
Κάποια φαγάκια έχουν μείνει στην μνήμη μας, γιατί μας θυμίζουν μανούλα.
Η μητέρα μου και η πεθερά μου μαγείρευαν εξαιρετικά, δεν θυμάμαι κανένα φαγητό τους να ήταν κακομαγειρεμένο.
Ακόμα και το πιο απλό φαγάκι, στα χέρια τους γινόταν μια νοστιμιά!!
Κατά ένα περίεργο τρόπο, όταν ήρθε η σειρά μου να μαγειρέψω για την δικιά μου οικογένεια, δεν υιοθέτησα την κουζίνα ούτε της μιας, ούτε της άλλης, η κουζίνα μου ήταν τελείως διαφορετική.
Κατά ακόμα πιο περίεργο τρόπο, και οι δυο τους μου έλεγαν ότι τις ξεπέρασα, πράγμα που σίγουρα δεν ήταν αλήθεια.
Όμως κάποιες συνταγές τους τις φυλάω ευλαβικά και δεν τις αλλάζω με τίποτα.
Τις μαγειρεύω εδώ και χρόνια και όταν τις μαγειρεύω λέω «σήμερα θα φτιάξω το χοιρινό με λάχανο της πεθεράς μου» ή «σήμερα τρώμε το μοσχαράκι με μελιτζάνες της μαμάς μου».
Γιατί κάποια φαγάκια εκτός από την νοστιμιά τους, κρύβουν μέσα τους και ένα σωρό θύμησες.