Το Παιδί Της Αγάπης

Την αφιέρωσή μου στο πρώτο βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα, το Παιδί της Αγάπης, την είχα αναρτήσει στο blog που συμμετείχα παλαιότερα. Την πήρα μαζί μου φεύγοντας, ως κάτι πολύτιμο, όπως πολύτιμες πιστεύω ότι είναι όλες οι αφιερώσεις.
Δεν θα μπορούσα με τίποτα να μην την αναρτήσω και εδώ, στον δικό μας χώρο, εδώ που πάντα σας κερνάμε με αγάπη, όχι μόνο ένα φαγητό ή ένα γλυκό, όπως σας είχαμε πει όταν σας καλωσορίσαμε, αλλά οτιδήποτε πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να σας ενδιαφέρει.Το Μαράκι το γνωρίσαμε οι περισσότεροι μέσα από την μπλογκόσφαιρα.
Ένα γλυκό "παιδί", γεμάτο συναισθήματα, ευγένεια και ανθρωπιά. Ένας πολύ ζεστός άνθρωπος, που εγώ προσωπικά ένοιωθα να μου μεταφέρει μόνο θετική ενέργεια.
Διάβασα το βιβλίο της το καλοκαίρι που μας πέρασε, στην Πάρο όπου είχαμε πάει για διακοπές, γιατί ήθελα να γνωρίσω και την Μαρία συγγραφέα.
Και δεν με απογοήτευσε καθόλου.Το "παιδί της αγάπης" είναι μια αληθινή ιστορία. Η ιστορία του Στέλιου, που από την στιγμή που γεννήθηκε γνώρισε την σκληρότητα της ζωής.
Ενός παιδιού που αποζητούσε απεγνωσμένα την αγάπη και την αγκαλιά μιας μητέρας, αλλά αντί γι αυτό βρέθηκε να περιφέρεται ανάμεσα σε ιδρύματα και ανάδοχες οικογένειες. Ακόμα και όταν τον επέστρεψαν στην φυσική του οικογένεια, μόνο αγάπη δεν εισέπραξε.
Όμως υπήρξε κάποια γυναίκα που τον αγάπησε σαν δικό της παιδί, σαν πραγματική του μητέρα. Που για χάρη του απαρνήθηκε πολλά στην ζωή της αλλά που τελικά οι συναισθηματικές πιέσεις που δέχθηκε από το περιβάλλον της, τον άνθρωπο που αγαπούσε, ακόμα και από το ίδιο της το παιδί ήταν τόσο έντονες, ώστε να μην μπορέσει να δώσει στον Στέλιο όσα πραγματικά λαχταρούσε. Την αυθόρμητη, χωρίς όρια και περιορισμούς αγάπη μιας φυσικής μητέρας προς το παιδί της.
Το βιβλίο διαβάζεται "μονορούφι". Ούτε μια στιγμή δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου μέχρι να το τελειώσω, τόσο με είχε συνεπάρει.
Είχα καιρό να δακρύσω διαβάζοντας ένα βιβλίο, όμως τα συναισθήματα που έβγαιναν από την πένα της Μαρίας ήταν τόσο έντονα που δεν το απέφυγα.
Πόνεσα πολύ για τον Στέλιο που από μωράκι γνώρισε τέτοια απίστευτη σκληρότητα και ευχαρίστησα τον Θεό που ο δικός μου Στέλιος, το δικό μου παιδί της αγάπης, έχει δεδομένη και σίγουρη μια τεράστια αγκαλιά και απέραντη αγάπη..
Συνιστώ αυτό το βιβλίο σε όλους σας.
Είμαι σίγουρη ότι η Μαρία μέσα από τις ζωντανές περιγραφές της θα σας καθηλώσει, θα αγγίξει πραγματικά την ψυχή σας.
Δεν είναι τυχαίο που το Παιδί της Αγάπης έγινε best seller ξεπερνώντας τα 10.000 αντίτυπαΤελειώνω με την ευχή τα δικά μας παιδιά της αγάπης, να έχουν την τύχη να γνωρίζουν, τουλάχιστον από εμάς, μόνο απέραντη, ανιδιοτελή, αστείρευτη αγάπη.
Εύχομαι στην Μαρία, που είναι μια πολύ γλυκιά μανούλα, πάντα επιτυχίες, επαγγελματικές και προσωπικές.
Και φυσικά περιμένω ανυπόμονα το δεύτερό της βιβλίο με τίτλο «Μάτια μου» που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες. Αμέσως μόλις το διαβάσω, θα σας το παρουσιάσω και αυτό. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι θα είναι το ίδιο συγκλονιστικό με το «Παιδί Της Αγάπης».
Κι επειδή ξέρω ότι το χόμπυ της είναι τα ψαράκια και τα ενυδρεία, θα της αφιερώσω και πάλι μια φωτογραφία με κάποια από τα ψαράκια που έχουμε στο δικό μας ενυδρείο.
Πολλά φιλάκια Μαράκι μου!!