Μου τα ζήτησε η ανηψούλα μου να τα φτιάξω για το πάρτι των γενεθλίων της, κι έτσι τα θυμήθηκα.
Είναι ίσως η πιο κλασική συνταγή για μένα. Είναι η πρώτη συνταγή που έφτιαξα και μάλιστα ως …μαθήτρια. Δεν νομίζω να υπάρχει καμιά παλιά νοικοκυρά που έστω και μια φορά δεν τα έχει φτιάξει. Είναι τα τυροπιτάκια που φτιάξαμε στα πάρτι των «βλασταριών» μας, που πήραμε μαζί μας σε εκδρομούλες, που τα τιμούσαμε δεόντως όταν είχαμε μπουφέ, προτού κατακλυστεί η αγορά με τα «ετοιματζίδικα» του είδους.
Το περίεργο είναι ότι όσα χρόνια θυμάμαι την συνταγή, ελάχιστοι είναι αυτοί που «τόλμησαν» να πειράξουν τα υλικά της. Ίσως αυτό να σημαίνει ότι είναι μια πραγματικά πετυχημένη συνταγή.
Γι αυτό λοιπόν σκέφτηκα, ας υπάρχει η συνταγούλα και στο blog μας . Όσο να ναι, όλο και κάποιες «φρέσκες» νοικοκυρούλες θα μας διαβάζουν.
Αφιερωμένη λοιπόν σε όλες αυτές η συνταγή.
Αφιερωμένη και σ’ όλες τις «παλιές», για να τα ξαναθυμηθούμε.
Χρειαζόμαστε:
Για τη ζύμη
500 γρ. αλεύρι φαρίνα
250 γρ. βιτάμ
1 κούπα γιαούρτι στραγγιστό
1 αυγό
Για τη γέμιση
300-350 γρ. φέτα
2 αυγά
φρεσκοτριμμένο πιπεράκι
και …
1 αυγό επιπλέον για το άλειμμα
Πάμε να τα φτιάξουμε:
Αφήνουμε το βιτάμ για αρκετή ώρα σε θερμοκρασία δωματίου να μαλακώσει.
Σε βαθύ μπολ, ρίχνουμε το βιτάμ και το περισσότερο αλεύρι. Τα δουλεύουμε για λίγη ώρα και κατόπιν προσθέτουμε το αυγό χτυπημένο, το γιαούρτι και ελάχιστο αλάτι. Ανακατεύουμε καλά. Αρχίζουμε να προσθέτουμε το υπόλοιπο αλεύρι σιγά σιγά. Η ζύμη μας πρέπει να είναι μαλακή και να πλάθεται εύκολα. Αν χρειαστεί προσθέστε λίγο αλευράκι ακόμα, συνήθως όμως δεν χρειάζεται. Βάζουμε την ζύμη στο ψυγείο για καμιά ωρίτσα
Στο μεταξύ ετοιμάζουμε την γέμιση
Τρίβουμε πολύ καλά την φέτα. Προσθέτουμε το αυγό, φρεσκοτριμμένο πιπεράκι και ανακατεύουμε καλά τα υλικά της γέμισης.
Παίρνουμε ένα κομμάτι από την ζύμη μας και αφήνουμε την υπόλοιπη στο ψυγείο για να μην «ζεσταίνεται» Ανοίγουμε με τον πλάστη σε φύλλο, το οποίο δεν πρέπει να είναι πολύ λεπτό, αλλιώς τα τυροπιτάκια θα «ανοίξουν» και θα χυθεί η γέμιση. Προσοχή λοιπόν, το φύλλο μας δεν πρέπει να είναι πολύ λεπτό, ούτε βέβαια υπερβολικά χοντρό.
Με ένα μεγάλο ποτήρι ή φλιτζάνι (το πιο μεγάλο που έχουμε) ή με κουπ πατ, κόβουμε κύκλους στην ζύμη μας. Πάνω σε κάθε κύκλο βάζουμε ένα κουταλάκι γέμιση. Κλείνουμε σε μισοφέγγαρο τον κάθε κύκλο, πιέζοντας περιμετρικά με τα δάχτυλά μας. Με τις μύτες ενός πιρουνιού, πατάμε περιμετρικά τις άκρες, για να κλείσουν καλύτερα, αλλά και για να κάνουμε σχεδιάκια.
Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία, μέχρι να τελειώσει η ζύμη μας. Η οποία είπαμε, καλό είναι να μένει στο ψυγείο όση ώρα δεν την «δουλεύουμε», για να πλάθεται ευκολότερα.
Τοποθετούμε τα τυροπιτάκια σε ταψί στρωμένο με χαρτί αντικολλητικό, ή σε καλά λαδωμένο ταψί (αν έχετε όρεξη να το πλένετε μετά)
Τα αλείφουμε καλά-καλά με χτυπημένο αυγό, και τα πασπαλίζουμε με σουσάμι ή μαυροκούκι, ή και τα δύο μαζί.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, μέχρι να ροδίσουν καλά (περίπου 25-30 λεπτά θέλουν στον δικό μου)
Αντί για φέτα, μπορούμε να βάλουμε τριμμένο κασέρι ή άλλα μαλακά κίτρινα τυριά και να φτιάξουμε κασεροπιτάκια. Εδώ προσθέστε λίγο παραπάνω αλατάκι στην ζύμη και λίγο στην γέμιση.
Επίσης μπορούμε να κλείσουμε μέσα στην ζύμη ένα μικρό λουκανικάκι και να φτιάξουμε λουκανικοπιτάκια. Τα λουκανικάκια θα τα έχουμε βράσει πρώτα για 5 λεπτά.
Καλή επιτυχία!
Tuesday, 17 March 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
60 comments:
Έτσι τα φτιάχνω κι εγώ Έλενα, και τις περισσότερες φορές κάνω και μερικά με λουκανικάκια. Μάλιστα επειδή βγαίνουν αρκετά, όσα δεν τα ψήσω τα βάζω κατάψυξη και έχω ανά πάσα στιγμή τυροπιτάκια.
Μου άρεσε που βάζεις μαυροκούκι επάνω !!!!!!!! Τέεελειο το στόλισμα!
sgr
Μπράβο Ελενάκι μου. Χρειαζόταν μια τέτοια συνταγούλα. Αλήθεια πόσες γενιές έχουν μεγαλώσει με αυτά τα τυροπιτάκια και πόσες στιγμές μας έχουν βγάλει ασπροπρόσωπους. Είναι πεντανόστιμα και το βασικότερο ότι μπορούμε να τα καταψύξουμε και να τα χρησιμοποιήσουμε όποτε χρειαστεί.
Τα αγαπημένα μου!!
Τα παιδιά μου τρελαίνονται για αυτά, άσε που με έχουν βολέψει και για κολατσιό τους στο σχολείο, αντί να αγοράζουν αμφιβόλου προελεύσεως τρόφιμα από την καντίνα.
Πολύ καλή συνταγή Ελενα, μπράβο που την έβαλες!
έτσι τα φτιάχνει και η μανούλα μου!!! μμμμ.... ωραία ε?
φιλάκια!
Καλημέρα, καταπληκτικη συνταγη και η παρουσιαση αψογη,συγχαρητηρια,αν και την ανακαλυψα προσφατα(ας ειναι καλα το ετερον ημισυ του blog)τολμω να πω οτι με εχει ενθουσιασει και με εχει βγαλει ασπροπροσωπη και την εχω δοκιμασει με ολους τους φανταστικους σας τροπους,ακομα και με γεμιση τυριου κρεμας Φιλαδελφεια!!!!!!!Τελειο.Καλημερα!!!!!!
Alma Libre
Λιζάκι μου η γνωστή κλασσική συνταγή:)
Και μπορούν να φυλαχτούν όπως λες και στην κατάψυξη μια χαρά!
Ρενάκι μου γενιές και γενιές!!
Και εξακολουθούν να αρέσουν, γιατί πιστεύω είναι από τα πιο νόστιμα τυροπιτάκια.
Ιουλία κι εμένα με είχαν βολέψει πολύ για το σχολείο των παιδιών.
Και πάντα θυμάμαι έβαζα περισσότερα, για να κεραστούν και οι συμμαθητές.
Δηλαδή σ' εμάς δεν θυμάμαι να χρειάστηκε ποτέ να καταψύξουμε κανένα τυροπιτάκι.
Τα ... εξαφανίζαμε;-)
Ζαχαρένια μου, μα είναι μαμαδίστικη συνταγούλα!!
Πολλά φιλάκια:)
Alma Libre που είσαι κοπέλα μου??
Μας παράτησε το έτερον ήμισυ του blog και έχει πάρει τα βουνά και τα φαράγγια (του Βίκου).
Θα μας γυρίσει ανανεωμένη και ορεξάτη, ελπίζω με πολλές φωτό και συνταγές;-)
Για να δούμε τι θα δούμε!!
Καλημερίζω και πάω να πάρω υλικά να φτιάξω για αύριο για το σχολείο των μικρών ζουζουνιών!Και εύκολα,ε?..Όλγα
Ολγίτσα πανεύκολα!!!
Καλή επιτυχία!!
Φιλάκια:))
Γλυκιά μου Έλενα, τι υπέροχη συνταγή είναι αυτή! Χθες που να σου λέω... Έφτιαξα σουτζουκάκια με πουρέ. Με βλέπω να γίνομαι μαγείρισσα τελικά ;)
Αααααα, μα εσύ χρυσό μου έχεις προχωρήσει πολύ, δεν το συζητάω;-)
Σουτζουκάκια με πουρέ???????
Γεια στα χεράκια σου!!!
What's next??
Περιμένω με αγωνία την επόμενη δημιουργία σου:))
Έλενα,εγώ δηλώνω σαν παλιά νοικοκυρά ότι δεν την ήξερα αυτή τη ζύμη.Την έφτιαξα πρώτη φορά λίγο πριν κάνετε το μπλογκ σας.Θυμάμαι ότι είχε και λίγο λεμόνι στη ζύμη.Άραγε για να ανοίγει καλύτερα;Κάτι αντίστοιχο με το ξύδι;
Είναι πολύ νόστιμα,πάνω απ΄όλα η ζύμη!Αυτό το μαυροκούκι όλο ξεχνάω να το αγοράσω-το θέλω και για το ψωμάκι.
Φιλιά!
Να είσαι καλά! Τρωγόντουσαν πάντως ;) Την επόμενη φορά περιμένω να έχω μια καλή εκτέλεση του κλασικού μουσακά από σένα! Και που 'σαι... Αναμένω την απάντηση σου στο Cbox! xx
Ελενακι αυτή τη ζύμη την χρησιμοποιεί η φίλη μου η Λαμπρινή και για αλμυρές τάρτες.
Είναι αυτή που σου έλεγα, η κουρού.
Λεμόνι δεν βάζω καθόλου, δεν χρειάζεται.
Οσοι φίλοι τα έχουν φτιάξει, μου έχουν πει ότι είναι πολύ καλές οι αναλογίες των υλικών που δίνω.
Γιατί τα υλικά στα τυροπιτάκια κουρού, τα ίδια είναι σε όλες τις συνταγές. Ισως διαφέρουν λίγο οι αναλογίες. Με αυτές τις αναλογίες γίνονται καταπληκτικά, δεν υπάρχει καμία περίπτωση αποτυχίας.
Φιλιά:)
Μαράκι, πάω στο cbox να δω τι μου λες.
Μουσακά είπαμε, έχω πολύ ωραία συνταγή, θα την βάλω σίγουρα:)
Πραγματικά μου θυμίζουν αυτά που μας έφτιαχνε η μαμά μου. Εγώ όταν άρχισα να μαγειρεύω ήθελα να κάνω πάντα κάτι περίεργο, κάτι διαφορετικό και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλές αποτυχίες και βλακείες!!! Τελικά με τον καιρό καταλαβαίνουμε ότι τα κλασσικά είναι τα καλύτερα.
Thanks
Για να δω όλα τα υλικά τα έχω πάω να τα φτιάξω να κεράσω αύριο τους συναδέλφους στο γραφείο αχ επιστρεφω υστερα απο εναμιση χρονο
Ελπιζω να τους αρεσουν πρεπει να ειναι πολύ νοστιμα
Ανυπομονώ για το μουσακά!Ευχαριστώ πολύ, εγώ! Αμφιβάλλω αν θα βρεις 10 για να τα καλύψεις; Είσαι πολύ γλυκιά!
Θηρίο.... εδώ μυρίζει "μαμά"..
:-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες
Big mama, τελικά οι "μαμαδίστικες" συνταγές παραμένουν πάντα κλασσικές και νόστιμες.
Και βέβαια μπαίνει και η δική μας πινελιά, κάτι διαφορετικό θα κάνουμε κι εμείς, αλλά σίγουρα κάτι ξέρανε και οι μανούλες μας:)
Καλή σου μέρα!!
Βικάκι μου ωωωωωωχχχχ έφτασε η μέρα??
Καλή αρχή σου εύχομαι, μια χαρά θα τα καταφέρεις να τα συνδυάσεις όλα γιατί είσαι πολύ άξια:))
Να τα φτιάξεις να τους τα πας στο γραφείο, θα αρέσουν πολύ!!
Φιλάκια!!
Μαράκι τέτοια μου λες και με αναγκάζεις να σου ... ξεφουρνίσω το πρώτο μου κουσούρι, ότι δηλαδή θα καβαλήσω κανένα καλάμι καμιά ώρα χα χα χαα!!
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια:)
Γλαρένια μου, ναι, μύρισε μανούλα!!
Φιλάκια, καλή σου μέρα:))
χα χα χα! Εγώ το έχω πάρει αγκαζέ!!
Από τις πρώτες και αγαπημένες απόπειρες. Με τον ίδιο απαράλλαχτο τρόπο και τα ίδια υλικά που τα καθιέρωσαν.
Καλό απόγευμα Λενιώ
φιλιά
Έλενα, old time classic τυροπιτάκια!
Πρέπει να καταγράφονται τέτοιες συνταγές! Για να γίνουν ακόμα πιο γνωστές!
Φιλάκια
Ελενα με συγκίνησε η αφιέρωσή σου και γι αυτό αποφάσισα να γράψω πρώτη φορά, αν και παρακολουθω το μπλοκ σου από τότε που το έφτιαξες, γιατί σε παρακολουθούσα και στο Χάνγκρι και χάρηκα πολύ που σε ξαναβρήκα εδώ.
Είμαι νιόπαντρη και φρέσκια νοικοκυρά. Σπάνια βρίσκω αλλού τέτοιες συνταγές.
Μου αρέσει που οι οδηγίες είναι αναλυτικές και ότι έχω φτιάξει από εδώ μου έχει πετύχει, αν και είμαι σχετικά άπειρη.
Ευχαριστώ για την πολύτιμη βοήθεια,
Ασπα.
με παραλλαγές στις συνταγές, δεν νομίζω να υπάρχει Έλληνας που να μην αγαπά, τα μπουρεκάκια τυριού. μικρή ζητούσα από την μαμά μου πολύ μαυροκούκι, τώρα το αποφεύγω, αλλά δίνει αυτή την πικάντικη πινελιά του, που είναι σκέτος πειρασμός. θα πάρω ένα για το καφεδάκι μου...κρύψε τα υπόλοιπα γιατί θα ορμήξω
Προχθές έκανα και μάλιστα έβαλα και σουσάμι όμως κανονικό όχι μαύρο.Μας έχει μείνει ένα στο τάπερ..ξέρεις ..της ντροπής που λένε!
Πολύ καλή η συνταγή σου Ελενα. Εμένα μου την έμαθε η πεθερά μου. Με την διαφορά ότι εγώ τα κάνω και τηγανητά. Γίνονται σαν λουκουμάδες και γι'αυτό τα φτιάχνω σε μικρό μέγεθος γιατί μεγαλώνουν και φουσκώνουν. Τα ανοίγω δε στην παλάμη μου και κλείνω σε μισοφέγγαρα.
Γιώργο μου και δικιά σου απόπειρα??
Φιλιά, καλό σου απόγευμα:))
Αγγελικούλα μέλι, γι αυτό κι εγώ ....τόλμησα να την αναρτήσω, αν και απλούστατη σαν συνταγή!!
Φιλιά πολλά:)
Ασπα καλώς όρισες και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!!
Εδώ μέσα θα βρεις ότι συνταγή θέλεις, που ελπίζουμε να σε βοηθήσει λιγάκι μιας και είσαι νιόπαντρη νοικοκυρούλα!!
Ακόμα στην αρχή είμαστε, έχουμε πολλές πολλές συνταγές έτοιμες να αναρτήσουμε, συνταγές για όλα τα γούστα.
Να μας έρχεσαι να σε κερνάμε:)
Γαστεροπληξ συμφωνώ, κι εμένα μ' αρέσει πολύ το μαυροκούκι, δίνει όπως λες μια πικάντικη πινελιά!!
Κεράσου όσα θέλεις για το καφεδάκι σου:))
Αχτίδα μου ξέρω .... ξέρω... χα χα χα!!
Μας έφαγε η ντροπή:PPP
Filadelphia τηγανητά με ζύμη κουρού?? Δεν τα έχω δοκιμάσει ποτέ, ωραία γίνονται??
Τηγανητά τυροπιτάκια κάνω καμιά φορά με φύλλο, ξέρεις, αυτά τα τριγωνάκια που είτε τα ψήνεις στον φούρνο είτε τα τηγανίζεις.
Με ζύμη κουρού τηγάνι δεν το έχω δοκιμάσει.
Αμα λες ότι γίνονται σαν λουκουμαδάκια, ωραία θα είναι!!
Μου θύμισες την συνταγή της φίλης μου της Κλειούλας για τυρολουκουμάδες, θα σας την αναρτήσω κάποια στιγμή, γίνονται πάααρα πολύ νόστιμοι:)
Και πάλι μπράβο Ελενάκι!!!Ευκολα και-το βασικότερο-πεντανόστιμα!!!
Αχ Ελενάκι μου τι μου κάνεις τώρα στην μέση της νηστείας!!!!
Λοιπόν αν σου πω ότι παρόλο που κάνω πολλά τέτοιου είδους πιτάκια, δεν έχω κάνει ποτέ με ζύμη κουρού!!!!!!
Συνήθως τα κάνω με σφολιάτα!!!
Με τέτοια ζύμη τα κάνει η πεθερά μου και μας εφοφιάζει!!!
Αρέσουν πολύ στην μικρή μου!!!!!
Στην πρώτη ευκαιρία θα επιχειρήσω να τα φτιάξω και θα σου πω!!!
Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ είναι το μαυροκούκι (καλά το είπα??) που έβαλες επάνω!!!
Εντυπωσιακότατο!!!
Το Μαράκι μας έλειψε!!!Ελπίζω να περνάει καλά!!!
Είπες Βίκο και θυμήθηκα ότι χρωστάω κάτι!!!!!
φιλάκια!!!!
Καλό απόγευμα!!!:)
Καλησπέρα Έλενα.
Κατέφθασα κι εγώ για ένα τυροπιτάκι. Υπάρχει;
Αχ! αυτό το μαυροκούκι! Είχα σηκώσει τον κόσμο να το βρω κι όταν το βρήκα το αγόρασα και...τόχασα και δεν θυμάμαι από που το είχα αγοράσει. Αλλά που θα μου πάει, θα το ξετρυπώσω κάποια στιγμή!
Και μη γελάς, έχω ένα γύφτικο στυλ στη ζωή μου...και όλα τα χάνω...Λες να το λένε άνοια και όχι στυλ;
Φλκ.
Χαρούλα μου ανταλάσσω 20 τυροπιτάκια με μισό κιλά φάβα πεθεράς. Είσαι??
Marian αυτή η ζύμη είναι πανεύκολη, μέχρι και για μένα την τεμπέλα. Και τα τυροπιτάκια γίνονται πραγματικά πολύ νόστιμα, τελείως διαφορετικά από τα σφολιατένια.
Το μαυροκούκι είναι πολύ αρωματικό και δίνει όπως λέει και η γαστεροπληξ μια πικάντικη πινελιά!!
Η Μαρία μια χαρά φαντάζομαι περνάει στα βουνά και τα φαράγγια του Βίκου, αύριο το βράδυ επιστρέφει. Να δούμε τι θα μας πει.
Τι χρωστάς?? Δεν θυμάμαι καθόλου!!
Φιλάκια, καλό σου απόγευμα:))
Ζαμπάκι μου που το έβαλες το μαυροκούκι καλό μου?? Ψάξε να το βρεις οπωσδήποτε για να φτιάξεις τα τυροπιτάκια και άσε τα περί άνοιας, μικρό κορίτσι!!!
Φιλιάααααα!!!!
Μην ξανακούσω από σένα την λέξη τεμπέλα.... άντε γιατί α!!!!!
Αν εσύ είσαι τεμπέλα τι να πούμε και οι ....τεμπέλες!!!(χαχαχα!!!)
Θα δεις τι χρωστάω στην ανάρτηση που ετοιμάζω!!!!(ελπίζω να την τελειώσω σήμερα!!!)
φιλάκια πολλά!!!
καλό βράδυ!!!:)
Την ίδια συνταγή έχουμε Λενιώ!
Σου δίνω την φάβα και χωρίς τα τυροπιτάκια και όχι σπειρί σπειρί!!Αλλά αν επιμένεις θα τα πάρω!!
Σλουρπ!!!Η κουρού είναι η αγαπημένη μου, η λατρεία μου!!!!!
να χαίρεσαι την ανηψούλα σου...
τα τυροπιτάκια ωραιότατα...
θα παρω και για τον δρόμο ...για την λιγούρα ξέρεις
ευχαριστώ
Εύκολα και πεντανόστιμα! Γειά στα χέρια σου φιλενάδα μου! Φιλιά πολλά!
Υ.Γ. 1 θα μου έρθεις την Παρασκευή στην παρουσίαση στη Γλυφάδα;
Υ.Γ. 2 Το βιβλίο το ξεκίνησες;
Marian την είδα, την είδα την ανάρτησή σου!!
Πολύ όμορφες φωτός πραγματικά!!
Αν κι εγώ θέλω λίγο ζεστούλα επιτέλους, όπως σου είπα, δεν μπόρεσα να μην θαυμάσω και τα χιονισμένα τοπία σου:)
Κικίτσα η γνωστή- πασίγνωστη συνταγή!!
Φιλάκια:)
Eυάκι και η δικιά μου!! Οτιδήποτε με κουρού μου αρέσει!!
Παναγιώτη μου σε ευχαριστώ πολύ, η φωτό είναι από τα περσινά της γενέθλια!!
Καλό ταξίδι, σε περιμένουμε να επιστρέψεις με το καλό!!
Μαράκι μου αυτή τη Παρασκευή είναι??
Παρασκευή και Σαββάτο κοινωνικές υποχρεώσεις από τη δουλειά του συζύγου μου. Να δω πότε θα καταφέρουμε εμείς να βρεθούμε!!
Το βιβλίο το ξεκίνησα, έχω φτάσει στην μέση. Είναι καταπληκτικό, υπέροχο όπως ακριβώς περίμενα, ανυπομονώ να το τελειώσω..
Φιλάκια πολλά:)
Elena, nice touch with the black sesame seeds, a nice offering for "tsai" or cafe.
Peter, σε περιμένω για καφέ λοιπόν:)) Με τυροπιτάκια και λοιπά καλούδια!!
Τα έφτιαξα σήμερα και εγιναν πεντανόστιμα!Συγχαρητήρια εκπληκτική συνταγή.
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν!
Πιστεύω είναι από τις πιο πετυχημένες συνταγές για τυροπιτάκια κουρού!
Καλοφάγωτα!
Post a Comment