Εδώ και πολύ καιρό είχα βάλει στο μάτι την συγκεκριμένη μαρμελάδα.
Στο εξωτερικό είναι πολύ διαδεδομένη, εδώ πιστεύω όχι και τόσο.
Όμως γνωρίζετε την τάση που έχω να επιχειρώ και να δοκιμάζω γεύσεις διαφορετικές από αυτές που έχουμε συνηθίσει, χωρίς να περιφρονώ καθόλου βεβαίως και τις δικές μας γνωστές και πατροπαράδοτες.
Έτσι μετά από αναζητήσεις στο διαδίκτυο και αρκετές δοκιμές, πέτυχα τελικά την μαρμελάδα ακριβώς όπως την ήθελα.
Φυσικά δεν είναι μια μαρμελάδα για το πρωινό σας, αν και περί ορέξεως……
Είναι μια μαρμελάδα κυρίως για μεζέ, για να την προσθέσετε στο σάντουιτς ή το χάμπουργκερ σας ή ακόμα και στην ομελέτα σας ή την μπριζόλα σας..
Εγώ την σέρβιρα πάνω σε ψωμάκια, που τα είχα αλείψει με μια γενναία δόση με τυρί κατίκι. Μπορούμε αντί για κατίκι να βάλουμε ξυνομυζήθρα, ανθότυρο, ακόμα και τυρί κρέμα.
Ένα μεζεδάκι, για να συνοδεύσουμε την μπυρίτσα μας και να τρατάρουμε τους φίλους μας κάτι διαφορετικό!
Πάμε λοιπόν να φτιάξουμε μαρμελάδα με μπέικον και καραμελωμένα κρεμμύδια.Θα χρειαστούμε:
1 κιλό κρεμμύδια
10 φέτες μπέικον
μισό κουταλάκι ζάχαρη
μισό κουταλάκι θυμάρι
μισό κουταλάκι πάπρικα καπνιστή
μισό κουταλάκι μέλι
50 ml balsamico κόκκινο (ή και λευκό)
λίγο αλάτι
Στην πράξη:
Κόβουμε τις φέτες του μπέικον σε μικρότερα κομμάτια και τα σωτάρουμε με λίγο ηλιέλαιο ή άλλο ελαφρύ λάδι, μέχρι το μπέικον να γίνει κριτσανιστό.
Το αφαιρούμε από το τηγάνι και το τοποθετούμε σε πιάτο στο οποίο έχουμε στρώσει απορροφητικό χαρτί κουζίνας.
Κόβουμε τα κρεμμύδια σε λεπτές φέτες και τα τοποθετούμε σε μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι, στο οποίο έχουμε ρίξει λίγο ηλιέλαιο.
Τα πασπαλίζουμε με μισό κουταλάκι ζάχαρη και τα καραμελώνουμε όπως αναλυτικά περιγράφουμε εδώ.
Η όλη διαδικασία του καραμελώματος θα κρατήσει γύρω στα 45-50 λεπτά.
Επαναλαμβάνω ότι το καραμέλωμα πρέπει να γίνει αργά και σε χαμηλή θερμοκρασία (με ανώτερο το 12, καραμελώνουμε στο 5-6)
Δεν βάζουμε πολύ λάδι στο τηγάνι, γιατί θα καθυστερήσει το καραμέλωμα. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε κατά την διάρκεια του καραμελώματος λίγο.
Όταν τα κρεμμύδια είναι έτοιμα, προσθέτουμε το μπέικον και ανακατεύουμε.
Αποσύρουμε από την φωτιά το τηγάνι.
Πασπαλίζουμε το περιεχόμενό του με το θυμάρι και την πάπρικα.
Διαλύουμε το μέλι στο μπαλσάμικο και περιχύνουμε το περιεχόμενο του τηγανιού.
Προσθέτουμε λίγο αλάτι, όσο μας αρέσει στην γεύση.
Ξαναβάζουμε το τηγάνι στην φωτιά και ανακατεύουμε ζωηρά για 1-2 λεπτά ακόμη.
Βάζουμε την μαρμελάδα (μαζί με ότι υγρά έχουν μείνει στο τηγάνι) σε γυάλινα αποστειρωμένα βάζα.
Φυλάσσεται στο ψυγείο για αρκετό καιρό, έτοιμη να νοστιμίσει γευστικά τις όποιες επιλογές μας.
Καλή επιτυχία, καλή σας εβδομάδα!
Monday 30 July 2012
Saturday 28 July 2012
Πίτα μουσακά
Λένε πως από τις τεμπέλικες συνταγές, συνήθως προκύπτουν απροσδόκητα νόστιμα αποτελέσματα.
Αυτό ακριβώς συνέβη με αυτήν την πίτα.
Κάποια μέρα λοιπόν που είχα προγραμματίσει να φτιάξω μουσακά αλλά βαριόμουν να κάνω μπεσαμέλ, μου ήρθε η ιδέα να κλείσω τον μουσακά μέσα σε φύλλο και να φτιάξω μουσακά μέσα σε πίτα.
Ψιλόκοψα τις μελιτζάνες σε καρεδάκια, τις ανακάτεψα μέσα στον κιμά του μουσακά, πρόσθεσα μια κόκκινη πιπεριά για περισσότερο χρώμα και γεύση, πρόσθεσα και φετούλα που ταίριαξε πολύ νόστιμα και αυτό ήταν.
Έγινε μια πεντανόστιμη πίτα που μας ενθουσίασε όλους με την πλούσια γεύση της.
Για να δούμε τι έκανα η τεμπέλα!Τα υλικά μας:
(οι δόσεις είναι για το μεγάλο ταψί του φούρνου)
10 φύλλα κρούστας
5 μελιτζάνες τσακώνικες
550 γρ. κιμά
1 κόκκινη πιπεριά
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 κούπα μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 κουτί ντοματάκια κονκασέ (400 γρ.)
200 γρ. φέτα χοντροτριμμένη
1 αυγό
μισό κουταλάκι ζάχαρη
μισό κουταλάκι κανέλα
ελαιόλαδο
αλάτι – πιπέρι
Επιπλέον
1 κουταλιά λάδι
1 κουταλιά γάλα εβαπορέ αδιάλυτο
σουσάμι (προαιρετικά)
Πάμε να την φτιάξουμε:
Κόβουμε τις μελιτζάνες σε μικρά καρεδάκια και τα βάζουμε σε λεκανάκι με νερό να ξεπικρίσουν καλά.
Αφού ξεπικρίσουν, τα στραγγίζουμε στο σουρωτήρι των ζυμαρικών και τα τηγανίζουμε σε δόσεις, σε αντικολλητικό τηγάνι με ελαιόλαδο.
Θέλουμε τα καρεδάκια της μελιτζάνας να μαλακώσουν καλά!
Εναλλακτικά μπορούμε να τα λαδώσουμε και να τα ψήσουμε στον φούρνο μέχρι να μαλακώσουν.
Ετοιμάζουμε κατόπιν τον κιμά.
Σοτάρουμε σε ελαιόλαδο το κρεμμύδι κομμένο σε φετάκια και την πιπεριά κομμένη σε λωριδίτσες.
Προσθέτουμε τον κιμά και συνεχίζουμε το σοτάρισμα, μέχρι να αλλάξει χρώμα.
Στην συνέχεια προσθέτουμε τα ντοματάκια, τον μαϊντανό, την ζάχαρη, την κανέλα, αλάτι (με προσοχή γιατί θα βάλουμε και την φέτα) και πιπέρι.
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά, αποσύρουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει το μείγμα του κιμά.
Κατόπιν προσθέτουμε την φέτα και το αυγό, και ξανα-ανακατεύουμε όλα τα υλικά.
Στο μεγάλο ταψί του φούρνου μας στρώνουμε 6 φύλλα, λαδώνοντας στα ενδιάμεσα.
Από πάνω αδειάζουμε όλη την γέμιση του κιμά, ισιώνοντας την επιφάνεια ώστε να έχει το ίδιο πάχος παντού.
Καλύπτουμε με τα υπόλοιπα φύλλα, πάντα λαδώνοντας στα ενδιάμεσα.
Για το τελευταίο φύλλο, ανακατεύουμε σε ένα φλιτζανάκι 1 κουταλιά λάδι με 1 κουταλιά εβαπορέ και με το μείγμα αυτό το αλείφουμε.
Χαράσσουμε την πίτα ελαφρά σε κομμάτια και αν θέλουμε πασπαλίζουμε με σουσάμι.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, αντιστάσεις πάνω-κάτω, για 40 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει το φύλλο.
Καλή επιτυχία!
Αυτό ακριβώς συνέβη με αυτήν την πίτα.
Κάποια μέρα λοιπόν που είχα προγραμματίσει να φτιάξω μουσακά αλλά βαριόμουν να κάνω μπεσαμέλ, μου ήρθε η ιδέα να κλείσω τον μουσακά μέσα σε φύλλο και να φτιάξω μουσακά μέσα σε πίτα.
Ψιλόκοψα τις μελιτζάνες σε καρεδάκια, τις ανακάτεψα μέσα στον κιμά του μουσακά, πρόσθεσα μια κόκκινη πιπεριά για περισσότερο χρώμα και γεύση, πρόσθεσα και φετούλα που ταίριαξε πολύ νόστιμα και αυτό ήταν.
Έγινε μια πεντανόστιμη πίτα που μας ενθουσίασε όλους με την πλούσια γεύση της.
Για να δούμε τι έκανα η τεμπέλα!Τα υλικά μας:
(οι δόσεις είναι για το μεγάλο ταψί του φούρνου)
10 φύλλα κρούστας
5 μελιτζάνες τσακώνικες
550 γρ. κιμά
1 κόκκινη πιπεριά
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 κούπα μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 κουτί ντοματάκια κονκασέ (400 γρ.)
200 γρ. φέτα χοντροτριμμένη
1 αυγό
μισό κουταλάκι ζάχαρη
μισό κουταλάκι κανέλα
ελαιόλαδο
αλάτι – πιπέρι
Επιπλέον
1 κουταλιά λάδι
1 κουταλιά γάλα εβαπορέ αδιάλυτο
σουσάμι (προαιρετικά)
Πάμε να την φτιάξουμε:
Κόβουμε τις μελιτζάνες σε μικρά καρεδάκια και τα βάζουμε σε λεκανάκι με νερό να ξεπικρίσουν καλά.
Αφού ξεπικρίσουν, τα στραγγίζουμε στο σουρωτήρι των ζυμαρικών και τα τηγανίζουμε σε δόσεις, σε αντικολλητικό τηγάνι με ελαιόλαδο.
Θέλουμε τα καρεδάκια της μελιτζάνας να μαλακώσουν καλά!
Εναλλακτικά μπορούμε να τα λαδώσουμε και να τα ψήσουμε στον φούρνο μέχρι να μαλακώσουν.
Ετοιμάζουμε κατόπιν τον κιμά.
Σοτάρουμε σε ελαιόλαδο το κρεμμύδι κομμένο σε φετάκια και την πιπεριά κομμένη σε λωριδίτσες.
Προσθέτουμε τον κιμά και συνεχίζουμε το σοτάρισμα, μέχρι να αλλάξει χρώμα.
Στην συνέχεια προσθέτουμε τα ντοματάκια, τον μαϊντανό, την ζάχαρη, την κανέλα, αλάτι (με προσοχή γιατί θα βάλουμε και την φέτα) και πιπέρι.
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά, αποσύρουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει το μείγμα του κιμά.
Κατόπιν προσθέτουμε την φέτα και το αυγό, και ξανα-ανακατεύουμε όλα τα υλικά.
Στο μεγάλο ταψί του φούρνου μας στρώνουμε 6 φύλλα, λαδώνοντας στα ενδιάμεσα.
Από πάνω αδειάζουμε όλη την γέμιση του κιμά, ισιώνοντας την επιφάνεια ώστε να έχει το ίδιο πάχος παντού.
Καλύπτουμε με τα υπόλοιπα φύλλα, πάντα λαδώνοντας στα ενδιάμεσα.
Για το τελευταίο φύλλο, ανακατεύουμε σε ένα φλιτζανάκι 1 κουταλιά λάδι με 1 κουταλιά εβαπορέ και με το μείγμα αυτό το αλείφουμε.
Χαράσσουμε την πίτα ελαφρά σε κομμάτια και αν θέλουμε πασπαλίζουμε με σουσάμι.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, αντιστάσεις πάνω-κάτω, για 40 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει το φύλλο.
Καλή επιτυχία!
Thursday 26 July 2012
Μαρμελάδα πετροκέρασο
Μια από τις πολύ ωραίες μαρμελάδες, είναι η μαρμελάδα πετροκέρασο.
Έχουμε συνηθίσει να φτιάχνουμε το πετροκέρασο γλυκό του κουταλιού.
Δεν έχει τύχει να το βρω ποτέ σαν μαρμελάδα ή να βρω κάποια ανάλογη συνταγή.
Επειδή μας αρέσει το άρωμα και η γεύση του, φτιάχνω τη δική μου σπιτική μαρμελάδα πετροκέρασο.
Δεν έχει ακριβώς την υφή της μαρμελάδας, μοιάζει λίγο με γλυκό του κουταλιού, αλλά με κομμάτια πετροκέρασου και πιο δεμένη.
Έχει ωραίο ροζ-σωμόν χρώμα και γυαλιστερή εμφάνιση και υφή.
Όσο για την γεύση!! Εδώ δεν χρειάζονται και πολλά λόγια!!
Μια δοκιμή αρκεί για να σας πείσει.
Δοκιμάστε την στο πρωινό σας, πάνω σε μια φετούλα ψωμί, στις τάρτες σας, και σε ότι άλλο σας αρέσει. Θα ξετρελαθείτε από το άρωμά της!!
Ας δούμε πως θα την φτιάξουμε!
Τα υλικά μας:
2 κιλά πετροκέρασα
1750 γρ. ζάχαρη
2 κούπες νερό
2 κουταλιές χυμό λεμόνι
1 μεγάλη κουταλιά γλυκόζη
1 μασουράκι βανίλια
γυάλινα βάζα
Προαιρετικά
cherry brandy ή κονιάκ
Πάμε να την φτιάξουμε:
Βράζουμε τα βάζα που θα βάλουμε τη μαρμελάδα σε νερό με λίγο ξύδι, για δέκα πέντε λεπτά.
Τα τελευταία πέντε λεπτά προσθέτουμε και τα μεταλλικά καπάκια των βάζων.
Τα βγάζουμε και τα αφήνουμε σε καθαρή πετσέτα να στραγγίσουν.
Καθαρίζουμε τα πετροκέρασα από τα κοτσάνια και τα φύλλα και τα πλένουμε πολύ καλά.
Αφαιρούμε τα κουκούτσια με το ειδικό εργαλείο και κόβουμε την σάρκα με μαχαίρι σε δύο ή τρία κομμάτια, ανάλογα το μέγεθος του φρούτου.
Βάζουμε τα κομμάτια των πετροκέρασων σε μεγάλη κατσαρόλα και από πάνω ρίχνουμε την ζάχαρη και το νερό.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε δυο-τρεις ώρες να βγάλουν τα υγρά τους και να διαλυθεί όσο γίνεται η ζάχαρη.
Μπορούμε να κάνουμε την προετοιμασία από το προηγούμενο βράδυ και να τα αφήσουμε όλη την νύχτα. Έτσι διαλύεται καλύτερα η ζάχαρη.
Βάζουμε την κατσαρόλα σε μέτρια προς δυνατή φωτιά.
Από την ώρα που θα πάρει βράση, χαμηλώνουμε την φωτιά και μετράμε δέκα λεπτά.
Στο μεταξύ, παίρνουμε το σουρωτήρι των μακαρονιών και το βάζουμε μέσα σε λεκανίτσα που να το χωράει.
Επειδή τα πετροκέρασα βγάζουν πολύ αφρό, τα ξαφρίζουμε προσεκτικά, για να μην αφαιρέσουμε και σιρόπι μαζί.
Παραμένουμε κοντά στην κουζίνα μας και προσέχουμε να μην φουσκώσει η μαρμελάδα και χυθεί έξω.
Αν δούμε κάτι τέτοιο, τραβάμε αμέσως την κατσαρόλα από το μάτι και αφήνουμε να ξεφουσκώσει η μαρμελάδα.
Χαμηλώνουμε κι άλλο την φωτιά, πριν ξαναβάλουμε την κατσαρόλα στο μάτι.
Μόλις περάσουν τα δέκα λεπτά βρασμού, με τρυπητή κουτάλα αφαιρούμε τα πετροκέρασα και τα βάζουμε στο σουρωτήρι.
Όσο σιρόπι στραγγίζει στη λεκανίτσα, το ρίχνουμε στην κατσαρόλα.
Δεν παραλείπουμε να ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα συνέχεια την μαρμελάδα κατά την διάρκεια του βρασίματος, και ειδικά προς το τέλος, για να μην μας κολλήσει.
Δένουμε το σιρόπι.
Ρίχνουμε μέσα τα κομμάτια του πετροκέρασου, το λεμόνι και την γλυκόζη.
Κάνουμε στο γλυκό το τελικό δέσιμο.
Δοκιμάζουμε αν είναι έτοιμο ως εξής: βάζουμε μια μικρή ποσότητα μαρμελάδας σε πιατάκι και μετά από τρία λεπτά, με το κουτάλι, κάνουμε μια γραμμή στη μέση.
Αν η γραμμή δεν κλείσει, είναι έτοιμο. Αν κλείσει, θέλει ακόμα λίγο βράσιμο.
Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και αφήνουμε να σταματήσει ο βρασμός.
Αφαιρούμε τον αφρό που έχει μείνει. Προσθέτουμε και την βανίλια.
Βάζουμε την μαρμελάδα μας ζεστή, σε ζεστά, εάν είναι δυνατόν, βάζα.
Για τον λόγο αυτό φτιάχνω το γλυκό και συγχρόνως αποστειρώνω τα βάζα ή σε κατσαρόλα με νερό, όπως είπα στην αρχή, ή στον φούρνο στους 150 βαθ. Κελσιου, για μισή ώρα.
Τα βάζα είναι καλύτερα να τα αφαιρούμε με λαβίδα και να τα πιάνουμε με καθαρή και στεγνή πετσέτα, για να μην καούμε.
Προαιρετικά, μπορούμε να προσθέσουμε από μία κουταλιά cherry brandy ή κονιάκ σε κάθε βάζο του κιλού.
Με κουτάλι που έχουμε αποστειρώσει μαζί με τα βάζα, ανακατεύουμε το λικέρ ή το κονιάκ, να πάει παντού μέσα στο βάζο με την μαρμελάδα.
Κλείνουμε τα βάζα και τα βιδώνουμε πολύ καλά.
Τα γυρίζουμε ανάποδα και τα αφήνουμε εκεί μέχρι την άλλη μέρα, να κρυώσουν εντελώς.
Φυλάμε την μαρμελάδα σας σε δροσερό μέρος ή στο ψυγείο.
Καλοφάγωτη!
Ειρήνη Ε.
Έχουμε συνηθίσει να φτιάχνουμε το πετροκέρασο γλυκό του κουταλιού.
Δεν έχει τύχει να το βρω ποτέ σαν μαρμελάδα ή να βρω κάποια ανάλογη συνταγή.
Επειδή μας αρέσει το άρωμα και η γεύση του, φτιάχνω τη δική μου σπιτική μαρμελάδα πετροκέρασο.
Δεν έχει ακριβώς την υφή της μαρμελάδας, μοιάζει λίγο με γλυκό του κουταλιού, αλλά με κομμάτια πετροκέρασου και πιο δεμένη.
Έχει ωραίο ροζ-σωμόν χρώμα και γυαλιστερή εμφάνιση και υφή.
Όσο για την γεύση!! Εδώ δεν χρειάζονται και πολλά λόγια!!
Μια δοκιμή αρκεί για να σας πείσει.
Δοκιμάστε την στο πρωινό σας, πάνω σε μια φετούλα ψωμί, στις τάρτες σας, και σε ότι άλλο σας αρέσει. Θα ξετρελαθείτε από το άρωμά της!!
Ας δούμε πως θα την φτιάξουμε!
Τα υλικά μας:
2 κιλά πετροκέρασα
1750 γρ. ζάχαρη
2 κούπες νερό
2 κουταλιές χυμό λεμόνι
1 μεγάλη κουταλιά γλυκόζη
1 μασουράκι βανίλια
γυάλινα βάζα
Προαιρετικά
cherry brandy ή κονιάκ
Πάμε να την φτιάξουμε:
Βράζουμε τα βάζα που θα βάλουμε τη μαρμελάδα σε νερό με λίγο ξύδι, για δέκα πέντε λεπτά.
Τα τελευταία πέντε λεπτά προσθέτουμε και τα μεταλλικά καπάκια των βάζων.
Τα βγάζουμε και τα αφήνουμε σε καθαρή πετσέτα να στραγγίσουν.
Καθαρίζουμε τα πετροκέρασα από τα κοτσάνια και τα φύλλα και τα πλένουμε πολύ καλά.
Αφαιρούμε τα κουκούτσια με το ειδικό εργαλείο και κόβουμε την σάρκα με μαχαίρι σε δύο ή τρία κομμάτια, ανάλογα το μέγεθος του φρούτου.
Βάζουμε τα κομμάτια των πετροκέρασων σε μεγάλη κατσαρόλα και από πάνω ρίχνουμε την ζάχαρη και το νερό.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε δυο-τρεις ώρες να βγάλουν τα υγρά τους και να διαλυθεί όσο γίνεται η ζάχαρη.
Μπορούμε να κάνουμε την προετοιμασία από το προηγούμενο βράδυ και να τα αφήσουμε όλη την νύχτα. Έτσι διαλύεται καλύτερα η ζάχαρη.
Βάζουμε την κατσαρόλα σε μέτρια προς δυνατή φωτιά.
Από την ώρα που θα πάρει βράση, χαμηλώνουμε την φωτιά και μετράμε δέκα λεπτά.
Στο μεταξύ, παίρνουμε το σουρωτήρι των μακαρονιών και το βάζουμε μέσα σε λεκανίτσα που να το χωράει.
Επειδή τα πετροκέρασα βγάζουν πολύ αφρό, τα ξαφρίζουμε προσεκτικά, για να μην αφαιρέσουμε και σιρόπι μαζί.
Παραμένουμε κοντά στην κουζίνα μας και προσέχουμε να μην φουσκώσει η μαρμελάδα και χυθεί έξω.
Αν δούμε κάτι τέτοιο, τραβάμε αμέσως την κατσαρόλα από το μάτι και αφήνουμε να ξεφουσκώσει η μαρμελάδα.
Χαμηλώνουμε κι άλλο την φωτιά, πριν ξαναβάλουμε την κατσαρόλα στο μάτι.
Μόλις περάσουν τα δέκα λεπτά βρασμού, με τρυπητή κουτάλα αφαιρούμε τα πετροκέρασα και τα βάζουμε στο σουρωτήρι.
Όσο σιρόπι στραγγίζει στη λεκανίτσα, το ρίχνουμε στην κατσαρόλα.
Δεν παραλείπουμε να ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα συνέχεια την μαρμελάδα κατά την διάρκεια του βρασίματος, και ειδικά προς το τέλος, για να μην μας κολλήσει.
Δένουμε το σιρόπι.
Ρίχνουμε μέσα τα κομμάτια του πετροκέρασου, το λεμόνι και την γλυκόζη.
Κάνουμε στο γλυκό το τελικό δέσιμο.
Δοκιμάζουμε αν είναι έτοιμο ως εξής: βάζουμε μια μικρή ποσότητα μαρμελάδας σε πιατάκι και μετά από τρία λεπτά, με το κουτάλι, κάνουμε μια γραμμή στη μέση.
Αν η γραμμή δεν κλείσει, είναι έτοιμο. Αν κλείσει, θέλει ακόμα λίγο βράσιμο.
Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και αφήνουμε να σταματήσει ο βρασμός.
Αφαιρούμε τον αφρό που έχει μείνει. Προσθέτουμε και την βανίλια.
Βάζουμε την μαρμελάδα μας ζεστή, σε ζεστά, εάν είναι δυνατόν, βάζα.
Για τον λόγο αυτό φτιάχνω το γλυκό και συγχρόνως αποστειρώνω τα βάζα ή σε κατσαρόλα με νερό, όπως είπα στην αρχή, ή στον φούρνο στους 150 βαθ. Κελσιου, για μισή ώρα.
Τα βάζα είναι καλύτερα να τα αφαιρούμε με λαβίδα και να τα πιάνουμε με καθαρή και στεγνή πετσέτα, για να μην καούμε.
Προαιρετικά, μπορούμε να προσθέσουμε από μία κουταλιά cherry brandy ή κονιάκ σε κάθε βάζο του κιλού.
Με κουτάλι που έχουμε αποστειρώσει μαζί με τα βάζα, ανακατεύουμε το λικέρ ή το κονιάκ, να πάει παντού μέσα στο βάζο με την μαρμελάδα.
Κλείνουμε τα βάζα και τα βιδώνουμε πολύ καλά.
Τα γυρίζουμε ανάποδα και τα αφήνουμε εκεί μέχρι την άλλη μέρα, να κρυώσουν εντελώς.
Φυλάμε την μαρμελάδα σας σε δροσερό μέρος ή στο ψυγείο.
Καλοφάγωτη!
Ειρήνη Ε.
Wednesday 25 July 2012
Γαύρος σε κρούστα από χωριάτικο αλεύρι
Μια πανεύκολη συνταγή για γαύρο σας έχω σήμερα.
Ο γαύρος είναι από τα πιο νόστιμα και τα πιο ωφέλιμα μικρά ψάρια.
Είναι πηγή ασβεστίου (κόκαλα), φωσφόρου, βιταμίνης D, ω-3 λιπαρών οξέων, σεληνίου και ιωδίου.
Συνήθως είναι από τα μικρά ψάρια που αρέσουν στα παιδιά και τα τρώνε πιο εύκολα από τα μεγαλύτερα ψάρια.
Θέλοντας να τους δώσω ξεχωριστή γεύση και νοστιμιά, τα πανάρισα σε αλεύρι κίτρινο χωριάτικο, που μοιάζει με ψιλό σιμιγδάλι, ανακατεμένο με μυρωδικά.
Κατόπιν τα τηγάνισα ως να ροδίσουν. Έγιναν νόστιμα και τραγανά!
Περιττό να σας πω, ότι τα προτιμώ έτσι τηγανισμένα, από ότι με απλό αλεύρι, όπως συνήθως.
Τα σερβίρισα στο τραπέζι με βραστά, τρυφερά βλίτα. Δεν έμεινε ούτε ουρίτσα!!!!
Ας δούμε πως θα τα φτιάξουμε.
Χρειαζόμαστε:
750 γρ. γαύρο
100 γρ. αλεύρι κίτρινο χωριάτικο
1 κουταλάκι σκόρδο σε σκόνη
λίγη ρίγανη
λίγη μαντζουράνα
λίγη γλυκιά πάπρικα
αλάτι και πιπέρι
χυμό λεμονιού
λάδι για το τηγάνισμα
Στην πράξη:
Καθαρίζουμε τον γαύρο ως εξής:
Με το ένα χέρι μας πιάνουμε τη ράχη του γαύρου και με το άλλο πιάνοντας την βάση του κεφαλιού του με την άκρη του αντίχειρα και του δείκτη, το τραβάμε προς την κοιλιά.
Έτσι αφαιρούμε μαζί με το κεφάλι και τα εντόσθια.
Στο σημείο αυτό αν θέλουμε, μπορούμε να αφαιρέσουμε και το κεντρικό κόκκαλο του ψαριού, αφήνοντας τα ψαράκια ενωμένα στην ουρά.
Ξεπλένουμε πολύ καλά και βάζουμε τα καθαρισμένα ψάρια σε σουρωτήρι, να στραγγίσουν καλά.
Σε βαθύ πιάτο ανακατεύουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Σε πιατέλα βάζουμε χαρτί κουζίνας, για να τραβήξει το περίσσιο λάδι από τα ψάρια που θα τηγανίσουμε.
Αν έχουμε αφαιρέσει το κεντρικό κόκκαλο από τα ψαράκια, τα πιάνουμε από την ουρά, ενώνουμε τα δύο του φιλετάκια, και τα κυλάμε όπως είναι ενωμένα στο χωριάτικο αλεύρι.
Αλλιώς πανάρουμε τα γαυράκια, όπως κάθε μικρό ψάρι.
Σε τηγάνι βάζουμε μπόλικο λάδι και το αφήνουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, να ζεσταθεί καλά.
Αν δηλαδή το μάτι έχει θερμοκρασίες από το 1 ως το 9, εμείς το βάζουμε στο 7.
Έτσι τα ψάρια μας θα τηγανισθούν σωστά χωρίς να καούν από έξω και από μέσα να μείνουν άψητα.
Τηγανίζουμε τα ψαράκια, ως να ροδίσουν.
Τα αφαιρούμε με τρυπητή κουτάλα ή πιρούνι και τα ακουμπάμε στην πιατέλα με το χαρτί κουζίνας, που έχουμε ήδη ετοιμάσει.
Τα μεταφέρουμε σε καθαρή πιατέλα, τα περιχύνουμε με χυμό λεμονιού και σερβίρουμε.
Τρώγονται ζεστά.
Μπορούμε να τα συνοδεύσουμε με βραστά χόρτα ή με τρυφερά βλίτα, όπως τα συνοδεύσαμε εμείς.
Καλή μας όρεξη!
Ειρήνη Ε.
Ο γαύρος είναι από τα πιο νόστιμα και τα πιο ωφέλιμα μικρά ψάρια.
Είναι πηγή ασβεστίου (κόκαλα), φωσφόρου, βιταμίνης D, ω-3 λιπαρών οξέων, σεληνίου και ιωδίου.
Συνήθως είναι από τα μικρά ψάρια που αρέσουν στα παιδιά και τα τρώνε πιο εύκολα από τα μεγαλύτερα ψάρια.
Θέλοντας να τους δώσω ξεχωριστή γεύση και νοστιμιά, τα πανάρισα σε αλεύρι κίτρινο χωριάτικο, που μοιάζει με ψιλό σιμιγδάλι, ανακατεμένο με μυρωδικά.
Κατόπιν τα τηγάνισα ως να ροδίσουν. Έγιναν νόστιμα και τραγανά!
Περιττό να σας πω, ότι τα προτιμώ έτσι τηγανισμένα, από ότι με απλό αλεύρι, όπως συνήθως.
Τα σερβίρισα στο τραπέζι με βραστά, τρυφερά βλίτα. Δεν έμεινε ούτε ουρίτσα!!!!
Ας δούμε πως θα τα φτιάξουμε.
Χρειαζόμαστε:
750 γρ. γαύρο
100 γρ. αλεύρι κίτρινο χωριάτικο
1 κουταλάκι σκόρδο σε σκόνη
λίγη ρίγανη
λίγη μαντζουράνα
λίγη γλυκιά πάπρικα
αλάτι και πιπέρι
χυμό λεμονιού
λάδι για το τηγάνισμα
Στην πράξη:
Καθαρίζουμε τον γαύρο ως εξής:
Με το ένα χέρι μας πιάνουμε τη ράχη του γαύρου και με το άλλο πιάνοντας την βάση του κεφαλιού του με την άκρη του αντίχειρα και του δείκτη, το τραβάμε προς την κοιλιά.
Έτσι αφαιρούμε μαζί με το κεφάλι και τα εντόσθια.
Στο σημείο αυτό αν θέλουμε, μπορούμε να αφαιρέσουμε και το κεντρικό κόκκαλο του ψαριού, αφήνοντας τα ψαράκια ενωμένα στην ουρά.
Ξεπλένουμε πολύ καλά και βάζουμε τα καθαρισμένα ψάρια σε σουρωτήρι, να στραγγίσουν καλά.
Σε βαθύ πιάτο ανακατεύουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Σε πιατέλα βάζουμε χαρτί κουζίνας, για να τραβήξει το περίσσιο λάδι από τα ψάρια που θα τηγανίσουμε.
Αν έχουμε αφαιρέσει το κεντρικό κόκκαλο από τα ψαράκια, τα πιάνουμε από την ουρά, ενώνουμε τα δύο του φιλετάκια, και τα κυλάμε όπως είναι ενωμένα στο χωριάτικο αλεύρι.
Αλλιώς πανάρουμε τα γαυράκια, όπως κάθε μικρό ψάρι.
Σε τηγάνι βάζουμε μπόλικο λάδι και το αφήνουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, να ζεσταθεί καλά.
Αν δηλαδή το μάτι έχει θερμοκρασίες από το 1 ως το 9, εμείς το βάζουμε στο 7.
Έτσι τα ψάρια μας θα τηγανισθούν σωστά χωρίς να καούν από έξω και από μέσα να μείνουν άψητα.
Τηγανίζουμε τα ψαράκια, ως να ροδίσουν.
Τα αφαιρούμε με τρυπητή κουτάλα ή πιρούνι και τα ακουμπάμε στην πιατέλα με το χαρτί κουζίνας, που έχουμε ήδη ετοιμάσει.
Τα μεταφέρουμε σε καθαρή πιατέλα, τα περιχύνουμε με χυμό λεμονιού και σερβίρουμε.
Τρώγονται ζεστά.
Μπορούμε να τα συνοδεύσουμε με βραστά χόρτα ή με τρυφερά βλίτα, όπως τα συνοδεύσαμε εμείς.
Καλή μας όρεξη!
Ειρήνη Ε.
Monday 23 July 2012
Muffins με μίνι μοτσαρελάκια και παρμεζάνα
Καλώς σας βρίσκω και πάλι φίλοι μου!
Επιστροφή στην βάση μου μετά από 10 υπέροχες μέρες στο χωριουδάκι μου.
Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να περάσατε όμορφα αυτές τις μέρες.
Την σημερινή συνταγή θέλω να την αφιερώσω σε όλους σας και ειδικά στην φίλη μου την Αγγελική, που συχνά πυκνά κάνει μαζώξεις φίλων στο σπίτι της στην Ελβετία, και ψάχνει νόστιμες και δοκιμασμένες συνταγές για finger food.
Αυτοί οι μικροί αλμυροί πειρασμοί, που συνδυάζουν άψογα την πικάντικη γευστική νότα της παρμεζάνας με την μαστιχωτή της mozzarella, αρέσουν πολύ και στους δικούς μας φίλους και εξαφανίζονται στο λεπτό και στις δικές μας μαζώξεις.
Αφράτα πεντανόστιμα τυρένια μαφινάκια κερνάμε λοιπόν σήμερα!
Πάμε να δούμε πως τα φτιάχνουμε!
Τα υλικά μας:
220 γρ. αλεύρι μαλακό
240 ml γάλα
95 γρ. βούτυρο
1 αυγό
200 γρ, παρμεζάνα τριμμένη
12 μίνι μοτσαρελάκια φρέσκα
1,5 κουταλάκι μπέικιν
1 κοφτό κουταλάκι σόδα
1,5 κουταλάκι θυμάρι ξερό
λίγο πιπέρι
Πάμε να τα φτιάξουμε:
Εάν δεν βρούμε μίνι μοτσαρελάκια δεν αγχωνόμαστε.
Χρησιμοποιούμε φρέσκια μοτσαρέλα που την κόβουμε σε 12 μικρότερα κομμάτια.
Λιώνουμε το βούτυρο, χωρίς όμως να κάψει.
Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε το αλεύρι (προτιμείστε μαλακό αλεύρι), τη σόδα, το μπέικιν και το θυμάρι.
Σε άλλο μπολ χτυπάμε το αυγό και το αναμειγνύουμε με την τριμμένη παρμεζάνα, το γάλα, το βούτυρο και λίγο πιπέρι.
Ενώνουμε τα υλικά από τα δύο μπολ και ανακατεύουμε πολύ καλά.
Βουτυρώνουμε ή λαδώνουμε τις υποδοχές από το μαφινοταψάκι.
Σε κάθε υποδοχή βάζουμε μια γεμάτη κουταλιά από το μείγμα.
Στο κέντρο τοποθετούμε ένα μοτσαρελάκι, χωρίς να το πιέσουμε.
Καλύπτουμε με μια ακόμα κουταλιά από το μείγμα.
Βρέχουμε ένα κουταλάκι και με την ανάποδη πλευρά του ισιώνουμε την επιφάνεια σε κάθε μαφινάκι.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 175 βαθμούς, στον αέρα, για 25-30 λεπτά.
Καλή επιτυχία, να έχετε μιαν όμορφη καλοκαιρινή εβδομάδα!
Επιστροφή στην βάση μου μετά από 10 υπέροχες μέρες στο χωριουδάκι μου.
Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να περάσατε όμορφα αυτές τις μέρες.
Την σημερινή συνταγή θέλω να την αφιερώσω σε όλους σας και ειδικά στην φίλη μου την Αγγελική, που συχνά πυκνά κάνει μαζώξεις φίλων στο σπίτι της στην Ελβετία, και ψάχνει νόστιμες και δοκιμασμένες συνταγές για finger food.
Αυτοί οι μικροί αλμυροί πειρασμοί, που συνδυάζουν άψογα την πικάντικη γευστική νότα της παρμεζάνας με την μαστιχωτή της mozzarella, αρέσουν πολύ και στους δικούς μας φίλους και εξαφανίζονται στο λεπτό και στις δικές μας μαζώξεις.
Αφράτα πεντανόστιμα τυρένια μαφινάκια κερνάμε λοιπόν σήμερα!
Πάμε να δούμε πως τα φτιάχνουμε!
Τα υλικά μας:
220 γρ. αλεύρι μαλακό
240 ml γάλα
95 γρ. βούτυρο
1 αυγό
200 γρ, παρμεζάνα τριμμένη
12 μίνι μοτσαρελάκια φρέσκα
1,5 κουταλάκι μπέικιν
1 κοφτό κουταλάκι σόδα
1,5 κουταλάκι θυμάρι ξερό
λίγο πιπέρι
Πάμε να τα φτιάξουμε:
Εάν δεν βρούμε μίνι μοτσαρελάκια δεν αγχωνόμαστε.
Χρησιμοποιούμε φρέσκια μοτσαρέλα που την κόβουμε σε 12 μικρότερα κομμάτια.
Λιώνουμε το βούτυρο, χωρίς όμως να κάψει.
Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε το αλεύρι (προτιμείστε μαλακό αλεύρι), τη σόδα, το μπέικιν και το θυμάρι.
Σε άλλο μπολ χτυπάμε το αυγό και το αναμειγνύουμε με την τριμμένη παρμεζάνα, το γάλα, το βούτυρο και λίγο πιπέρι.
Ενώνουμε τα υλικά από τα δύο μπολ και ανακατεύουμε πολύ καλά.
Βουτυρώνουμε ή λαδώνουμε τις υποδοχές από το μαφινοταψάκι.
Σε κάθε υποδοχή βάζουμε μια γεμάτη κουταλιά από το μείγμα.
Στο κέντρο τοποθετούμε ένα μοτσαρελάκι, χωρίς να το πιέσουμε.
Καλύπτουμε με μια ακόμα κουταλιά από το μείγμα.
Βρέχουμε ένα κουταλάκι και με την ανάποδη πλευρά του ισιώνουμε την επιφάνεια σε κάθε μαφινάκι.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 175 βαθμούς, στον αέρα, για 25-30 λεπτά.
Καλή επιτυχία, να έχετε μιαν όμορφη καλοκαιρινή εβδομάδα!
Saturday 21 July 2012
Γλυκό κουταλιού βύσσινο
Ένα από τα πιο αγαπημένα γλυκά του κουταλιού, είναι το βύσσινο.
Είναι το πρώτο γλυκό κουταλιού που έφτιαξα και το φτιάχνω από τότε σχεδόν κάθε χρόνο.
Φτιάχνω πάντα επιπλέον ποσότητα, για να έχω να φιλεύω την οικογένεια και τους φίλους μας.
Περιττό να σας πω πως το περιμένουν κάθε χρόνο, ειδικά ο ανδρας μου και ο μικρός μου αδελφός, που λατρεύουν τη γεύση του!! Το απολαμβάνουμε σκέτο, με ένα ποτήρι κρύο νερό ή επάνω στα παγωτά μας.
Βάζω λίγο γλυκό βύσσινο πάνω σε κέικ ή σαν στόλισμα πάνω σε τούρτες, για να δώσω ωραία εμφάνιση και ακόμα καλύτερη γεύση.
Όπου και αν προστεθεί, στην κατάλληλη αναλογία φυσικά, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι αρκετά γλυκό, δίνει μια ξεχωριστή νότα. Είναι άλλωστε, από τα πιο αγαπημένα γλυκά του κουταλιού στην χώρα μας.
Αυτήν την περίοδο είναι στην εποχή του και υπάρχει άφθονο στην αγορά. Να θυμάστε όμως ότι δεν διαρκεί για πολύ η περίοδος που πωλείται, γι' αυτό σπεύστε να αγοράσετε και να φτιάξετε το δικό σας γλυκό βύσσινο.
Αν ως τώρα δεν το έχετε φτιάξει ποτέ, δοκιμάστε την συνταγή μας και να είστε σίγουροι ότι από εδώ και εμπρός θα το φτιάχνετε κάθε χρόνο.
Πάμε να δούμε τα υλικά που χρειαζόμαστε και πως θα το φτιάξουμε.
Χρειαζόμαστε:
1 κιλό βύσσινα
1 κιλό ζάχαρη
1 ποτηράκι του κρασιού νερό
1 μασουράκι βανίλια άρωμα
1 γεμάτη κουταλιά γλυκόζη
1 κουταλιά χυμό λεμονιού
γυάλινα βάζα.
Προαιρετικά
λικέρ βύσσινο ή κονιάκ
Στην πράξη:
Πλένουμε τα βάζα που θα βάλουμε το γλυκό και τα μεταλλικά καπάκια τους και τα βράζουμε για δέκα λεπτά σε νερό με λίγο ξύδι. Τα βγάζουμε και τα αφήνουμε να στραγγίσουν σε καθαρή πετσέτα.
Αφαιρούμε τα κοτσάνια και τα φύλλα από τα βύσσινα και τα πλένουμε πολύ καλά. Με το ειδικό εργαλείο που λέγεται "βυσσινοκαθαριστής", αφαιρούμε τα κουκούτσια από τα βύσσινα.
Τα βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα, μαζί με τα υγρά που έχουν βγάλει κατά το καθάρισμα.
Ρίχνουμε επάνω τους την ζάχαρη και το νερό.
Τα αφήνουμε 2-3 ώρες να βγάλουν τα υγρά τους και να διαλυθεί όσο γίνεται η ζάχαρη.
Αυτήν την προετοιμασία μπορούμε να την κάνουμε και από το προηγούμενο βράδυ και να αφήσουμε τα βύσσινα με την ζάχαρη και το νερό μέσα στην κατσαρόλα όλη την νύχτα σκεπασμένα.
Το πρωί θα έχει διαλυθεί το μεγαλύτερο μέρος της ζάχαρης και το γλυκό μας θα χρειαστεί λιγότερο βράσιμο.
Βάζουμε την κατσαρόλα πάνω σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα να διαλυθεί η ζάχαρη και να μην καθίσει στον πάτο της κατσαρόλας και καεί.
Αν συμβεί κάτι τέτοιο, το γλυκό μας θα μυρίζει καμένο και θα είναι για πέταμα. Μόλις αρχίσει να βράζει και διαλυθεί η ζάχαρη, χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε να σιγοβράσει για δέκα λεπτά.
Εν τω μεταξύ παίρνουμε το σουρωτήρι των μακαρονιών και μια λεκανίτσα που να το χωράει και το βάζουμε μέσα.
Μόλις περάσουν τα δέκα λεπτά από την ώρα που ξεκίνησε ο βρασμός του γλυκού, με τρυπητή κουτάλα, αφαιρούμε τα βύσσινα από το σιρόπι και τα βάζουμε στο σουρωτήρι.
Με τον τρόπο αυτό δεν θα διαλυθούν τα φρούτα ώσπου να δέσει το σιρόπι.
Δεν απομακρυνόμαστε από την κουζίνα μας, γιατί υπάρχει περίπτωση το γλυκό να "φουσκώσει" και να χυθεί από την κατσαρόλα.
Μόλις το δούμε να φουσκώνει, πρέπει να τραβήξουμε εγκαίρως την κατσαρόλα από την φωτιά και να το αφήσουμε να καθίσει.
Χαμηλώνουμε και άλλο την θερμοκρασία, πριν ξαναβάλουμε το γλυκό στην φωτιά.
Αφήνουμε το σιρόπι μας να δέσει, προσθέτοντας όσο υγρό στραγγίζει από τα βύσσινα που βρίσκονται στο σουρωτήρι και πέφτει μέσα στην λεκανίτσα.
Μόλις δούμε ότι έδεσε, ρίχνουμε μέσα τα βύσσινα, την γλυκόζη και το λεμόνι. Αφήνουμε το γλυκό να δέσει και πάλι.
Δοκιμάζουμε αν είναι έτοιμο ως εξής: Με ένα κουτάλι, παίρνουμε μικρή ποσότητα του σιροπιού και την βάζουμε σε πιατάκι.
Μετά από δύο τρία λεπτά με το κουτάλι κάνουμε μια γραμμή στην μέση του σιροπιού και αν η γραμμή αυτή δεν "κλείσει" , τότε είναι εντάξει.
Αν "κλείσει" αμέσως, δεν είναι ακόμα έτοιμο.
Μόλις δέσει το γλυκό, το κατεβάζουμε από την φωτιά και προσθέτουμε το άρωμα βανίλιας.
Μόλις σταματήσει εντελώς ο βρασμός, είναι η ώρα να ξαφρίσουμε το γλυκό.
Δεν το κάνουμε νωρίτερα, γιατί μαζί με τον αφρό θα πετάξουμε και ποσότητα του σιροπιού που την χρειαζόμαστε.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα, ώστε με τους υδρατμούς που θα δημιουργηθούν, να διαλυθούν τυχόν κρύσταλλοι ζάχαρης που μπορεί να βρίσκονται στα τοιχώματα της κατσαρόλας και θα κάνουν το γλυκό μας να ζαχαρώσει, αν πέσουν μέσα.
Αφήνουμε το γλυκό βύσσινο να μισοκρυώσει.
Κατά διαστήματα κουνάμε την κατσαρόλα δεξιά-αριστερά.
Με τον τρόπο αυτό το σιρόπι εισχωρεί μέσα στα βύσσινα, τα φουσκώνει, και αυτά κατανέμονται ομοιόμορφα μέσα στο γλυκό και δεν μαζεύονται στην επιφάνεια του σιροπιού.
Βάζουμε το γλυκό βύσσινο στα βάζα μας και αν θέλουμε σε κάθε βάζο του κιλού βάζουμε μια κουταλιά λικέρ βύσσινο ή κονιάκ και με καθαρό κουτάλι ανακατεύουμε να διαλυθεί μέσα στο γλυκό.
Κλείνουμε καλά τα βάζα μας και αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς.
Τα φυλάμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος.
Χαρείτε το, κεράστε τους αγαπημένους σας και γλυκάνετε τους καλούς σας φίλους.
Η γεύση του θα τους μείνει αξέχαστη!!
Καλό σας Σαββατοκύριακο!
Ειρήνη Ε.
Είναι το πρώτο γλυκό κουταλιού που έφτιαξα και το φτιάχνω από τότε σχεδόν κάθε χρόνο.
Φτιάχνω πάντα επιπλέον ποσότητα, για να έχω να φιλεύω την οικογένεια και τους φίλους μας.
Περιττό να σας πω πως το περιμένουν κάθε χρόνο, ειδικά ο ανδρας μου και ο μικρός μου αδελφός, που λατρεύουν τη γεύση του!! Το απολαμβάνουμε σκέτο, με ένα ποτήρι κρύο νερό ή επάνω στα παγωτά μας.
Βάζω λίγο γλυκό βύσσινο πάνω σε κέικ ή σαν στόλισμα πάνω σε τούρτες, για να δώσω ωραία εμφάνιση και ακόμα καλύτερη γεύση.
Όπου και αν προστεθεί, στην κατάλληλη αναλογία φυσικά, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι αρκετά γλυκό, δίνει μια ξεχωριστή νότα. Είναι άλλωστε, από τα πιο αγαπημένα γλυκά του κουταλιού στην χώρα μας.
Αυτήν την περίοδο είναι στην εποχή του και υπάρχει άφθονο στην αγορά. Να θυμάστε όμως ότι δεν διαρκεί για πολύ η περίοδος που πωλείται, γι' αυτό σπεύστε να αγοράσετε και να φτιάξετε το δικό σας γλυκό βύσσινο.
Αν ως τώρα δεν το έχετε φτιάξει ποτέ, δοκιμάστε την συνταγή μας και να είστε σίγουροι ότι από εδώ και εμπρός θα το φτιάχνετε κάθε χρόνο.
Πάμε να δούμε τα υλικά που χρειαζόμαστε και πως θα το φτιάξουμε.
Χρειαζόμαστε:
1 κιλό βύσσινα
1 κιλό ζάχαρη
1 ποτηράκι του κρασιού νερό
1 μασουράκι βανίλια άρωμα
1 γεμάτη κουταλιά γλυκόζη
1 κουταλιά χυμό λεμονιού
γυάλινα βάζα.
Προαιρετικά
λικέρ βύσσινο ή κονιάκ
Στην πράξη:
Πλένουμε τα βάζα που θα βάλουμε το γλυκό και τα μεταλλικά καπάκια τους και τα βράζουμε για δέκα λεπτά σε νερό με λίγο ξύδι. Τα βγάζουμε και τα αφήνουμε να στραγγίσουν σε καθαρή πετσέτα.
Αφαιρούμε τα κοτσάνια και τα φύλλα από τα βύσσινα και τα πλένουμε πολύ καλά. Με το ειδικό εργαλείο που λέγεται "βυσσινοκαθαριστής", αφαιρούμε τα κουκούτσια από τα βύσσινα.
Τα βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα, μαζί με τα υγρά που έχουν βγάλει κατά το καθάρισμα.
Ρίχνουμε επάνω τους την ζάχαρη και το νερό.
Τα αφήνουμε 2-3 ώρες να βγάλουν τα υγρά τους και να διαλυθεί όσο γίνεται η ζάχαρη.
Αυτήν την προετοιμασία μπορούμε να την κάνουμε και από το προηγούμενο βράδυ και να αφήσουμε τα βύσσινα με την ζάχαρη και το νερό μέσα στην κατσαρόλα όλη την νύχτα σκεπασμένα.
Το πρωί θα έχει διαλυθεί το μεγαλύτερο μέρος της ζάχαρης και το γλυκό μας θα χρειαστεί λιγότερο βράσιμο.
Βάζουμε την κατσαρόλα πάνω σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα να διαλυθεί η ζάχαρη και να μην καθίσει στον πάτο της κατσαρόλας και καεί.
Αν συμβεί κάτι τέτοιο, το γλυκό μας θα μυρίζει καμένο και θα είναι για πέταμα. Μόλις αρχίσει να βράζει και διαλυθεί η ζάχαρη, χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε να σιγοβράσει για δέκα λεπτά.
Εν τω μεταξύ παίρνουμε το σουρωτήρι των μακαρονιών και μια λεκανίτσα που να το χωράει και το βάζουμε μέσα.
Μόλις περάσουν τα δέκα λεπτά από την ώρα που ξεκίνησε ο βρασμός του γλυκού, με τρυπητή κουτάλα, αφαιρούμε τα βύσσινα από το σιρόπι και τα βάζουμε στο σουρωτήρι.
Με τον τρόπο αυτό δεν θα διαλυθούν τα φρούτα ώσπου να δέσει το σιρόπι.
Δεν απομακρυνόμαστε από την κουζίνα μας, γιατί υπάρχει περίπτωση το γλυκό να "φουσκώσει" και να χυθεί από την κατσαρόλα.
Μόλις το δούμε να φουσκώνει, πρέπει να τραβήξουμε εγκαίρως την κατσαρόλα από την φωτιά και να το αφήσουμε να καθίσει.
Χαμηλώνουμε και άλλο την θερμοκρασία, πριν ξαναβάλουμε το γλυκό στην φωτιά.
Αφήνουμε το σιρόπι μας να δέσει, προσθέτοντας όσο υγρό στραγγίζει από τα βύσσινα που βρίσκονται στο σουρωτήρι και πέφτει μέσα στην λεκανίτσα.
Μόλις δούμε ότι έδεσε, ρίχνουμε μέσα τα βύσσινα, την γλυκόζη και το λεμόνι. Αφήνουμε το γλυκό να δέσει και πάλι.
Δοκιμάζουμε αν είναι έτοιμο ως εξής: Με ένα κουτάλι, παίρνουμε μικρή ποσότητα του σιροπιού και την βάζουμε σε πιατάκι.
Μετά από δύο τρία λεπτά με το κουτάλι κάνουμε μια γραμμή στην μέση του σιροπιού και αν η γραμμή αυτή δεν "κλείσει" , τότε είναι εντάξει.
Αν "κλείσει" αμέσως, δεν είναι ακόμα έτοιμο.
Μόλις δέσει το γλυκό, το κατεβάζουμε από την φωτιά και προσθέτουμε το άρωμα βανίλιας.
Μόλις σταματήσει εντελώς ο βρασμός, είναι η ώρα να ξαφρίσουμε το γλυκό.
Δεν το κάνουμε νωρίτερα, γιατί μαζί με τον αφρό θα πετάξουμε και ποσότητα του σιροπιού που την χρειαζόμαστε.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα, ώστε με τους υδρατμούς που θα δημιουργηθούν, να διαλυθούν τυχόν κρύσταλλοι ζάχαρης που μπορεί να βρίσκονται στα τοιχώματα της κατσαρόλας και θα κάνουν το γλυκό μας να ζαχαρώσει, αν πέσουν μέσα.
Αφήνουμε το γλυκό βύσσινο να μισοκρυώσει.
Κατά διαστήματα κουνάμε την κατσαρόλα δεξιά-αριστερά.
Με τον τρόπο αυτό το σιρόπι εισχωρεί μέσα στα βύσσινα, τα φουσκώνει, και αυτά κατανέμονται ομοιόμορφα μέσα στο γλυκό και δεν μαζεύονται στην επιφάνεια του σιροπιού.
Βάζουμε το γλυκό βύσσινο στα βάζα μας και αν θέλουμε σε κάθε βάζο του κιλού βάζουμε μια κουταλιά λικέρ βύσσινο ή κονιάκ και με καθαρό κουτάλι ανακατεύουμε να διαλυθεί μέσα στο γλυκό.
Κλείνουμε καλά τα βάζα μας και αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς.
Τα φυλάμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος.
Χαρείτε το, κεράστε τους αγαπημένους σας και γλυκάνετε τους καλούς σας φίλους.
Η γεύση του θα τους μείνει αξέχαστη!!
Καλό σας Σαββατοκύριακο!
Ειρήνη Ε.
Friday 20 July 2012
Τηγανόψωμο
Το τηγανόψωμο είναι μια κλασσική ευβοιώτικη νοστιμιά!!!
Θα το βρείτε σχεδόν σε όλα τα ταβερνάκια στην Εύβοια, όπου μην διστάσετε να το παραγγείλετε και να το απολαύσετε!
Είναι όμως πολύ εύκολο να φτιάξουμε και δικό μας σπιτικό.
Θα σας δώσω την συνταγή που φτιάχνω εδώ και χρόνια.
Την συνταγή αυτή μου ζήτησε η φίλη μου η Λίλα, που λείπει μακριά από την Χαλκίδα. Το έφτιαξε, το φωτογράφισε και όπως μου είπε το ευχαριστήθηκαν όλοι και πιο πολύ η κορούλα της.
Πάμε να το φτιάξουμε κι εμείς!
Θα χρειαστούμε:
μισό κιλό αλεύρι σκληρό σταρένιο
1 φακελάκι μαγιά ξερή (8 γρ.)
λίγο αλάτι (προαιρετικά)
λίγο ελαιόλαδο (και λίγο ακόμα για το τηγάνισμα)
φέτα τριμμένη στο χοντρό του τρίφτη
νερό χλιαρό
Στην πράξη:
Κοσκινίζουμε το αλεύρι, το αναμειγνύουμε με την μαγιά και ανοίγουμε μια λακουβίτσα στο κέντρο του.
Ρίχνουμε λίγο αλάτι αν θέλουμε και αρχίζουμε σιγά σιγά να προσθέτουμε χλιαρό νερό.
Θέλουμε να πετύχουμε μια ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια μας.
Να μην είναι ούτε τόσο υδαρής όπως η ζύμη στους λουκουμάδες, ούτε τόσο σφιχτή όπως η ζύμη για το ψωμί.
Ζυμώνουμε για λίγο και στην συνέχεια σκεπάζουμε το μπολ με μια λαδόκολλα και από πάνω βάζουμε μια πετσέτα.
Το αφήνουμε για 1 ώρα σε ζεστό μέρος να φουσκώσει και να διπλασιαστεί ο όγκος του. Μπορούμε αν θέλουμε να το βάλουμε σκεπασμένο και στον φούρνο, σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία, στους 25-30 βαθμούς.
Όταν η ζύμη φουσκώσει, την πατάμε να ξεφουσκώσει και την ζυμώνουμε για λίγο ακόμα.
Παίρνουμε κομμάτια ζύμης σε μέγεθος πορτοκαλιού.
Τα απλώνουμε με τον πλάστη να ανοίξουν, δίνοντας είτε στρογγυλό είτε ορθογώνιο σχήμα. Εγώ συνηθίζω να τα κάνω στρογγυλά, η Λίλα τα έκανε ορθογώνια.
Ρίχνουμε από πάνω λίγο λάδι και τριμμένη φέτα.
Διπλώνουμε την ζύμη ώστε να «κλείσει» μέσα της την φέτα και την πιέζουμε με τα χέρια μας ώστε να απλώσει και να ενωθεί η φέτα με το ζυμάρι.
Με ένα πιρούνι τρυπάμε την επιφάνεια σε διάφορα σημεία.
Βάζουμε στο τηγάνι μας λίγο ελαιόλαδο, και αφού κάψει καλά, τηγανίζουμε κάθε ψωμάκι χωριστά.Φροντίζουμε να τηγανιστούν καλά και να μην μας μείνει άψητο το εσωτερικό τους.
Απολαμβάνουμε τα τηγανόψωμα ζεστά.
Με τα παραπάνω υλικα, γίνονται 7 τηγανόψωμα.
Καλή επιτυχία!
Αμαλία
Θα το βρείτε σχεδόν σε όλα τα ταβερνάκια στην Εύβοια, όπου μην διστάσετε να το παραγγείλετε και να το απολαύσετε!
Είναι όμως πολύ εύκολο να φτιάξουμε και δικό μας σπιτικό.
Θα σας δώσω την συνταγή που φτιάχνω εδώ και χρόνια.
Την συνταγή αυτή μου ζήτησε η φίλη μου η Λίλα, που λείπει μακριά από την Χαλκίδα. Το έφτιαξε, το φωτογράφισε και όπως μου είπε το ευχαριστήθηκαν όλοι και πιο πολύ η κορούλα της.
Πάμε να το φτιάξουμε κι εμείς!
Θα χρειαστούμε:
μισό κιλό αλεύρι σκληρό σταρένιο
1 φακελάκι μαγιά ξερή (8 γρ.)
λίγο αλάτι (προαιρετικά)
λίγο ελαιόλαδο (και λίγο ακόμα για το τηγάνισμα)
φέτα τριμμένη στο χοντρό του τρίφτη
νερό χλιαρό
Στην πράξη:
Κοσκινίζουμε το αλεύρι, το αναμειγνύουμε με την μαγιά και ανοίγουμε μια λακουβίτσα στο κέντρο του.
Ρίχνουμε λίγο αλάτι αν θέλουμε και αρχίζουμε σιγά σιγά να προσθέτουμε χλιαρό νερό.
Θέλουμε να πετύχουμε μια ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια μας.
Να μην είναι ούτε τόσο υδαρής όπως η ζύμη στους λουκουμάδες, ούτε τόσο σφιχτή όπως η ζύμη για το ψωμί.
Ζυμώνουμε για λίγο και στην συνέχεια σκεπάζουμε το μπολ με μια λαδόκολλα και από πάνω βάζουμε μια πετσέτα.
Το αφήνουμε για 1 ώρα σε ζεστό μέρος να φουσκώσει και να διπλασιαστεί ο όγκος του. Μπορούμε αν θέλουμε να το βάλουμε σκεπασμένο και στον φούρνο, σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία, στους 25-30 βαθμούς.
Όταν η ζύμη φουσκώσει, την πατάμε να ξεφουσκώσει και την ζυμώνουμε για λίγο ακόμα.
Παίρνουμε κομμάτια ζύμης σε μέγεθος πορτοκαλιού.
Τα απλώνουμε με τον πλάστη να ανοίξουν, δίνοντας είτε στρογγυλό είτε ορθογώνιο σχήμα. Εγώ συνηθίζω να τα κάνω στρογγυλά, η Λίλα τα έκανε ορθογώνια.
Ρίχνουμε από πάνω λίγο λάδι και τριμμένη φέτα.
Διπλώνουμε την ζύμη ώστε να «κλείσει» μέσα της την φέτα και την πιέζουμε με τα χέρια μας ώστε να απλώσει και να ενωθεί η φέτα με το ζυμάρι.
Με ένα πιρούνι τρυπάμε την επιφάνεια σε διάφορα σημεία.
Βάζουμε στο τηγάνι μας λίγο ελαιόλαδο, και αφού κάψει καλά, τηγανίζουμε κάθε ψωμάκι χωριστά.Φροντίζουμε να τηγανιστούν καλά και να μην μας μείνει άψητο το εσωτερικό τους.
Απολαμβάνουμε τα τηγανόψωμα ζεστά.
Με τα παραπάνω υλικα, γίνονται 7 τηγανόψωμα.
Καλή επιτυχία!
Αμαλία
Wednesday 18 July 2012
Τσιπούρες με ντοματίνια, πατάτες και μουστάρδα
Οι τσιπούρες είναι από τα πιο νόστιμα ψάρια και νομίζω αρέσουν στους περισσότερους.
Φροντίζω να τις μαγειρεύω τακτικά και με διάφορους τρόπους, έτσι ώστε να έχω όσο πιο συχνά γίνεται στο τραπέζι μας αυτό το ωραίο ψάρι.
Σήμερα θα σας δείξω μια πολύ εύκολη συνταγή, με νόστιμα υλικά, που δίνουν ένα πλήρες φαγητό.
Πάμε να δούμε πως θα τις φτιάξουμε.
Θα χρειαστούμε:
2 τσιπούρες, γύρω στα 400 γρ. η κάθε μία
1 μεγάλη πατάτα ή μερικές baby πατατούλες
15-20 ντοματίνια
2 σκελίδες σκόρδο
1 κουταλιά μουστάρδα
1/2 λεμόνι, το ξύσμα και τον χυμό
λίγη ρίγανη
λίγη μαντζουράνα
αλάτι - πιπέρι
ελαιόλαδο
Στην πράξη:
Καθαρίζουμε την πατάτα και την κόβουμε σε κομμάτια, μάλλον μικρά.
Βάζουμε τα κομμάτια πατάτας σε ένα πυρέξ ή ταψάκι, μαζί με την μία σκελίδα σκόρδο, κομμένη στα δύο.
Τα ραντίζουμε με λίγη ρίγανη, λίγη μαντζουράνα, ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο και νερό, όσο χρειάζεται να καλύπτονται οι πατάτες μέχρι τη μέση.
Τις βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 220 βαθ. Κελσίου, για μισή ώρα περίπου.
Εν τω μεταξύ καθαρίζουμε τα ψάρια από τα λέπια, τα εντόσθια και τα βράγχια. Αφήνουμε το κεφάλι και την ουρά και τα πλένουμε πολύ καλά.
Τα αλατίζουμε ελαφρά στην κοιλιά τους και μέσα σ' αυτήν βάζουμε από μισή σκελίδα σκόρδο για κάθε ψάρι.
Καθαρίζουμε τα ντοματίνια από τα κοτσανάκια τους.
Ανακατεύουμε το χυμό λεμόνι με τη μουστάρδα καλά, ώστε να διαλυθεί η μουστάρδα.
Βγάζουμε τις πατάτες από τον φούρνο.
Τις σπρώχνουμε προσεκτικά προς τις άκρες και βάζουμε μέσα στο πυρέξ τα ψάρια και τα ντοματίνια.
Ρίχνουμε το ξύσμα λεμονιού πάνω στα ψάρια.
Ραντίζουμε το φαγητό με το μείγμα μουστάρδας-λεμονιού, βάζουμε λίγο λάδι ακόμα επάνω στα ψάρια και τα ντοματίνια και προσθέτουμε όσο νερό χρειάζεται.
Ψήνουμε για ακόμη 20 λεπτά περίπου, ως τα ψάρια να ψηθούν και να μαλακώσουν καλά οι πατάτες.
Ελέγχουμε το φαγητό μας κατά τη διάρκεια του ψησίματος, μήπως χρειασθεί και άλλο νερό.
Αν το ψάρι μας κοντεύει να ψηθεί, αλλά οι πατάτες χρειάζονται ακόμη κάποιο χρόνο, καλύπτουμε το φαγητό μας με αλουμινόχαρτο και συνεχίζουμε το ψήσιμο.
Όταν το φαγάκι μας είναι έτοιμο, σερβίρουμε αμέσως και καλή μας όρεξη.
Ειρήνη Ε.
Φροντίζω να τις μαγειρεύω τακτικά και με διάφορους τρόπους, έτσι ώστε να έχω όσο πιο συχνά γίνεται στο τραπέζι μας αυτό το ωραίο ψάρι.
Σήμερα θα σας δείξω μια πολύ εύκολη συνταγή, με νόστιμα υλικά, που δίνουν ένα πλήρες φαγητό.
Πάμε να δούμε πως θα τις φτιάξουμε.
Θα χρειαστούμε:
2 τσιπούρες, γύρω στα 400 γρ. η κάθε μία
1 μεγάλη πατάτα ή μερικές baby πατατούλες
15-20 ντοματίνια
2 σκελίδες σκόρδο
1 κουταλιά μουστάρδα
1/2 λεμόνι, το ξύσμα και τον χυμό
λίγη ρίγανη
λίγη μαντζουράνα
αλάτι - πιπέρι
ελαιόλαδο
Στην πράξη:
Καθαρίζουμε την πατάτα και την κόβουμε σε κομμάτια, μάλλον μικρά.
Βάζουμε τα κομμάτια πατάτας σε ένα πυρέξ ή ταψάκι, μαζί με την μία σκελίδα σκόρδο, κομμένη στα δύο.
Τα ραντίζουμε με λίγη ρίγανη, λίγη μαντζουράνα, ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο και νερό, όσο χρειάζεται να καλύπτονται οι πατάτες μέχρι τη μέση.
Τις βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 220 βαθ. Κελσίου, για μισή ώρα περίπου.
Εν τω μεταξύ καθαρίζουμε τα ψάρια από τα λέπια, τα εντόσθια και τα βράγχια. Αφήνουμε το κεφάλι και την ουρά και τα πλένουμε πολύ καλά.
Τα αλατίζουμε ελαφρά στην κοιλιά τους και μέσα σ' αυτήν βάζουμε από μισή σκελίδα σκόρδο για κάθε ψάρι.
Καθαρίζουμε τα ντοματίνια από τα κοτσανάκια τους.
Ανακατεύουμε το χυμό λεμόνι με τη μουστάρδα καλά, ώστε να διαλυθεί η μουστάρδα.
Βγάζουμε τις πατάτες από τον φούρνο.
Τις σπρώχνουμε προσεκτικά προς τις άκρες και βάζουμε μέσα στο πυρέξ τα ψάρια και τα ντοματίνια.
Ρίχνουμε το ξύσμα λεμονιού πάνω στα ψάρια.
Ραντίζουμε το φαγητό με το μείγμα μουστάρδας-λεμονιού, βάζουμε λίγο λάδι ακόμα επάνω στα ψάρια και τα ντοματίνια και προσθέτουμε όσο νερό χρειάζεται.
Ψήνουμε για ακόμη 20 λεπτά περίπου, ως τα ψάρια να ψηθούν και να μαλακώσουν καλά οι πατάτες.
Ελέγχουμε το φαγητό μας κατά τη διάρκεια του ψησίματος, μήπως χρειασθεί και άλλο νερό.
Αν το ψάρι μας κοντεύει να ψηθεί, αλλά οι πατάτες χρειάζονται ακόμη κάποιο χρόνο, καλύπτουμε το φαγητό μας με αλουμινόχαρτο και συνεχίζουμε το ψήσιμο.
Όταν το φαγάκι μας είναι έτοιμο, σερβίρουμε αμέσως και καλή μας όρεξη.
Ειρήνη Ε.
Monday 16 July 2012
Λικέρ βύσσινο
Ένα από τα ωραιότερα λικέρ, που θυμάμαι από την παιδική μου ηλικία, είναι το λικέρ βύσσινο.
Το έφτιαχνε η θεία Ειρήνη συχνά και συνήθως το κερνούσε σε ονομαστικές εορτές, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και άλλες ειδικές περιστάσεις.
Το φύλαγε μέσα σε κρυστάλλινα εγχάρακτα μπουκάλια ή σε χρωματιστές χειροποίητες, ζωγραφισμένες με χρυσό, φιάλες.
Για να το φτιάξει, έβαζε τα υλικά, μέσα σε μεγάλη γυάλα, με σχετικά στενό στόμιο.
Στην ίδια αυτή γυάλα φτιάχνω και εγώ σήμερα την δική της συνταγή!
Θυμάμαι ότι φρόντιζε να βάζει την γυάλα με το πολύτιμο περιεχόμενό της σε σημείο ηλιόλουστο στην ταράτσα και να την αφήνει σαράντα ημέρες, ώσπου τα βύσσινα εμπλούτιζαν με το άρωμα και την γεύση τους το κονιάκ και την ζάχαρη.
Ένα σωρό αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια ξυπνούν όταν φτιάχνω αυτό το λικέρ.
Και κάθε φορά που το γεύομαι, περιμένω να νιώσω το ίδιο συναίσθημα, όπως την πρώτη φορά που το δοκίμασα.
Το λικέρ που βλέπετε στα ποτηράκια της φωτογραφίας είναι περίπου δέκα πέντε ετών, δεν έχει χάσει τίποτα από την γεύση ή το άρωμα του βύσσινου και την ένταση του αλκοόλ!
Αντίθετα, έχει ενδυναμωθεί με τον καιρό.
Δυστυχώς όμως είναι λίγο αυτό που έχει απομείνει και είναι το τελευταίο που είχε φτιάξει η θεία.
Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να το φωτογραφίσω και να σας το δείξω.
Πάμε να σας πω πως θα το φτιάξουμε.Τα υλικά μας:
1 κιλό βύσσινα με τα κουκούτσια τους
3/4 κιλού ζάχαρη απλή
1 λίτρο κονιάκ
1 μέτριο ξύλο κανέλας
10 γαρύφαλλα
μία γυάλα που κλείνει καλά
Στην πράξη:
Πλένουμε πολύ καλά τα βύσσινα και αφαιρούμε τα κοτσανάκια τους.
Παίρνουμε μια γυάλα ευρύχωρη, με καπάκι που βιδώνει καλά και βάζουμε μέσα τα πλυμένα βύσσινα.
Από πάνω ρίχνουμε την ζάχαρη.
Προσθέτουμε το κονιάκ, το ξύλο της κανέλας και τα γαρύφαλλα.
Βιδώνουμε το καπάκι πολύ καλά.
Ανακινούμε δυνατά την γυάλα, προσπαθώντας να διαλύσουμε όσο γίνεται την ζάχαρη. Δεν θα διαλυθεί από την αρχή όλη.
Αν θέλουμε, μπορούμε να καλύψουμε καλά γύρω γύρω το καπάκι με διαφανή μεμβράνη και να την στερεώσουμε με λαστιχάκι.
Έτσι ασφαλίζουμε καλύτερα το λικέρ από πιθανή εξάτμιση του αλκοόλ, εάν τυχόν το καπάκι δεν έχει βιδώσει καλά.
Φυσικά πρέπει να ελέγχουμε τακτικά, αν είναι καλά κλεισμένη η γυάλα.
Βάζουμε την γυάλα σε ηλιόλουστο μέρος. Θα πρέπει δηλαδή να το βλέπει ο ήλιος όσο πιο πολλές ώρες γίνεται.
Αφήνουμε τη γυάλα με τα βύσσινα και το κονιάκ για σαράντα ημέρες στον ήλιο.
Την ανακινούμε συχνά, για να διαλύεται η ζάχαρη.
Κάποιοι αφήνουν το λικέρ στον ήλιο ακόμα και δύο μήνες.
Μετά τις σαράντα μέρες σουρώνουμε το λικέρ βύσσινο, περνώντας το από τουλπάνι ή φίλτρο του γαλλικού καφέ.
Δοκιμάζουμε, και αν νομίζουμε ότι το θέλουμε ακόμα πιο γλυκό φτιάχνουμε ένα σιρόπι ανάλογο σε ποσότητα με το λικέρ που έχουμε φτιάξει, βράζοντας για οκτώ λεπτά δύο μέρη ζάχαρης και ένα μέρος νερό. Να γίνει ένα καλά δεμένο σιρόπι.
Αφού κρυώσει εντελώς, το ανακατεύουμε με το λικέρ μας.
Φυλάμε το λικέρ μας σε σκοτεινό και δροσερό μέρος, μέσα σε ωραίες φιάλες που κλείνουν καλά.
Στην υγειά σας, καλόπιοτο!!!
Να έχετε μιαν όμορφη εβδομάδα!
Ειρήνη Ε.
Το έφτιαχνε η θεία Ειρήνη συχνά και συνήθως το κερνούσε σε ονομαστικές εορτές, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και άλλες ειδικές περιστάσεις.
Το φύλαγε μέσα σε κρυστάλλινα εγχάρακτα μπουκάλια ή σε χρωματιστές χειροποίητες, ζωγραφισμένες με χρυσό, φιάλες.
Για να το φτιάξει, έβαζε τα υλικά, μέσα σε μεγάλη γυάλα, με σχετικά στενό στόμιο.
Στην ίδια αυτή γυάλα φτιάχνω και εγώ σήμερα την δική της συνταγή!
Θυμάμαι ότι φρόντιζε να βάζει την γυάλα με το πολύτιμο περιεχόμενό της σε σημείο ηλιόλουστο στην ταράτσα και να την αφήνει σαράντα ημέρες, ώσπου τα βύσσινα εμπλούτιζαν με το άρωμα και την γεύση τους το κονιάκ και την ζάχαρη.
Ένα σωρό αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια ξυπνούν όταν φτιάχνω αυτό το λικέρ.
Και κάθε φορά που το γεύομαι, περιμένω να νιώσω το ίδιο συναίσθημα, όπως την πρώτη φορά που το δοκίμασα.
Το λικέρ που βλέπετε στα ποτηράκια της φωτογραφίας είναι περίπου δέκα πέντε ετών, δεν έχει χάσει τίποτα από την γεύση ή το άρωμα του βύσσινου και την ένταση του αλκοόλ!
Αντίθετα, έχει ενδυναμωθεί με τον καιρό.
Δυστυχώς όμως είναι λίγο αυτό που έχει απομείνει και είναι το τελευταίο που είχε φτιάξει η θεία.
Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να το φωτογραφίσω και να σας το δείξω.
Πάμε να σας πω πως θα το φτιάξουμε.Τα υλικά μας:
1 κιλό βύσσινα με τα κουκούτσια τους
3/4 κιλού ζάχαρη απλή
1 λίτρο κονιάκ
1 μέτριο ξύλο κανέλας
10 γαρύφαλλα
μία γυάλα που κλείνει καλά
Στην πράξη:
Πλένουμε πολύ καλά τα βύσσινα και αφαιρούμε τα κοτσανάκια τους.
Παίρνουμε μια γυάλα ευρύχωρη, με καπάκι που βιδώνει καλά και βάζουμε μέσα τα πλυμένα βύσσινα.
Από πάνω ρίχνουμε την ζάχαρη.
Προσθέτουμε το κονιάκ, το ξύλο της κανέλας και τα γαρύφαλλα.
Βιδώνουμε το καπάκι πολύ καλά.
Ανακινούμε δυνατά την γυάλα, προσπαθώντας να διαλύσουμε όσο γίνεται την ζάχαρη. Δεν θα διαλυθεί από την αρχή όλη.
Αν θέλουμε, μπορούμε να καλύψουμε καλά γύρω γύρω το καπάκι με διαφανή μεμβράνη και να την στερεώσουμε με λαστιχάκι.
Έτσι ασφαλίζουμε καλύτερα το λικέρ από πιθανή εξάτμιση του αλκοόλ, εάν τυχόν το καπάκι δεν έχει βιδώσει καλά.
Φυσικά πρέπει να ελέγχουμε τακτικά, αν είναι καλά κλεισμένη η γυάλα.
Βάζουμε την γυάλα σε ηλιόλουστο μέρος. Θα πρέπει δηλαδή να το βλέπει ο ήλιος όσο πιο πολλές ώρες γίνεται.
Αφήνουμε τη γυάλα με τα βύσσινα και το κονιάκ για σαράντα ημέρες στον ήλιο.
Την ανακινούμε συχνά, για να διαλύεται η ζάχαρη.
Κάποιοι αφήνουν το λικέρ στον ήλιο ακόμα και δύο μήνες.
Μετά τις σαράντα μέρες σουρώνουμε το λικέρ βύσσινο, περνώντας το από τουλπάνι ή φίλτρο του γαλλικού καφέ.
Δοκιμάζουμε, και αν νομίζουμε ότι το θέλουμε ακόμα πιο γλυκό φτιάχνουμε ένα σιρόπι ανάλογο σε ποσότητα με το λικέρ που έχουμε φτιάξει, βράζοντας για οκτώ λεπτά δύο μέρη ζάχαρης και ένα μέρος νερό. Να γίνει ένα καλά δεμένο σιρόπι.
Αφού κρυώσει εντελώς, το ανακατεύουμε με το λικέρ μας.
Φυλάμε το λικέρ μας σε σκοτεινό και δροσερό μέρος, μέσα σε ωραίες φιάλες που κλείνουν καλά.
Στην υγειά σας, καλόπιοτο!!!
Να έχετε μιαν όμορφη εβδομάδα!
Ειρήνη Ε.
Saturday 14 July 2012
Cheesecake με γιαούρτι και ανθότυρο
Σήμερα θα σας κεράσουμε ένα πραγματικά υπέροχο cheesecake!!
Εδώ και καιρό ήθελα να φτιάξω ένα cheesecake με γιαούρτι, ώστε να ξεφύγω από τα συνηθισμένα, αλλά δεν έβρισκα κάποια συνταγή που να με ικανοποιεί απόλυτα.
Αποφάσισα λοιπόν να αυτοσχεδιάσω.
Έγινε ένα ωραιότατο, πλούσιο cheesecake, που η κρέμα του μοσχοβολάει από την εσάνς πορτοκαλιού που πρόσθεσα, για να του δώσω ξεχωριστό άρωμα.
Η γεύση του έγινε ακόμα πιο πλούσια με την προσθήκη ανθότυρου.
Κάλυψα την βάση μπισκότου με φουντουκόκρεμα μερέντα, η οποία έδεσε καταπληκτικά με τα υπόλοιπα αρώματα του γλυκού.
Το στόλισα με σάλτσα φράουλας ή κερασιού, ροζέτες σαντιγί και φρέσκα φρούτα.
Το αποτέλεσμα ήταν σκέτη απόλαυση!
Για να δούμε πως το φτιάχνουμε!Τα υλικά μας:
Για τη βάση
400 γρ. μπισκότα digestives χωρίς ζάχαρη
170 γρ. μαργαρίνη λιωμένη
2 γεμάτες κουταλιές μερέντα
Για την κρέμα
400 γρ. γιαούρτι σακούλας 2% λιπαρά
500 γρ. τυρί κρέμα
500 γρ. κρέμα γάλακτος ζαχαροπλαστικής
250 γρ. ανθότυρο λιωμένο με πιρούνι
250 γρ. ζάχαρη
1 κουταλιά υγρή βανίλια
3/4 κουταλιά εσάνς πορτοκαλιού
11 γρ. ζελατίνη
7-8 κουταλιές νερό
Για το γαρνίρισμα
1 κουτί έτοιμη σάλτσα φράουλα ή κεράσι
σαντιγί και φρέσκα φρούταΣτην πράξη:
Θρυμματίζουμε τα μπισκότα στο μούλτι, να γίνουν σκόνη.
Τα αναμειγνύουμε καλά με την λιωμένη μαργαρίνη
Στην πιατέλα που θα σερβίρουμε το cheesecake βάζουμε ένα στρογγυλό τσέρκι και το ρυθμίζουμε να έχει διάμετρο 27 εκ.
Στρώνουμε το μπισκότο με την μαργαρίνη με ένα κουτάλι, ώστε να έχει το ίδιο πάχος παντού. Το βάζουμε στο ψυγείο να παγώσει.
Βάζουμε την ζελατίνη στο νερό να μαλακώσει καλά. Την στύβουμε και την βάζουμε σε κατσαρολίτσα σε μπεν μαρί, σε χαμηλή φωτιά να λιώσει.
Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος στο μίξερ, μέχρι να πάρει την υφή του γιαουρτιού σακούλας και την βάζουμε στο ψυγείο.
Βάζουμε το τυρί κρέμα και το ανθότυρο στο μπολ του μίξερ και χτυπάμε ν' αφρατέψουν λίγο.
Προσθέτουμε την ζελατίνη, την ζάχαρη και χτυπάμε καλά ν΄ αφρατέψει το μείγμα. Στην συνέχεια προσθέτουμε την υγρή βανίλια και την εσάνς πορτοκαλιού. Χαμηλώνουμε την ταχύτητα του μίξερ στην μικρότερη σκάλα και προσθέτουμε σταδιακά το γιαούρτι και την χτυπημένη κρέμα γάλακτος.
Όταν ομογενοποιηθεί το μείγμα, σταματάμε το μίξερ.
Βγάζουμε το μπισκότο από το ψυγείο και απλώνουμε πάνω τις δύο κουταλιές μερέντα.
Από πάνω αδειάζουμε όλη την κρέμα και με μια σπάτουλα ισιώνουμε την επιφάνειά της.
Βάζουμε στο ψυγείο το cheesecake, να παγώσει.
Όταν είναι έτοιμο, με ένα μαχαίρι, ξεκολλάμε το τσέρκι προσεκτικά από το γλυκό.
Στολίζουμε γύρω γύρω την επιφάνεια με ροζέτες σαντιγί και απλώνουμε στο κέντρο την σάλτσα κερασιού ή φράουλας.
Αν θέλουμε στολίζουμε με φρέσκες φράουλες ή κεράσια.
Καλή επιτυχία!
Να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Ειρήνη Ε.
Εδώ και καιρό ήθελα να φτιάξω ένα cheesecake με γιαούρτι, ώστε να ξεφύγω από τα συνηθισμένα, αλλά δεν έβρισκα κάποια συνταγή που να με ικανοποιεί απόλυτα.
Αποφάσισα λοιπόν να αυτοσχεδιάσω.
Έγινε ένα ωραιότατο, πλούσιο cheesecake, που η κρέμα του μοσχοβολάει από την εσάνς πορτοκαλιού που πρόσθεσα, για να του δώσω ξεχωριστό άρωμα.
Η γεύση του έγινε ακόμα πιο πλούσια με την προσθήκη ανθότυρου.
Κάλυψα την βάση μπισκότου με φουντουκόκρεμα μερέντα, η οποία έδεσε καταπληκτικά με τα υπόλοιπα αρώματα του γλυκού.
Το στόλισα με σάλτσα φράουλας ή κερασιού, ροζέτες σαντιγί και φρέσκα φρούτα.
Το αποτέλεσμα ήταν σκέτη απόλαυση!
Για να δούμε πως το φτιάχνουμε!Τα υλικά μας:
Για τη βάση
400 γρ. μπισκότα digestives χωρίς ζάχαρη
170 γρ. μαργαρίνη λιωμένη
2 γεμάτες κουταλιές μερέντα
Για την κρέμα
400 γρ. γιαούρτι σακούλας 2% λιπαρά
500 γρ. τυρί κρέμα
500 γρ. κρέμα γάλακτος ζαχαροπλαστικής
250 γρ. ανθότυρο λιωμένο με πιρούνι
250 γρ. ζάχαρη
1 κουταλιά υγρή βανίλια
3/4 κουταλιά εσάνς πορτοκαλιού
11 γρ. ζελατίνη
7-8 κουταλιές νερό
Για το γαρνίρισμα
1 κουτί έτοιμη σάλτσα φράουλα ή κεράσι
σαντιγί και φρέσκα φρούταΣτην πράξη:
Θρυμματίζουμε τα μπισκότα στο μούλτι, να γίνουν σκόνη.
Τα αναμειγνύουμε καλά με την λιωμένη μαργαρίνη
Στην πιατέλα που θα σερβίρουμε το cheesecake βάζουμε ένα στρογγυλό τσέρκι και το ρυθμίζουμε να έχει διάμετρο 27 εκ.
Στρώνουμε το μπισκότο με την μαργαρίνη με ένα κουτάλι, ώστε να έχει το ίδιο πάχος παντού. Το βάζουμε στο ψυγείο να παγώσει.
Βάζουμε την ζελατίνη στο νερό να μαλακώσει καλά. Την στύβουμε και την βάζουμε σε κατσαρολίτσα σε μπεν μαρί, σε χαμηλή φωτιά να λιώσει.
Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος στο μίξερ, μέχρι να πάρει την υφή του γιαουρτιού σακούλας και την βάζουμε στο ψυγείο.
Βάζουμε το τυρί κρέμα και το ανθότυρο στο μπολ του μίξερ και χτυπάμε ν' αφρατέψουν λίγο.
Προσθέτουμε την ζελατίνη, την ζάχαρη και χτυπάμε καλά ν΄ αφρατέψει το μείγμα. Στην συνέχεια προσθέτουμε την υγρή βανίλια και την εσάνς πορτοκαλιού. Χαμηλώνουμε την ταχύτητα του μίξερ στην μικρότερη σκάλα και προσθέτουμε σταδιακά το γιαούρτι και την χτυπημένη κρέμα γάλακτος.
Όταν ομογενοποιηθεί το μείγμα, σταματάμε το μίξερ.
Βγάζουμε το μπισκότο από το ψυγείο και απλώνουμε πάνω τις δύο κουταλιές μερέντα.
Από πάνω αδειάζουμε όλη την κρέμα και με μια σπάτουλα ισιώνουμε την επιφάνειά της.
Βάζουμε στο ψυγείο το cheesecake, να παγώσει.
Όταν είναι έτοιμο, με ένα μαχαίρι, ξεκολλάμε το τσέρκι προσεκτικά από το γλυκό.
Στολίζουμε γύρω γύρω την επιφάνεια με ροζέτες σαντιγί και απλώνουμε στο κέντρο την σάλτσα κερασιού ή φράουλας.
Αν θέλουμε στολίζουμε με φρέσκες φράουλες ή κεράσια.
Καλή επιτυχία!
Να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Ειρήνη Ε.
Friday 13 July 2012
Πίτα με κολοκυθάκια και cottage cheese
Η πρώτη εβδομάδα των καλοκαιρινών μου διακοπών ξεκινάει σήμερα το απόγευμα.
Η Vasia και η Μέτη είναι ήδη σε διακοπές, η Μαρία και η Εύα φεύγουν κι αυτές το απόγευμα.
Αφήνουμε πίσω την Ειρήνη και την Αμαλία, που θα συνεχίσουν να σας μαγειρεύουν και να σας κερνάνε, πάντα από καρδιάς!
Πολύ δύσκολα θα μπορώ να σας επισκέπτομαι μιας και στο χωριατοσπιτάκι μου έχω πολύ κακή σύνδεση, όμως τα κορίτσια μας δεν θα σας αφήσουν παραπονεμένους, έχουν ετοιμάσει ένα σωρό καλούδια να σας τρατάρουν!
Φεύγοντας έφτιαξα κι εγώ μιαν πίτα να σας αφήσω, μια πολύ νόστιμη "ανοιχτή" πιτούλα, με κολοκυθάκια και cottage cheese.
Ετοιμάζεται στο άψε σβήσε και όσο ψήνεται κάνει όλο το σπίτι να μοσχοβολάει με τα αρώματα των μυρωδικών της!Τα υλικά μας:
450 γρ. κολοκυθάκια πράσινα
185 γρ. cottage cheese
100 γρ. φέτα
2 μεγάλα αυγά
150 ml γάλα
150 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1,5 κουταλάκι μπέικιν
2 κουταλιές ελαιόλαδο
3 κρεμμυδάκια φρέσκα
1-2 κουταλιές φύλλα δυόσμου ψιλοκομμένα
3 κουταλιές άνηθο ψιλοκομμένο
αλάτι (λίγο, με προσοχή)
πιπέρι
Στην πράξη:
Τρίβουμε τα κολοκυθάκια στο χοντρό του τρίφτη και τα στύβουμε πολύ καλά με τα χέρια μας, ώστε να φύγουν όσο το δυνατόν περισσότερα νερά.
Τα βάζουμε σε βαθύ μπολ.
Προσθέτουμε το cottage cheese και ανακατεύουμε καλά τα δύο αυτά υλικά.
Στην συνέχεια προσθέτουμε την φέτα χοντροτριμμένη, τα φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα, τα αυγά χτυπημένα και όλα τα υπόλοιπα υλικά εκτός από το αλεύρι.
Αφού τα ανακατέψουμε όλα καλά, προσθέτουμε και το αλεύρι και ξανα-ανακατεύουμε.
Λαδώνουμε καλά ένα μέτριο πυρέξ (όχι το πολύ μεγάλο μας) ή ταψάκι, το πασπαλίζουμε με τριμμένη φρυγανιά και αδειάζουμε εκεί το μείγμα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 175 βαθμούς, για 40-50 λεπτά, ανάλογα με τον φούρνο μας και μέχρι να ροδίσει καλά η πίτα μας.
Τα πρώτα 20 λεπτά στον αέρα και τα υπόλοιπα αντιστάσεις πάνω-κάτω.
Καλή επιτυχία!
Θα τα ξαναπούμε σε μια βδομάδα φίλοι μου! Εύχομαι να περνάτε πολύ πολύ όμορφα!!!!
Η Vasia και η Μέτη είναι ήδη σε διακοπές, η Μαρία και η Εύα φεύγουν κι αυτές το απόγευμα.
Αφήνουμε πίσω την Ειρήνη και την Αμαλία, που θα συνεχίσουν να σας μαγειρεύουν και να σας κερνάνε, πάντα από καρδιάς!
Πολύ δύσκολα θα μπορώ να σας επισκέπτομαι μιας και στο χωριατοσπιτάκι μου έχω πολύ κακή σύνδεση, όμως τα κορίτσια μας δεν θα σας αφήσουν παραπονεμένους, έχουν ετοιμάσει ένα σωρό καλούδια να σας τρατάρουν!
Φεύγοντας έφτιαξα κι εγώ μιαν πίτα να σας αφήσω, μια πολύ νόστιμη "ανοιχτή" πιτούλα, με κολοκυθάκια και cottage cheese.
Ετοιμάζεται στο άψε σβήσε και όσο ψήνεται κάνει όλο το σπίτι να μοσχοβολάει με τα αρώματα των μυρωδικών της!Τα υλικά μας:
450 γρ. κολοκυθάκια πράσινα
185 γρ. cottage cheese
100 γρ. φέτα
2 μεγάλα αυγά
150 ml γάλα
150 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1,5 κουταλάκι μπέικιν
2 κουταλιές ελαιόλαδο
3 κρεμμυδάκια φρέσκα
1-2 κουταλιές φύλλα δυόσμου ψιλοκομμένα
3 κουταλιές άνηθο ψιλοκομμένο
αλάτι (λίγο, με προσοχή)
πιπέρι
Στην πράξη:
Τρίβουμε τα κολοκυθάκια στο χοντρό του τρίφτη και τα στύβουμε πολύ καλά με τα χέρια μας, ώστε να φύγουν όσο το δυνατόν περισσότερα νερά.
Τα βάζουμε σε βαθύ μπολ.
Προσθέτουμε το cottage cheese και ανακατεύουμε καλά τα δύο αυτά υλικά.
Στην συνέχεια προσθέτουμε την φέτα χοντροτριμμένη, τα φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα, τα αυγά χτυπημένα και όλα τα υπόλοιπα υλικά εκτός από το αλεύρι.
Αφού τα ανακατέψουμε όλα καλά, προσθέτουμε και το αλεύρι και ξανα-ανακατεύουμε.
Λαδώνουμε καλά ένα μέτριο πυρέξ (όχι το πολύ μεγάλο μας) ή ταψάκι, το πασπαλίζουμε με τριμμένη φρυγανιά και αδειάζουμε εκεί το μείγμα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 175 βαθμούς, για 40-50 λεπτά, ανάλογα με τον φούρνο μας και μέχρι να ροδίσει καλά η πίτα μας.
Τα πρώτα 20 λεπτά στον αέρα και τα υπόλοιπα αντιστάσεις πάνω-κάτω.
Καλή επιτυχία!
Θα τα ξαναπούμε σε μια βδομάδα φίλοι μου! Εύχομαι να περνάτε πολύ πολύ όμορφα!!!!
Wednesday 11 July 2012
Κεφτέδες φούρνου με μπάμιες
Το καλοκαίρι, δεν μας φέρνει μόνο ήλιο, θάλασσα, μπανάκια και βουτιές.
Φέρνει μαζί του και ωραία λαχανικά για να φτιάξουμε νόστιμα φαγάκια.
Ένα από αυτά τα λαχανικά είναι και οι μπάμιες.
Μας αρέσουν πολύ και τις μαγειρεύω με ένα σωρό τρόπους, μόνες τους σαν λαδερό φαγητό, αλλά και μαζί με άλλα υλικά.
Σήμερα σας τις σερβίρω μαζί με κεφτέδες και πατάτες στον φούρνο.
Ο συνδυασμός είναι νόστιμος και πιστέψτε με, θα σας ζητούν να γλείψουν και το ταψί.
Για να δούμε πως θα τις μαγειρέψουμε!
Θα χρειαστούμε:
Για τους κεφτέδες:
500 γρ. κιμά μοσχαρίσιο
100 γρ. ψίχα ψωμιού βρεγμένη και στυμμένη
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 μέτρια σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
1 αυγό
1 κουταλάκι ξύδι
2 κουταλιές λάδι
από 1/3 κουταλάκι, ρίγανη, δυόσμο, μαντζουράνα
1/4 κουταλάκι κύμινο τριμμένο
αλάτι και πιπέρι
αλεύρι
Για τις μπάμιες και τις πατάτες:
500 γρ. μπάμιες μικρές καθαρισμένες.
3 μεγάλες πατάτες
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι σε φέτες.
1 μεγάλη σκελίδα σκόρδο σε φέτες
1 κουταλιά πελτέ
μισό φλιτζάνι πουμαρό
5-6 κλωνάρια μαϊντανό ψιλοκομμένο
λίγο ξερό δυόσμο, μια πρέζα κύμινο
αλάτι και πιπέρι
ελαιόλαδο
Πάμε να μαγειρέψουμε:
Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά για τους κεφτέδες και τα ζυμώνουμε πολύ καλά.
Αν η ζύμη μας είναι σφιχτή προσθέτουμε λίγο νερό, αν είναι αραιή λίγο ψωμί ακόμα ή λίγη φρυγανιά.
Αφήνουμε για μισή ώρα το μείγμα στο ψυγείο.
Πλάθουμε μέτριους σε μέγεθος κεφτέδες, τους αλευρώνουμε και τους τηγανίζουμε σε μέτρια φωτιά.
Βάζουμε τους κεφτέδες σε πιάτο με απορροφητικό χαρτί και τους αφήνουμε στην άκρη.
Βάζουμε σε τηγάνι 5-6 κουταλιές ελαιόλαδο να ζεσταθεί καλά και ρίχνουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο να σωταριστούν.
Προσθέτουμε και τις πατάτες, που τις έχουμε ήδη κόψει όπως για τηγανητές, αλλά λίγο πιο χονδρές.
Ανακατεύουμε τα υλικά στο τηγάνι για 4-5 λεπτά, να πάρουν λίγο χρώμα.Προσθέτουμε τον μαϊντανό, τα μυρωδικά , τον πελτέ, το πουμαρό και ένα ποτήρι νερό.
Αφήνουμε να πάρουν μια βράση και προσθέτουμε τις μπάμιες, αλάτι και πιπέρι. Μεταφέρουμε το περιεχόμενο του τηγανιού, στο ταψάκι που θα ψήσουμε το φαγητό και το στρώνουμε ομοιόμορφα.
Προσθέτουμε τόσο νερό, όσο χρειάζεται να καλύψει τις μπάμιες και τις πατάτες.
Από πάνω τοποθετούμε τους κεφτέδες.
Σκεπάζουμε το φαγητό με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200-220 βαθ. Κελσίου, ως να μαλακώσουν οι πατάτες και οι μπάμιες και να δέσει η σάλτσα.
Αν χρειαστεί, συμπληρώνουμε λίγο νερό ακόμα.
Δέκα λεπτά πριν το τέλος του ψησίματος αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο, να πάρει λίγο χρώμα.
Σερβίρουμε το φαγητό μας ζεστό.
Καλή μας όρεξη!!
Ειρήνη Ε.
Φέρνει μαζί του και ωραία λαχανικά για να φτιάξουμε νόστιμα φαγάκια.
Ένα από αυτά τα λαχανικά είναι και οι μπάμιες.
Μας αρέσουν πολύ και τις μαγειρεύω με ένα σωρό τρόπους, μόνες τους σαν λαδερό φαγητό, αλλά και μαζί με άλλα υλικά.
Σήμερα σας τις σερβίρω μαζί με κεφτέδες και πατάτες στον φούρνο.
Ο συνδυασμός είναι νόστιμος και πιστέψτε με, θα σας ζητούν να γλείψουν και το ταψί.
Για να δούμε πως θα τις μαγειρέψουμε!
Θα χρειαστούμε:
Για τους κεφτέδες:
500 γρ. κιμά μοσχαρίσιο
100 γρ. ψίχα ψωμιού βρεγμένη και στυμμένη
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 μέτρια σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
1 αυγό
1 κουταλάκι ξύδι
2 κουταλιές λάδι
από 1/3 κουταλάκι, ρίγανη, δυόσμο, μαντζουράνα
1/4 κουταλάκι κύμινο τριμμένο
αλάτι και πιπέρι
αλεύρι
Για τις μπάμιες και τις πατάτες:
500 γρ. μπάμιες μικρές καθαρισμένες.
3 μεγάλες πατάτες
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι σε φέτες.
1 μεγάλη σκελίδα σκόρδο σε φέτες
1 κουταλιά πελτέ
μισό φλιτζάνι πουμαρό
5-6 κλωνάρια μαϊντανό ψιλοκομμένο
λίγο ξερό δυόσμο, μια πρέζα κύμινο
αλάτι και πιπέρι
ελαιόλαδο
Πάμε να μαγειρέψουμε:
Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά για τους κεφτέδες και τα ζυμώνουμε πολύ καλά.
Αν η ζύμη μας είναι σφιχτή προσθέτουμε λίγο νερό, αν είναι αραιή λίγο ψωμί ακόμα ή λίγη φρυγανιά.
Αφήνουμε για μισή ώρα το μείγμα στο ψυγείο.
Πλάθουμε μέτριους σε μέγεθος κεφτέδες, τους αλευρώνουμε και τους τηγανίζουμε σε μέτρια φωτιά.
Βάζουμε τους κεφτέδες σε πιάτο με απορροφητικό χαρτί και τους αφήνουμε στην άκρη.
Βάζουμε σε τηγάνι 5-6 κουταλιές ελαιόλαδο να ζεσταθεί καλά και ρίχνουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο να σωταριστούν.
Προσθέτουμε και τις πατάτες, που τις έχουμε ήδη κόψει όπως για τηγανητές, αλλά λίγο πιο χονδρές.
Ανακατεύουμε τα υλικά στο τηγάνι για 4-5 λεπτά, να πάρουν λίγο χρώμα.Προσθέτουμε τον μαϊντανό, τα μυρωδικά , τον πελτέ, το πουμαρό και ένα ποτήρι νερό.
Αφήνουμε να πάρουν μια βράση και προσθέτουμε τις μπάμιες, αλάτι και πιπέρι. Μεταφέρουμε το περιεχόμενο του τηγανιού, στο ταψάκι που θα ψήσουμε το φαγητό και το στρώνουμε ομοιόμορφα.
Προσθέτουμε τόσο νερό, όσο χρειάζεται να καλύψει τις μπάμιες και τις πατάτες.
Από πάνω τοποθετούμε τους κεφτέδες.
Σκεπάζουμε το φαγητό με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200-220 βαθ. Κελσίου, ως να μαλακώσουν οι πατάτες και οι μπάμιες και να δέσει η σάλτσα.
Αν χρειαστεί, συμπληρώνουμε λίγο νερό ακόμα.
Δέκα λεπτά πριν το τέλος του ψησίματος αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο, να πάρει λίγο χρώμα.
Σερβίρουμε το φαγητό μας ζεστό.
Καλή μας όρεξη!!
Ειρήνη Ε.
Monday 9 July 2012
Γεμιστά με κιμά
Μυστήριο μέγα καλύπτει αυτή την συνταγή! Και εξηγούμαι!
Τα γεμιστά είναι ένα φαγητό που το φτιάχνω χειμώνα-καλοκαίρι, γιατί είναι το αγαπημένο του γιου μου του μικρού.
Τα κάνω πάντα με κιμά, αν και εμένα μου αρέσουν τα «ορφανά», αλλά με κιμά αρέσουν σε όλους τους υπόλοιπους, οπότε κερδίζει η πλειοψηφία ;-)
Και επειδή ακριβώς τα κάνω τόσο συχνά, ήμουν απόλυτα σίγουρη ότι έχω αναρτήσει την συνταγή μου.
Τις προάλλες λοιπόν που μίλαγα με την Ειρήνη, με ρώτησε πως και δεν έχουμε βάλει συνταγή για γεμιστά με κιμά.
Εγώ με ύφος απόλυτης σιγουριάς, της είπα ότι φυσικά και έχουμε τέτοια συνταγή, δεν υπήρχε περίπτωση να μην έχω βάλει τα αγαπημένα γεμιστά του γιου μου.
Έψαξα …. ξαναέψαξα ….. δίκιο είχε η Ειρήνη, γεμιστά με κιμά πουθενά!
Σπεύδω να επανορθώσω λοιπόν και να σας πω πως τα φτιάχνω κι εγώ, μιας και ο γιος μου λέει «σαν τα γεμιστά της μαμάς δεν υπάρχουν άλλα» κι εγώ καμαρώνω φυσικά κάθε φορά που το ακούω χα χα χααα!
Μην ξεχνάτε, τα γεμιστά θέλουν όλα τα υλικά «μπόλικα».
Μπόλικο κρεμμυδάκι, μπόλικο μαϊντανό, μπόλικο δυόσμο, να μοσχοβολήσουν και να νοστιμίσουν!
Όπως θα δείτε παρακάτω, όποτε κάνω γεμιστά, φτιάχνω μπόλικα!
Όχι μόνο γιατί μας αρέσουν, αλλά γιατί αν περισσέψουν, διατηρούνται μια χαρά σκεπασμένα στην κατάψυξη. Όταν τα ξεπαγώσουμε είναι σαν να τα κάναμε εκείνη την ώρα. Γλιτώνουμε έτσι ένα δεύτερο μαγείρεμα κάποιες φορές (οι γνωστές τεμπελιές μου:P)
Δείτε και μια εναλλακτική πρόταση που μας έδωσε η Ειρήνη τις προάλλες, για γεμιστά δύο σε ένα, όπου μαγειρεύει τα γεμιστά με κιμά με έναν διαφορετικό τρόπο.
Διαλέξτε όποιον προτιμάτε και απολαύστε το απόλυτο καλοκαιρινό φαγάκι!
Τα υλικά μας:
8 ντομάτες
10 πιπεριές
750 γρ. κιμά μοσχαρίσιο
220 γρ. ρύζι καρολίνα
2 μεγάλα κρεμμύδια
1 γεμάτη κούπα μαϊντανό ψιλοκομμένο
μισή κούπα δυόσμο φρέσκο ψιλοκομμένο
1 κουταλάκι ζάχαρη
αλάτι – πιπέρι
Στην πράξη:
Διαλέγουμε ντομάτες μεγάλες, κόκκινες, ώριμες αλλά όχι «λιωμένες».
Πιπεριές μπορούμε να βάλουμε όποιες μας αρέσουν, πράσινες ή κόκκινες.
Πλένουμε καλά τις ντοματοπιπεριές.
Κόβουμε προσεκτικά το καπάκι από τα λαχανικά, προσέχοντας να μην αποκολληθεί τελείως.
Αφαιρούμε τους σπόρους από τις πιπεριές και τις βάζουμε ανάποδα σε ένα ταψί.
Αφαιρούμε με ένα κουταλάκι την εσωτερική σάρκα από τις ντομάτες και την βάζουμε σε ένα βαθύ μπολ. Δεν στραγγίζουμε τις ντομάτες από τα υγρά τους, τα αφήνουμε και αυτά στο μπολ όπου βάλαμε την σάρκα τους, την οποία και ψιλοκόβουμε με ένα μαχαιράκι.
Τις άδειες ντομάτες, τις πασπαλίζουμε εσωτερικά με λίγη ζάχαρη και τις βάζουμε και αυτές ανάποδα στο ταψί, μαζί με τις πιπεριές.
Ετοιμάζουμε την γέμιση.
Κόβουμε τα κρεμμύδια σε φέτες και τα σοτάρουμε σε αρκετό ελαιόλαδο, να μαλακώσουν και να γυαλίσουν.
Προσθέτουμε τον κιμά, και ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι να αλλάξει χρώμα.
Προσθέτουμε το περιεχόμενο του μπολ, δηλαδή την σάρκα και τα υγρά από τις ντομάτες που αδειάσαμε και ανακατεύουμε για 1-2 λεπτά.
Στην συνέχεια προσθέτουμε τον μαϊντανό, τον δυόσμο, την ζάχαρη, αλάτι, πιπέρι και το ρύζι.
Στο σημείο αυτό αρχίζουμε να ανακατεύουμε όλα τα υλικά για 4-5 λεπτά.
Νερό δεν χρειάζεται να προσθέσουμε καθόλου, γι αυτό αφήσαμε να υπάρχουν και τα υγρά από τις ντομάτες.
Αποσύρουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και την αφήνουμε για 15-20 λεπτά στην άκρη. Στο διάστημα αυτό το ρύζι θα φουσκώσει και θα απορροφήσει τυχόν υγρά.
Γεμίζουμε με το μείγμα του κιμά-ρυζιού τις ντοματοπιπεριές μας.
Τις περιχύνουμε με αρκετό λάδι και προσθέτουμε στο ταψί και λίγο νερό.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς.
Εγώ τις ψήνω σε ξεσκέπαστο ταψί, φροντίζοντας κατά διαστήματα να τις περιχύνω με τα υγρά του ταψιού, άλλοι προτιμάνε να τις ψήνουν σκεπασμένες με αλουμινόχαρτο και να τις ξεσκεπάσουν προς το τέλος.
Κάποιες φορές, 10-15 λεπτά πριν ολοκληρωθεί το ψήσιμο, βάζω κάτω από τα καπάκια των λαχανικών ένα κομμάτι τυρί φέτα, που ψήνεται κι αυτή και δίνει έξτρα νοστιμιά.
Επίσης πολλοί προσθέτουν και πατατούλες στο ταψί, εγώ το έχω σταματήσει εδώ και χρόνια, γιατί πάντα μου έμεναν μιας και τις …. περιφρονούσαν οι άντρες μου και κοίταζαν την «ουσία» όπως μου έλεγαν, δηλαδή τα ίδια τα γεμιστά.
Φυσικά μπορούμε να γεμίσουμε με τον ίδιο τρόπο και άλλα λαχανικά, κολοκυθάκια, μελιτζάνες αλλά και μεγάλες πιπεριές Φλωρίνης που είναι σκέτο γλύκισμα!
Καλή επιτυχία, να έχετε μιαν όμορφη εβδομάδα!
Saturday 7 July 2012
Τούρτα παγωτό με αμύγδαλα και μερέντα
Στο παγωτό δεν αντιστέκομαι σχεδόν ποτέ!
Θα το τιμήσω χειμώνα-καλοκαίρι.
Πόσο μάλλον σε μια τούρτα παγωτό, όταν αυτή περιέχει μερεντούλα, σταφίδες και καβουρδισμένα αμύγδαλα.
Για την βασική συνταγή του μείγματος του παγωτού, χρησιμοποίησα αυτήν της Α. Μπαρμπαρίγου.
Στόλισα την τούρτα μου με φράουλες και το όλο σύνολο έδεσε καταπληκτικά και σε χρώμα και σε γεύση.
Περιττό να σας πω βέβαια, ότι δεν έμεινε και πολύ στην κατάψυξη.
Πάμε λοιπόν να σας δροσίσω και να σας δείξω πως θα τη φτιάξουμε!
Θα χρειαστούμε:
Για τη βάση
250 γρ. μπισκότα digestives χωρίς ζάχαρη
100 γρ. λιωμένη μαργαρίνη
Για το παγωτό
1 κουτί γάλα εβαπορέ πλήρες
1 κουτί φυτική σαντιγί
1 κουτί γάλα ζαχαρούχο
1 μασουράκι άρωμα βανίλιας
50 γρ. σταφίδες
2 κουταλιές λικέρ μήλο ή άλλο της αρεσκείας σας
Επιπλέον
100 γρ. αμύγδαλα ψιλοκομμένα και καβουρδισμένα
2 γεμάτες κουταλιές μερέντα
σαντιγί
φράουλες
Στην πράξη:
Πλένουμε τις σταφίδες, αφαιρούμε τυχόν κοτσανάκια που μπορεί να έχουν, τις βάζουμε σε ένα μπολάκι μαζί με το λικέρ και τις αφήνουμε να μουλιάσουν.
Σε ένα μπολ που να χωράει στην κατάψυξη, βάζουμε τη φυτική κρέμα και τη χτυπάμε για 2-3 λεπτά με μίξερ χειρός, να αφρατέψει λίγο.
Προσθέτουμε το ζαχαρούχο και αμέσως μετά το εβαπορέ και τη βανίλια.
Χτυπάμε το μείγμα για 10 λεπτά στη δυνατή ταχύτητα, να φουσκώσει.
Βάζουμε το μπολ με το μείγμα σκεπασμένο στην κατάψυξη, για δύο ώρες περίπου. Θα αρχίσει να πήζει γύρω από τα τοιχώματα του μπολ.
Το βγάζουμε από την κατάψυξη και το χτυπάμε με το μίξερ χειρός, στη χαμηλή ταχύτητα, για ένα λεπτό να σπάσουν οι κρύσταλλοι και να ομογενοποιηθεί.
Δεν χτυπάμε παραπάνω, δεν θέλουμε να λιώσει το παγωτό.
Το βάζουμε και πάλι σκεπασμένο στην κατάψυξη, για δύο με τρεις ώρες.
Εν τω μεταξύ, θρυμματίζουμε τα μπισκότα και τα ανακατεύουμε με τη λιωμένη μαργαρίνη.
Στο σκεύος που θα συναρμολογήσουμε την τούρτα παγωτό, γνωρίζοντας ότι θα μπει στην κατάψυξη, βάζουμε ένα τσέρκι που ανοιγοκλείνει και το ρυθμίζουμε να έχει άνοιγμα 23 πόντων.
Μπορούμε αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε και φόρμα με κούμπωμα, εγώ προτίμησα έναν πλαστικό στρογγυλό δίσκο στον οποίο έβαλα το τσέρκι.
Στρώνουμε το μείγμα μπισκότων- μαργαρίνης μέσα στο τσέρκι, πιέζοντας με την ανάποδη μεριά ενός κουταλιού. Πρέπει να έχει το ίδιο πάχος παντού.
Απλώνουμε από πάνω τη μερέντα και πασπαλίζουμε με τη μισή ποσότητα του καβουρδισμένου αμύγδαλουΒάζουμε τη βάση μπισκότου στο ψυγείο να παγώσει.
Βγάζουμε το μπολ με το παγωτό από το ψυγείο και το χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα στο μίξερ για ένα λεπτό, να σπάσουν και πάλι οι κρύσταλλοι και να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Είναι έτοιμο, αν το μίξερ μας το ανακατεύει με δυσκολία και σχεδόν έχει την εμφάνιση του παγωτού.
Με γρήγορες κινήσεις ενσωματώνουμε τις σταφίδες μαζί με το λικέρ. Αυτό το κάνουμε στο στάδιο της συναρμολόγησης του παγωτού, ποτέ νωρίτερα.
Απλώνουμε το παγωτό πάνω από τη βάση μπισκότου.Πασπαλίζουμε με το υπόλοιπο τριμμένο αμύγδαλο, σκεπάζουμε με πλαστική μεμβράνη ώστε να μην πάρει μυρωδιές από άλλα τρόφιμα και το βάζουμε στην κατάψυξη να παγώσει εντελώς.
Όταν πρόκειται να σερβίρουμε το παγωτό μας, το βγάζουμε από την κατάψυξη δέκα λεπτά πριν.
Γαρνίρουμε με σαντιγί και φράουλες.
Καλό σας Σαββατοκύριακο!
Ειρήνη Ε.
Θα το τιμήσω χειμώνα-καλοκαίρι.
Πόσο μάλλον σε μια τούρτα παγωτό, όταν αυτή περιέχει μερεντούλα, σταφίδες και καβουρδισμένα αμύγδαλα.
Για την βασική συνταγή του μείγματος του παγωτού, χρησιμοποίησα αυτήν της Α. Μπαρμπαρίγου.
Στόλισα την τούρτα μου με φράουλες και το όλο σύνολο έδεσε καταπληκτικά και σε χρώμα και σε γεύση.
Περιττό να σας πω βέβαια, ότι δεν έμεινε και πολύ στην κατάψυξη.
Πάμε λοιπόν να σας δροσίσω και να σας δείξω πως θα τη φτιάξουμε!
Θα χρειαστούμε:
Για τη βάση
250 γρ. μπισκότα digestives χωρίς ζάχαρη
100 γρ. λιωμένη μαργαρίνη
Για το παγωτό
1 κουτί γάλα εβαπορέ πλήρες
1 κουτί φυτική σαντιγί
1 κουτί γάλα ζαχαρούχο
1 μασουράκι άρωμα βανίλιας
50 γρ. σταφίδες
2 κουταλιές λικέρ μήλο ή άλλο της αρεσκείας σας
Επιπλέον
100 γρ. αμύγδαλα ψιλοκομμένα και καβουρδισμένα
2 γεμάτες κουταλιές μερέντα
σαντιγί
φράουλες
Στην πράξη:
Πλένουμε τις σταφίδες, αφαιρούμε τυχόν κοτσανάκια που μπορεί να έχουν, τις βάζουμε σε ένα μπολάκι μαζί με το λικέρ και τις αφήνουμε να μουλιάσουν.
Σε ένα μπολ που να χωράει στην κατάψυξη, βάζουμε τη φυτική κρέμα και τη χτυπάμε για 2-3 λεπτά με μίξερ χειρός, να αφρατέψει λίγο.
Προσθέτουμε το ζαχαρούχο και αμέσως μετά το εβαπορέ και τη βανίλια.
Χτυπάμε το μείγμα για 10 λεπτά στη δυνατή ταχύτητα, να φουσκώσει.
Βάζουμε το μπολ με το μείγμα σκεπασμένο στην κατάψυξη, για δύο ώρες περίπου. Θα αρχίσει να πήζει γύρω από τα τοιχώματα του μπολ.
Το βγάζουμε από την κατάψυξη και το χτυπάμε με το μίξερ χειρός, στη χαμηλή ταχύτητα, για ένα λεπτό να σπάσουν οι κρύσταλλοι και να ομογενοποιηθεί.
Δεν χτυπάμε παραπάνω, δεν θέλουμε να λιώσει το παγωτό.
Το βάζουμε και πάλι σκεπασμένο στην κατάψυξη, για δύο με τρεις ώρες.
Εν τω μεταξύ, θρυμματίζουμε τα μπισκότα και τα ανακατεύουμε με τη λιωμένη μαργαρίνη.
Στο σκεύος που θα συναρμολογήσουμε την τούρτα παγωτό, γνωρίζοντας ότι θα μπει στην κατάψυξη, βάζουμε ένα τσέρκι που ανοιγοκλείνει και το ρυθμίζουμε να έχει άνοιγμα 23 πόντων.
Μπορούμε αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε και φόρμα με κούμπωμα, εγώ προτίμησα έναν πλαστικό στρογγυλό δίσκο στον οποίο έβαλα το τσέρκι.
Στρώνουμε το μείγμα μπισκότων- μαργαρίνης μέσα στο τσέρκι, πιέζοντας με την ανάποδη μεριά ενός κουταλιού. Πρέπει να έχει το ίδιο πάχος παντού.
Απλώνουμε από πάνω τη μερέντα και πασπαλίζουμε με τη μισή ποσότητα του καβουρδισμένου αμύγδαλουΒάζουμε τη βάση μπισκότου στο ψυγείο να παγώσει.
Βγάζουμε το μπολ με το παγωτό από το ψυγείο και το χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα στο μίξερ για ένα λεπτό, να σπάσουν και πάλι οι κρύσταλλοι και να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Είναι έτοιμο, αν το μίξερ μας το ανακατεύει με δυσκολία και σχεδόν έχει την εμφάνιση του παγωτού.
Με γρήγορες κινήσεις ενσωματώνουμε τις σταφίδες μαζί με το λικέρ. Αυτό το κάνουμε στο στάδιο της συναρμολόγησης του παγωτού, ποτέ νωρίτερα.
Απλώνουμε το παγωτό πάνω από τη βάση μπισκότου.Πασπαλίζουμε με το υπόλοιπο τριμμένο αμύγδαλο, σκεπάζουμε με πλαστική μεμβράνη ώστε να μην πάρει μυρωδιές από άλλα τρόφιμα και το βάζουμε στην κατάψυξη να παγώσει εντελώς.
Όταν πρόκειται να σερβίρουμε το παγωτό μας, το βγάζουμε από την κατάψυξη δέκα λεπτά πριν.
Γαρνίρουμε με σαντιγί και φράουλες.
Καλό σας Σαββατοκύριακο!
Ειρήνη Ε.
Subscribe to:
Posts (Atom)