Muffins με σοκολάτα και μανταρίνι

Ένα πολύ εύκολο γλυκάκι για να συνοδεύσει το καφεδάκι σας ή το ζεστό και αρωματικό τσαγάκι σας, τώρα που ξαναέπιασαν τα κρύα.
Ας φτιάξουμε πανεύκολα και μυρωδάτα σοκολατένια μανταρινομαφινάκια , όσο υπάρχουν ακόμα μανταρίνια στην αγορά.
Χρειαζόμαστε:
1,5 κούπα αλεύρι φαρίνα
¾ φλιτζ. ζάχαρη
½ φλιτζ. ηλιέλαιο
¾ φλιτζ. χυμός μανταρίνι
1 κουταλιά ξύσμα μανταρινιού
1 αυγό
λίιιγο τριμμένο μοσχοκάρυδο
75 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα
1 κουταλάκι βούτυρο
1 φλιτζ. σταγόνες σοκολάτας (προαιρετικό)
….τα φτιάχνουμε:
Χτυπάμε πολύ καλά το αυγό με τη ζάχαρη. Προσθέτουμε το ηλιέλαιο, τον χυμό, το ξύσμα, το μοσχοκάρυδο και τελευταίο το αλεύρι. Ανακατεύουμε πολύ καλά.
Σε μπεν μαρί λιώνουμε τη σοκολάτα με το βούτυρο. Αφήνουμε λίγο να κρυώσει και την προσθέτουμε στα υπόλοιπα υλικά.
Για πιο σοκολατένιο αποτέλεσμα, μπορούμε να προσθέσουμε και μερικές σταγόνες σοκολάτας.
Βουτυρώνουμε τις υποδοχές στο μαφινοταψάκι, στρώνουμε τα ειδικά χαρτάκια και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, για 15-20 λεπτά.
Αντικαθιστώντας τον χυμό και το ξύσμα από το μανταρίνι με χυμό και ξύσμα πορτοκαλιού, φτιάχνουμε σοκολατένια πορτοκαλομαφινάκια
Τώρα, για όσους νηστεύουν, το μόνο μη νηστίσιμο υλικό που έχει η συνταγή, είναι το 1 αυγό.Δεν ξέρω αν μπορεί να αντικατασταθεί με κάτι.
Αν κάποιος ξέρει, ας μας δώσει τα φώτα του.
Καλή επιτυχία.

Τυροπιτάκια κουρού

Μου τα ζήτησε η ανηψούλα μου να τα φτιάξω για το πάρτι των γενεθλίων της, κι έτσι τα θυμήθηκα.
Είναι ίσως η πιο κλασική συνταγή για μένα. Είναι η πρώτη συνταγή που έφτιαξα και μάλιστα ως …μαθήτρια. Δεν νομίζω να υπάρχει καμιά παλιά νοικοκυρά που έστω και μια φορά δεν τα έχει φτιάξει. Είναι τα τυροπιτάκια που φτιάξαμε στα πάρτι των «βλασταριών» μας, που πήραμε μαζί μας σε εκδρομούλες, που τα τιμούσαμε δεόντως όταν είχαμε μπουφέ, προτού κατακλυστεί η αγορά με τα «ετοιματζίδικα» του είδους.
Το περίεργο είναι ότι όσα χρόνια θυμάμαι την συνταγή, ελάχιστοι είναι αυτοί που «τόλμησαν» να πειράξουν τα υλικά της. Ίσως αυτό να σημαίνει ότι είναι μια πραγματικά πετυχημένη συνταγή.
Γι αυτό λοιπόν σκέφτηκα, ας υπάρχει η συνταγούλα και στο blog μας . Όσο να ναι, όλο και κάποιες «φρέσκες» νοικοκυρούλες θα μας διαβάζουν.
Αφιερωμένη λοιπόν σε όλες αυτές η συνταγή.
Αφιερωμένη και σ’ όλες τις «παλιές», για να τα ξαναθυμηθούμε.
Χρειαζόμαστε:
Για τη ζύμη
500 γρ. αλεύρι φαρίνα
250 γρ. βιτάμ
1 κούπα γιαούρτι στραγγιστό
1 αυγό
Για τη γέμιση
300-350 γρ. φέτα
2 αυγά
φρεσκοτριμμένο πιπεράκι
και …
1 αυγό επιπλέον για το άλειμμα
Πάμε να τα φτιάξουμε:
Αφήνουμε το βιτάμ για αρκετή ώρα σε θερμοκρασία δωματίου να μαλακώσει.
Σε βαθύ μπολ, ρίχνουμε το βιτάμ και το περισσότερο αλεύρι. Τα δουλεύουμε για λίγη ώρα και κατόπιν προσθέτουμε το αυγό χτυπημένο, το γιαούρτι και ελάχιστο αλάτι. Ανακατεύουμε καλά. Αρχίζουμε να προσθέτουμε το υπόλοιπο αλεύρι σιγά σιγά. Η ζύμη μας πρέπει να είναι μαλακή και να πλάθεται εύκολα. Αν χρειαστεί προσθέστε λίγο αλευράκι ακόμα, συνήθως όμως δεν χρειάζεται. Βάζουμε την ζύμη στο ψυγείο για καμιά ωρίτσα
Στο μεταξύ ετοιμάζουμε την γέμιση
Τρίβουμε πολύ καλά την φέτα. Προσθέτουμε το αυγό, φρεσκοτριμμένο πιπεράκι και ανακατεύουμε καλά τα υλικά της γέμισης.
Παίρνουμε ένα κομμάτι από την ζύμη μας και αφήνουμε την υπόλοιπη στο ψυγείο για να μην «ζεσταίνεται» Ανοίγουμε με τον πλάστη σε φύλλο, το οποίο δεν πρέπει να είναι πολύ λεπτό, αλλιώς τα τυροπιτάκια θα «ανοίξουν» και θα χυθεί η γέμιση. Προσοχή λοιπόν, το φύλλο μας δεν πρέπει να είναι πολύ λεπτό, ούτε βέβαια υπερβολικά χοντρό.
Με ένα μεγάλο ποτήρι ή φλιτζάνι (το πιο μεγάλο που έχουμε) ή με κουπ πατ, κόβουμε κύκλους στην ζύμη μας. Πάνω σε κάθε κύκλο βάζουμε ένα κουταλάκι γέμιση. Κλείνουμε σε μισοφέγγαρο τον κάθε κύκλο, πιέζοντας περιμετρικά με τα δάχτυλά μας. Με τις μύτες ενός πιρουνιού, πατάμε περιμετρικά τις άκρες, για να κλείσουν καλύτερα, αλλά και για να κάνουμε σχεδιάκια.
Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία, μέχρι να τελειώσει η ζύμη μας. Η οποία είπαμε, καλό είναι να μένει στο ψυγείο όση ώρα δεν την «δουλεύουμε», για να πλάθεται ευκολότερα.
Τοποθετούμε τα τυροπιτάκια σε ταψί στρωμένο με χαρτί αντικολλητικό, ή σε καλά λαδωμένο ταψί (αν έχετε όρεξη να το πλένετε μετά)
Τα αλείφουμε καλά-καλά με χτυπημένο αυγό, και τα πασπαλίζουμε με σουσάμι ή μαυροκούκι, ή και τα δύο μαζί.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, μέχρι να ροδίσουν καλά (περίπου 25-30 λεπτά θέλουν στον δικό μου)
Αντί για φέτα, μπορούμε να βάλουμε τριμμένο κασέρι ή άλλα μαλακά κίτρινα τυριά και να φτιάξουμε κασεροπιτάκια. Εδώ προσθέστε λίγο παραπάνω αλατάκι στην ζύμη και λίγο στην γέμιση.
Επίσης μπορούμε να κλείσουμε μέσα στην ζύμη ένα μικρό λουκανικάκι και να φτιάξουμε λουκανικοπιτάκια. Τα λουκανικάκια θα τα έχουμε βράσει πρώτα για 5 λεπτά.
Καλή επιτυχία!

Ο βιολιστής στο μετρό

Σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα άρθρο που μου έστειλαν κάποιοι φίλοι και που μου έκανε μεγάλη εντύπωση.Κάποιο κρύο πρωινό του Ιανουαρίου, ένας άντρας κάθισε σε ένα κεντρικό σταθμό του μετρό και ξεκίνησε να παίζει το βιολί του. Έπαιξε για περίπου 45 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτών των 45 λεπτών, δεδομένου ότι ήταν ώρα αιχμής, πέρασαν από μπροστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι πηγαίνοντας στη δουλειά τους.Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μουσικής, ένας μεσήλικος κύριος παρατήρησε ότι υπήρχε ένας μουσικός που έπαιζε βιολί, τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και συνέχισε το βιαστικό του βηματισμό. Ένα λεπτό αργότερα, ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολάριο, από μια κυρία που το πέταξε στο καπέλο του καθώς περνούσε από μπροστά του χωρίς να σταματήσει καθόλου. Λίγο αργότερα, κάποιος ακούμπησε στον τοίχο και τον άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε βιαστικός. Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς, ασχολήθηκε μαζί του ένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να ακούσει, αλλά η μητέρα του τον τράβηξε για να συνεχίσουν τη διαδρομή τους. Το παιδί κοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι - χωρίς καμία εξαίρεση - τα τράβαγαν για να συνεχίσουν το δρόμο τους.Στα 45 λεπτά μουσικής, συνολικά σταμάτησαν για να ακούσουν - έστω και για λίγο - μόνο 6 άνθρωποι. Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν λεφτά στο καπέλο καθώς συνέχιζαν να περπατούν, χωρίς να ελαττώσουν την ταχύτητα του βηματισμού τους. Η συνολική είσπραξη ήταν 32 δολάρια. Όταν η μουσική σταμάτησε και υπήρξε σιωπή, κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε, ούτε υπήρξε κανενός άλλου είδους αναγνώριση.Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος βιολιστής ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου, και έπαιζε με ένα βιολί Stradivarius αξίας 3,5εκατομμυρίων δολαρίων,κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Antonio Stradivari το 1713. Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστόνης και η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου εισιτηρίου ήταν 100 δολάρια. Ο Bell αμείβεται με περίπου 1000 δολάρια το λεπτό!Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή το να παίξει ο Joshua Bell στο σταθμό του μετρό incognito, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα. Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν: « Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμαστε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε;
Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;»Πηγή: Washington Post,
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/04/04/AR2007040401721.html

Εργολάβοι

Πριν από χρόνια που έπεσε στα χέρια μου αυτή η συνταγή, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα είναι τόσο ωραίοι και θα μοιάζουν με αυτούς που πουλάνε στα μαγαζιά. Έκτοτε τους φτιάχνω πολύ συχνά γιατί είναι πεντανόστιμοι και μυρωδάτοι.
Εάν δοκιμάσετε να τους φτιάξετε πρέπει να τηρήσετε ακριβώς τις οδηγίες για το ψήσιμο.
Τα υλικά που αναφέρω μου έχουν δώσει κατά καιρούς διαφορετικές ποσότητες, εξαρτάται από το μέγεθος που θα πλάσετε το γλυκάκι. Όταν τα φτιάχνω μακρόστεναβγαίνουν περίπου 22 κομμάτια και γύρω στα 18 όταν είναι στρογγυλά.
Έχει τύχει να τα κάνω αρκετά χοντρούλια και να μου βγουν 16 κομμάτια.
Χρειαζόμαστε:
400 γρ αμυγδαλόψυχα (αμύγδαλα ασπρισμένα)
λίγα αμύγδαλα φιλέ για το τελείωμα
3 ασπράδια
μια σταλίτσα αλάτι (μια πρέζα)
250 γρ ζάχαρη
2 βανίλιες ή λίγο λικέρ
Εκτέλεση
Αλέθουμε τα αμύγδαλα λίγα – λίγα στο μπλέντερ ώσπου να γίνουν πολύ μικροί κόκκοι και τα ανακατεύουμε σε μια λεκανίτσα με την ζάχαρη και τις βανίλιες. Χτυπάμε τα ασπράδια με το αλάτι μαρέγκα και τα ρίχνουμε σιγά – σιγά, στα υπόλοιπα υλικά, ζυμώνοντας απαλά ώσπου να ομογενοποιηθούν τα υλικά.
Βάζουμε την ζύμη για 20 λεπτά στο ψυγείο για να σφίξει και να πλάθετε ευκολότερα.
Βρέχουμε με λίγο νερό τα δάχτυλα μας, παίρνουμε λίγη ζύμη – σαν ένα καρύδι – και πλάθουμε είτε μακρόστενα, είτε στρογγυλά. Πρέπει να είναι χοντρούλια για να γίνουν αφράτα μέσα όταν ψηθούν. Ρίχνουμε από πάνω και περιμετρικά λίγο αμύγδαλο φιλέ και τα τοποθετούμε, σε μια λαμαρίνα στρωμένη με χαρτί ψησίματος, προσέχοντας να έχουν αρκετή απόσταση μεταξύ τους γιατί απλώνουν. Επίσης να είναι όλα τα κομμάτια όμοια – όχι άλλα λεπτά και άλλα χοντρά γιατί τα μεν θα ψηθούν πολύ και τα δε, θα είναι άψητα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για περίπου 20-22 λεπτά, προσέχοντας να έχουν μόνο ροδοκόκκινο χρώμα και όχι χρυσοκίτρινο γιατί όταν κρυώσουν σκληραίνουν πολύ.
Εάν θέλουμε μπορούμε να τα ενώσουμε ανά δύο βάζοντας στην μέση λίγη μαρμελάδα ή ζαχαροπλαστική κρέμα. Σ’ αυτήν την περίπτωση προσπαθούμε να τα κάνουμε όσο μπορούμε πιο όμοια τα κομμάτια για να μπορούμε να τα ενώσουμε.
Τα διατηρούμε σκεπασμένα για να μην ξεραθούν.
Μην διστάσετε να δοκιμάσετε να τα φτιάξετε είναι πανεύκολα και πεντανόστιμα.

Ριζότο με γαρίδες και σπανάκι

Αυτό είναι ένα από τα νοστιμότερα νηστίσιμά μου πιάτα.
Τολμήστε τον συνδυασμό της γαρίδας με το σπανάκι και απολαύστε ένα πολύ χορταστικό ριζότο τις μέρες της νηστείας και όχι μόνο.
Χρειαζόμαστε:
700 γρ. γαρίδες
400 γρ. σπανάκι φρέσκο ή 250 γρ. κατεψυγμένο
1 μικρό κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
1 κούπα ελαιόλαδο
4-5 κρεμμυδάκια φρέσκα
μισό ματσάκι άνηθο
200 γρ. ρύζι για ριζότο (κατά προτίμηση arborio)
αλάτι, πιπέρι
Το φτιάχνουμε:
Καθαρίζουμε τις γαρίδες από το κέλυφος και αφαιρούμε προσεκτικά με μια οδοντογλυφίδα το εντεράκι από την πλάτη τους.
Βάζουμε τα κεφάλια από τις γαρίδες σε μια κατσαρόλα και τα βράζουμε για 15 λεπτά, μαζί με ένα μικρό κρεμμύδι ξερό (ολόκληρο), 1 σκελίδα σκόρδο, 2 κουταλιές ελαιόλαδο και 6 κούπες νερό. Σουρώνουμε τον ζωμό και τον φυλάμε στην άκρη.
Σε άλλη κατσαρόλα βάζουμε μία κούπα ελαιόλαδο και σοτάρουμε σ' αυτό τα φρέσκα κρεμμυδάκια κομμένα σε ροδέλες, μέχρι να μαλακώσουν λίγο. Προσθέτουμε τις γαρίδες και σοτάρουμε κι αυτές, να ροδοκοκκινίσουν. Ρίχνουμε και το σπανάκι (αν είναι φρέσκο το έχουμε ζεματίσει πρώτα λίγο και στραγγίσει καλά) και συνεχίζουμε το ανακάτεμα για λίγα λεπτά ακόμα.
Ρίχνουμε στην κατσαρόλα μια κουτάλα από τον ζωμό, τον άνηθο, αλάτι, πιπέρι, χαμηλώνουμε την φωτιά και αφήνουμε το φαγητό να μαγειρευτεί για 5 λεπτά.
Στην συνέχεια αφαιρούμε τις γαρίδες από την κατσαρόλα, προσθέτουμε άλλη μια κουτάλα από τον ζωμό μας και το ρύζι.
Μόλις έχουν σχεδόν απορροφηθεί τα υγρά, προσθέτουμε ακόμη μια κουτάλα ζωμό και συνεχίζουμε την διαδικασία μέχρι να μαγειρευτεί το ρύζι (περίπου 20 λεπτά).
Φροντίζουμε να ανακατεύουμε τακτικά το ρύζι και να προσθέτουμε ζωμό μέχρι το ρύζι να είναι έτοιμο, αλλά να κρατάει λίγο.
Αποσύρουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και προσθέτουμε τις γαρίδες. Ανακατεύουμε απαλά.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα με μια καθαρή πετσέτα, περιμένουμε 10-15 λεπτά και σερβίρουμε.
Καλή επιτυχία.

Ρεβίθια

Είδατε που δεν σας ξεχνάμε και εσάς που νηστεύετε??

Υλικά για 4-5 μερίδες
½ κιλό ρεβίθια (ένα σακουλάκι)
1 κρεμμύδι ξερό καθαρισμένο και χαραγμένο στα τέσσερα
6 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 κουταλιά της σούπας αλάτι
μισό κουταλάκι του γλυκού πιπέρι
λίγη μαγειρική σόδα
Εκτέλεση
Βάζουμε αρκετό νερό σε μια κατσαρόλα και ρίχνουμε μέσα τα ρεβίθια. Τα αφήνουμε περίπου 8-10 ώρες (ιδανικό είναι εάν τα μαγειρέψουμε το πρωί να τα έχουμε βάλει από βραδύς στο νερό). Κατόπιν τα σουρώνουμε και τα ξαναβάζουμε μέσα στην κατσαρόλα και τα τριβουμε καλά με λίγη σόδα για να φύγουν οι φλούδες. Τ’ αφήνουμε έτσι 2 ώρες. Μετά τα ξεπλένουμε πολύ καλά, δηλαδή 3-4 φορές και τα στραγγίζουμε.
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε νερό και τα ρίχνουμε να βράσουν για 15 περίπου λεπτά- θα χρειαστεί να ξαφρίσουμε.
Σουρώνουμε για να φύγει και η κιτρινίλα και ξαναβάζουμε νερό στην κατσαρόλα να ζεσταθεί. Μόλις ζεσταθεί – δεν χρειάζεται να βράσει – ρίχνουμε τα ρεβίθια, το λάδι, το κρεμμύδι, το αλάτι και το πιπέρι.
Βράζουμε τουλάχιστον μια ώρα, δοκιμάζοντας πάντα για να δούμε εάν είναι έτοιμα. Όταν δούμε ότι έγιναν, παίρνουμε από την κατσαρόλα μισό ποτήρι ζουμί και το χτυπάμε με τον χυμό μισού λεμονιού.
Το ρίχνουμε στο φαγητό και ανακατεύουμε να πάει παντού και σβήνουμε την φωτιά.
Στην περίπτωση που τα ρεβίθια μας έχουν βράσει αλλά δεν έχουν χυλώσει –συμβαίνει και αυτό καμιά φορά – διαλύουμε μια κουταλιά της σούπας κορν φλάουρ σε μισό ποτήρι νερό και το ρίχνουμε στην κατσαρόλα. Ανακατεύουμε και αφήνουμε να πάρει μια βράση. Με τον τρόπο αυτό θα έχουμε ένα χυλωμένο ζουμάκι.
Σερβίρουμε με λεμονάκι, φρεσκοτριμμένο πιπεράκι, μπόλικο ζυμωτό ψωμάκι και ελίτσες με φετούλα!!!!

Καλαμαροσαλάτα

Θα σας δώσω την συνταγή μιας πολύ νόστιμης καλαμαροσαλάτας, που δοκιμάσαμε το καλοκαίρι που μας πέρασε στην Πάρο, απ’ όπου και η φωτό.
Δεν θα σας δώσω ποσότητες των υλικών, ανάλογα με την ποσότητα της σαλάτας που θέλετε να φτιάξετε, κανονίστε εσείς..
Τα υλικά της
καλαμαράκια βρασμένα ή ψημένα και κομμένα σε λωρίδες
κάπαρη φρέσκια
αγγουράκια πίκλες ψιλοκομμένα
κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
κρεμμυδάκια φρέσκα
άνηθο μπόλικο
λίγο καρότο τριμμένο
λίγο μαρούλι ψιλοκομμένο
Φαντάζομαι ότι μπορούμε να αντικαταστήσουμε τα καλαμαράκια με γαριδούλες ή καβούρι ή ακόμα να τολμήσουμε και έναν συνδυασμό θαλασσινών.
Σαν καλαμαροσαλάτα πάντως ήταν εξαιρετική.
Από πάνω:
Η καλαμαροσαλάτα που δοκιμάσαμε είχε μια sauce κοκτέιλ με μαγιονέζα και κέτσαπ.
Εάν νηστεύετε μπορείτε να κάνετε το εξής. Να φτιάξετε μια sauce με χτυπημένη φυτική κρέμα γάλακτος, στην οποία θα ανακατέψετε μια-δυο κουταλιές κέτσαπ, αλατάκι και πιπεράκι και να περιχύσετε την σαλάτα σας.
Η απλά να την περιχύσετε με ένα λαδολέμονο ή λαδόξιδο.
Καλή επιτυχία.
Και μια φωτογραφία από το ταβερνάκι στην Πάρο όπου δοκιμάσαμε την καλαμαροσαλάτα, για να θυμηθούμε και λίγο καλοκαιράκι που πολύ μου έχει λείψει!!

Τούρτα τόνου με κρέπες

Σήμερα φιλοξενούμε το κέρασμα της φίλης μας της Βίκυς.
Η σπεσιαλιτέ της, τούρτα τόνου με κρέπες, μια λιχουδιά που η Βίκυ μας υπόσχεται ότι θα μας ξετρελάνει!!!
Βίκυ μας σε ευχαριστούμε πολύ για το νόστιμο κέρασμα!

"Υλικά:
1 μαρούλι
2 κρεμμυδάκια φρέσκα
Λίγο άνηθο
2 κονσέρβες τόνο σε νερό (στραγγισμένους καλά)
1 κρεμμυδόσουπα Knorr
1 kg γιαούρτι στραγγιστό
250 γρ. μαγιονέζα
1 πακέτο κρέπες
Εκτέλεση:
Σ’ ένα μπολ ανακατεύουμε πολύ καλά το γιαούρτι, την κρεμμυδόσουπα και την μαγιονέζα, και το βάζουμε στο ψυγείο για 3-4 ώρες.
Ψιλοκόβουμε το μαρούλι, τα κρεμμυδάκια, τον άνηθο και τον τόνο και τα ανακατεύουμε όλα μαζί καλά.
Κρατάμε στην άκρη 3 κουταλιές της σούπας από το μείγμα του γιαουρτιού, και το υπόλοιπο το αναμειγνύουμε με το μείγμα του τόνου.
Τοποθετούμε σε μια πιατέλα μια κρέπα, από πάνω απλώνουμε μια ποσότητα από το μείγμα του τόνου με το γιαούρτι, και συνεχίζουμε κρέπα- μείγμα, μέχρι να τελειώσουν τα υλικά μας.
Στο τέλος καλύπτουμε την τούρτα με τις 3 κουταλιές από το μείγμα που έχουμε κρατήσει στην άκρη και στολίζουμε την τούρτα μας όπως μας αρέσει.
Εγώ την έφτιαξα την ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου, γι αυτό την διακόσμησα έτσι.
Βάζουμε την τούρτα στο ψυγείο για 2 τουλάχιστον ώρες να παγώσει.
Όσο πιο πολύ παγώσει, τόσο πιο ωραία είναι.
Καλή επιτυχία!
Βίκυ"

Κουνουπίδι καπαμά

Σήμερα έχουμε άλλη μια νηστίσιμη συνταγή.
Στα μέρη της Λακωνίας συνηθίζουν να φτιάχνουν αυτό το φαγάκι και εκτός νηστείας όσο δηλαδή υπάρχει κουνουπίδι φρέσκο από τους μπαξέδες τους.
Τα υλικά που σας παραθέτω μας έδωσαν 7 μερίδες.
2 κουνουπίδια 3.500 γρ
3 κουταλιές της σούπας φουσκωτές πελτέ
2 ποτήρια νερό
1 κουταλιά της σούπας αλάτι
½ κουταλάκι του γλυκού πιπέρι
ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
Εκτέλεση
Καθαρίζουμε τα γουλιά και πλένουμε καλά το κουνουπίδι, το κόβουμε φέτες (εγκαρσίως)και το τηγανίζουμε σε μια κατσαρόλα σκεπασμένο για να μην πετάγονται τα λάδια. Τα γυρίζουμε μια – δύο φορές για να πάρουν χρώμαΜόλις τηγανίσουμε όλα τα κομμάτια τα βάζουμε όμορφα-όμορφα σε μια κατσαρόλα προσέχοντας να μην σπάσουν. Ρίχνουμε από πάνω τις 3 κουταλιές γεμάτες πελτέ διαλυμένες στα 2 ποτήρια νερό καθώς επίσης και 5-6 κουταλιές ελαιόλαδο.
Προσθέτουμε το αλάτι και το πιπέρι και το αφήνουμε να βράσει περίπου 15 με 20 λεπτά. Η επιτυχία σ’ αυτό το φαγητό είναι να δέσει ωραία η σάλτσα και να μην έχει πολλά νερά.
Ο κανονικός τρόπος μαγειρέματος είναι να τσιγαρίσουμε τον πελτέ στο λάδι που τηγανίσαμε το κουνουπίδι, μετά να ρίξουμε και το νεράκι και όλο αυτό το μείγμα να το ρίξουμε στην κατσαρόλα που έχουμε βάλει το κουνουπίδι και στην συνέχεια να το μαγειρέψουμε.
Η πρώτη εκδοχή είναι για πιο ελαφριά κουζίνα, εσείς τώρα πράξτε κατά βούληση!
Αν ρωτάτε την δική μου προτίμηση, φυσικά και είναι η δεύτερη αλλά το κάνω και με την πρώτη.
Α! Μην το ξεχάσω ! να έχετε φρέσκο και ... αρκετό ψωμάκι, γιατί τραβάει πολύ ψωμί το άτιμο!!!!
Καλή επιτυχία.

Η μπουγάτσα της τεμπέλας

Η φίλη μας η Μαρία (Matriga) μας ζήτησε συνταγή για μπουγάτσα.
Έτσι ας μας συγχωρέσουν όσοι νηστεύουν που θα τους βάλουμε σε ….πειρασμό, αλλά σήμερα σερβίρουμε τεμπελομπουγάτσα για την Μαρία.
Σίγουρα δεν είναι μια ….original μπουγάτσα. Είναι όμως το ίδιο νόστιμη και πανεύκολη. Η μπουγάτσα της τεμπέλας ή τεμπελομπουγάτσα ή αλλιώς γλυκιά πατσαβουρόπιτα.
Ζεστή ζεστή είναι σκέτη απόλαυση. Πάμε λοιπόν να την φτιάξουμε.
Τι θα χρειαστούμε:
μισό κιλό φύλλο κρούστας
250 γρ. φρέσκο βούτυρο (ή 150 γρ. φρέσκο και 100 γρ. βιτάμ)
2 κουτιά ζαχαρούχο γάλα
3 αυγά
2-3 βανίλιες άρωμα
80 γρ. σιμιγδάλι ψιλό (περίπου μισή κούπα)
ζάχαρη άχνη και κανέλα για το πασπάλισμα
Πως την φτιάχνουμε
Λιώνουμε το βούτυρο. Αλείφουμε καλά το ταψί μας ή ένα μεγάλο πυρέξ.
Απλώνουμε ένα φύλλο στον πάγκο εργασίας μας και το βουτυρώνουμε ελαφρά. Το σουρώνουμε σαν βεντάλια και το τοποθετούμε στο ταψί μας. Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία για όλα τα φύλλα κρούστας. Με το βούτυρο που περίσσεψε, περιχύνουμε τα φύλλα στο ταψί.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, αντιστάσεις πάνω-κάτω, στους 180 βαθμούς, μέχρι να ροδίσουν τα φύλλα (περίπου μισή ώρα),
Σε βαθύ μπολ αδειάζουμε τα 2 ζαχαρούχα και προσθέτουμε τα αυγά και τις βανίλιες. Τα χτυπάμε καλά να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Προσθέτουμε το σιμιγδάλι και λίγο νερό (υπολογίστε μισό κουτάκι από το ένα ζαχαρούχο) και ανακατεύουμε καλά.
Μόλις βγάλουμε το ταψί από το φούρνο, περιχύνουμε τα φύλλα με το μείγμα που ετοιμάσαμε και το ξαναβάζουμε στον φούρνο, στους 180 βαθμούς με αέρα, μέχρι να πήξει η κρέμα, περίπου 25-30 λεπτά.
Όταν το βγάλουμε από τον φούρνο, το αφήνουμε λίγα λεπτά να «ανασάνει» και το πασπαλίζουμε με μπόλικη ζάχαρη άχνη και κανέλα.
Καλή επιτυχία.Πληροφορίες για την ιστορία της μπουγάτσας μπορείτε να δείτε στο blog της Μαρίας, εδώ.

Σουπιές με σπανάκι

Σας προτείνω ένα απλό - νόστιμο και νηστίσιμο φαγάκι, τώρα που το σπανάκι είναι στα πάνω του. Απολαύστε το σαν κυρίως πιάτο ή σαν ορεκτικό –σηκώνει και αρκετό κρασάκι. Τα υλικά που σας παραθέτω μας έδωσαν περίπου
επτά μερίδες (πιάτα), εσείς τώρα πράξτε αναλόγως.
Υλικά
1,5 κιλό σουπιές (φρέσκιες ή κατεψυγμένες)
2 κιλά σπανάκι
λίγο άνηθο
λίγα φρέσκα κρεμμυδάκια
1 κουταλιά της σούπας αλάτι
½ κουταλάκι του γλυκού πιπέρι
3 κουταλιές της σούπας πελτέ
3 ποτήρια του νερού, νερό
7 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
Εκτέλεση
Πρώτα απ’ όλα καθαρίζουμε το σπανάκι και κόβουμε περίπου το κάθε φύλλο σε τρία μέρη – εξαρτάται βέβαια και από το μέγεθος που θα έχει το σπανάκι- το πλένουμε καλά και το βάζουμε σε ένα σουρωτό ώσπου να μαγειρέψουμε τις σουπιές. Πρέπει να φύγουν τα πολλά νερά και να μην βγουν μετά μέσα στην κατσαρόλα.
Καθαρίζουμε – κόβουμε - πλένουμε τις σουπιές και τις βάζουμε στην κατσαρόλα (χωρίς νερό) με λίγο ξύδι και τις αφήνουμε ώσπου να πιούν λίγο τα νερά τους.
Μετά τις βάζουμε σε μια λεκανίτσα με ότι ζουμάκι έχει μείνει και σε μια κατσαρόλα μεγάλη τσιγαρίζουμε τα κρεμμυδάκια με τον άνηθο, ρίχνουμε το λάδι και την ντομάτα με το νερό και τέλος τις σουπιές με ότι ζουμάκι είχαμε κρατήσει.
Όταν βράσουν ρίχνουμε στην κατσαρόλα το σπανάκι προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι και βράζουμε για πολύ λίγο – έως καθόλου.
ΤΙΡ:
Όταν θα είναι η ώρα να ρίξετε το σπανάκι, να προσέξετε να είναι καλά δεμένη η σάλτσα και να μην έχει πολλά νερά το φαγητό. Μην προσθέσετε άλλο νερό γιατί θα βγάλει και το σπανάκι.

Χαλβάς σιμιγδαλένιος

Καλώς σας βρίσκουμε και πάλι φίλοι μας!! Ελπίζουμε να περάσατε όλοι πολύ όμορφα το τριήμερο που μας πέρασε.
Ξεκινάμε και πάλι τα μαγειρέματά μας από σήμερα και όπως σας υποσχεθήκαμε θα προσπαθήσουμε να έχουμε και αρκετές συνταγές νηστίσιμες, για όσους φίλους μας θα νηστέψουν όλες τις μέρες της Μεγάλης Σαρακοστής. Εγώ δυστυχώς δεν τα καταφέρνω, παρά μόνο την Μ. Εβδομάδα.
Προσπαθώ τουλάχιστον να απέχω από κρέας τις μέρες αυτές.
Σήμερα λοιπόν κερνάμε χαλβά σιμιγδαλένιο που είναι και νηστίσιμος και νόστιμος.
Ελάχιστους ξέρω που θα πουν όχι σε έναν καλοκαβουρντισμένο σιμιγδαλένιο χαλβά, πασπαλισμένο με άχνη και μπόλικη κανέλα.
Πέρα από νηστείες, τον φτιάχνω πολύ συχνά, γιατί αρέσει σε όλους μας πολύ.
Ο σωστός χαλβάς - λέγανε οι "παλιές" - είναι ο ... 1,2,3,4. Και εννοούσαν με αυτό 1 μέρος βούτυρο ή λάδι, 2 μέρη σιμιγδάλι χοντρό, 3 μέρη ζάχαρη και 4 μέρη νερό.
Η μέτρηση γίνεται πάντα με το ίδιο σκεύος.
Η προσθήκη ξηρών καρπών είναι προαιρετική. Άλλοι τους προτιμάνε και άλλοι όχι. Εμάς μας αρέσει πολύ ο χαλβάς με κουκουνάρια.
Επίσης το χρώμα του χαλβά, εξαρτάται από το πόσο πολύ τον θέλουμε καβουρντισμένο. Όσο πιο πολύ καβουρντίζουμε το σιμιγδάλι, τόσο πιο σκούρος γίνεται.
Πάμε να φτιάξουμε χαλβά σιμιγδαλένιο λοιπόν
Χρειαζόμαστε
1 κούπα βούτυρο ή λάδι (εγώ χρησιμοποιώ συνήθως ένα ελαφρύ λάδι, πχ ηλιέλαιο)
2 κούπες σιμιγδάλι χοντρό
3 κούπες ζάχαρη
4 κούπες νερό
2 ξύλα κανέλας
8-10 γαρυφαλλάκια
την φλούδα από ένα τέταρτο λεμονιού
για το πασπάλισμα
ζάχαρη άχνη
μπόλικη κανελίτσα
προαιρετικά
λίγα μύγδαλα ασπρισμένα ή καρύδια ή κουκουνάρια
Τον φτιάχνουμε
Θα χρειαστούμε δυο κατσαρόλες. Μια αρκετά μεγάλη και μια μικρότερη.
Στην μεγάλη κατσαρόλα βάζουμε το νερό, την ζάχαρη, την κανέλα, τα γαρυφαλάκια και το λεμόνι. Μόλις πάρουν βράση, χαμηλώνουμε την φωτιά, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε να βράσουν για 5 λεπτά. Αφαιρούμε κατόπιν τα κανελογαρρύφαλλα και το λεμόνι από το σιρόπι που ετοιμάσαμε.
Στην μικρότερη κατσαρόλα βάζουμε το βούτυρο ή λάδι και το σιμιγδάλι. Ανακατεύοντας συνεχώς, καβουρντίζουμε το σιμιγδάλι σε μέτρια φωτιά, μέχρι να πάρει το χρώμα που θέλουμε. Αν θέλετε και ξηρούς καρπούς, θα τους προσθέσετε λίγο πριν ολοκληρωθεί το καβούρντισμα, έτσι ώστε να καβουρντισθούν και αυτοί λίγο.
Μεταφέρουμε με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή το καβουρντισμένο σιμιγδάλι στην κατσαρόλα με το σιρόπι. Η μεταφορά γίνεται σιγά σιγά, και σταδιακά. Ποτέ όλο το σιμιγδάλι με μιας μέσα στο σιρόπι, γιατί κινδυνεύουμε να πάθουμε κανένα έγκαυμα.
Όταν μεταφερθεί όλο το καβουρντισμένο σιμιγδάλι, αρχίζουμε να ανακατεύουμε συνεχώς με ξύλινη κουτάλα, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, ώστε το σιμιγδάλι να απορροφήσει όλο το σιρόπι.
Ο χαλβάς μας θα είναι έτοιμος, όταν το σιμιγδάλι ξεκολλάει από την κουτάλα εύκολα.
Αποσύρουμε από την φωτιά την κατσαρόλα, την σκεπάζουμε με μία καθαρή πετσέτα και πάνω από την πετσέτα τοποθετούμε το καπάκι της κατσαρόλας.
Αφήνουμε 20-30 λεπτά σκεπασμένη έτσι την κατσαρόλα.
Αδειάζουμε τον χαλβά σε φόρμα, αφήνουμε να κρυώσει αρκετά και ξεφορμάρουμε σε μία πιατέλα.
Πασπαλίζουμε αν θέλουμε με ζάχαρη άχνη και μπόλικη κανέλα.
Καλή επιτυχία.