
Από τον Μάιο ως τον Νοέμβριο μαζεύονται τα μικρά μελιτζανάκια, με τα οποία οι τσακώνισσες νοικοκυρές φτιάχνουν με μεράκι το παραδοσιακό γλυκάκι τους. Λένε όμως πως η καλύτερη εποχή να μαζέψεις το μελιτζανάκι, είναι τον Σεπτέμβριο.
Το τσακώνικο μελιτζανάκι διαφέρει από τα υπόλοιπα του εμπορίου ως προς το χρώμα. Δεν είναι πράσινο, όπως βλέπετε στην φωτό. Κατά την γνώμη μου όμως, διαφέρει κυρίως ως προς την νοστιμιά. Δεν θα το βρείτε σε κανένα μεγάλο σούπερ μάρκετ. Ακόμα και τα μαγαζάκια στα οποία πουλιέται, το προμηθεύονται απ’ ευθείας από τις ντόπιες νοικοκυρές.
Από τις διακοπές μου στο Λεωνίδιο έφερα μαζί μου 7 βάζα με μελιτζανάκι και την αυθεντική τσακώνικη συνταγή για να την μοιραστώ μαζί σας.
Τι χρειαζόμαστε
35 μελιτζανάκια
1 κιλό ζάχαρη
3 ποτήρια νερό
1 φακελάκι γαρύφαλλα
5 - 6 λεμόνια
1 κουταλιά της σούπας μέλι
Πως το φτιάχνουμε
Καθαρίζουμε τα μελιτζανάκια από την φλούδα τους. Χρησιμοποιούμε το μικρό εργαλείο με το οποίο καθαρίζουμε πατάτες ή φασολάκια, καθαρίζονται πανεύκολα έτσι.
Κάθε μελιτζανάκι που καθαρίζουμε, το τοποθετούμε σε μια κατσαρόλα στην οποία έχουμε βάλει νερό μέχρι την μέση, τον χυμό και την φλούδα των 3 λεμονιών.
Όταν ολοκληρώσουμε το καθάρισμα, τα βράζουμε όλα μαζί. Διαπιστώνουμε ότι έχουν βράσει, τσιμπώντας το πάνω μέρος από ένα μελιτζανάκι με μια βελόνα ραψίματος.
Όταν βράσουν, τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα ρίχνουμε σε λεκάνη με κρύο νερό. Τα στύβουμε ελαφρά και τα τοποθετούμε σε σουρωτήρι να στραγγίσουν. Όσο είναι στο σουρωτήρι, τα περιχύνουμε με τον χυμό 2 λεμονιών.
Σε κατσαρόλα βράζουμε το νερό με τη ζάχαρη μέχρι να πετύχουμε ένα κανονικό σιρόπι.
Ρίχνουμε στο σιρόπι αυτό τα μελιτζανάκια, κεντώντας ένα ένα με 1-2 γαρύφαλλα.
Μόλις αρχίσουν να βράζουν όλα μαζί, αποσύρουμε την κατσαρόλα από την φωτιά.
Μετά από 24 ώρες βράζουμε πάλι το γλυκό, ώσπου να δέσει το σιρόπι.
Προς το τέλος προσθέτουμε μισό φλιτζανάκι του καφέ λεμόνι και το μέλι.
Αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει και τοποθετούμε τα μελιτζανάκια σε αποστειρωμένα βάζα.
Αν θέλουμε προσθέτουμε και μερικά ολόκληρα αμύγδαλα ασπρισμένα.
Καλή επιτυχία.

Μελιτζανάκι στην Αθήνα και μάλιστα τσακώνικο που να βρούμε;;
ReplyDeleteΜου έχουν υποσχεθεί πολλές φορές παραγωγοί από 'Αργος να μου φέρουν μικρά μικρά αλλά στις υποσχέσεις έχουμε μείνει ακόμη!!
Ούτε να το ήξερες..πόσο ήθελα αυτή τη συνταγή , έφτιαχνε η γιαγιά μου μα εγώ δεν τόλμησα. Αυ΄τες τις μέρες θα κάνω ντοματάκι και κάποια φίλη θα μου έφερνε μελιντζανάκια και έψαχνα τη συνταγή.Φιλάκια πρωινά!
ReplyDeleteΕλενά μου το κέρασμά σου είναι από καρδιάς και φαίνεται. Τόσο ωραίο χρώμα σε μελιτζανάκι σπάνια βλέπει κανείς!!!!!!!
ReplyDeleteΕλενάκι μου τι να πω για την συγκεκριμένη συνταγή ???????? όπως ξέρεις δεν υπάρχουν λόγια !!!!!!
ReplyDeleteΕπειδή είμαι fun - fun - fun αυτού του γλυκού είχα δοκιμάσει όλες τις συνταγες απο γνωστους - φιλους - διαδικτυο κλπ., αυτή όμως είναι η πιο τέλεια συνταγή που υπάρχει. Οταν το έφτιαξα ετσι την πρωτη φορά, έφαγα όλη τη δόση που έφτιαξα μόνη μου σε 5 μέρες!!!!!!! καταλαβαίνεις τι μου έκανες ??
Παιδιά δοκιμάστε την και δεν θα χάσετε !!
Έλενα, τα γλυκά κουταλιού δεν με συγκινούν ιδιαίτερα αλλά αν μου το σέρβιρες τόσο ωραία στο μπαλκόνι σου, σίγουρα θα το δοκίμαζα!
ReplyDeleteκαποτε που ημουν νεα, εφτιαχνα και γω γλυκα, [ειμαι γλυκατζου] . τωρα ομως τα αποφευγω, λογω ηλικιας, βλεπεις, πρεπει να προσεχω και λιγο. ο πειρασμος ομως δεν μαφηνει ησυχη και θα το δοκιμασω.
ReplyDeleteσιγουρα θα ειναι τελειο, αφου ειναι απο τα χερακια σου.
καλημεραααα
Εγω αν και δεν τρωω τετοια γλυκα φαινεται υπεροχο αλλά πανω απο ολα με τρελανε ο δισκος σου!!!
ReplyDeleteΕιχε και η μαμα μου εναν ιδιο κεντητο καποτε!
΄Ελενα και εγώ σαν την Ειρήνη πιο πάνω. Αν είναι να κεραστώ σ΄εκείνη τη γωνίτσα του τσακώνικου μπαλκονιού σου, χαλάλι η "θυσία"!
ReplyDeletexxx
Το αγαπημένο μου γλυκό κουταλιού.
ReplyDeleteΤο πρόβλημα είναι που θα βρω μελιτζανάκι μικρό :-( ?
τσακώνικο που να βρω καρδιά μου, βολεύομαι με Λαγκαδά εξίσου επώνυμα, γαρύφαλο δε μ' αρέσει σε γλυκό καλύπτει τη φυσική γεύση, εδώ επάνω όταν δεν τα κάνουμε πράσινα τα κάνουμε καστανόξανθα με μούστο ή πετιμέζι και η γεύση είναι μούρλια
ReplyDeleteσυμφωνώ για κέρασμα στο πανέμορφο μπαλκόνι του χωριού σου, με δροσερό νεράκι είναι τέλειο!!!!! για μια φορά θα φάω και ας έχει γαρύφαλο
Έλενα,δεν έχω δοκιμάσει ποτέ μελιτζανάκι γλυκό.Δεν αμφιβάλω ότι θα είναι υπέροχο από τα χεράκια σου,άλλωστε ό,τι μας προσφέρετε είναι νοστιμότατο!Συμφωνώ μ΄αυτό που γράφουν και οι άλλοι,αν είναι να δοκιμάσω,θέλω να είναι σ΄αυτό το μπαλκονάκι.
ReplyDeleteΦιλιά!
Ξανθή μου καλημέρα!!
ReplyDeleteΣτην Αθήνα δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν μικρά τσακώνικα μελιτζανάκια, όμως νομίζω ότι γενικά μικρά μελιτζανάκια κυκλοφορούν σε κάποιες λαϊκές.
Μια χαρά πιστεύω θα γίνεται το γλυκάκι και με αυτά!
Αχτίδα μου δοκίμασέ το, η συνταγή είναι πετυχημένη, η Μαρία μας που την έφτιαξε ξετρελάθηκε!
ReplyDeleteΕγώ ομολογώ ότι δεν το έχω φτιάξει ποτέ, γιατί πάντα με γεμίζουν με βάζα μελιτζανάκι όποτε πάω στο χωριό, οπότε βρίσκομαι με ποσότητες από το πεντανόστιμο αυτό γλυκό!
Lila μου θέλω να ελπίζω ότι όλα τα κεράσματά μας είναι από καρδιάς!!
ReplyDeleteΠράγματι το χρώμα του είναι αυτό που το ξεχωρίζει!
Φιλάκια1
Mαράκι μου θυμάσαι πόσο είχα χαρεί που σου είχε πετύχει το γλυκάκι!!
ReplyDeleteΜα δεν είναι πολύ νόστιμο??
Να έρθεις να το φάμε συνοδεία καφέ, ξέρεις που;-)
Φιλιά πολλά!
Eιρηνάκι μου με μεγάλη μου χαρφά!
ReplyDeleteΟποτε βρεθείς στα μέρη μας, έλα για ένα μελιτζανάκι και ένα κρύο νεράκι, πάντα υπάρχουν στο σπίτι μας!!
Εφάκι σιγά μην σε πήρανε τα χρόνια!!
ReplyDeleteΜια χαρά είναι η ηλικία σου!
Τα δε άτιμα γλυκάκια, δεν κοιτάνε ηλικία δυστυχώς χα χα χα!
Είναι πειρασμός για κάθε ηλικία!
Φιλιά!
Πουαντερίτσα μου ο δίσκος το χω ξαναπεί, είναι αγαπημένος μου και δώρο από καλή φίλη!
ReplyDeleteΔεν είναι πολύ όμορφος??
Φιλάκια!
Ζαμπάκι μου αυτό είναι το μικρό μπαλκονάκι της κουζίνας μου να φανταστείς.
ReplyDeleteΕχει και αυτό πολύ όμορφη θέα στην θάλασσα, αλλά είναι μικρούλι, ίσα για να καθίσουν δυο άτομα να πιουν ένα καφεδάκι!
Ελα εσύ και καθόμαστε όπου θέλεις!!
Φιλάκια!
Φωτεινούλα μου όπως έλεγα πιο πάνω, νομίζω κυκλοφορούν σε κάποιες λαϊκές μικρά μελιτζανάκια.
ReplyDeleteΗ αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να τα βρεις!
Φιλάκια!
Γαστεροπλήξ το γαρυφαλάκι βγαίνει εύκολα, κι εγώ δεν το προτιμάω και πολύ, αλλά έδωσα την συνταγή ακριβώς όπως μου την είπανε!
ReplyDeleteΕγώ πάλι δεν μπορώ τα ξηροκάρπια στα γλυκά κουταλιού, μύγδαλα κλπ
Η διαδικασία παρασκευής τους, που την παρακολούθησα, θα σου άρεσε!
Συνήθως μαζεύονται πολλές νοικοκυρές μαζί για να φτιάξουν το γλυκό, είναι ολόκληρη ιεροτελεστία!
Εχεις πάντα ανοικτή πρόσκληση για καφέ και γλυκό, αλλά και για τα υπόλοιπα - ξέρεις εσύ- τσίπουρα, ούζα κλπ
Elenaki μου με μεγάλη χαρά σε περιμένω για κέρασμα, όχι μόνο στο μπαλκονάκι αυτό, διαθέτουμε και μεγαλύτερο, αμέ!! χα χα χα!
ReplyDeleteΑλήθεια δεν έχεις δοκιμάσει μελιτζανάκι??
Είναι από τα ωραιότερα γλυκά κουταλιού νομίζω, δοκίμασέ το αν σου δοθεί ευκαιρία!
Φιλάκια!
Αχ αυτα τα υπέροχα σπιτικά γλυκα του κουταλιού ! ! ! και καταπληκτικο το μπαλκόνι με την θέα του στο οποιο μας το σερβίρεις.
ReplyDeleteΑρης
Έλενα μου, μας κατέπληξες! Τι ωραία παρουσίαση και τι θεϊκό που είναι το μπαλκόνι σου!!!
ReplyDeleteΤη γλύκα του να έχεις. Δεν έχω φάει τσακώνικο, αλλά έχω δοκιμάσει στην Καλαμάτα. Φτιάχνουν κάτι ωραία γλυκά κουταλιού... τι να σου πω! Αγαπημένο μου είναι και το καρπουζάκι.
Μου έλειψες φιλενάδα! ;-)
Λενιώ τι να λέμε τώρα,
ReplyDeleteαπό τα αγαπημένα γλυκά του κουταλιού...αν και δεν έχω φάει τη συγκεκριμένη ποικιλία ή τουλάχιστον δεν γνωρίζω αν έχω φάει το μελιτζανάκι είναι μμμμμμμμμμμμμμμμμμουρλια θα πάρω της Ζ. το κομμάτι και ας πιεί τον καφέ μου στην βεράντα σου...χιχιχι
πολλά πολλά φιλιά
Αμαλία
* κάθε ανάρτησή σου με κάνει να μετανιώνω που δεν ήρθα, ποτέ δεν είναι αργά όμως και η Πελοπόννησος δεν μας πέφτει και μακριά ;) θα γνωρίσεις άλλωστε και τον εγγονό σου!!!
Eλενα, ψέμματα δε λεω, όπερ σημαίνει πως μελιτζανάκι δεν θα κανω (γιατί πάντα καταλήγω τα γλυκά του κουταλιού να τα τρωω μονο εγώ και να γινομαι ως δίφυλλη ντουλάπα) αλλά, περιμένω ένα μικρό (και το τονίζω) βαζάκι όταν συναντηθούμε να μου το φέρεις χαχχχχ
ReplyDeleteφιλιά πολλά :)))
Καλό σου μήνα
ReplyDeleteΔεν μπορούσα να μην κάνω σχόλιο στο αγαπημένο μου γλυκάκι….
Αυτή την στιγμή το απολαμβάνω… με καφεδάκι ελληνικό.. (έχω μια φίλη από Λεωνίδιο και μου έφερε….) φροντίζω να το κρύβω…
Αυτό το γλυκό … είναι ονειρικό….
ΥΣ: Το σερβίρισμα καταπληκτικό !!!!Φιλάκια Έλενα μου
Elenaaa!!!ti tha gnei me to zaxaro mou!!!?apithano to glukouli sou!!!kathws kai h suntagh sou!!!oso gia to mpalkoni sou na grafw ta idia!!!kala pou mono mporw na to apolambanw me ta matia!!ox!!!auto pou leme fate matia psaria kai......!!!kai tou xronou kardoula mou!!me alla tosa baza!!! sou euxomai!!!panta glukamenh!!!filia apo kardias!!!
ReplyDeleteΚαι μια και μου αρέσει πολύ και δεν πρόκειται να το βρω στην Αθήνα, θα έρθω να με κεράσεις εσύ...αλλά στο συγκεκριμμένο μπαλκόνι της φωτό με την όμορφη θέα...
ReplyDeleteΑρη μου, κόπιασε στο μπαλκόνι μου να σε τρατάρω!!
ReplyDeleteΦιλιά, καλό βράδυ:))
Matrigaki μου κι εμένα μου έλειψες!!
ReplyDeleteΟλοι μου λείψατε, τι καλά που αρχίσαμε να ξαναμαζευόμαστε και πάλι!!
Φιλιά πολλά πολλά!!
Αμαλίτσα, μιας και είμαι πολύ νέα για γιαγια (!!!), θα μάθεις στον εγγονό μου να με φωνάζει Ελενα!
ReplyDeleteΜην ακούσω κανένα "γιαγια" και μου ρθει κόλπος ή εγκεφαλικό ηπίας μορφής:P
Και βέβαια να το φέρεις το παιδί, μακριά είναι η Πελοπόνησος??
Σας περιμένω οικογενειακώς, να γνωρίσω και τον γαμπρό μου, να δω σε τι άνθρωπο έδωσα το παιδί μου δηλαδή:PPP
Φιλιάαααα!!!
Μαριλενάκι μου σου υπόσχομαι το πιο τεράααααααστιο βάζο μελιτζανάκι που υπάρχει!
ReplyDeleteΦιλιάαααααααα!!
Aνεμώνη μου!
ReplyDeleteΑλήθεια έχεις φιλεναδίτσα από Λεωνίδιο που σου φέρνει μελιτζανάκι?? Τι όμορφα!
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Φιλιά!
Κλειώ μου γλυκιά, που είσαι πιο γλυκιά κι από το μελιτζανάκι ακόμα!!
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ πολύ πολύ!
Φιλάκια από καρδιάς:))
Μπετούλα έλα, έλα!!
ReplyDeleteΔεν ξέρεις πόσο πολύ θα χαρώ αν το αποφασίσεις κάποια φορά!!
Φιλιά!
Καλησπέρα Λενιώ!!
ReplyDeleteΌτι και να σερβίρεις σ' αυτό το μπαλκόνι παίρνει ΑΛΛΗ διάσταση :)
Σου το έχω ξαναπεί, η Τσακωνιά με φιλοξενούσε για πολλά καλοκαίρια (και 1 Πάσχα), που μου έχουν μείνει αξέχαστα. Ο μικρός μου ο γιος φέτος με ρώτησε : "Πολλά χρόνια δεν έχουμε να πάμε στα Πούλιθρα; Μου έχουν λείψει"
Κι εμένα μου έχουν λείψει και μαζί τους όλες αυτές οι υπέροχες γεύσεις.
Φιλιά
Καλό βράδυ
ειχα φτιαξει περυσι με τη μητερα μου, αλλα ειχε αλλο χρωμα, μας ειχε βγει καταπρασινο, εχει να κανει αραγε με την ποικιλια ?
ReplyDeleteπαντως οπως και να εχει φαινεται και ειναι πολυ νοστιμο, γλυκα φιλια οσο και το μελιτζανακι σου
Εκανα μελιτζανακι γλυκο παλια καθε χρονο, πιο πολυ για τον μπαμπα μου που του αρεσε πολυ, ειδικα με μπολικο αμυγδαλο.Τωρα πλεον δεν το φτιαχνω γιατι τα παιδια δεν το τρωνε.
ReplyDeleteΑχ Ελενάκι μου γλυκό μόλις έκατσα από μια τρελλλλλλλή μέρα!!!!
ReplyDeleteΚαι τι δεν θα δινα να βρισκόμουν τώρα σ΄εκείνο το μπαλκονάκι με την υπέροχη θέα και μ΄ενα γλυκάκι στο χέρι!!!!
Πόπο!!!!ξεκουράστηκα μόνο που το είδα!!!!!
Να ΄σαι καλά κοπέλα μου!!!!!!
Στην υγειά σου!!!!Με γλύκανες με την ιδέα και μόνο!!!(όχι ότι θα λεγα όχι για ένα .... βάζο μελιτζανάκι!!!!)
Φιλάκια πολλά πολλἀ,νυχτερινά!!!!
Υ.Γ Αύριο φεύγει η μεγάλη μου Κέρκυρα με τον άντρα μου, και την άλλη εβδομάδα για Γαλλία με το πανεπιστήμιο!!!Μἐχρι να την ετοιμάσω με βγήκε η ψυχή!!!!
Γι΄αυτό ακόμη δεν επανήλθα στους ρυθμούς μου!
φιλάκια πολλά!!!!:)))
Ωωωωωω ξέρεις τι αδυναμία έχω στο μελιτζανάκι ε; Αν και ομολογώ, ότι το προτιμώ με τη φλούδα! Τα σάλια μου!
ReplyDeleteΓιώργη μου κοίτα μην έρθετε Πούληθρα και δεν βρεθούμε, έτσι??
ReplyDeleteΑν έχεις γνωρίσει και το Λεωνιδιώτικο Πάσχα, είσαι τυχερός!
Νομίζω ότι είναι από τα ωραιότερα!
Φιλιά πολλά!
Aσπα μου, δεν έχει να κάνει με την ποικιλία τόσο, όσο με την φλούδα.
ReplyDeleteΑν αφήνεις και την φλούδα, τότε το χρώμα μένει πράσινο.
Σε αυτήν την συνταγή η φλούδα αφαιρείται τελείως, γι αυτό έχει το χρώμα που βλέπεις!
Φιλιά, καλό απόγευμα!
Δημιουργία μου και του δικού μου πατερούλη ήταν το αγαπημένο γλυκάκι!
ReplyDeleteΚαλό σου απόγευμα!
Marian, έλαααααααα!!!
ReplyDeleteΣε περιμένω οπωσδήποτε αν βρεθείς προς Λεωνίδιο!
Πω πω τρεχάματα, σε καταλαβαίνω τι θα τραβάς αυτές τις μέρες!
Με το καλό να πάει η μικρή και όλα καλά να της πάνε!
Πολλά φιλάκια!
Κικίτσα μου μιαν αδυναμία του έχω κι εγώ (τώρα θα μου πεις όλο αδυναμίες είμαι, τι να κάνω που είμαι αδυνάτου χαρακτήρος??)
ReplyDeleteΦιλιά!
KAOYP EKANATE! Axxx, anemnisis! Prin figo apo Leonidio, O Dimitris mou edosai ena vazaki me glyko apo melitzanaki...yum!
ReplyDeletePeter το δοκίμασες??
ReplyDeleteΣου άρεσε??
Τι όμορφα που περάσαμε!!
Ελπίζω να τα καταφέρουμε και το επόμενο καλοκαίρι!!
Η συνταγή αναδημοσιεύεται στο site του αγροτικού συνεταιρισμού.
ReplyDeletehttp://leonidiocoop.gr/?p=221
Ευχαριστούμε