Από τα αγαπημένα παραδοσιακά γλυκάκια είναι το κυδωνόπαστο.
Συνδεδεμένο με τα σχολικά μας χρόνια, τότε που το βρίσκαμε στην καντίνα του σχολείου μας τυλιγμένο σε ζελατίνα, να φαντάζει προκλητικά με το ρουμπινί χρώμα του.
Πότε σε τριγωνικό σχήμα, άλλοτε σε τετράγωνο, αλλά και σε σχήμα ρόμβου.
Εμπλουτισμένο με ροδοκοκκινισμένα κομμάτια αμύγδαλου, κάποιες φορές είχε καρύδια, αλλά το βρίσκαμε και σκέτο.
Στα καταστήματα ξηρών καρπών κατείχε και κατέχει ακόμα σε κάποια από αυτά, την καλύτερη θέση στην βιτρίνα.
Ως και στα περίπτερα και τα καταστήματα ψιλικών φιγουράριζε σαν μια γλυκιά, αμαρτωλή (οι θερμίδες βλέπετε, λόγω ζάχαρης), αλλά ακατανίκητα νόστιμη, πάστα κυδωνιού.
Το ιδιαίτερο άρωμα του κυδωνιού επικρατεί και μας κατακτά από την πρώτη μπουκιά.
Εφέτος, καλοί μας φίλοι μας έστειλαν από το χωριό του καλού μου αρκετά κυδώνια από τον κήπο τους, αψέκαστα. Δεν υπήρχε η περίπτωση φυσικά να μην τα εκμεταλλευτώ σε διάφορες παρασκευές.
Έτσι, κάποια από αυτά έγιναν το αγαπημένο, παραδοσιακό κυδωνόπαστο.
Σε αυτήν την εκδοχή είναι τυλιγμένο σε καβουρδισμένο σουσάμι.
Περιττό να σας πω ότι κοντεύει να τελειώσει, κάποιος μάλιστα στο σπίτι κάνει νυχτερινές επιδρομές στο κυδωνόπαστο!!!
Δεν χρειάζεται φυσικά να πω ποιος!!!
Θα χρειαστεί να επαναλάβω την παρασκευή του, για να έχουμε όλο τον χειμώνα.
Ας δούμε λοιπόν πως θα φτιάξουμε αυτήν τη λιχουδιά!
Χρειαζόμαστε:
2,5 κιλά κυδώνια
ζάχαρη όση χρειαστεί
60 γρ. αμύγδαλα ασπρισμένα και καβουρδισμένα
1 μασουράκι άρωμα βανίλια
4-5 φυλλαράκια αρμπαρόριζα
1 κουταλιά χυμό λεμόνι
Για την επικάλυψη
150 γρ. σουσάμι καβουρδισμένο
Στην πράξη:
Αγοράζουμε κυδώνια ώριμα, προσέχοντας να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερα στίγματα ή τρυπούλες, που μπορεί να σημαίνει ότι έχουν χτυπηθεί από σκουλήκια.
Τα πλένουμε πολύ καλά και τα τρίβουμε με το σφουγγάρι της κουζίνας μας, να φύγουν τα χνούδια.
Τα τοποθετούμε σε ταψί που να τα χωράει μαζί με ένα ποτήρι νερό και τα βάζουμε σε μέτριο φούρνο.
Ψήνουμε τα κυδώνια, μέχρι να μαλακώσουν.
Βγάζουμε το ταψί από το φούρνο και αφήνουμε τα φρούτα να κρυώσουν.
Αφαιρούμε από τα κυδώνια τους σπόρους και τις καρδιές.
Αφαιρούμε επίσης και όση φλούδα γίνεται. Δεν πειράζει αν δεν αφαιρεθεί όλη.
Πολτοποιούμε στο μίξερ τα κυδώνια.
Ζυγίζουμε τον πολτό του κυδωνιού και όσο βάρος έχει, τόσο θα είναι και το βάρος της ζάχαρης που θα χρειασθούμε για το κυδωνόπαστο.
Βάζουμε τον πολτό σε μεγάλη και βαθιά κατσαρόλα. Χρησιμοποιούμε κατσαρόλα με βαρύ πάτο. Αν έχουμε αντικολλητική, ακόμα καλύτερα.
Ρίχνουμε στην κατσαρόλα την ζάχαρη, το λεμόνι, τα φυλλαράκια της αρμπαρόριζας.
Αφήνουμε τον πολτό με την ζάχαρη δυο-τρεις ώρες, να διαλυθεί όσο γίνεται η ζάχαρη από τα υγρά που θα βγουν.
Βάζουμε την κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά και μόλις πάρει βράση ο πολτός, χαμηλώνουμε την έντασή της.
Ανακατεύουμε πολύ συχνά το μείγμα της κατσαρόλας με ξύλινη κουτάλα, γιατί αλλιώς θα κολλήσει.
Προσοχή, γιατί όσο πυκνώνει ο πολτός, πιτσιλάει!
Για να το αποφύγουμε αυτό, όσο είναι δυνατόν βέβαια, μισοσκεπάζουμε την κατσαρόλα με το καπάκι της.
Δέκα λεπτά πριν ολοκληρωθεί το μαγείρεμα, προσθέτουμε τα αμύγδαλα χονδροκομμένα και ανακατεύουμε.
Δοκιμάζουμε το γλυκό μας αν είναι έτοιμο. Παίρνουμε μια ποσότητα με ένα κουτάλι. Όταν αυτό στέκεται στο κουτάλι και δεν πέφτει είναι συνήθως έτοιμο.
Μοιάζει στην υφή με μέτριο σε πυκνότητα πουρέ.
Αν το θέλουμε λίγο πιο σκούρο στο χρώμα όπως εγώ, το ψήνουμε λίγο παραπάνω.
Προσοχή και πάλι, γιατί κολλάει εύκολα στον πυθμένα της κατσαρόλας.
Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από την φωτιά, αφαιρούμε προσεκτικά τα φυλλαράκια της αρμπαρόριζας.
Προσθέτουμε το άρωμα βανίλιας και ανακατεύουμε.
Ετοιμάζουμε ένα ταψάκι με διαστάσεις 34χ26 και το καλύπτουμε με αντικολλητικό χαρτί.
Λαδώνουμε ελαφρά με καλαμποκέλαιο το χαρτί.
Αδειάζουμε στο ταψί τον πολτό.
Με ένα κουτάλι ή σπάτουλα, απλώνουμε το κυδωνόπαστο να έχει το ίδιο πάχος παντού.
Αν το κουτάλι μας κολλάει, το βρέχουμε με κονιάκ.
Αφήνουμε να στεγνώσει το γλυκό μας δυο τρεις ημέρες.
Καβουρδίζουμε το σουσάμι και το βάζουμε να κρυώσει σε πιάτο.
Κόβουμε το γλυκό μας, σε τετράγωνα, τρίγωνα, ρόμβους. Δεν κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια, γιατί είναι χορταστικό.
Τα τυλίγουμε στο καβουρδισμένο σουσάμι, πατώντας τα με τα χέρια μας, να κολλήσει καλά γύρω γύρω.
Αφήνουμε και πάλι τρεις ημέρες να στεγνώσουν τα κομμάτια του κυδωνόπαστου και τα φυλάμε σε κουτί που κλείνει καλά.
Ανάμεσα στα κομμάτια βάζουμε αντικολλητικό χαρτί, για να μην κολλήσουν.
Διατηρούνται αρκετούς μήνες σε δροσερό μέρος.
Καλή επιτυχία!
Ειρήνη Ε.
Ειρήνη μου τι ανάρτηση είναι αυτή??? Τέλεια, παραδοσιακή, αρωματική συνταγή!!
ReplyDeleteΕιρήνη μη το δει ο σύζυγος θα πρέπει άμεσα να πάω για κυδώνια και του αρέσει και το σουσάμι πολύ!!
ReplyDeleteΕκτός από νόστιμο, είναι και πολύ εμφανίσιμο έτσι όπως το αγκαλιάζει το σουσαμάκι! Υπέροχο!
ReplyDeleteΛίλα, το κυδωνόπαστο είναι από τα αγαπημένα παραδοσιακά γλυκάκια της οικογένειας! Αρωματικό και πεντανόστιμο!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Ξανθή και ο δικός μου σύζυγος το αγαπά πολύ το κυδωνόπαστο. Καταλαβαίνεις λοιπόν ποιος είναι αυτός που κάνει τις νυχτερινές επιδρομές!!! Χαχαχά!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
sandayspoon, το ψημένο σουσάμι, χαρίζει καταπληκτική γεύση στο κυδωνόπαστο. Ταιριάζουν πολύ.
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
τρεχω να αγορασω κυδωνια!!! υπεροχο. και με το σουσαμι πολυ εμφανισημο.
ReplyDeleteτελειο!
ειρηνη
Ειρήνη, είναι λιχουδιά το κυδωνόπαστο με το ψημένο σουσάμι. Από τα παιδικά μου χρόνια, ήταν από τα αγαπημένα μου γλυκάκια!!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Ότι έχει σχέση με κυδώνι, με τρελαίνει!
ReplyDeleteΠρώτο έρχεται το ζελέ, στη συνέχεια το γλυκό του κουταλιού, μετά το κυδωνόπαστο που κάποτε έφτιαχνα κάθε χρόνο και το φύλαγα σε σιδερένιο κουτί και τέλος, κυδώνια στον φούρνο!!!!!!!
ΑΦιλάκια καρδιάς! Α=Αληθινά
Δεν έχω ξαναδοκιμάσει αλλά φαίνεται λαχταριστή!
ReplyDeleteRENA ΜΟΥ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ .ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ .ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΓΛΥΚΟ ΝΗΣΤΙΣΙΜΟ ΜΕ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΜΑΣ .
ReplyDeleteΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΘΕΣΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΙΤΣΙΛΑΕΙ ΒΑΛΤΕ ΤΟ ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ ΝΑ ΨΗΘΕΙ ΟΠΩΣ ΚΑΝΩ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΕΣ ΜΟΥ .ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΕ ΑΡΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΥ .ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΘΥΜΗΣΕΣ.
Άιναφετς, πόσο φαίνεται πως αγαπάς το κυδώνι!! Το ίδιο και εγώ. Όλα όσα αναφερεις, τα αγαπάμε και εμείς και τα φτιάχνω για την οικογένεια. Έχουμε όλη την περίοδο που μεσολαβεί, μέχρι να τα ξαναφτιάξω. Το κυδώνι είναι έξοχο μαλακτικό για το στομάχι, επίσης.
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Βάσω, το σπιτικό κυδωνόπαστο, είναι ένα παραδοσιακό και ιδιαίτερο γλυκό, με βάση τον πολτό κυδωνιού και την ζάχαρη. Είναι αρωματικό, χορταστικό και φυσικά νόστιμο. Δοκίμασέ το και θα με θυμηθείς!!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Ειρήνη,είναι πραγματικά ωραία λιχουδιά-μου θυμίζει λουκουμάκι.Μου είχε στείλει μια φίλη και φυσικά...εξαφανίστηκε.
ReplyDeleteΦιλιά!
Φιλίτσα, το κυδωνόπαστο είναι από τα γλυκά που απολαμβάνουμε ήδη από τα μικρά μας χρόνια.
ReplyDeleteΔεν χρησιμοποιώ τον φούρνο, για τέτοιες παρασκευές, ακριβώς επειδή πιτσιλάει πολύ και ότι μένει στα τοιχώματα ή στον πάτο του φούρνου, καίγεται και έχει έντονη μυρωδιά. Επιπλέον μετά, το καθάρισμα του φούρνου είναι μια έξτρα δουλειά, για την νοικοκυρά, ειδικά αν δεν έχει αυτοκαθαριζόμενο φούρνο. Στην κατσαρόλα έχω άμεση επαφή με το γλυκό και παρακολουθώ καλύτερα την πήξη του. Βέβαια ο καθένας, μπορεί να χρησιμοποιήσει την μέθοδο που τον βολεύει καλύτερα.
Καλή σου ημέρα.
Ελένη, καταλαβαίνω απόλυτα γιατί εξαφανίστηκε το κυδωνόπαστο της φίλης σου. Ειδικά αν ήταν σπιτικό. Είναι πραγματική λιχουδιά το καλοφτιαγμένο κυδωνόπαστο και διατηρείται πολύ καιρό.
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Τι μου θύμισες βρε Ειρήνη μου; Το χρώμα και η γεύση αυτού του κλασικού γλυκού είναι απίθανα!
ReplyDeleteΠρέπει να δώσω τη συνταγή επειγόντως στο θείο μου, που είναι μάστερ των κυδωνιών!
Φιλιά πολλά και καλημέρες!
Δεν έχω φάει για να πω τη μαύρη μου αλήθεια και γεγονός είναι πως κυδώνια υπάρχουν πολλά στην περιοχή. Μάλιστα έχω μια σακούλα με 3 αυτή τη στιγμή τα οποία ήταν αρχικά 7.
ReplyDeleteΜου έδωσες μια καλή ιδέα Ειρήνη!!!
Αυτό ήθελα!!!!!
ReplyDeleteΜόνο χωρίς το σουσάμι...Απίθανο είναι Ειρήνη μου!!!!!!!!
Αν και θα έπρεπε, δεν το θυμάμαι αυτό το γλυκάκι. Πάντως επειδή τα κυδώνια μου αρέσουν πάρα πολύ, αξίζει τον χρόνο να το φτιάξω! Για κόπο δεν λέω, γιατί μου φάνηκε εύκολο!
ReplyDeleteΣήμερα δεν θα ζητήσω κάνα κομματάκι, γιατί μετά τις νυχτερινές επιδρομές, δεν νομίζει να έχει περισσέψει κάτι! :)
Καλό μεσημέρι Ειρήνη μου!
Καλημέρα Ειρήνη μου ...απίστευτη σύμπτωση!!! Σήμερα φτιάχνω το κυδωνόπαστο!!! Βέβαια το φτιάχνω και το γαρνίρω λίγο διαφορετικά αλλά το δικό σου είναι ΤΕΛΕΙΟ!!! Εγώ θυμάμαι στο σπίτι της γιαγιάς μου να υπάρχει όλο το χειμώνα κυδωνόπαστο μιας και είχαμε και κάποια στρέμματα φυτεμένα με κυδώνια!!! Να είσαι καλά και η δική μου ανάρτηση μένει για αργότερα!! -:)))))
ReplyDeleteΚαλή σου μέρα!
Ειρήνη μου φανταστικό!!!Μπράβο σου!Πόσο το ζήλεψα τώρα δε μπορείς να φανταστείς!
ReplyDeleteΦιλάκια πολλά!
Aχ Ειρηνάκι, με γύρισες πίσω κάποια χρόνια, κυδωνόπαστο έφτιαχνε συχνά η μανούλα μου, αλλά εγώ τότε ήμουν ένα σκασμένο και δεν το έτρωγα.
ReplyDeleteΤώρα ευχαρίστως θα έτρωγα όλο το ταψί, και ας τσακωνόμουν μετά με τον ... επιδρομέα χα χα χαα!!
Το έφτιαξες εξαιρετικό, γεια στα χέρια σου!
Φιλιά!
Kαλησπέρα Ειρήνη!Αυτήν τήν συνταγή τήν ψάχνω χρόνια!Δέν είναι πολύ μπελαλίδικη,έλεγα νά φτιάξω γλυκό κυδώνι τό Σάββατο(τό άλλο τό φάγανε!!)θά φτιάξω καί κυδονόπαστο!!Τό αγαπημένο μου!Νάσαι καλά φίλη μου!Καλό βράδυ!Φιλιά!
ReplyDeleteΕιρήνη μου γεια στα χέρια σου!!!!
ReplyDeleteΜε πήγες πολλά χρόνια πίσω με αυτό το κυδωνόπαστο!!!!Είναι πραγματικά υπέροχο!!!!
Πρόσφατα έφτιαξα γλυκό κυδώνι και μελέταγα το κυδωνόπαστο με την μητέρα μου.... ευκαιρία να το φτιάξω λοιπόν τώρα!!!!
Φιλιά πολλά!!!
Έχει διαδικασία αλλά αξίζει τον κόπο πιστεύω, αν και δεν έχω δοκιμάσει ποτέ!!πολύ θα ήθελα να είχα ένα κομματάκι.
ReplyDeleteΦιλιά πολλά
Ειρήνη κακούργα....το λατρεύω..μα δεν το κάνω για να μη το..φάω!
ReplyDeleteΕιρήνη καλησπέρα! Τι αρώματα υπέροχα είναι αυτά, κυδώνι γλυκό κι αρμπαρόριζα! Έχω να φάω παστοκύδωνο από τότε που ήμουν παιδάκι... Θα δοκιμάσω τη συνταγή σου οπωσδήποτε! Φιλιά!
ReplyDeleteΜέρες προσπαθώ να προλάβω να φτιάξω τον πελτέ και στην συνέχεια το κυδωνόπαστο αλλά πού......
ReplyDeleteΖηλευτό και παραδοσιακό το γλυκάκι σου.
Η μαμά το σέρβιρε σε λεμονόφυλλα.
Και του χρόνου.
Ερμιόνη, αφού ο θείος είναι μάστερ των κυδωνιών, θα τη λατρέψει την συνταγή. Εσύ το μόνο που θα κάνεις, είναι να το φας!!! Χαχαχά!!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Στέλλα, έχεις τα ωραία κυδώνια της περιοχής σου, γιατί να μην φτιάξεις ένα ωραίο κυδωνόπαστο;; Θα σου κρατήσει αρκετούς μήνες. Αν προλάβει βέβαια!!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Έφη, είναι ωραιότατο και χωρίς σουσάμι. Όπως το προτιμάς!!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Sel, δύο κομματάκια έχει αφήσει ο "νυχτερινός μας επιδρομέας"! Το ένα δικό σου λοιπόν. Φτιάξε το κυδωνόπαστο. Έχει ωραία κυδώνια τώρα.
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Κική, το κυδωνόπαστο διατηρείται όλο τον χειμώνα. Οι γιαγιάδες μας ήξεραν από τέτοιες λιχουδιές. Θα περιμένω την ανάρτηση με το δικό σου κυδωνόπαστο. Καλή επιτυχία.
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Έλενα, τέτοια λιχουδιά και έκανες την δύσκολη στην μανούλα σου;; Δεν πειράζει μικρή ήσουν, δεν ήξερες, συγχωρείσαι!! Τώρα όμως που ξέρεις, μπορείς να κεραστείς ένα κομμάτι από το δικό μου κυδωνόπαστο!! Να δεις τι έχανες τόσον καιρό!! Χιχιχι!!!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΕλένη, έχεις δίκιο. Είναι ζηλευτή λιχουδιά το κυδωνόπαστο. Αυτήν την εποχή θα βρεις πολύ ωραία κυδώνια, για να φτιάξεις το ωραιότερο κυδωνόπαστο!!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
DIMI, τώρα που έχεις την συνταγή στα χέρια σου, ωραία κυδώνια στην αγορά, είναι να το καθυστερείς;; Καλή επιτυχία στο σπιτικό σου κυδωνόπαστο!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Βάσια, μας έγινε ωραιότατο, δυο κομμάτια έμειναν μόνο και θα το ξαναφτιάξω πάλι. Είναι από τα ωραία και αρωματικά γλυκάκια, το κυδωνόπαστο, να το φτιάξεις. Καλή επιτυχία!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Μαρί, να το δοκιμάσεις, ιδιαίτερα το σπιτικό. Είναι γεμάτο από τα αρώματα του κυδωνιού. Εξαιρετικό!
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Αχτιδούλα, η αλήθεια είναι είναι ότι τις έχει τις θερμιδούλες του! Αξίζει όμως, έστω ένα κομματάκι!! Εμείς οι γνήσιες γλυκατζούδες, μπορούμε να αντισταθούμε;
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Ελεάννα, είναι πράγματι συνδεδεμένο με τις παδικές μας αναμνήσεις, το κυδωνόπαστο!! Φτιάχνοντάς το, έχουμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε ξανά. Αυτή την φορά μάλιστα, από τα χεράκια μας.
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Θαλασσένια, θα βρεις τον χρόνο να φτιάξεις το κυδωνόπαστο, αφού το θέλεις τόσο πολύ. Θα σου γίνει πολύ ωραίο, είμαι σίγουρη. Τα λεμονόφυλλα είναι πολύ καλή ιδέα σερβιρίσματος του κυδωνόπαστου. Μου θύμισε το σερβίρισμα του σπιτικού παστελιού. Καλή επιτυχία.
ReplyDeleteΚαλή σου ημέρα.
Από τις πιό νόστιμες,υγειινές,αγνές και παλιές συνταγές....
ReplyDeleteΤην φτιάχνουμε τώρα και την έχουμε και τα Χριστούγεννα...ένα έτοιμο πεντανόστιμο γλυκάκι...
Κατερινα
Κατερίνα, είναι από τα ωραία παραδοσιακά μας γλυκά. Διατηρούνται για μήνες, καλά κλεισμένα σε κουτί, έτοιμα να τα προσφέρουμε.
ReplyDeleteΚαλό βράδυ.
Ειρήνη μουτο έφτιαξα πριν από λίγες μέρες- φέτος είχαμε αρκετα κυδώνια και ψάχνω τρόπους να τα αξιοποιήσω. Είναι φανταστικό, με όλη τη γεύση των κυδωνιών, πιστεύω τη διαφορά την κάνει το ψήσιμο!Τα αμυγδαλα και το σουσαμάκι ταιριάζουν τέλεια!
ReplyDeleteΑ, και καμιά σχέση μ' αυτά τα κατασκευάσματα του εμπορίου!
Καλές γιορτές!
καλησπερα
ReplyDeleteτο κυδωνοπαστο αυτο βγαινει μαλακο σαν τον χαλβα? η ποιο σκληρο
επισης οταν στεγνωσει πως θα κολησει το σουσαμι πανω του?
Βάσω, καλή σου ημέρα.
ReplyDeleteΤο κυδωνόπαστο αυτό δεν είναι ούτε σκληρό ούτε πολύ μαλακό. Έχει την κατάληλη ακριβώς υφή που πρέπει. Επειδή αυτού του είδους τα γλυκά είναι ελαφρά κολλώδη εξωτερικά, το καβουρδισμένο σουσάμι με το οποίο πασπαλίζεται γύρω γύρω δεν φεύγει, όπως άλλωστε φαίνεται και στις φωτογραφίες. Αν θέλεις μπορείς να το πασπαλίσεις με αποφλοιωμένο, καβουρδισμένο και ψιλοκομμένο αμύγδαλο που επίσης του δίνει πολύ ωραία γεύση. Κατά τα άλλα ακολούθησε τις οδηγίες.
Καλή επιτυχία αν το φτιάξεις.