Tuesday 30 June 2009

Γλυκό κουταλιού καρότο

Τη συνταγή μου την έδωσε η Γιώτα που έχει τσιπουράδικο στη Χαλκίδα πίσω από το ΙΚΑ και κάθε φορά που πάμε εκεί για φαγητό, μας κερνάει και το γλυκάκι της…. εννοείται καρότο.
Το γλυκό αυτό διάλεξα να φτιάξω στην βάφτιση του γιόκα μου, για να το προσφέρω μαζί με τις μπομπονιέρες.
Τι χρειαζόμαστε:
1 kg καρότα καθαρισμένα (χρειαζόμαστε περίπου 1.3 kg ακαθάριστα αν τα καθαρίσουμε με τον αποφλοιωτή)
1 kg ζάχαρη
1 lt νερό
2 βανίλιες
10 με 15 γαρύφαλλα ή μοσχοκάρφια (όπως τα λέει η πεθερά μου..)
1 λεμόνι
150 - 200 gr αμύγδαλα
Πάμε να το φτιάξουμε:
Βάζουμε τα αμύγδαλα μέσα σε ένα κατσαρολάκι με νερό
Μόλις πάρουν μια βράση, αποσύρουμε από τη φωτιά, τα σουρώνουμε και τα τοποθετούμε σε ένα πιάτο. Με τα ακροδάχτυλά μας τα πιέζουμε ελαφρά ώστε να διαχωριστεί η φλούδα από τον καρπό.
Προσοχή γιατί γλιστράνε πολύ και εκσφενδονίζονται στα μήκη και τα πλάτη της κουζίνας μας…
Αν έχετε μικρά παιδιά βάλτε τα να σας τα καθαρίσουν, είναι πολύ διασκεδαστικό και τα απασχολείτε κιόλας.
Τα καθαρισμένα αμύγδαλα, τα τοποθετούμε σε ένα πιάτο στρωμένο με απορροφητικό χαρτί. Όταν τα συγκεντρώσουμε όλα τα κόβουμε κατά μήκος στα 4.
Καθαρίζουμε, πλένουμε και τρίβουμε τα καρότα στον ειδικό τρίφτηώστε να προκύψουν μακρόστενα sticks.(αναφέρομαι σε αυτόν τον τρίφτη γιατί αν είναι πιο χοντροκομμένα ίσως αλλάζουν οι χρόνοι).
Σε μία μεγάλη κατσαρόλα βάζουμε νερό μέχρι τη μέση περίπου και μόλις αρχίσει να βράζει ρίχνουμε το καρότο, το αφήνουμε 12 λεπτά και το σουρώνουμε πάρα πολύ καλά. Προσοχή να είναι πάρα πολύ καλά σουρωμένο, γιατί ότι υγρά μένουν επιβραδύνουν το δέσιμο του σιροπιού αργότερα…
Ετοιμάζουμε το σιρόπι
Βράζουμε σε μία κατσαρόλα το νερό, τη ζάχαρη τις βανίλιες και τα γαρύφαλλα ανακατεύοντας συχνά με μία ξύλινη κουτάλα .Μετά από 25 λεπτά ρίχνουμε το χυμό του λεμονιού και 10 λεπτά αργότερα ρίχνουμε το καρότο και αφήνουμε για περίπου 10 λεπτά ίσως και λίγο περισσότερο ακόμα να βράσει.
2 -3 λεπτά πριν κλείσουμε τη φωτιά, ρίχνουμε και τα κομμένα αμύγδαλα για να πάρουν την τελευταία βράση.
Παρατηρήσεις:
Οι χρόνοι που δίνω είναι ενδεικτικοί γιατί τις φορές που το έφτιαξα ποτέ δεν ήταν ίδιοι. Παίζει ρόλο το πόσα υγρά έχουν τα καρότα μας, αλλά και η κατσαρόλα που χρησιμοποιούμε.
Οι οδηγίες που μου δόθηκαν ήταν να προσέχω το σιρόπι να βράσει και να είναι πηχτό χωρίς να πάρει χρώμα. Αφού το έσβησα δεν απέσυρα την κατσαρόλα από το μάτι της κουζίνας αλλά το άφησα να πάρει όλη την επιπλέον θερμότητα και έτσι όσο κρύωνε το γλυκό τόσο καλύτερο δέσιμο επιτύγχανα…
Η μαμά μου για να τσεκάρει αν το σιρόπι έχει δέσει, βγάζει λίγο από το γλυκό με ένα κουτάλι να κρυώσει και στάζει μία σταγόνα από το σιρόπι πάνω στο νύχι του αντίχειρά της.
Αν το σιρόπι στέκεται σχηματίζοντας μία ωραία σταγόνα τότε είναι εντάξει, αν στάζει στο δάχτυλό της και δεν στέκεται τότε θέλει και άλλο βράσιμο...
Μπορούμε να το απολαύσουμε σκέτο, όπως όλα τα γλυκά του κουταλιού άλλωστε και ταιριάζει πάρα πολύ με λίγη κανελλίτσα από πάνω.
Επίσης είναι πολύ ωραίο συνοδευτικό για γιαούρτι ή παγωτό.
Και προφανώς αν δεν θέλουμε να βάλουμε τα αμύγδαλα κανένα πρόβλημα είναι εξίσου ωραίο.
Καλή επιτυχία
Αμαλία

Monday 29 June 2009

Λαχανικά με mozzarella

Πολύ καλοκαιρινό και εύκολο φαγάκι, που το φτιάχνω με φρέσκια mozzarella.
Έδωσα την συνταγή στην Marian, και το έφτιαξε της κορούλας της και από ότι μου είπε πολύ το ευχαριστήθηκαν.
Μάλιστα η Marian πρόσθεσε και μπεσαμέλ κι έφτιαξε έτσι έναν πολύ νόστιμο «ψευτομουσακά»!!
Τα υλικά μου:
4 μελιτζάνες τσακώνικες
3 τρυφερά κολοκυθάκια
3 μέτριες πατάτες
2 μεγαλούτσικες πιπεριές
250 γρ. μανιτάρια τεμαχισμένα
2 κόκκινες και σφικτές ντομάτες
350 γρ. μοτσαρέλλα (μπαλίτσες)
100 γρ. τριμμένη γραβιέρα γλυκιά
ρίγανη
Και η εκτέλεση
Έκοψα σε πολύ λεπτές φέτες τις μελιτζάνες και τα κολοκυθάκια. Έκοψα τις πατάτες σε πολύ λεπτές ροδέλες και τις πιπεριές σε λωρίδες.
Τηγάνισα τις πατάτες και πέρασα από το τηγάνι τα υπόλοιπα λαχανικά, να μαλακώσουν αρκετά. Για όσους «μισείτε» το τηγάνι, ψήστε τα λαχανικά στο φούρνο, με λίγο λάδι, μέχρι να μαλακώσουν.
Σ’ ένα μικρό πυρέξ (οι δόσεις που δίνω δεν είναι για μεγάλο, προσαρμόστε ανάλογα), αφού το λάδωσα έστρωσα τις πατάτες. Πασπάλισα με την μισή ποσότητα της γραβιέρας. Κατόπιν έστρωσα τις μελιτζάνες και τα κολοκυθάκια Πασπάλισα με την υπόλοιπη γραβιέρα. Στη συνέχεια έστρωσα τις πιπεριές, τα μανιτάρια και τέλος τις ντομάτες σε στρογγυλές φέτες, στυμμένες και αλατισμένες. Πασπάλισα με ρίγανη. Πάνω απ όλα, αράδιασα την mozzarella, κομμένη σε στρογγυλές φετούλες, και κάλυψα μ’ αυτήν όλο το φαγάκι. Έψησα στους 180 βαθμούς για 20-25 λεπτά. Έτοιμο.
Καλή επιτυχία!

Κι εδώ βλέπετε τον μουσακά που έφτιαξε η Marian, προσθέτοντας εκτός από mozzarella και μπεσαμέλ

Friday 26 June 2009

Ρολό με mozzarella και prosciutto

Το έδεσμα αυτό το δοκίμασα πριν από 2 χρόνια, όταν είχαμε πάει διακοπές στην Ιταλία. Ο σεφ της αγροικίας στην οποία μέναμε κατάλαβε ότι με τα τυριά έχω σχέση λατρείας κι έτσι μία μέρα έφτιαξε αυτό το μεζεδάκι για να με κεράσει.
Για καλή μου τύχη, μου έδωσε και τη συνταγή
Χρειαζόμαστε λοιπόν:
mozzarella φρέσκια (όχι σε μπαλάκια),σε μπαστουνάκια
προσούτο (εγώ προτιμώ ντόπιο Ευρυτανίας)
δυόσμο
Ας το φτιάξουμε:
Κόβουμε τη mozzarella κατά μήκος ώστε να σχηματιστούν ορθογώνια και τα στρώνουμε σε μία λαδόκολλα όπως φαίνεται στη φωτογραφίαΑφού στρώσουμε 3 σειρές πατάμε με ένα πλάστη όλο το τυρί και κυρίως στις ενώσεις.
Τρίβουμε από πάνω δυόσμο και στη συνέχεια απλώνουμε μία στρώση προσούτο.Ξεκινάμε να τυλίγουμε από τη μία άκρη , ώστε να αρχίσει να δημιουργείται το ρολό μας.
Προσοχή!!! τη λαδόκολλα τη χρησιμοποιούμε για βοήθημα στο τύλιγμα, ΔΕΝ την τυλίγουμε μέσα στο ρολό, όπως βλέπετε και στη φωτογραφία.Αφού τελειώσουμε τυλίγουμε το ρολό με τη λαδόκολλα, το δένουμε σαν ένα μεγάλο λουκάνικο και το αφήνουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 6 με 7 ώρες μέχρι να σερβίρουμε.Για το ρολό που βλέπετε. χρησιμοποίησα 2,5 συσκευασίες mozzarella και περίπου 5 μεγάλες φέτες προσούτο
Καλή μας όρεξη!!
Αμαλία

Wednesday 24 June 2009

Μπριάμ ή τουρλού

Το μπριάμ είναι πιστεύω απο τα πλέον καλοκαιρινά φαγητά. Τα ζαρζαβατικά που χρειαζόμαστε αυτήν την εποχή είναι στην πιο νόστιμη εκδοσή τους!! Το είδος των λαχανικών που αναφέρω είναι ενδεικτικό, μπορούν να αλλάξουν σύμφωνα με τα γούστα μας και με το τι υπάρχει στο ψυγείο μας.
Χρειαζόμαστε:
3-4 κολοκυθάκια
2-3 μελιτζάνες
1 πιπεριά πράσινη
λίγα κλαράκια μαιντανό
3-4 πατάτες
1-2 κρεμμύδια ξερά
λίγο αλάτι
λίγο πιπέρι
ελαιόλαδο
μια – δυό κουταλιές πελτέ
προαιρετικά :
ένα καρότο
λίγο σκόρδο
Πάμε να το φτιάξουμε:
Πλένουμε καλά όλα τα λαχανικά, τα σκουπίζουμε με χαρτί κουζίνας και τα κόβουμε πολύ ψιλά μέσα στο ταψί που θα τα ψήσουμεΡίχνουμε κατά βούληση αλάτι, πιπέρι και ελαιόλαδο. Διαλύουμε σε λίγο νερό τον πελτέ και το ρίχνουμε ανακατεύοντας στο φαγάκι μας. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, πάνω κάτω φωτιά και στο φούλ για καμιά ώρα. Θα χρειαστεί να το ανακατέψουμε μια – δύο φορές και ίσως χρειαστεί στην διάρκεια του ψησίματος να προσθέσουμε λίγο ζεστό νεράκι. Η επιτυχία είναι να μην έχει πολλά νερά και να μείνει το φαγητό με το λαδάκι και την σαλτσούλα του.Οι καλύτεροι συνοδοί του είναι το φρεσκοψημένο ψωμάκι και η πικάντικη φετούλα.
Όταν ψήνεται δε, η μυρωδιά του είναι θεϊκή!!!
Καλοφάγωτο !!!!!!!
Tip: Μην κόψετε τα κομμάτια μεγάλα γιατί κρατάνε πολλά υγρά, δεν ψήνονται μέχρι μέσα και δεν είναι τόσο νόστιμα όσο τα μικρά.

Tuesday 23 June 2009

Παγωτό baileys-σοκολάτα

Το καλοκαίρι είπαμε ότι το πιο εύκολο γλυκάκι είναι ... το σπιτικό παγωτό. Στο πλαίσιο των "εύκολων" παγωτών, αυτοσχεδίασα και επιχείρησα να φτιάξω παγωτό με άρωμα και γεύση από το αγαπημένο μου baileys. Το αποτέλεσμα άρεσε σε όλους. Βέβαια, δεν είναι ένα παγωτό που συνιστώ για μικρά παιδάκια, γιατί το ποτό "ακούγεται" αρκετά. Οι μεγάλοι δοκιμάστε άφοβα και πιστεύω ότι θα σας αρέσει πολύ.
Πάμε να το φτιάξουμε
Θα χρειαστούμε:
500 ml κρέμα γάλακτος (προτιμότερο φυτική)
1 κουτί μόρφατ
200 ml baileys (αν έχετε με κρέμα καραμέλας, ακόμα καλύτερα)
60 γρ. ζάχαρη άχνη (4 γεμάτες κουταλιές περίπου)
125 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα
Για τη διακόσμηση
κουβερτούρα σε νιφάδες ή τριμμένη σοκολάτα
σιρόπι καραμέλας ή μαρμελάδα καραμέλας γάλακτος
Το φτιάχνουμε
Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος σε σαντιγί.
Προσθέτουμε στο μπλέντερ μαζί με την κρέμα γάλακτος, το baileys, την μόρφατ και την ζάχαρη, και τα ξαναχτυπάμε πολύ καλά όλα μαζί.
Αδειάζουμε σε μπολ ή δοχείο παγωτού και βάζουμε στην κατάψυξη μέχρι να μισοπήξει το παγωτό.
Το βγάζουμε από την κατάψυξη και το ξαναχτυπάμε πολύ καλά.
Λιώνουμε σε μπεν μαρί ή στο μικροκυμάτων την κουβερτούρα. Την ρίχνουμε μέσα στο δοχείο με το παγωτό και ανακατεύουμε πάρα πολύ καλά με ένα κουτάλι, γιατί η σοκολάτα έχει την τάση να κατακάθεται στον πάτο του δοχείου. Θέλει λοιπόν πολύ καλό ανακάτεμα, να ενσωματωθεί με τα υπόλοιπα υλικά.
Ξαναβάζουμε στην κατάψυξη το παγωτό, μέχρι να πήξει καλά.
Σερβίρουμε με τριμμένη σοκολάτα και το σιρόπι που μας αρέσει. Ταιριάζει πολύ σιρόπι καραμέλας και ακόμη περισσότερο η μαρμελάδα καραμέλας γάλακτος, που πια νομίζω κυκλοφορεί σε όλα σχεδόν τα Σ/Μ.
Καλή επιτυχία!

Monday 22 June 2009

Ενα αξιαγάπητο blog

Ένα ακόμη βραβείο πήραμε από τις φίλες μας Χρύσα, Ανεμώνη, Εύα, Βίκυ, Πουαντερί, Δημιουργία, Marian, Αγγελική, Betty, Dorothy, Luna αλλά και από τις Αγγελική Ν,Lila, Ξανθή και Λίνα που θέλησαν να το μοιραστούν με όλους τους φίλους bloggers.
Το βραβείο για το πιο αξιαγάπητο blog!!
Τις ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας!!!
Οι κανόνες είναι:
1. Δεχτείτε αυτό το βραβείο, αναρτήστε το στο blog σας, μαζί με το όνομα του ατόμου που σας βράβευσε, και το link στο blog
2. Απονείμετε το βραβείο αυτό σε άλλα 15 αξιαγάπητα blogs. Θυμηθείτε να επικοινωνήσετε με τους bloggers και να τους ενημερώσετε ότι τους επιλέξατε γι΄ αυτό το βραβείο.
Θεωρούμε όλα το blogs των φίλων μας, το ένα πιο αξιαγάπητο από το άλλο!!!
Για μας, το έχoυμε ξαναπεί, όλοι το ίδιο αγαπημένοι είστε.
Τηρώντας όμως τους κανόνες, και προσπαθώντας να το δώσουμε σε φίλους bloggers που πιθανόν δεν το έχουν λάβει μέχρι αυτή τη στιγμή, δίνουμε το βραβείο με την σειρά μας στους:
1) Μαριλένα και την Ισημερία της
2) Marian την αγαπημένη μας φιλενάδα
3) Matrigaki, το αγαπημένο μας
4) Peter τον Καλοφαγά
5) Δήμητρα και τα Μανιτάρια της
6) Ειρήνη, για την καλή της την παρέα
7) Cook the Book, την μπισκοτένια μας
8) Μαρία Τζιρίτα, την φιλενάδα μας
9) Παναγιώτη τον homemade
10) Elen και τα κουζινοσκαλίσματά της
11) Betty και την πεντανόστιμη κουζίνα της
12) Γιώργο Varvaki, τον γλυκύτατο
13) Φοίβο τον ταξιδιάρη
14) )Όλγα και Κωνσταντίνο από το Headlight, και
15) στο γλυκύτατο Ραφάκι με το αξιαγάπητο blog του.
Να είστε όλοι καλά και να έχετε μιαν όμορφη εβδομάδα!!

Saturday 20 June 2009

Από την παραγωγή στην κατανάλωση

Μία από τις περυσινές τελευταίες καλοκαιρινές μας εξορμήσεις ήταν στο Άστρος Κυνουρίας – για όσους δεν το γνωρίζουν, ανήκει στον νομό Αρκαδίας. Στην παραλία, απο την μεριά που είναι κοντά στους μύλους, έχει μια και μοναδική ταβέρνα με καλό σέρβις και ωραία φαγητά. Στον χώρο της ταβέρνας υπάρχει μια πηγή με θαλασσινό νερό.
Στο σημείο αυτό έχουν κατασκευάσει ένα ποταμάκι το οποίο ξεκινάει από την πηγήκαι εκβάλει στην θάλασσα.Στο ποταμάκι υπάρχουν τσιπούρες- μπακαλιάροι - φαγκρί και κάποια άλλα ψάρια που δεν τα θυμάμαι. Με λίγη φαντασία , θα τα δείτε τα ψάρια.Παραγγέλνεις λοιπόν το ψάρι σου από το ποταμάκι – το ψαρεύουν και voila !!!!!!Ήταν νοστιμότατο.
Θα ξαναπάμε, λειτουργεί και τον χειμώνα.

Friday 19 June 2009

Καλαμάρια γεμιστά με φέτα

Το μεζεδάκι αυτό έμαθα να το φτιάχνω από ένα ουζερί που δούλευα εδώ στη Χαλκίδα τα χρόνια της αθωότητας και μου άρεσε πάρα πολύ.
Αν μάλιστα μπορείτε να το απολαύσετε ψημένο στα κάρβουνα, είστε πολύ τυχεροί!!!
Χρειαζόμαστε
Καλαμάρια ή θράψαλα (κατά προτίμηση μεγαλούτσικα)
Τυρί φέτα
Πιπεριά πράσινη
δυόσμο
Ντομάτα
Μουστάρδα
Λάδι, πιπέρι
2 σφηνάκια τσίπουρο
Το φτιάχνουμε
Κόβουμε τη ντομάτα, και την πιπεριά σε κυβάκια και τα ανακατεύουμε όλα μαζί σε μία λεκάνη με την τριμμένη φέτα, το τσίπουρο, την μουστάρδα, το λάδι και το πιπέρι.Πλένουμε τα καλαμάρια καθαρίζοντας το εσωτερικό τους πολύ καλά. Με ένα κουτάλι τα γεμίζουμε με προσοχή όχι περισσότερο από τα ¾ τους, γιατί θα μας ανοίξουν και θα χυθεί η γέμιση όπως σε ένα από τα δικά μου.
Κλείνουμε με οδοντογλυφίδες και ψήνουμε στο φούρνο για μισή με ¾ της ώρας.Λίγο πριν σερβίρουμε μπορούμε να τα βάλουμε στο γκριλ για λίγο, έτσι ώστε να αποκτήσουν το «χρωματάκι» τους
Αν περισσέψει γέμιση μπορούμε να τη βάλουμε σε μία λαδόκολλα με τα μουστάκια και τις ουρές, αλλά την ανοίγουμε με προσοχή, γιατί τα μαλάκια βγάζουν πολλά υγρά.
Καλή όρεξη!!
Αμαλία

Thursday 18 June 2009

Κουρκουτόπιτα

Σας έχει τύχει ποτέ να σας περισσέψει φαγάκι και να λυπάστε να το πετάξετε?? Κοτόπουλο, ένα-δυο λαχανικά, τυριά, αλλαντικά, κιμάς μαγειρεμένος, μανιτάρια, καλαμπόκι, λίγο κρεατάκι ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο?? Αξιοποιείστε τα περισσεύματα με μια πανεύκολη πιτούλα. Η βασική ιδέα είναι το κουρκούτι που φτιάχνουμε. Από κει και πέρα, μπορείτε να προσθέσετε εσείς ότι θέλετε και να φτιάξετε την δική σας πίτα, με τα υλικά που θέλετε.
Για το κουρκούτι χρειαζόμαστε
2 φλιτζάνια αλεύρι φαρίνα
2 φλιτζάνια γιαούρτι στραγγιστό
2 φλιτζάνια γάλα
3-4 αυγά
Τι κάνουμε:
Σε βαθύ μπολ βάζουμε όλα τα υλικά για το κουρκούτι και ανακατεύουμε πολύ καλά να ενσωματωθούν όλα τα υλικά. Γίνεται ένας παχύρρευστος χυλός.
Αδειάζουμε το μείγμα σε καλά βουτυρωμένο πυρέξ ή ταψί. Από πάνω ψιλοκόβουμε τα υλικά που θέλουμε να προσθέσουμε στην πίτα. Ανακατεύουμε πολύ ελαφρά, ώστε να καλυφθούν τα υλικά από το κουρκούτι, και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 25-30 λεπτά, μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια της πίτας.
Τι πρόσθεσα στην πίτα που βλέπετε
1 κομμάτι φέτα τριμμένη
λίγα κίτρινα τυριά που μου είχαν περισσέψει
2 πράσινες πιπεριές σε καρεδάκια
Προτού την ψήσω πασπάλισα την επιφάνεια της πίτας με πολύχρωμα πιπέρια, δώρο που μου έφερε από την Ελβετία η φίλη μου η Αγγελικούλα.
Έψησα 10 λεπτά στον αέρα (180 βαθμούς) και τον υπόλοιπο χρόνο αντιστάσεις πάνω-κάτω. Εσείς προσαρμόστε ανάλογα με τον φούρνο σας.

Κι εδώ άλλη μια κουρκουτόπιτα που έκανα μιαν άλλη μέρα, με περισσεύματα από κιμά μαγειρεμένο, λίγο καλαμπόκι βρασμένο που είχε περισσέψει από άλλο φαγητό και λίγη τριμμένη φέτα.Κατά τα γνωστά, πρώτα άδειασα το κουρκούτι στο ταψί και από πάνω σκόρπισα τον κιμά ,το καλαμπόκι και την φέτα. Ανακάτεψα ελαφρά να καλυφθούν από το κουρκούτι και έψησα όπως λέω παραπάνω.
Ανάλογα με τα υλικά που θα βάλετε στην πίτα, κανονίστε αν χρειάζεται να προσθέσετε αλάτι ή όχι. Εγώ συνήθως δεν βάζω, γιατί σχεδόν πάντα προσθέτω τυριά και δεν θέλω να μου γίνει περισσότερο αλμυρή.
Καλή επιτυχία.

Wednesday 17 June 2009

Κερασόπιτα

Τις προάλλες έφτιαξα μαρμελαδίτσα κεράσι με ολόκληρα κομμάτια κεράσι. Έγινε αρκετή, γι αυτό είπα ένα μέρος της να το αξιοποιήσω, κάνοντας μια κερασόπιτα.
Χρειάστηκα :
Στο τηγάνι
500 γρ. κεράσια ΚΑΘΑΡΙΣΜΕΝΑ
1 κούπα ζάχαρη
1 βανίλια άρωμα
2 σφηνάκια λικέρ κεράσι
Για την πίτα
2 κούπες σιμιγδάλι ψιλό
1,5 κούπα ζάχαρη
250 γρ. βούτυρο
1 κούπα κρέμα γάλακτος
3 κουταλάκια μπέικιν
2 σφηνάκια λικέρ κεράσι
3 βανίλιες άρωμα
5 αυγά
Για το σιρόπι
1 κούπα μαρμελάδα κεράσι
2 κούπες νερό
το ζουμί που έμεινε στο τηγάνι
Στην πράξη
Σε αντικολλητικό τηγάνι έβαλα 2-3 κουταλιές βούτυρο και έριξα τα κεράσια, απ’ τα οποία βεβαίως είχα αφαιρέσει τα κουκούτσια με το ειδικό εργαλείο. Τα ανακάτεψα για λίγο, πασπάλισα με 1 κούπα ζάχαρη, πρόσθεσα και 2 σφηνάκια λικέρ κεράσι και 1 βανίλια, και ανακατεύοντας συνεχώς για περίπου 5 λεπτά, άφησα να σιγοβράσουν και να βγάλουν τα κεράσια τα υγρά τους.
Με τρυπητή κουτάλα, έβγαλα τα κεράσια και κράτησα στην άκρη το ζουμί που έμεινε στο τηγάνι.
Έφτιαξα την πίτα.
Χτύπησα στο μίξερ την ζάχαρη με τα αυγά και το βούτυρο. Πρόσθεσα την κρέμα γάλακτος, το λικέρ και ξαναματαχτύπησα. Τελευταία πρόσθεσα τα στερεά υλικά, δηλαδή βανίλιες, μπέικιν και σιμιγδάλι. Ξανά χτύπημα στο μίξερ.
Άδειασα το μείγμα σε καλά βουτυρωμένο πυρέξ. Από πάνω έβαλα προσεκτικά τα στραγγισμένα κεράσια.Έψησα την πίτα για μισή ωρίτσα στους 180 βαθμούς. Την άφησα να κρυώσει. Χάραξα σε κομμάτια.
Την περιέχυσα με το σιρόπι, που έφτιαξα ως εξής.
Στο περιεχόμενο του τηγανιού (το ζουμί δηλαδή που έμεινε από τα κεράσια), πρόσθεσα μια κούπα μαρμελάδα κεράσι και 2 κούπες νερό. Ανακάτεψα καλά και άφησα να βράσουν όλα μαζί για λίγο.Τρόπος σερβιρίσματος
Σερβίρετε την κερασόπιτα με μία μπάλα παγωτό δίπλα, ή και σκέτη ακόμα.
Καλή επιτυχία!

Tuesday 16 June 2009

Γεμιστά "ορφανά"

Όλοι λίγο πολύ μία συνταγή για γεμιστά την έχουμε!!
Ορφανά ή με κιμά, τα γεμιστά είναι το απόλυτο καλοκαιρινό φαγητό!!
Τις προάλλες έφτιαξα 3 ταψιά (!!!!!) για τα μαστόρια στο χωριό, και σκέφτηκα να τα φωτογραφίσω και να σας δώσω και την δική μου συνταγή.
Με ενέπνευσε και το περιβάλλον με τα έλατα και η φύση γενικότερα!!!
Τι χρειαζόμαστε:
ντομάτες (καλύτερα μεγάλες και ώριμες)
πιπεριές
1 κρεμμύδι ξερό
1 καρότο μεγάλο
1 μελιτζάνα (κατά το μεγαλύτερο μέρος καθαρισμένη από τη φλούδα)
3 κολοκύθια
2 - 3 πατάτες
δυόσμο
μαϊντανό
σταφίδες
ρύζι φάνσυ για γεμιστά (υπολογίζω 1 κουταλιά της σούπας για κάθε κομμάτι που γεμίζω)
αλάτι, πιπέρι, λάδι
φρυγανιά τριμμένη
σκόρδο (προαιρετικά) εγώ δεν βάζω
Ας τα φτιάξουμε:
Βάζουμε τα κρεμμύδια, το καρότο, τη μελιτζάνα και το 1 από τα 3 κολοκύθια στο μούλτι σε αργή ταχύτητα, και τα ψιλοκόβουμε, δεν θέλουμε να μας γίνουν «πολτός».
Καθαρίζουμε τις πιπεριές και αδειάζουμε από τις ντομάτες το περιεχόμενο τους σε ένα μπολ.
Μέσα σε ένα βαθύ αντικολητικό τηγάνι ρίχνουμε ότι ψιλοκόψαμε στο μούλτι και τα αφήνουμε σε μέτρια φωτιά σκεπασμένα να βγάλουν τα υγρά τους.
Όσο περιμένουμε το τηγάνι περνάμε στο μούλτι το περιεχόμενο από τις ντομάτες, ώστε να γίνει πολτός.
Μόλις το περιεχόμενο στο τηγάνι μας πάρει μία βράση ρίχνουμε μέσα το ρύζι , το οποίο έχουμε πλύνει πρώτα, τις σταφίδες, μαϊντανό, δυόσμο, αλάτι, πιπέρι, λάδι, τη μισή από την ποσότητα τις πολτοποιημένες ντομάτας και το σκόρδο εάν αποφασίσουμε να βάλουμε.
Αφήνουμε περίπου ένα τέταρτο να απορροφηθούν τα πολλά πολλά υγρά και σβήνουμε τη φωτιά, χωρίς να αποσύρουμε το τηγάνι από το μάτι.
Όσο ξεκουράζεται η γέμιση καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε στα 4 κυδωνάτες και τα κολοκύθια στα 3 σε ροδέλες χοντρές.
Γεμίζουμε τα γεμιστά προσέχοντας μην ξεχάσουμε κανένα και όπου υπάρχει κενό παραχώνουμε πατατούλες και κολοκύθια. Σε κάθε ντομάτα και πιπεριά από πάνω στο καπάκι της ρίχνουμε λίγη τριμμένη φρυγανιά.
Τέλος ρίχνουμε προσεκτικά στην βάση του ταψιού τον πολτό της ντομάτας που έχουμε κρατήσει καθώς και λίγο λάδι
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο περίπου 1½ ώρες και τα απολαμβάνουμε με μπόλικη φέτα και φρέσκο ζυμωτό ψωμάκι.
Εσείς πως φτιάχνετε τα γεμιστά σας??
Αμαλία

Monday 15 June 2009

Μανιάτικα σπανακοπιτάκια τηγανιτά

Τις πιτούλες αυτές τις θυμάμαι από τον καιρό που άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου (δηλαδή...... από την εποχή του χαλκού που λέει και ο γιός μου). Τις έφτιαχνε αρχικά η γιαγιούλα μου η Μανιάτισσα και μετά η μητέρα μου.
Δεν υπάρχει σπίτι στην Λακωνία και ιδιαίτερα στην Μάνη που να μην τις φτιάχνει.
Τα ανίψια μου όταν έρχονται στο εξοχικό, ζητάνε συνεχώς από τη γιαγιά να τους τις φτιάξει , είναι λένε η καλύτερη γεύση που έχουν από την παιδική τους ηλικία και τους θυμίζουν τα καλοκαίρια που περνούσαν με την γιαγιά και τον παππού.
Είναι λίγο μπελαλίδικες αλλά είναι πολύ – πολύ νόστιμες.
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήρθαν τα ανίψια μου με τα κορίτσια τους και με όλους τους υπόλοιπους φτάσαμε 12 άτομα. Την πλήρωσα εγώ με την μητέρα μου για να μπορέσουμε να τα χορτάσουμε.
Τα υλικά που σας αναφέρω μας έδωσαν σχεδόν 40 κομμάτια, κάποια στιγμή σταμάτησα να μετράω γιατί μόλις έβγαιναν από το τηγάνι τις έτρωγαν αμέσως και έτσι έχασα τον ... λογαριασμό !!!
Εσείς αν θέλετε να τις φτιάξετε θα υπολογίσετε ότι χρειάζεστε περίπου 3 πιτάκια για το κάθε άτομο και μειώστε τα υλικά αναλόγως
Υλικά για 40 κομμάτια
Για το φύλλο
1 ½ κιλό αλεύρι μπλε + λίγο ακόμη
4 ποτήρια του νερού, νερό
¾ κουταλάκι του γλυκού αλάτι
½ φλιτζανάκι του καφέ ελαιόλαδο
Φτιάχνουμε το φύλλο
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί, ρίχνοντας το τελευταίο ποτήρι νερό λίγο-λίγο
για να δούμε πόσο θα χρειαστεί. Ζυμώνουμε για 5-6 λεπτά μέχρι να έχουμε μια ζύμη λίγο σκληρή αλλά ελαστική. Την αφήνουμε για κανένα τέταρτο να ξεκουραστεί.
Για την γέμιση
¾ κιλού φέτα
3 αυγά
2 κιλά σπανάκι φρέσκο
(μπορούμε να βάλουμε και διάφορα άγρια χόρτα για πίτα)
3-4 κουταλιές ελαιόλαδο
4-5 κρεμμυδάκια φρέσκα ή 1 μεγάλο ξερό ψιλοκομμένο
4-5 κλαράκια άνηθο, ψιλοκομμένα
1 κουταλιά της σούπας κοφτή αλάτι
1 κουταλάκι του γλυκού πιπέρι
Φτιάχνουμε την γέμιση
Ρίχνουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα το ελαιόλαδο και τσιγαρίζουμε τα κρεμμυδάκια με τον άνηθο, στην συνέχεια ρίχνουμε το σπανάκι, πλυμένο καλά – καθαρισμένο και κομμένο. Ρίχνουμε το αλάτι, το πιπέρι και τσιγαρίζουμε για 2-3 λεπτά. Το σουρώνουμε και πατάμε μαλακά το σπανάκι για να φύγουν τα υγρά. Το αφήνουμε να κρυώσει μέσα στον σουρωτό.
Εάν θέλουμε μπορούμε να το τσιγαρίσουμε και από την προηγούμενη μέρα.
Όταν έχει κρυώσει αρκετά το σπανάκι, λιώνουμε μ’ένα πιρούνι την φέτα και χτυπάμε τα αυγά σαν ομελέτα. Τ’ ανακατεύουμε όλα μαζί με το σπανάκι.
Και … συνεχίζουμε
Παίρνουμε ένα μπαλάκι από την ζύμη και ανοίγουμε σε μια λεία επιφάνεια, ένα φύλλο με μικρό πάχος ρίχνοντας λίγο αλεύρι τριγύρω και επάνω στην ζύμη, προσέχοντας στο τέλος να μην έχει το φύλλο πολύ αλεύρι από πάνω γιατί θα καεί στο τηγάνι.Κόβουμε το φύλλο σε λωρίδες, δεν πειράζει εάν δεν είναι ίσιες.Βάζουμε σε κάθε λωρίδα από μια κουταλιά γέμισηκαι κλείνουμε γυρίζοντας τις δύο άκρες προς τα μέσα, σαν φακελάκι.Η όλη διαδικασία πρέπει να γίνει σχετικά γρήγορα για να μην αρχίσει να κολλάει το φύλλο στην επιφάνεια που το έχουμε. Το καλύτερο από όλα είναι να ανοίγουμε το φύλλο, να γεμίζουμε τα πιτάκια, να τα ρίχνουμε στο τηγάνι και τότε να ανοίγουμε το δεύτερο φύλλο και πάει λέγοντας.
Εάν μας τελειώσει η γέμιση και έχουμε ακόμη φύλλο, μπορούμε να φτιάξουμε με τον ίδιο τρόπο και τυρόπιττες, βάζοντας στην γέμιση φέτα, αυγά και προαιρετικά λίγο δυόσμο.
Βάζουμε σ’ ένα τηγάνι αρκετό ελαιόλαδο και λίγο ελαφρύ λάδι, μόλις κάψει αρκετά ρίχνουμε τις πιτούλες γυρίζοντας δυο τρεις φορές για να ψηθούν ομοιόμορφα.
Όταν τις βγάλουμε τις τοποθετούμε σ’ ένα σουρωτό που έχουμε στρώσει χαρτί κουζίνας για να απορροφηθούν τα λάδια από το τηγάνισμα.
Τρώγονται ζεστές αλλά και κρύες. Εμένα μου αρέσουν πολύ και την άλλη μέρα.
TIP : Εάν τηγανίσουμε πολλές, θα πρέπει να αλλάξουμε το λάδι και να σκουπίσουμε το τηγάνι γιατί θα αρχίσουν να καίγονται οι πίτες.

Saturday 13 June 2009

Στο Μεσολόγγι

Πέρυσι, το τριήμερο του Αγ. Πνεύματος βρέθηκα στο Μεσολόγγι όπως σας είπα, προσκεκλημένη από φίλους αγαπητούς, για να παρακολουθήσω το πανηγύρι του Αι Συμιού.
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα πρόλαβα να δω και να με εντυπωσιάσουν, μέσα στις λίγες μέρες που έζησα σ' αυτήν την όμορφη πόλη, η οποία έχει αναδείξει ως γνωστόν 5 παρακαλώ πρωθυπουργούς.
Αυτό που δεσπόζει στο Μεσολόγγι, είναι φυσικά η λιμνοθάλασσά του, ένας από τους πιο σημαντικούς υδροβιότοπους της Μεσογείου.Η λιμνοθάλασσα αποτελεί πηγή πλούτου για τους Μεσολογγίτες, χάρη στα αλιεύματα της αλλά και στις μεγάλες ποσότητες αλατιού που συγκεντρώνονται στις αλυκές.
Τα άσπρα βουνά που βλέπετε στις φωτό, είναι ... αλάτι. Εντυπωσιακά?? Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού αλατιού, συγκεντρώνεται από αυτές τις αλυκές!!!Επίσης από ένα είδος ψαριού, που οι ντόπιοι ονομάζουν μπάφα, βγαίνει το γνωστό σε όλους αυγοτάραχο του Μεσολογγίου.
Στα λασποτόπια της λίμνης συγκεντρώνονται υδρόβια πτηνά και στις όχθες συναντάμε κάποια σπάνια φυτά.
Την λιμνοθάλασσα δεν μπορείς να την διασχίσει με μια συνηθισμένη βάρκα. Γι αυτό χρησιμοποιούνται οι γαϊτες, βάρκες χωρίς καρίνα, ειδικά κατασκευασμένες για τα άβαθα νερά της λιμνοθάλασσας.Αυτό όμως που με εντυπωσίασε περισσότερο στο Μεσολόγγι, ήταν οι πελάδες.
Οι πελάδες ήταν φτωχικές καλύβες μέσα στα νερά της λιμνοθάλασσας. Τις κατασκεύαζαν οι ψαράδες με φτωχικά υλικά, καλάμια, ψάθες κλπ και τις στήριζαν σε βάση από πασσάλους. Ήταν απαραίτητες για την επιβίωσή τους, γιατί τους προστάτευαν από το κρύο, από την ζέστη, από ξαφνικά μπουρίνια. Τους πρόσφεραν λίγες ώρες ξεκούρασης πάνω σε ένα αχυρένιο στρώμα που έστρωναν μέσα στην πελάδα, για να μπορέσουν να συνεχίσουν την βάρδια τους.Τους πρόσφεραν και συντροφιά, γιατί πολλές φορές μαζεύονταν εκεί πολλοί ψαράδες, για να πιουν ένα ουζάκι, να μιλήσουν για τους κόπους και τις χαρές της δουλειάς τους. Οι πελάδες δένουν αρμονικά με το τοπίο της λιμνοθάλασσας και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πλέον.Δυστυχώς οι πελάδες που φτιάχνονται σήμερα, χρησιμοποιούνται πιο πολύ ως ... εξοχικές βιλίτσες. Υπάρχει βέβαια η βάση με τους πασσάλους, αλλά κατά τ' άλλα πιο πολύ ένα εξοχικό λυόμενο θυμίζουν.Τι άλλο πρόλαβα μέσα σ αυτές τις λίγες μέρες??
Μπάνιο στην Τουρλίδα, το νησάκι που ο Χ. Τρικούπης ένωσε με την πόλη του Μεσολογγίου, και που σήμερα αποτελεί την πλαζ κατά κάποιον τρόπο των Μεσολογγίτων.
Μια βόλτα κι έναν καφέ στο Αιτωλικό, πανέμορφο νησάκι στο μέσο της λιμνοθάλασσας.Ολίγον από νυχτερινή ζωή στα στενοσόκκακα του Μεσολογγίου.Και φυσικά να δοκιμάσω χέλια.
Όπως βλέπετε στις φωτό, δεν τα ξεχωρίζεις από φίδια. Η φίλη μου τα καθάρισε και μου έδειξε τον ιδιαίτερο τρόπο καθαρίσματος με χοντρό αλάτι.Τα ψήσαμε στα κάρβουνα και ..... δεν μπορώ να σας περιγράψω την νοστιμιά τους!!!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...