι της προκοπής!!!!
Όσο για άλλες συνταγές έχω ακούσει με ρύζι(όπως το φακόρυζο), αλλά δεν έχω φάει ποτέ!!(εμείς δεν το κάνουμε έτσι,λένε ότι είναι πολύ νόστιμο!!!)
Το κάνουν συνήθως με το φαγητό που περισσεύει!!!
Όσο για ρεβιθοκεφτέδες έφαγα στην Σίφνο πρώτη φορά και είναι μούρλια!!!!!
Για την ορθογραφία των λέξεων δυστυχώς Μαράκι μου, έχουν αλλάξει πολλά πράγματα,σε σημείο να κυκλοφορούμε με λεξικό στο σχολείο,
για να προλαβαίνουμε τις όποιες γκάφες μας!!!
Τώρα κυρίες μου όσο για το last year και το last age καλε τι είναι αυτά;;;
Ντροπή μεγάλη,νέα κορίτσια στο άνθος της ηλικία μας!!!(μιγιάστικα και γω γιατί άραγε;)
φιλιά πολλά πολλά!!!:)
elenaki, είδες τι ωραίες συζητήσεις κάνουμε και πόσα πράγματα μαθαίνουμε? εγω δεν ήξερα τίποτα από όλα αυτά που λέτε!!
ReplyDeletesmp, φαντάζομαι ότι θα ρίχνεις και λίγο νεράκι, έτσι δεν είναι? μπορούμε να τα φτιάξουμε με ρεβύθια που περίσεψαν ή πρέπει να είναι άβραστα? ρωτάω γιατί μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα η συνταγή σου και λέω να την δοκιμάσω. Για δώσε μου πλέαζζζζζ περισσότερες λεπτομέριες!
ReplyDeleteΑμαλίτσα μου ήμουνα σίγουρη ότι δεν θα τα έτρωγες λεμονάτα - γιατί άραγε ?? χιχιιχι-
ReplyDeleteΟσο για την σόδα, με αυτόν τον τρόπο δεν την καταλαβαίνειες καθόλου.
Σχετικά με την ορθογραφία μας, φταίει και η δική μας γενιά που αφήσαμε όλους αυτούς όλα αυτά τα χρόνια -μηδενός εξαιρουμένου- να μας απαλλοτριώσουν στο όνομα του μοντερνισμού και της αντιεθνικής κουλτούρας.
Φτασαμε να μην δηλώνουμε ότι είμαστε πατριώτες για να μην μας πουν ότι είμαστε φασιστες, λες και ο φασισμός έχει μόνο μια όψη, αυτού του πατριωτισμού.
Τέλος πάντων αυτή είναι πολύ μεγάλη συζήτηση και σίγουρα δεν σ'αυτό το σημείο ο χώρος της.
σε φιλώ γλυκά γλυκά
Κικιτσα μου, κράτα καλά τις αναμνήσεις σου, αυτές είναι που μας χαράζουν ένα γλυκό ονειροπόλο χαμόγελο γεμάτο αγάπη για τους ανθρώπους που δεν είναι πια κοντά μας!
ReplyDeleteΦωτεινούλα εννοεις έτσι άσπρα ή τα κάνεις με σαλτσούλα, για δώσε και αλλες ιδέες για να πλουτίζουμε τις μαγειρικές μας γνώσεις!
ReplyDeleteΟλγακι μου, α ! α ! θα σε μαλώσω!!
ReplyDeleteμε είπες Έλενα ??? η τιμωρία σου θα είναι να μου ζυμώσεις και να μου φέρεις ενα ζεστό και μοσχοβολιστό καρβέλι με προζύμι ψημένο σε χτιστό φουρνάκι με ξύλα.
χιχιιχι
Χαρουλινι μου γλυκό, πάντα με την καλή σου κουβεντούλα
ReplyDeleteκαλόν υπνο μικρούλι!!!
Μαριανάκι μου, τα έμαθες τα νέα?? θα φτιάξει τους ρεβυθοκεφτέδες η Ελενα και εμείς που το παίζουμε άσχετες θα πάμε να μας κάνει το τραπέζι !! είσαι??
ReplyDeleteείπες στο άνθος της ηλικίας μας???? χαχαχα ! τώρα πια ξέρω μόνο το ανθος αραβοσίτου γιώτης!!!! χιιχιχι
το ρεβίθι δεν το γράφαμε σωστά με υ διότι η αρχαία λέξη είναι ερέβινθος, οπότε η λέξη ρεβίθι σωστό είναι να γράφεται με ι. έτσι για να έχουμε και επαφή με τη γλώσσα μας και όχι μόνο με την όρεξη μας....
ReplyDeleteτα όσπρια σούπερ και τα παιδιά μου τα αγάπησαν από μικρά, τα τοποθετούσαν στα αγαπημένα τους φαγητά όταν οι δάσκαλοι ρωτούσαν, και έμεναν άφωνοι με την απάντηση, αγαπημένο μου φαγητό η φακή, τα ρεβίθια, οι φακές.....
το ρεβίθι δεν το γράφαμε σωστά με υ διότι η αρχαία λέξη είναι ερέβινθος, οπότε η λέξη ρεβίθι σωστό είναι να γράφεται με ι. έτσι για να έχουμε και επαφή με τη γλώσσα μας και όχι μόνο με την όρεξη μας....
ReplyDeleteτα όσπρια σούπερ και τα παιδιά μου τα αγάπησαν από μικρά, τα τοποθετούσαν στα αγαπημένα τους φαγητά όταν οι δάσκαλοι ρωτούσαν, και έμεναν άφωνοι με την απάντηση, αγαπημένο μου φαγητό η φακή, τα ρεβίθια, οι φακές.....
Μαράκι νεράκι δεν ρίχνω γιατί βάζω φρέσκια ντομάτα οπότε έχει υγρά.Τα ρεβύθια μπορείς να τα αφήσεις να φούσκώσουν ή να τα βράσεις και μετά να τα λιώσεις.Εγω δεν τα λιώνω πολύ,( όπως δεν τα φτιάχνω και συχνά προτιμώ να τα τρώω στις ταβέρνες :-))))
ReplyDeleteO δυόσμος πηγαίνει πολύ και αν είναι φρέσκος ακόμα καλύτερα.
Ελπίζω να βοήθησα.
smp
Μαράκι μου έγινε!!!!
ReplyDeleteΜέσα και γω!!!
Μ΄αρέσει που κανονίζουμε χωρίς τον ξενοδόχο!!!!
Μαράκι θα σε μαλώσω, ακου μόνο το άνθος αραβοσίτου ξέρεις!!!!
Ντροπή μεγάλη!!!
Μια χαρά "κορίτσια" είμαστε!!!
φιλάκια πολλά!!!
τα ρεβυθια για χρονια υπηρξαν ενα πολυ αγαπημενο μου οσπριο...μετα κατι επαθα-ανεξηγητο το γιατι-και δε μπορω πλεον να τα φαω!...ωστοσο τα εκανα κι εγω σουπιτσα και τους εβαζα λιγο σκορδακι,ανηθο και μια ιδεα δυοσμο μαζι με λιγο λεμονι στο τελος...μα και γιαχνι με δεντρολιβανο και κιμινο ειναι πολύ ωραια μαζι με γιαουρτι
ReplyDeleteτη σόδα την βάζουν στα ρεβίθια όχι τόσο για να γίνουν βραστερά αλλά για να αφαιρέσουν την φλούδα, διαδικασία που ήταν απαραίτητη για τα ξεφλουδισμένα στραγάλια.
ReplyDeleteΤα δικά σου δεν τα ξεφλούδισες, οπότε αν θέλεις να είσαι σίγουρη ότι θα βράσουν τα ρεβίθια, όταν τα μουλιάζεις το βράδυ θα ρίχνεις και μια χούφτα αλάτι στο νερό τους, όχι μόνο στα ρεβίθια αλλά σε όλα τα όσπρια. Την άλλη μέρα θα τα ξεπλένεις καλά και θα έχεις το κεφάλι σου σίγουρο, εκτός αν είναι από την φύση τους σκληρά, οπότε δεν γίνεται τίποτε. Υπ' όψιν ότι σε όλα τα όσπρια ρίχνουμε το αλάτι από την αρχή του μαγειρέματος, αυτό τα βοηθά να βράσουν καλύτερα και να νοστιμίσουν περισσότερο....
Μαράκι μου, καλό, είδες τι βολικό πλάσμα είμαι? Αντιθέτως ο Βασιλάκης μες τη μιζέρια. Ειδικά τα ρεβυθάκια, όχι να τα δει, ούτε να τα μυρίσει. Και ξέρεις πως τα λαχτάρησα μολις τα είδα το πρωί? Ότι πρέπει θα ήταν έτσι χυλωμένα, λεμονάτα και καυτά για το ταλαίπωρο λαιμουδάκι μου.
ReplyDeleteΜου αρεσουν πολυ και σκετα
ReplyDeleteμε λεμονι και πιπερι, αλλα και με ρυζι παντρεμενα.
Marian, αν ο ξενοδόχος είμαι εγώ, η Μαρία ξέρει ότι το ξενοδοχείο είναι μονίμως ανοικτό, οπότε καλά κάνει και κανονίζει:))
ReplyDeleteΟσο για το άνθος αραβοσίτου, πες της τα σε παρακαλώ, γιατί πάει να με κομπλάρει, αλλά εμένα βέβαια καθόλου δεν ιδρώνει το αυτί μου;-)
Ασχετο με τα προηγούμενα, σχετικό με την συνταγή όμως:
Ρεβίθια (με ι Αμαλίτσα), αγοράζω πλέον μόνο αποφλοιωμένα, τα έχω βολευτεί πολύ.
Φιλιά σε όλους!!!!
ακόμα ενα ωραιοτατο φαγητό...
ReplyDeleteα...για εξετάσεις δεν πάω να το ξέρεις καθότι λιχούδης...μμμ...
νάσαι καλα΄...ευχαριστω
Πολλά τα σχόλια εδώ, αλλά εγώ δεν τρώω τα ρεβίθια και τα κουκιά, οπότε δεν έχω κάτι σχετικό να πω ;)
ReplyDeleteΡεβύθια;;;;; Πω πω... τώρα που μου τα θύμισες θα τα κάνω! Μ'αρέσουν πολύ!
ReplyDeleteΣτείλτε βρε κορίτσια κάνα πιατάκι προς τα 'δω......
Φιλιά!!!!!!!!!!!
Ωραία τα ρεβύθια! Τουλάχιστον τα προτιμώ από τα υπόλοιπα όσπρια! Μιας και δεν τα προτιμώ πάντα.
ReplyDeleteΖυμωτό ψωμάκι και ελίτσες με φετούλα, τέλειο και μόνο που το σκέφτομαι!
Τι όμορφη δουλειά έχετε κάνει εδώ!
ReplyDeleteΑν ποτέ ξεκινήσω να μαγειρεύω (..) κάλλιστα μπορώ να εμπιστευτώ τo blog σας παρά βιβλία μαγειρικής! Πραγματικά ότι καλύτερο!!
ΥΓ απαντάτε και σε τυχόν απορίες σε σχόλια.. perfect :D
Οπως ειπώθηκε και πιο πάνω, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε όταν βάζαμε αυτην την συνταγή, πόσα πολλά σχόλια και πόσοι τρόποι μαγειρέματος θα προέκυπταν. Μπράβο παιδιά, πήραμε πολύ ωραίες ιδέες!!!
ReplyDeleteroadartist, σ'ευχαριστούμε πολύ για τα καλά και ευγενικά σου λόγια.
ReplyDeleteΧαρά μας να σε έχουμε στην παρέα μας, καλώς όρισες!!!
Τα λιγουρεύτηκα τα ρεβίθια σου. Μια φορά τα έχω φτιάξει μόνο και δεν μου πέτυχαν.
ReplyDeleteΤώρα που έχω τη δική σου συνταγή θα ξαναπροσπαθήσω να φτιάξω γιατί μου αρέσουν πολύ.
Γειά στα χέρια σου.
sgr
Sgr, θυμήζω ότι όπως είπε και η γαστεροπλιξ την σόδα την βάζουμε για να βγεί η φλούδα, μην παραλείψεις λοιπον να την τρίψεις όπως αναφέρω. Εαν σε περίπτωση δεν καταφέρεις να τα φτιάξεις όπως ονειρεύεσαι ή εαν σου περισσέψουν μην τα πετάξεις, κάντα πιτες όπως αναφέρει σε ανωτέρω σχολιά της η smp. Σου ευχομαι καλή επιτυχία!!!!!
ReplyDeleteκαλέ τι ωραία που έγραψα την λέξη ΄θυμίζω΄ ζητώ συγνωμη !!!!
ReplyDelete