Μελιτζάνες ιμάμ μπαϊλντί

Υπάρχει κανείς που δεν αγαπάει τις μελιτζάνες ? Κι αν ναι, θα είναι ελάχιστοι! Εμείς στην οικογένεια τις λατρεύουμε σε οποιαδήποτε μορφή, από γλυκό, (έχει καααααταπληκτική συνταγή που θα μας την δώσει το Ελενάκι κάποια άλλη στιγμή), μέχρι ... ότι βάλει το μυαλό σας.
Ένας υπέροχος τρόπος μαγειρέματος είναι και αυτός που θα σας περιγράψω σήμερα.
Για όσους νηστεύουν θα είναι μια ευχάριστη αλλαγή.
Πάμε λοιπόν να τις φτιάξουμε:
Υλικά
15 μελιτζάνες μακρόστενες, τσακώνικες
3 ντομάτες
3 κρεμμύδια ξερά μεγαλούτσικα
3 σκελίδες σκόρδο
15 κλαράκια μαϊντανό (μόνο τα φύλλα)
2 κουταλιές της σούπας κοφτές αλάτι
1 κουταλιά της σούπας κοφτή πιπέρι
2 κουταλιές της σούπας πελτέ
6 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
Εκτέλεση:
Πλένουμε καλά τις μελιτζάνες τις χαράζουμε από πάνω και με ένα κουταλάκι τις καθαρίζουμε σιγά και προσεκτικά από την ψίχα τους όπως όταν κάνουμε τα γεμιστά.Καθαρίζουμε τα σκόρδα, τα κρεμμύδια και τα κόβουμε σε μικρά κυβάκια μαζί με τις ντομάτες και την ψίχα που βγάλαμε από τις μελιτζάνες, καθώς επίσης και τον μαϊντανόΤα βάζουμε όλα μαζί σε μια λεκάνη, ρίχνουμε το αλάτι, το πιπέρι, το λάδι και τον πελτέ διαλυμένο σε ένα ποτήρι νερό και ανακατεύουμε για λίγο ώσπου να δέσουν τα υλικά μεταξύ τους. Με ένα κουτάλι γεμίζουμε τις μελιτζάνες με το υλικό που έχουμε στην λεκάνη.
Εάν θέλουμε τον παραδοσιακό τρόπο πρέπει να τις τηγανίσουμε σύμφωνα με τις ακόλουθες οδηγίες, αλλιώς προχωράμε κατ' ευθείαν στο μαγείρεμα.
Τηγάνισμα
Βάζουμε σε ένα μεγάλο και βαθύ τηγάνι αρκετό ελαιόλαδο να κάψει και βάζουμε προσεκτικά με το πλάι τις μελιτζάνες. Μόλις μαλακώσουν και τηγανιστούν λίγο τις γυρίζουμε και από το άλλο πλάιΒράσιμο
Τοποθετούμε τα κοτσάνια από τις μελιτζάνες, στον πάτο της κατσαρόλας, τα οποία έχουμε χαράξει όσο είναι δυνατόν κατά μήκος για να ανοίξουν – το κάνουμε για να μην πιάσουν οι μελιτζάνες στο βράσιμοβάζουμε σε σειρά τις μελιτζάνες σε στρώσεις και ρίχνουμε 2 κουταλιές γεμάτες πελτέ διαλυμένες σε 2 ποτήρια νερό.Κανονικά πρέπει να ρίξουμε στην κατσαρόλα και το λάδι από το τηγάνι, εάν θέλουμε όμως να το αποφύγουμε ή δεν έχουμε τηγανίσει τις μελιτζάνες, βάζουμε στην κατσαρόλα μαζί με την σάλτσα και 5-6 κουταλιές ελαιόλαδο.
Στην αρχή βράζουμε σε δυνατή φωτιά και μετά από λίγο κατεβάζουμε την θερμοκρασία στην μέση και αφήνουμε το φαγητό μας να σιγοβράσει για περίπου ¾ της ώρας, μέχρι να κάνει μια ωραία δεμένη σάλτα και να είναι καλά βρασμένες οι μελιτζάνες.
Στην πορεία του βρασίματος μπορεί να χρειασθεί να προσθέσουμε και άλλο νερό, δοκιμάζουμε προς το τέλος και διορθώνουμε την σάλτσα σε αλάτι και πιπέρι.
Βγάζουμε τις μελιτζάνες από την κατσαρόλα πολύ προσεκτικά για να μην χυθεί η γέμιση , εγώ χρησιμοποιώ 2 κουτάλια, σερβίρουμε στο πιάτο και τρίβουμε λίγο φρέσκο πιπεράκι.
Εάν είστε από τους τυχερούς και έχετε λουλουδοπιπερο, δώρο της φίλης μας ''άλλης Αγγελικής'' από τας Ελβετίας μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε, όπως έκανε και ο σύζυγος μου που το βάζει ακόμα και στις φακές.
Συνοδεύουμε με πολύ-πολύ φέτα και πολύ – πολύ φρέσκο ψωμάκι. Έχουν απίστευτη νοστιμιά και είναι ότι πρέπει για αυστηρή δίαιτα !!!!!!!ΤΙΡ: Όταν κοντεύει το φαγητό να γίνει, πρέπει να είμαστε σχεδόν από πάνω γιατί μπορεί πολύ γρήγορα να πιεί το νερό και να κολλήσουν οι μελιτζάνες.

Περγαμόντο, του κουταλιού γλυκό

Την Καθαρή Δευτέρα την περάσαμε στο υπέροχο εξοχικό της Μαρίας.
Η Μαρία μας γέμισε περιποιήσεις και όχι μόνο. Φεύγοντας μας γέμισε και με ένα σωρό τσάντες με λεμόνια (τα αγαπημένα μου), γκρέιπ φρουτ (επίσης αγαπημένα μου) και περγαμόντα.
Γλυκό περγαμόντο δεν είχα φτιάξει ποτέ. Φρόντισε όμως και γι αυτό η Μαρία, δίνοντας μου δοκιμασμένη συνταγή από την κυρία Τασία Ψαρρή.
Έτσι λοιπόν εφοδιασμένη με τα αρωματικά φρούτα και την συνταγή, ξεκίνησα να φτιάξω το γλυκό, το οποίο έγινε πραγματικά υπέροχο!!
Τόσο υπέροχο, που θέλω να το μοιραστώ μαζί σας.
Πάμε λοιπόν να φτιάξουμε περγαμόντο, γλυκό του κουταλιού!!
Χρειαζόμαστε:
40 κομμάτια από την φλούδα του φρούτου κομμένα κάθετα
1 ½ κιλό ζάχαρη
6 ποτήρια νερό
2 κουταλιές της σούπας γλυκόζη
Εκτέλεση:
Πλένουμε καλά τα φρούτα και τα τρίβουμε σε ψιλό τρίφτη, να φύγει η εξωτερική φλούδα. Το τρίμμα αυτό δεν το πετάμε (όπως έκανα εγώ η … άσχετη), αλλά το φυλάμε σε σακουλάκια στην κατάψυξη και αρωματίζουμε με αυτό κεκάκια ή άλλα γλυκά μας όποτε το χρειαστούμε!
Αφαιρούμε 2 φέτες οριζόντια από την πάνω και κάτω μεριά του φρούτου και κόβουμε την φλούδα σε φέτες κάθετα, όπως καθαρίζουμε το πορτοκάλι. Εάν είναι μεγάλο το φρούτο το κόβουμε σε 4-5 κομμάτια.
Αφού συγκεντρώσουμε τις φλούδες, έχουμε δύο επιλογές.
Τυλίγουμε την κάθε μία σε ρολάκι και ή τις περνάμε όλες με κλωστή και βελόνα σχηματίζοντας «κολιεδάκια» ή (όπως έκανα εγώ) στερεώνουμε κάθε ρολάκι με μια οδοντογλυφίδα.
Τα ρολάκια βάζουμε σε μία λεκάνη με νερό για 1-2 μέρες, Κάθε 5-6 ώρες φροντίζουμε να αλλάζουμε το νερό, το οποίο στην αρχή θα είναι λίγο κίτρινο, όσο θα ξεπικρίζει όμως το φρούτο θα γίνεται πιο διάφανο.
Στη συνέχεια τα βράζουμε τρία νερά, από λίγο την κάθε φορά .
Όταν τα βγάλουμε πρέπει να είναι μεν βρασμένα αλλά να μην είναι παραβρασμένα (η κυρά – Τασία λέει ότι όταν καρφώσουμε μια φλούδα με οδοντογλυφίδα και δεν κρατιέται και πέφτει είναι έτοιμο).
Τα βγάζουμε και τα βάζουμε σε σουρωτήρι να στραγγίξουν. Μετά τα τοποθετούμε σε λεκάνη με νερό και το χυμό από 1 ½ λεμόνι και τ’ αφήνουμε μισή με μια ώρα για να σφίξουν.
Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό μέχρι να γίνουν σιρόπι και το αφήνουμε να κρυώσει.
Προσθέτουμε τα φρούτα, στραγγισμένα από τα νερά, στο κρύο σιρόπι και τα αφήνουμε 8-10 ώρες, να βγάλουν οι φλούδες τα υγρά τους.
Τέλος όπως είναι όλα μαζί τα βάζουμε να βράσουν μαζί με τις 2 κουταλιές της σούπας γλυκόζη. Σε αυτό το στάδιο πρέπει να έχουμε μεγάλη ΠΡΟΣΟΧΗ γιατί είναι η ώρα που θα δέσει το σιρόπι.
Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να φτιάξουμε γλυκό λεμόνι – νεράντζι – πορτοκάλι – γκρέιπ φρουτ – φράπα κλπ
Καλή επιτυχία!

The Pink Dolphin

Ο καλός μου φίλος και παλιός συνάδελφος Αντώνης, μου έστειλε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, που αφορά το μοναδικό στον κόσμο ροζ δελφίνι.

Το μοναδικό σε όλο τον κόσμο ροζ δελφίνι, που εντοπίστηκε σε μία λίμνη στη Λουϊζιάνα των ΗΠΑ, έχει αποτελέσει μεγάλη ατραξιόν, σε τέτοιο βαθμό που οι οικολόγοι προειδοποιούν τους τουρίστες να το αφήσουν στην ησυχία τοu.
Ο καπετάνιος Erik Rue ενός τουριστικού πλοιαρίου φωτογράφησε το ζώο, το οποίο στην πραγματικότητα είναι αλμπίνος, όταν ξεκίνησε να το μελετά μετά την πρώτη του εμφάνιση στην επιφάνεια της λίμνης Calcasieu, βόρεια του Κόλπου του Μεξικού.
Την πρώτη φορά που ο Rue είδε το δελφίνι, το οποίο εκτός από το ότι είναι ροζ έχει και κοκκινωπά μάτια, κολυμπούσε μαζί με ένα κοπάδι από τέσσερα άλλα δελφίνια, εκ των οποίων το ένα φαίνεται πως είναι η μητέρα του ροζ δελφινιού, καθώς δεν απομακρύνθηκε λεπτό από δίπλα του.Ο ίδιος δήλωσε: «Έτυχε να δω ένα κοπάδι από δελφίνια και παρατήρησα πως το ένα είχε πιο ανοιχτό χρώμα από τα άλλα. Είχε ένα εκπληκτικό ροζ χρώμα. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο. Όλο του το σώμα είναι ροζ, λες και κάποιος το έβαψε.
Το δελφίνι φαίνεται πως είναι απόλυτα υγιές και φυσιολογικό, αν εξαιρέσει κανείς το χρώμα του, το οποίο προσωπικά το βρίσκω πανέμορφο.”
"Το θηλαστικό είναι ροζ από το κεφάλι μέχρι την ουρά και έχει κοκκινωπά μάτια. Αυτό σημαίνει ότι είναι αλμπίνος. Το δέρμα του φαίνεται απαλό, γυαλιστερό και χωρίς κανένα απολύτως ψεγάδι!!!"
«Εγώ προσωπικά το έχω εντοπίσει γύρω στις 40 με 50 φορές και φαίνεται πως το κανάλι που περνούν τα πλοία στην λίμνη Calcasieu αποτελεί το σπίτι του τόσο για το ίδιο όσο και για την οικογένειά του.»
«Το δελφίνι έχει μεγαλώσει αρκετά από την πρώτη φορά που το είδα και κάποιες φορές απομακρύνεται από τη μητέρα του για να βρει τροφή και να παίξει αλλά πάντα είναι κοντά στο κοπάδι.»
«Περιέργως, δεν φαίνεται να επηρεάζεται ιδιαίτερα από το περιβάλλον ή το φως του ήλιου, όπως θα περίμενε κάποιος λόγω της κατάστασής του, παρόλο που συνηθίζει να παραμένει κάτω από την επιφάνεια του νερού λίγο περισσότερο από τα άλλα δελφίνια του κοπαδιού.»
Η Regina Asmutis-Silvia, βιολόγος στην Οργάνωση για την Προστασία των Φαλαινών και των Δελφινιών, δήλωσε: «Ποτέ κατά τη διάρκεια της καριέρας μου δεν είδα δελφίνι με τέτοιο χρώμα. Είναι πραγματικά ένα πανέμορφο δελφίνι αλλά οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί, όπως και με οποιοδήποτε δελφίνι. Θα πρέπει να το σέβονται, να το παρατηρούν από απόσταση, να περιορίσουν τον χρόνο που το παρακολουθούν και να μην το κυνηγούν ή παρενοχλούν.»
«Παρόλο που το ζώο είναι ροζ, πρόκειται στην πραγματικότητα για αλμπίνο και αυτό φαίνεται από τα κοκκινωπά του μάτια. Ο αλμπινισμός είναι ένα γενετικό χαρακτηριστικό και είναι ακόμα άγνωστο ποιο είδος αλμπινισμού έχει κληρονομήσει το συγκεκριμένο δελφίνι.»

Σουσαμοκούλουρα νηστίσιμα

Πριν λίγο καιρό είχε έρθει στο σπίτι η βαφτιστήρα μας – η μικρούλα Στεφανία - μαζί με την γιαγιά της την Γεωργία. Μας έφεραν λοιπόν κάτι πεντανόστιμα κουλουράκια που τα τιμήσαμε δεόντως, σκέτα, με καφέ-τσάι κλπ.
Όπως καταλάβατε δεν υπήρχε περίπτωση να την γλυτώσει και να μην μας δώσει την συνταγή !!!
Υλικά για περίπου 80-90 μικρά κουλουράκια
1 ποτήρι ελαιόλαδο
1 ποτήρι σπορέλαιο
1 ½ ποτήρι ζάχαρη
1 ποτήρι πορτοκαλάδα μπλε(FANTA χωρίς ανθρακικό)
1 κουταλάκι του γλυκού σόδα
1 κουταλάκι του γλυκού αμμωνία
2 κουταλάκια του γλυκού baking powder
½ κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο και κανέλλα σε σκόνη
λίγο σουσάμι άσπρο (άψητο)
1 ½ kg. περίπου αλεύρι Νο 2
1 φλιτζάνι νερό που θα έχουμε βράσει μαζί με 2 ξυλαράκια κανέλλας για περίπου 10 λεπτά ή ώσπου να πάρει το νερό το χρώμα του τσαγιού.
Εκτέλεση
Χτυπάμε την ζάχαρη με τα 2 λάδια και ρίχνουμε την πορτοκαλάδα στην οποία έχουμε διαλύσει τη σόδα και την αμμωνία . Προσθέτουμε το νερό που βράσαμε την κανέλλα, καθώς και τα κανελογαρύφαλλα σε σκόνη. Τέλος προσθέτουμε και το Baking μαζί με το αλεύρι. Ζυμώνουμε για λίγο – το ζυμάρι πρέπει να είναι μαλακό.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο.
Καβουρδίζουμε για λίγο το σουσάμι, στον φούρνο ή στο τηγάνι και το ανακατεύουμε με λίγη ζάχαρη. Πλάθουμε τα κουλουράκια, τα τυλίγουμε στο σουσάμι με την ζάχαρη και τα βάζουμε σε ταψί που έχουμε στρώσει με αντικολλητικό χαρτί.
Ψήνουμε στους 220 βαθμούς – πάνω κάτω φωτιά – στην δεύτερη σκάλα από τέλος, για 40 περίπου λεπτά.
Μπορούν να διατηρηθούν για αρκετές μέρες αρκεί να είναι σε κουτί που δεν περνάει υγρασία.

Γλυκά ανεβατά ψωμάκια

Αλείψτε τα με την αγαπημένη σας μαρμελάδα, με μέλι ή απολαύστε τα σκέτα.
Είναι νηστίσιμα κι έτσι μπορείτε να συνοδέψετε το καφεδάκι ή το τσάι σας χωρίς τύψεις όσοι νηστεύετε αυτές τις μέρες.
Για να τα φτιάξουμε χρειαζόμαστε
3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις (και λίγο ακόμα)
40 γρ. μαγιά νωπή
μισή κούπα χλιαρό νερό
μισή κούπα ζάχαρη
μισό κουταλάκι κανέλα
μισό κουταλάκι γαρύφαλλο
1 κουταλιά της σούπας ξύδι
1 κούπα ελαιόλαδο
3/4 κούπας σουσάμι
Πάμε να τα φτιάξουμε:
Διαλύουμε τη μαγιά σε μισή κούπα χλιαρό νερό.
Κοσκινίζουμε 2 κούπες αλεύρι με την κανέλα και το γαρύφαλλο. Προσθέτουμε τη ζάχαρη, το ξύδι και τη διαλυμένη στο νερό μαγιά.
Στην συνέχεια προσθέτουμε το ελαιόλαδο και ανακατεύουμε καλά.
Αρχίζουμε να ρίχνουμε σιγά σιγά το υπόλοιπο αλεύρι, το οποίο πρέπει να είναι τόσο, ώστε να προκύψει μία ζύμη λεία και ελαστική που να πλάθεται και να ξεκολλάει από τα χέρια μας εύκολα. Συνήθως χρειάζομαι 1 επιπλέον κούπα και κάτι λίγο ακόμα.
Τελευταίο προσθέτουμε το σουσάμι και ζυμώνουμε καλά το μείγμα.
Το σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα και το αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο.
Το ξαναζυμώνουμε λίγο.
Πλάθουμε μεγαλούτσικα ψωμάκια και τα τοποθετούμε σε λαδωμένο ταψί, σε κάποια απόσταση μεταξύ τους γιατί θα φουσκώσουν.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στον αέρα, μέχρι να δούμε τα ψωμάκια μας να παίρνουν χρώμα και να χρυσίζουν.
Καλή επιτυχία.

Πέρκες πλακί

25η Μαρτίου αύριο και η παράδοση όπως είπαμε θέλει στο τραπέζι μας μπακαλιάρο.
Σε κάποια μέρη όμως συνηθίζουν αντί για τον παραδοσιακό μπακαλιάρο να μαγειρεύουν κάποιο ψάρι πλακί.
Ορίστε λοιπόν και μια συνταγή για πέρκα πλακί, νόστιμη και εύκολη, σε περίπτωση που δεν προτιμάτε τον μπακαλιάρο ή για όποιαν άλλη μέρα θελήσετε να την δοκιμάσετε.
Ξεπαγώνουμε τις πέρκες, τις πλένουμε και τις βάζουμε σ' ένα ταψί.
Ρίχνουμε αλάτι – πιπέρι – ελαιόλαδο – πελτέ διαλυμένο σε αρκετό νερό (θα είναι και η τελική σάλτσα του φαγητού) – κρεμμύδια κομμένα σε χοντρές φέτες ή ροδέλες – δάφνη – δενδρολίβανο – σκόρδο και τέλος σκεπάζουμε όλο το φαγητό με ροδέλες ντομάτας
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στο φουλ, πάνω-κάτω φωτιά για περίπου 1 ώρα. Εάν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο ζεστό νερό στην πορεία του ψησίματος.
Οι ποσότητες των υλικών είναι σύμφωνα με τα γούστα μας καθώς και με την ποσότητα των ψαριών.
Καλό είναι να μην είναι τα φιλέτα πολύ χοντρά για να μπορούν να τραβήξουν μέσα αρκετό ζουμάκι.
Αντί για πέρκα, μπορούμε να βάλουμε κάποιο άλλο ψάρι της αρεσκείας μας.
Εύχομαι να περάσετε πολύ όμορφα αύριο, ημέρα μεγάλης θρησκευτικής και εθνικής μας γιορτής.
Θα είμαστε και πάλι παρέα σας από μεθαύριο πλέον, καλά να είμαστε όλοι!!

Οστρακα γεμιστά

Η φίλη του blog μας, η Αμαλία, μας στέλνει συνταγή για όστρακα γεμιστά.
Αμαλίτσα σε ευχαριστούμε πολύ!!

"Η συνταγή είναι της χρυσοχέρας της πεθεράς μου της κυρίας Κωνσταντίνας από την Αρτάκη της Μικράς Ασίας, και έχω την υποψία πως επιπλέον είναι και δικής της έμπνευσης, κακώς τόσο καιρό που δεν την έχω ρωτήσει…
Βέβαια και εγώ σαν καλή νοικοκυρά έκανα τις δικές μου αλχημείες και παρεμβάσεις όπως και κάθε ένας από εσάς βάζει το δικό του στίγμα σε κάθε συνταγή που πέφτει στα χέρια του….
Χρειαζόμαστε:
κυδώνια
γυαλιστερές
1 κρεμμύδι ξερό
2 – 3 κρεμμύδια χλωρά
½ πράσο μόνο το άσπρο μέρος
½ πιπεριά κόκκινη
½ πιπεριά κίτρινη
½ πιπεριά πορτοκαλί
5 – 7 φρυγανιές (όσο πάρει)
2 σφηνάκια τσίπουρο ή ούζο (ανάλογα με την προτίμηση)
μαϊντανό, πιπέρι, λίγο λάδι
Σημειώστε ότι:
Τα κρεμμύδια, πράσο, πιπεριές, μαϊντανός ψιλοκομμένα και η φρυγανιά τριμμένη. Αλάτι δεν βάζουμε γιατί έχουν εκ του φυσικού τους.
Πως τα φτιάχνουμε:
Βάζουμε τα όστρακα σε μία κατσαρόλα με νερό, ώστε να τα σκεπάζει και τα βράζουμε έως ότου ανοίξουν όλα, περίπου 10΄. Αν κάποιο δεν ανοίξει σημαίνει ότι ήταν ψόφιο πριν μπει στην κατσαρόλα μας, οπότε και το πετάμε χωρίς δεύτερη σκέψη και δεν προσπαθούμε να το ανοίξουμε μόνοι μας με μαχαίρια, πιρούνια και λοιπά εργαλεία.Το νερό από τα όστρακα το περνάμε από ένα πυκνό (όχι σε τρύπες) σουρωτήρι το οποίο έχουμε στρώσει και με βαμβάκι για να συγκρατήσει τις πετρούλες, άμμο και τις ακαθαρσίες και να μείνει μόνο το άσπρο ζουμάκι.
Παίρνουμε τα όστρακα, ξεχωρίζουμε την ψίχα τους και την κρατάμε σε ένα πιάτο χωριστά. Αφού ανοίξουμε όλα τα όστρακα πρέπει να τα καθαρίσουμε από τις ακαθαρσίες και την άμμο που περιέχουν. Είναι το πράσινο μέρος, όπως φαίνεται και στην φωτογραφία, το οποίο πρέπει να αφαιρεθεί. Αφού καθαριστούν με πολύ προσοχή κυρίως για την άμμο τα ψιλοκόβουμε, κατά βούληση, εγώ τα κάνω πολύ ψιλά.Σε μία κατσαρόλα ρίχνουμε τα κρεμμύδια ξερά και χλωρά, το πράσο, και 1 κούπα από το ζουμί που έχουμε κρατήσει. Τα αφήνουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά να μαραθούν και να σωθεί το ζουμάκι τους. (Αν σας αρέσει να τσιγαρίζετε τα φαγητά πρώτα ρίξτε το λάδι και σβήστε με το ζουμί)
Στη συνέχεια ρίχνουμε λίγο λάδι, τις πιπεριές, ανακατεύουμε λίγο και κατόπιν ρίχνουμε τα όστρακα, το μαϊντανό, το πιπέρι, 2 – 3 κούπες ζουμί, το τσίπουρο ή το ούζο και σιγοβράζουμε μέχρι να σωθούν τα υγρά κατά τα ¾ τους.
Στη συνέχεια ρίχνουμε την τριμμένη φρυγανιά για να απορροφήσει όλα τα υγρά και να γίνει ένα μείγμα εύπλαστο, παράλληλα ανακατεύουμε και απομακρύνουμε από τη φωτιά. Το αφήνουμε περίπου 5 – 10 λεπτά να ανασάνει.
Γεμίζουμε με ένα κουτάλι τις γυαλιστερές ή και κάποια μεγάλα κυδώνια.
Ψήνουμε στο γκριλ μέχρι να ροδίσουν και καλή μας όρεξη.
Προαιρετικά μπορούμε να ρίξουμε από πάνω και λίγη πάπρικα ή και ένα κομματάκι κεφαλοτύρι, για όσους δεν νηστεύουν.
Συνήθως όταν τις φτιάχνω τις βάζω στην κατάψυξη (πριν το γκριλ) για να τις έχω για μεζεδάκια σε έκτακτα τραπέζια που μέσα σε 20΄ περίπου είναι έτοιμες για σερβίρισμα.
Αυτή τη φορά τις έφτιαξα αμέσως μετά την Κ. Δευτέρα και έριξα μέσα και λίγο χταποδάκι που μου είχε περισσέψει. Νομίζω ότι και γαρίδες και μύδια να ψιλοκόψετε και να βάλετε θα γίνουν εξίσου ωραίες.
Με περίπου 1 κιλό γυαλιστερές και 1 κιλό κυδώνια μου βγήκαν 30 κομμάτια παραγεμισμένα…. Ανάλογα με το πόσο μεγάλο είναι το όστρακο και πόση γέμιση βάζετε βγαίνουν και τα κομμάτια…
Συμβουλές για τα όστρακα:
Θέλουν μεγάλη προσοχή και καλό είναι να ψωνίζουμε μόνο από κάποιον που του έχουμε εμπιστοσύνη. Διατηρούνται στο ψυγείο 2- 3 μέρες ή λίγο περισσότερο μέσα σε καθαρές λεκάνες με θαλασσινό νερό που το ανανεώνουμε. Αν δεν είμαστε σίγουροι καλό είναι να αποφεύγουμε τα πειράματα.Αν μείνουν αρκετή ώρα χωρίς να τα ακουμπήσουμε μπορούμε να τα δούμε που ανοίγουν, να τα ακούσουμε ή να δούμε τα γλωσσάκια τους που βγαίνουν έξω από τα όστρακα. Αν κάτι μας μυρίζει άσχημα ΜΑΚΡΙΑ!!!!! Όταν τα ανοίξουμε τους ρίχνουμε λεμόνι να ψοφήσουν.
Αν κουνιούνται –δείγμα ότι είναι εντάξει– μπορούμε να τα φάμε αν όχι και τα φάμε τότε ο Θεός βοηθός…
Ειδικά για τις γυαλιστερές το γλωσσάκι πρέπει να έχει έντονο κόκκινο χρώμα και όχι ξεθωριασμένο πορτοκαλί. Όταν τις ανοίξουμε το κόκκινο γλωσσάκι πρέπει να είναι εξίσου μοιρασμένο και στα 2 μέρη, αν όχι σημαίνει ότι έχει αρχίσει η διαδικασία αποδήμησης προς τον Κύριο, οπότε τσεκάρουμε με λεμόνι και μετά τρώμε.Πως τα ανοίγουμε:
Καλό είναι να έχουμε μαχαίρι με δοντάκια. Όπως φαίνεται στην φωτογραφία πιέζουμε το μαχαίρι με τα δάχτυλά μας προς τα μέσα και ταυτόχρονα με το άλλο χέρι το κινούμε πάνω κάτω.
Τα κυδώνια και οι γυαλιστερές ανοίγουν από διαφορετική μεριά.Τα όστρακα γενικότερα ωμά ή ψητά είναι φοβερός μεζές για ούζο ή για τσίπουρο και θα συνιστούσα σε όλους να τα δοκιμάσουν.
Σε όσους βέβαια δεν αρέσουν ωμά ας κάνουν μία αρχή με τα ψητά και τα ξαναλέμε…..
Λέγεται δε ότι ανεβάζουν τη libido στα ύψη αλλά προσοχή, γιατί το ίδιο κάνουν και στη χοληστερίνη…"
Αμαλία

Τα τελευταία χιόνια

Ο καλός φίλος και συνάδελφος Γιώργος, μου έφερε κάτι καταπληκτικές φωτογραφίες από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας – ορεινή Αρκαδία - που τράβηξε την προηγούμενη φορά που ήταν εκεί.
Πιστεύω να τις απολαύσετε.

Είναι υγρασία επάνω σε γκι που πάγωσε με τον αέρα.Η πλατεία του χωριού χιονισμένηκαι το υπέροχο σπίτι του Γιώργου μέσα στο χωριό, χαμένο και αυτό στο χιόνι!!!Δεν είναι υπέροχα???
Αχ ! ο χειμώνας με τα χιόνια του, σε λίγο θα είναι παρελθόν και όταν θα κολυμπάμε στην θάλασσα θα μας φαίνονται τόσο μακρινές αυτές οι φωτογραφίες ...................
Καλό Σαββατοκύριακο !!!!!!!

Μπακαλιάρος πιταράκια - σκορδαλιά με καρύδια -παντζαροσαλάτα

25η Μαρτίου την άλλη βδομάδα φίλοι μου και η παράδοση θέλει στο τραπέζι μας μπακαλιάρο-σκορδαλιά.
Κι επειδή των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, σας δίνω σήμερα όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις συνταγές για το τραπέζι της 25ης Μαρτίου.
Είναι και οι τρεις δοκιμασμένες, πολύ νόστιμες και πιστεύω αν τις φτιάξετε θα τις ευχαριστηθείτε πολύ.

Σκορδαλιά με ψωμί και καρύδιαΥλικά:
250 γρ. ψίχα ψωμιού
4-5 σκελίδες σκόρδο
40 ml ξύδι
140 ml ελαιόλαδο
1 κοφτό κουταλάκι αλάτι
50 γρ. καρύδια
Εκτέλεση:
Μουσκεύω το ψωμί και το στύβω καλά
Βάζω στο μπλέντερ το μισό ψωμί, λίγο ξύδι και το σκόρδο. Τα αλέθω καλά, να γίνουν πολτός. Προσθέτω και τα υπόλοιπα υλικά εκτός από τα καρύδια. Τα αφήνω στο μπλέντερ να χτυπηθούν καλά, να γίνουν "αλοιφή". Προς το τέλος προσθέτω και τα καρύδια, να αλεστούν, αλλά να μην γίνουν "σκόνη", για να τα καταλαβαίνουμε στην γεύση.

Παντζαροσαλάτα(ποσότητες υλικών κατά βούληση)
Υλικά:
Παντζάρια (μόνο το κόκκινο μέρος), βρασμένα και κομμένα σε κυβάκια
σκόρδο λιωμένο στην πρέσα σκόρδου
γιαούρτι στραγγιστό
ροκφόρ ή blue cheese χοντροτριμμένο
καρύδια χοντροτριμμένα
1 ξυνόμηλο σε κυβάκια
ελαιόλαδο
ξύδι μπαλσάμικο
Εκτέλεση:
Βάζουμε σε βαθύ μπολ τα παντζάρια με το σκόρδο και τα περιχύνουμε με ελαιόλαδο και μπαλσάμικο.
Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύουμε καλά.

Μπακαλιάρος πιταράκιαΧρόνια τώρα συνηθίζω να κάνω τον μπακαλιάρο αρωματικά πιταράκια. Τρώγονται πιο ευχάριστα από τον απλό τηγανητό μπακαλιάρο και μας αρέσουν πολύ.
Υλικά:
1 κ. μπακαλιάρος ξαρμυρισμένος
200 γρ. περίπου αλεύρι
2 αυγά
μυρωδικά - ποσότητες κατά βούληση (μαϊντανός-άνηθος δυόσμος)
1 μεγάλο κρεμμύδι τριμμένο
Εκτέλεση:
Ξαρμυρίζουμε τον μπακαλιάρο μέσα σε λεκάνη με νερό, αλλάζοντας πολλές φορές το νερό.
Αν θέλουμε να γλιτώσουμε την ...ταλαιπωρία (όπως εγώ), στα Σ/Μ υπάρχει έτοιμος ξαρμυρισμένος μπακαλιάρος.
Όταν πλέον έχει ξαρμυρίσει καλά, "ξαίνουμε" τον μπακαλιάρο με τα χέρια μας, σε μικρά κομματάκια.
Βάζουμε σε βαθύ μπολ το αλεύρι και τόσο νερό, ώστε να πετύχουμε έναν χυλό, ούτε πολύ πηχτό ούτε πολύ αραιό.
Χτυπάμε τα 2 αυγά και τα προσθέτουμε στον χυλό. Προσθέτουμε και το κρεμμύδι και τα μυρωδικά και ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά.
Τέλος ρίχνουμε στον χυλό και τον μπακαλιάρο. Ανακατεύουμε πολύ καλά.
Τηγανίζουμε τα πιταράκια, ρίχνοντας κουταλιές-κουταλιές από το μείγμα σε τηγάνι με ζεστό λάδι.
Καλή επιτυχία.

Muffins με σοκολάτα και μανταρίνι

Ένα πολύ εύκολο γλυκάκι για να συνοδεύσει το καφεδάκι σας ή το ζεστό και αρωματικό τσαγάκι σας, τώρα που ξαναέπιασαν τα κρύα.
Ας φτιάξουμε πανεύκολα και μυρωδάτα σοκολατένια μανταρινομαφινάκια , όσο υπάρχουν ακόμα μανταρίνια στην αγορά.
Χρειαζόμαστε:
1,5 κούπα αλεύρι φαρίνα
¾ φλιτζ. ζάχαρη
½ φλιτζ. ηλιέλαιο
¾ φλιτζ. χυμός μανταρίνι
1 κουταλιά ξύσμα μανταρινιού
1 αυγό
λίιιγο τριμμένο μοσχοκάρυδο
75 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα
1 κουταλάκι βούτυρο
1 φλιτζ. σταγόνες σοκολάτας (προαιρετικό)
….τα φτιάχνουμε:
Χτυπάμε πολύ καλά το αυγό με τη ζάχαρη. Προσθέτουμε το ηλιέλαιο, τον χυμό, το ξύσμα, το μοσχοκάρυδο και τελευταίο το αλεύρι. Ανακατεύουμε πολύ καλά.
Σε μπεν μαρί λιώνουμε τη σοκολάτα με το βούτυρο. Αφήνουμε λίγο να κρυώσει και την προσθέτουμε στα υπόλοιπα υλικά.
Για πιο σοκολατένιο αποτέλεσμα, μπορούμε να προσθέσουμε και μερικές σταγόνες σοκολάτας.
Βουτυρώνουμε τις υποδοχές στο μαφινοταψάκι, στρώνουμε τα ειδικά χαρτάκια και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, για 15-20 λεπτά.
Αντικαθιστώντας τον χυμό και το ξύσμα από το μανταρίνι με χυμό και ξύσμα πορτοκαλιού, φτιάχνουμε σοκολατένια πορτοκαλομαφινάκια
Τώρα, για όσους νηστεύουν, το μόνο μη νηστίσιμο υλικό που έχει η συνταγή, είναι το 1 αυγό.Δεν ξέρω αν μπορεί να αντικατασταθεί με κάτι.
Αν κάποιος ξέρει, ας μας δώσει τα φώτα του.
Καλή επιτυχία.

Τυροπιτάκια κουρού

Μου τα ζήτησε η ανηψούλα μου να τα φτιάξω για το πάρτι των γενεθλίων της, κι έτσι τα θυμήθηκα.
Είναι ίσως η πιο κλασική συνταγή για μένα. Είναι η πρώτη συνταγή που έφτιαξα και μάλιστα ως …μαθήτρια. Δεν νομίζω να υπάρχει καμιά παλιά νοικοκυρά που έστω και μια φορά δεν τα έχει φτιάξει. Είναι τα τυροπιτάκια που φτιάξαμε στα πάρτι των «βλασταριών» μας, που πήραμε μαζί μας σε εκδρομούλες, που τα τιμούσαμε δεόντως όταν είχαμε μπουφέ, προτού κατακλυστεί η αγορά με τα «ετοιματζίδικα» του είδους.
Το περίεργο είναι ότι όσα χρόνια θυμάμαι την συνταγή, ελάχιστοι είναι αυτοί που «τόλμησαν» να πειράξουν τα υλικά της. Ίσως αυτό να σημαίνει ότι είναι μια πραγματικά πετυχημένη συνταγή.
Γι αυτό λοιπόν σκέφτηκα, ας υπάρχει η συνταγούλα και στο blog μας . Όσο να ναι, όλο και κάποιες «φρέσκες» νοικοκυρούλες θα μας διαβάζουν.
Αφιερωμένη λοιπόν σε όλες αυτές η συνταγή.
Αφιερωμένη και σ’ όλες τις «παλιές», για να τα ξαναθυμηθούμε.
Χρειαζόμαστε:
Για τη ζύμη
500 γρ. αλεύρι φαρίνα
250 γρ. βιτάμ
1 κούπα γιαούρτι στραγγιστό
1 αυγό
Για τη γέμιση
300-350 γρ. φέτα
2 αυγά
φρεσκοτριμμένο πιπεράκι
και …
1 αυγό επιπλέον για το άλειμμα
Πάμε να τα φτιάξουμε:
Αφήνουμε το βιτάμ για αρκετή ώρα σε θερμοκρασία δωματίου να μαλακώσει.
Σε βαθύ μπολ, ρίχνουμε το βιτάμ και το περισσότερο αλεύρι. Τα δουλεύουμε για λίγη ώρα και κατόπιν προσθέτουμε το αυγό χτυπημένο, το γιαούρτι και ελάχιστο αλάτι. Ανακατεύουμε καλά. Αρχίζουμε να προσθέτουμε το υπόλοιπο αλεύρι σιγά σιγά. Η ζύμη μας πρέπει να είναι μαλακή και να πλάθεται εύκολα. Αν χρειαστεί προσθέστε λίγο αλευράκι ακόμα, συνήθως όμως δεν χρειάζεται. Βάζουμε την ζύμη στο ψυγείο για καμιά ωρίτσα
Στο μεταξύ ετοιμάζουμε την γέμιση
Τρίβουμε πολύ καλά την φέτα. Προσθέτουμε το αυγό, φρεσκοτριμμένο πιπεράκι και ανακατεύουμε καλά τα υλικά της γέμισης.
Παίρνουμε ένα κομμάτι από την ζύμη μας και αφήνουμε την υπόλοιπη στο ψυγείο για να μην «ζεσταίνεται» Ανοίγουμε με τον πλάστη σε φύλλο, το οποίο δεν πρέπει να είναι πολύ λεπτό, αλλιώς τα τυροπιτάκια θα «ανοίξουν» και θα χυθεί η γέμιση. Προσοχή λοιπόν, το φύλλο μας δεν πρέπει να είναι πολύ λεπτό, ούτε βέβαια υπερβολικά χοντρό.
Με ένα μεγάλο ποτήρι ή φλιτζάνι (το πιο μεγάλο που έχουμε) ή με κουπ πατ, κόβουμε κύκλους στην ζύμη μας. Πάνω σε κάθε κύκλο βάζουμε ένα κουταλάκι γέμιση. Κλείνουμε σε μισοφέγγαρο τον κάθε κύκλο, πιέζοντας περιμετρικά με τα δάχτυλά μας. Με τις μύτες ενός πιρουνιού, πατάμε περιμετρικά τις άκρες, για να κλείσουν καλύτερα, αλλά και για να κάνουμε σχεδιάκια.
Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία, μέχρι να τελειώσει η ζύμη μας. Η οποία είπαμε, καλό είναι να μένει στο ψυγείο όση ώρα δεν την «δουλεύουμε», για να πλάθεται ευκολότερα.
Τοποθετούμε τα τυροπιτάκια σε ταψί στρωμένο με χαρτί αντικολλητικό, ή σε καλά λαδωμένο ταψί (αν έχετε όρεξη να το πλένετε μετά)
Τα αλείφουμε καλά-καλά με χτυπημένο αυγό, και τα πασπαλίζουμε με σουσάμι ή μαυροκούκι, ή και τα δύο μαζί.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, μέχρι να ροδίσουν καλά (περίπου 25-30 λεπτά θέλουν στον δικό μου)
Αντί για φέτα, μπορούμε να βάλουμε τριμμένο κασέρι ή άλλα μαλακά κίτρινα τυριά και να φτιάξουμε κασεροπιτάκια. Εδώ προσθέστε λίγο παραπάνω αλατάκι στην ζύμη και λίγο στην γέμιση.
Επίσης μπορούμε να κλείσουμε μέσα στην ζύμη ένα μικρό λουκανικάκι και να φτιάξουμε λουκανικοπιτάκια. Τα λουκανικάκια θα τα έχουμε βράσει πρώτα για 5 λεπτά.
Καλή επιτυχία!

Ο βιολιστής στο μετρό

Σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα άρθρο που μου έστειλαν κάποιοι φίλοι και που μου έκανε μεγάλη εντύπωση.Κάποιο κρύο πρωινό του Ιανουαρίου, ένας άντρας κάθισε σε ένα κεντρικό σταθμό του μετρό και ξεκίνησε να παίζει το βιολί του. Έπαιξε για περίπου 45 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτών των 45 λεπτών, δεδομένου ότι ήταν ώρα αιχμής, πέρασαν από μπροστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι πηγαίνοντας στη δουλειά τους.Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μουσικής, ένας μεσήλικος κύριος παρατήρησε ότι υπήρχε ένας μουσικός που έπαιζε βιολί, τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και συνέχισε το βιαστικό του βηματισμό. Ένα λεπτό αργότερα, ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολάριο, από μια κυρία που το πέταξε στο καπέλο του καθώς περνούσε από μπροστά του χωρίς να σταματήσει καθόλου. Λίγο αργότερα, κάποιος ακούμπησε στον τοίχο και τον άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε βιαστικός. Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς, ασχολήθηκε μαζί του ένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να ακούσει, αλλά η μητέρα του τον τράβηξε για να συνεχίσουν τη διαδρομή τους. Το παιδί κοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι - χωρίς καμία εξαίρεση - τα τράβαγαν για να συνεχίσουν το δρόμο τους.Στα 45 λεπτά μουσικής, συνολικά σταμάτησαν για να ακούσουν - έστω και για λίγο - μόνο 6 άνθρωποι. Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν λεφτά στο καπέλο καθώς συνέχιζαν να περπατούν, χωρίς να ελαττώσουν την ταχύτητα του βηματισμού τους. Η συνολική είσπραξη ήταν 32 δολάρια. Όταν η μουσική σταμάτησε και υπήρξε σιωπή, κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε, ούτε υπήρξε κανενός άλλου είδους αναγνώριση.Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος βιολιστής ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου, και έπαιζε με ένα βιολί Stradivarius αξίας 3,5εκατομμυρίων δολαρίων,κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Antonio Stradivari το 1713. Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστόνης και η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου εισιτηρίου ήταν 100 δολάρια. Ο Bell αμείβεται με περίπου 1000 δολάρια το λεπτό!Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή το να παίξει ο Joshua Bell στο σταθμό του μετρό incognito, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα. Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν: « Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμαστε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε;
Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;»Πηγή: Washington Post,
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/04/04/AR2007040401721.html

Εργολάβοι

Πριν από χρόνια που έπεσε στα χέρια μου αυτή η συνταγή, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα είναι τόσο ωραίοι και θα μοιάζουν με αυτούς που πουλάνε στα μαγαζιά. Έκτοτε τους φτιάχνω πολύ συχνά γιατί είναι πεντανόστιμοι και μυρωδάτοι.
Εάν δοκιμάσετε να τους φτιάξετε πρέπει να τηρήσετε ακριβώς τις οδηγίες για το ψήσιμο.
Τα υλικά που αναφέρω μου έχουν δώσει κατά καιρούς διαφορετικές ποσότητες, εξαρτάται από το μέγεθος που θα πλάσετε το γλυκάκι. Όταν τα φτιάχνω μακρόστεναβγαίνουν περίπου 22 κομμάτια και γύρω στα 18 όταν είναι στρογγυλά.
Έχει τύχει να τα κάνω αρκετά χοντρούλια και να μου βγουν 16 κομμάτια.
Χρειαζόμαστε:
400 γρ αμυγδαλόψυχα (αμύγδαλα ασπρισμένα)
λίγα αμύγδαλα φιλέ για το τελείωμα
3 ασπράδια
μια σταλίτσα αλάτι (μια πρέζα)
250 γρ ζάχαρη
2 βανίλιες ή λίγο λικέρ
Εκτέλεση
Αλέθουμε τα αμύγδαλα λίγα – λίγα στο μπλέντερ ώσπου να γίνουν πολύ μικροί κόκκοι και τα ανακατεύουμε σε μια λεκανίτσα με την ζάχαρη και τις βανίλιες. Χτυπάμε τα ασπράδια με το αλάτι μαρέγκα και τα ρίχνουμε σιγά – σιγά, στα υπόλοιπα υλικά, ζυμώνοντας απαλά ώσπου να ομογενοποιηθούν τα υλικά.
Βάζουμε την ζύμη για 20 λεπτά στο ψυγείο για να σφίξει και να πλάθετε ευκολότερα.
Βρέχουμε με λίγο νερό τα δάχτυλα μας, παίρνουμε λίγη ζύμη – σαν ένα καρύδι – και πλάθουμε είτε μακρόστενα, είτε στρογγυλά. Πρέπει να είναι χοντρούλια για να γίνουν αφράτα μέσα όταν ψηθούν. Ρίχνουμε από πάνω και περιμετρικά λίγο αμύγδαλο φιλέ και τα τοποθετούμε, σε μια λαμαρίνα στρωμένη με χαρτί ψησίματος, προσέχοντας να έχουν αρκετή απόσταση μεταξύ τους γιατί απλώνουν. Επίσης να είναι όλα τα κομμάτια όμοια – όχι άλλα λεπτά και άλλα χοντρά γιατί τα μεν θα ψηθούν πολύ και τα δε, θα είναι άψητα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για περίπου 20-22 λεπτά, προσέχοντας να έχουν μόνο ροδοκόκκινο χρώμα και όχι χρυσοκίτρινο γιατί όταν κρυώσουν σκληραίνουν πολύ.
Εάν θέλουμε μπορούμε να τα ενώσουμε ανά δύο βάζοντας στην μέση λίγη μαρμελάδα ή ζαχαροπλαστική κρέμα. Σ’ αυτήν την περίπτωση προσπαθούμε να τα κάνουμε όσο μπορούμε πιο όμοια τα κομμάτια για να μπορούμε να τα ενώσουμε.
Τα διατηρούμε σκεπασμένα για να μην ξεραθούν.
Μην διστάσετε να δοκιμάσετε να τα φτιάξετε είναι πανεύκολα και πεντανόστιμα.

Ριζότο με γαρίδες και σπανάκι

Αυτό είναι ένα από τα νοστιμότερα νηστίσιμά μου πιάτα.
Τολμήστε τον συνδυασμό της γαρίδας με το σπανάκι και απολαύστε ένα πολύ χορταστικό ριζότο τις μέρες της νηστείας και όχι μόνο.
Χρειαζόμαστε:
700 γρ. γαρίδες
400 γρ. σπανάκι φρέσκο ή 250 γρ. κατεψυγμένο
1 μικρό κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
1 κούπα ελαιόλαδο
4-5 κρεμμυδάκια φρέσκα
μισό ματσάκι άνηθο
200 γρ. ρύζι για ριζότο (κατά προτίμηση arborio)
αλάτι, πιπέρι
Το φτιάχνουμε:
Καθαρίζουμε τις γαρίδες από το κέλυφος και αφαιρούμε προσεκτικά με μια οδοντογλυφίδα το εντεράκι από την πλάτη τους.
Βάζουμε τα κεφάλια από τις γαρίδες σε μια κατσαρόλα και τα βράζουμε για 15 λεπτά, μαζί με ένα μικρό κρεμμύδι ξερό (ολόκληρο), 1 σκελίδα σκόρδο, 2 κουταλιές ελαιόλαδο και 6 κούπες νερό. Σουρώνουμε τον ζωμό και τον φυλάμε στην άκρη.
Σε άλλη κατσαρόλα βάζουμε μία κούπα ελαιόλαδο και σοτάρουμε σ' αυτό τα φρέσκα κρεμμυδάκια κομμένα σε ροδέλες, μέχρι να μαλακώσουν λίγο. Προσθέτουμε τις γαρίδες και σοτάρουμε κι αυτές, να ροδοκοκκινίσουν. Ρίχνουμε και το σπανάκι (αν είναι φρέσκο το έχουμε ζεματίσει πρώτα λίγο και στραγγίσει καλά) και συνεχίζουμε το ανακάτεμα για λίγα λεπτά ακόμα.
Ρίχνουμε στην κατσαρόλα μια κουτάλα από τον ζωμό, τον άνηθο, αλάτι, πιπέρι, χαμηλώνουμε την φωτιά και αφήνουμε το φαγητό να μαγειρευτεί για 5 λεπτά.
Στην συνέχεια αφαιρούμε τις γαρίδες από την κατσαρόλα, προσθέτουμε άλλη μια κουτάλα από τον ζωμό μας και το ρύζι.
Μόλις έχουν σχεδόν απορροφηθεί τα υγρά, προσθέτουμε ακόμη μια κουτάλα ζωμό και συνεχίζουμε την διαδικασία μέχρι να μαγειρευτεί το ρύζι (περίπου 20 λεπτά).
Φροντίζουμε να ανακατεύουμε τακτικά το ρύζι και να προσθέτουμε ζωμό μέχρι το ρύζι να είναι έτοιμο, αλλά να κρατάει λίγο.
Αποσύρουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και προσθέτουμε τις γαρίδες. Ανακατεύουμε απαλά.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα με μια καθαρή πετσέτα, περιμένουμε 10-15 λεπτά και σερβίρουμε.
Καλή επιτυχία.

Ρεβίθια

Είδατε που δεν σας ξεχνάμε και εσάς που νηστεύετε??

Υλικά για 4-5 μερίδες
½ κιλό ρεβίθια (ένα σακουλάκι)
1 κρεμμύδι ξερό καθαρισμένο και χαραγμένο στα τέσσερα
6 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 κουταλιά της σούπας αλάτι
μισό κουταλάκι του γλυκού πιπέρι
λίγη μαγειρική σόδα
Εκτέλεση
Βάζουμε αρκετό νερό σε μια κατσαρόλα και ρίχνουμε μέσα τα ρεβίθια. Τα αφήνουμε περίπου 8-10 ώρες (ιδανικό είναι εάν τα μαγειρέψουμε το πρωί να τα έχουμε βάλει από βραδύς στο νερό). Κατόπιν τα σουρώνουμε και τα ξαναβάζουμε μέσα στην κατσαρόλα και τα τριβουμε καλά με λίγη σόδα για να φύγουν οι φλούδες. Τ’ αφήνουμε έτσι 2 ώρες. Μετά τα ξεπλένουμε πολύ καλά, δηλαδή 3-4 φορές και τα στραγγίζουμε.
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε νερό και τα ρίχνουμε να βράσουν για 15 περίπου λεπτά- θα χρειαστεί να ξαφρίσουμε.
Σουρώνουμε για να φύγει και η κιτρινίλα και ξαναβάζουμε νερό στην κατσαρόλα να ζεσταθεί. Μόλις ζεσταθεί – δεν χρειάζεται να βράσει – ρίχνουμε τα ρεβίθια, το λάδι, το κρεμμύδι, το αλάτι και το πιπέρι.
Βράζουμε τουλάχιστον μια ώρα, δοκιμάζοντας πάντα για να δούμε εάν είναι έτοιμα. Όταν δούμε ότι έγιναν, παίρνουμε από την κατσαρόλα μισό ποτήρι ζουμί και το χτυπάμε με τον χυμό μισού λεμονιού.
Το ρίχνουμε στο φαγητό και ανακατεύουμε να πάει παντού και σβήνουμε την φωτιά.
Στην περίπτωση που τα ρεβίθια μας έχουν βράσει αλλά δεν έχουν χυλώσει –συμβαίνει και αυτό καμιά φορά – διαλύουμε μια κουταλιά της σούπας κορν φλάουρ σε μισό ποτήρι νερό και το ρίχνουμε στην κατσαρόλα. Ανακατεύουμε και αφήνουμε να πάρει μια βράση. Με τον τρόπο αυτό θα έχουμε ένα χυλωμένο ζουμάκι.
Σερβίρουμε με λεμονάκι, φρεσκοτριμμένο πιπεράκι, μπόλικο ζυμωτό ψωμάκι και ελίτσες με φετούλα!!!!

Καλαμαροσαλάτα

Θα σας δώσω την συνταγή μιας πολύ νόστιμης καλαμαροσαλάτας, που δοκιμάσαμε το καλοκαίρι που μας πέρασε στην Πάρο, απ’ όπου και η φωτό.
Δεν θα σας δώσω ποσότητες των υλικών, ανάλογα με την ποσότητα της σαλάτας που θέλετε να φτιάξετε, κανονίστε εσείς..
Τα υλικά της
καλαμαράκια βρασμένα ή ψημένα και κομμένα σε λωρίδες
κάπαρη φρέσκια
αγγουράκια πίκλες ψιλοκομμένα
κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
κρεμμυδάκια φρέσκα
άνηθο μπόλικο
λίγο καρότο τριμμένο
λίγο μαρούλι ψιλοκομμένο
Φαντάζομαι ότι μπορούμε να αντικαταστήσουμε τα καλαμαράκια με γαριδούλες ή καβούρι ή ακόμα να τολμήσουμε και έναν συνδυασμό θαλασσινών.
Σαν καλαμαροσαλάτα πάντως ήταν εξαιρετική.
Από πάνω:
Η καλαμαροσαλάτα που δοκιμάσαμε είχε μια sauce κοκτέιλ με μαγιονέζα και κέτσαπ.
Εάν νηστεύετε μπορείτε να κάνετε το εξής. Να φτιάξετε μια sauce με χτυπημένη φυτική κρέμα γάλακτος, στην οποία θα ανακατέψετε μια-δυο κουταλιές κέτσαπ, αλατάκι και πιπεράκι και να περιχύσετε την σαλάτα σας.
Η απλά να την περιχύσετε με ένα λαδολέμονο ή λαδόξιδο.
Καλή επιτυχία.
Και μια φωτογραφία από το ταβερνάκι στην Πάρο όπου δοκιμάσαμε την καλαμαροσαλάτα, για να θυμηθούμε και λίγο καλοκαιράκι που πολύ μου έχει λείψει!!

Τούρτα τόνου με κρέπες

Σήμερα φιλοξενούμε το κέρασμα της φίλης μας της Βίκυς.
Η σπεσιαλιτέ της, τούρτα τόνου με κρέπες, μια λιχουδιά που η Βίκυ μας υπόσχεται ότι θα μας ξετρελάνει!!!
Βίκυ μας σε ευχαριστούμε πολύ για το νόστιμο κέρασμα!

"Υλικά:
1 μαρούλι
2 κρεμμυδάκια φρέσκα
Λίγο άνηθο
2 κονσέρβες τόνο σε νερό (στραγγισμένους καλά)
1 κρεμμυδόσουπα Knorr
1 kg γιαούρτι στραγγιστό
250 γρ. μαγιονέζα
1 πακέτο κρέπες
Εκτέλεση:
Σ’ ένα μπολ ανακατεύουμε πολύ καλά το γιαούρτι, την κρεμμυδόσουπα και την μαγιονέζα, και το βάζουμε στο ψυγείο για 3-4 ώρες.
Ψιλοκόβουμε το μαρούλι, τα κρεμμυδάκια, τον άνηθο και τον τόνο και τα ανακατεύουμε όλα μαζί καλά.
Κρατάμε στην άκρη 3 κουταλιές της σούπας από το μείγμα του γιαουρτιού, και το υπόλοιπο το αναμειγνύουμε με το μείγμα του τόνου.
Τοποθετούμε σε μια πιατέλα μια κρέπα, από πάνω απλώνουμε μια ποσότητα από το μείγμα του τόνου με το γιαούρτι, και συνεχίζουμε κρέπα- μείγμα, μέχρι να τελειώσουν τα υλικά μας.
Στο τέλος καλύπτουμε την τούρτα με τις 3 κουταλιές από το μείγμα που έχουμε κρατήσει στην άκρη και στολίζουμε την τούρτα μας όπως μας αρέσει.
Εγώ την έφτιαξα την ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου, γι αυτό την διακόσμησα έτσι.
Βάζουμε την τούρτα στο ψυγείο για 2 τουλάχιστον ώρες να παγώσει.
Όσο πιο πολύ παγώσει, τόσο πιο ωραία είναι.
Καλή επιτυχία!
Βίκυ"

Κουνουπίδι καπαμά

Σήμερα έχουμε άλλη μια νηστίσιμη συνταγή.
Στα μέρη της Λακωνίας συνηθίζουν να φτιάχνουν αυτό το φαγάκι και εκτός νηστείας όσο δηλαδή υπάρχει κουνουπίδι φρέσκο από τους μπαξέδες τους.
Τα υλικά που σας παραθέτω μας έδωσαν 7 μερίδες.
2 κουνουπίδια 3.500 γρ
3 κουταλιές της σούπας φουσκωτές πελτέ
2 ποτήρια νερό
1 κουταλιά της σούπας αλάτι
½ κουταλάκι του γλυκού πιπέρι
ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
Εκτέλεση
Καθαρίζουμε τα γουλιά και πλένουμε καλά το κουνουπίδι, το κόβουμε φέτες (εγκαρσίως)και το τηγανίζουμε σε μια κατσαρόλα σκεπασμένο για να μην πετάγονται τα λάδια. Τα γυρίζουμε μια – δύο φορές για να πάρουν χρώμαΜόλις τηγανίσουμε όλα τα κομμάτια τα βάζουμε όμορφα-όμορφα σε μια κατσαρόλα προσέχοντας να μην σπάσουν. Ρίχνουμε από πάνω τις 3 κουταλιές γεμάτες πελτέ διαλυμένες στα 2 ποτήρια νερό καθώς επίσης και 5-6 κουταλιές ελαιόλαδο.
Προσθέτουμε το αλάτι και το πιπέρι και το αφήνουμε να βράσει περίπου 15 με 20 λεπτά. Η επιτυχία σ’ αυτό το φαγητό είναι να δέσει ωραία η σάλτσα και να μην έχει πολλά νερά.
Ο κανονικός τρόπος μαγειρέματος είναι να τσιγαρίσουμε τον πελτέ στο λάδι που τηγανίσαμε το κουνουπίδι, μετά να ρίξουμε και το νεράκι και όλο αυτό το μείγμα να το ρίξουμε στην κατσαρόλα που έχουμε βάλει το κουνουπίδι και στην συνέχεια να το μαγειρέψουμε.
Η πρώτη εκδοχή είναι για πιο ελαφριά κουζίνα, εσείς τώρα πράξτε κατά βούληση!
Αν ρωτάτε την δική μου προτίμηση, φυσικά και είναι η δεύτερη αλλά το κάνω και με την πρώτη.
Α! Μην το ξεχάσω ! να έχετε φρέσκο και ... αρκετό ψωμάκι, γιατί τραβάει πολύ ψωμί το άτιμο!!!!
Καλή επιτυχία.