Saturday 22 September 2012

Τρύγος και .... σπιτικός μούστος

Θέλετε να σας πω τι κάναμε τα σταφυλάκια από την κληματαριά μας ???
Τα μαζέψαμε όλα από τον φράχτη που είχε κλαδώσει το συγκεκριμένο κλίμα και όπως βλέπετε είχαμε αρκετή σοδειά.
Ήταν σίγουρα πάνω απο 40 κιλά!!!!!!!
Δεν θέλαμε να πάνε χαμένα έτσι φρέσκα- φρέσκα που ήταν και γι αυτό κάναμε ένα αυτοσχέδιο πατητήρι!!
Πήραμε από την αποθήκη μια τσίγκινη σκάφη που είχε η μητέρα μου, την πλύναμε και τη σκουπίσαμε πολύ καλά γιατί δε πρέπει να πάει νερό στο μούστο και βάλαμε μέσα ένα κομμάτι τούλι –γίνεται φυσικά και με λεκάνη ή κουβά.
Φροντίσαμε το τούλι να είναι αρκετά μεγαλύτερο από την σκάφη, ώστε να βγαίνει έξω από όλες τις μεριές.
Μπορείτε να βάλετε και μια παλιά κουρτίνα.
Καθαρίσαμε τα τσαμπιά από τυχόν φύλλα και ρίξαμε αρκετά απ’ αυτά μέσα στο.....πατητήρι.
Το πάτημα ανέλαβε ο σύζυγος που φοράει και 45 νούμερο παπούτσια – εννοείται χωρίς παπούτσια και με καλοπλυμένες πατούσες !!!!!
Σύμφωνα με την Vasia μας έχει πολύ... κομψές πατούσες!!!!) :PPPPPPPP
Μόλις πάτησε αρκετή ποσότητα σήκωσε το τούλι, ένωσε τις άκρες και το στριφογύρισε σαν να το δένει κόμπο, ώστε να βγάλει κι άλλο μούστο.
Πέταξε ότι είχε το "τουλπάνι" σ’ ένα κάδο, δηλαδή τα φλούδια, τα κουκούτσια και τα κοτσάνια κι έριξε το περιεχόμενο της σκάφης (τον μούστο) σε μια λεκάνη.
Ξαναστρώσαμε το τούλι στην άδεια πλέον σκάφη και επαναλάβαμε τα ανωτέρω τρείς – τέσσερεις φορές ακόμη, μέχρι να τελειώσουν τα σταφύλια.
Όταν τελείωσε το πάτημα, πήρα μια κανάτα και άρχισα να γεμίζω μπουκάλια με τον μούστο. Στο χωνί που ήταν στο μπουκάλι έβαλα ένα άλλο τούλι για να κρατήσει τυχόν υπόλοιπα από φλούδες
Γέμισα 10 μπουκάλια του 1,5 λίτρου και 2 μεγάλες κατσαρόλες.
Στην φωτό βλέπετε τον μούστο έτοιμο για επεξεργασία.
Ένα μπουκάλι έγινε μουσταλευριά με αλεύρι, η συνταγή θα μπει σε προσεχή ανάρτηση και οι δύο κατσαρόλες έγιναν «σχεδόν» πετιμέζι.
Μερικά μπουκάλια χαρίστηκαν στην κολλητούλα μου την Vasia, που βοήθησε τα μάλα στο όλο εγχείρημα.
Έφτιαξε λοιπόν και εκείνη μουσταλευριά, αλλά με σιμιγδάλι. Θα μπει και αυτή σε προσεχή ανάρτηση.
Όπως καταλάβατε θα βάλουμε μουστο-καταστάσεις για όλα τα γούστα!!!!

Και τώρα λίγα λόγια για τον μούστο και τρείς διαφορετικές προτάσεις.
1/ Εάν χρησιμοποιήσουμε τον μούστο τις πρώτες 6-7 ώρες από την ώρα που πατήθηκαν τα σταφύλια, δεν χρειάζεται να του κάνουμε κανένα βράσιμο, απλά πρέπει να τον σουρώσουμε πολύ καλά.
Προχωράμε λοιπόν κατ’ ευθείαν στην συνταγή μας για μουσταλευριά ή μουστοκούλουρα ή ό,τι άλλο θέλουμε.
Βέβαια όσο πιο ζεστός είναι ο καιρός τόσο πιο γρήγορα πρέπει να φτιάξουμε τα καλούδια μας γιατί μετά τη σύνθλιψη της ρόγας αρχίζει η αλκοολική ζύμωση και η γλυκόζη αρχίζει να μετατρέπεται σε οινόπνευμα.
2/ Όταν έχει περάσει ο χρόνος που αναφέρουμε ή θέλουμε να διατηρήσουμε τον μούστο για καιρό, βάζουμε να τον βράσουμε για να αναστείλουμε τη δράση του ζυμομύκητα.
Για να την αναστείλουμε πρέπει να τον βράσουμε με στάχτη ή με ασπρόχωμα. Δηλαδή, βάζουμε στην κατσαρόλα με τον μούστο, μέσα σ’ ένα τούλι μερικές κουταλιές ασπρόχωμα ή το σύνηθες είναι καθαρή στάχτη από ξύλα –χωρίς κανένα ίχνος λίπους – και το δένουμε σαν τσουβαλάκι.
Σύμφωνα με την κυρία Βαγγελίτσα – την μαμά της Βάσσιας, βάζουμε επίσης δεμένη σε ένα άλλο τούλι, μια φέτα ψωμί. Το ψωμί βοηθάει να δημιουργηθεί πολύς αφρός κατά τον βρασμό και κατά συνέπεια να βγουν στην επιφάνεια όλα τα περιττά σώματα (ψωμί +μούστος =διοξείδιο του άνθρακα, δηλαδή αφρός ).
Όταν βάλουμε όλα τα ανωτέρω στην κατσαρόλα,την βάζουμε στην φωτιά χωρίς το καπάκι και βράζουμε περίπου για 30-40 λεπτά, ξαφρίζοντας σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Μόλις κρυώσει, το σουρώνουμε με πολύ μεγάλη προσοχή και το βάζουμε σε μπουκάλια κατά προτίμηση γυάλινα.
Τώρα πλέον έχουμε μούστο «κομμένο», δηλαδή κόψαμε την αλκοολική του ζύμωση και καταφέραμε με αυτόν τον τρόπο να διατηρήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερη ποσότητα από το σταφυλοσάκχαρο (γλυκόζη) που υπάρχει στον μούστο.
Διατηρείται στην συντήρηση του ψυγείου για ένα χρόνο, αλλά και στην κατάψυξη.
3/ Για να κάνουμε πετιμέζι βάζουμε τον φρέσκο ή τον κομμένο μούστο στην κατσαρόλα και τον βράζουμε (ξεσκέπαστο) σε μεσαία θερμοκρασία.
Ξαφρίζουμε κατά διαστήματα και βράζουμε μέχρι να μείνει το 1/4 ή το 1/5 του αρχικού υγρού.
Τον βάζουμε σε γυάλινα βάζα και τον διατηρούμε για χρόνια χωρίς ψυγείο.
Όταν θέλουμε να κάνουμε μουσταλευριά ή μουστοκούλουρα, αραιώνουμε το πετιμέζι με νερό,συνήθως 1 μέρος πετιμέζι και 4 μέρη νερού ή σύμφωνα με την συνταγή μας.
Επίσης το βάζουμε πάνω σε ψωμί, σε τηγανίτες , σε dressings κλπ.
Και του χρόνου να είμαστε καλά και μην νομίζετε ότι γλυτώσατε, έπεται συνέχεια με όλα αυτά που θα φτιάξουμε από την συγκομιδή μας !!!!!!!!
Καλό σας Σαββατοκύριακο!!

27 comments:

Anonymous said...

τα τσάμπουρα τα κρατήσατε να ψήσετε τσίπουρα;;

πολύ ωραία ανάρτηση...

Ειρήνη said...

μπραβο σας !και του χρονου!

Pela Farsiarotou, φιλολογος/καθηγητρια αγγλικων/ ειδικη παιδαγωγος said...

40 κιλά??!! καλέ στείλτε τίποτα και προς Θεσ/νίκη μεριά!
περιμένω με ανυπομονησία τη συνταγή για μουσταλευριά!
καλημέρες και καλό σ/κ :)

Ειρήνη Ε. said...

Μαράκι, άψογες οι φωτογραφίες, αναλυτικότατη η ανάρτηση. Με γύρισες στα παιδικά μου χρόνια, όταν τα μεγαλύτερα αδέλφια μου πατούσαν στο πέτρινο πατητήρι του παππού στη Σαλαμίνα, τα σταφύλια που είχαμε τότε. Επειδή όμως ήμουν πολύ μικρή, η μητέρα μου δεν με άφηνε να πατήσω και εγώ, φοβούμενη ότι θα γλυστρήσω κα θα πέσω. Και εγώ έμενα με το παράπονο! Άσε που βλέπω τον μούστο στην κανάτα και θυμάμαι τα πετιμέζια που έφτιαχνε η μαμά και τις μουσταλευριές της θείας μου!! Σαν να τα γεύομαι!!
Και του χρόνου, να είστε καλά, όσοι πήρατε μέρος σε όλη αυτή την ωραία διαδικασία, αλλά και η κληματαριά σας, να σας δίνει διπλά και τρίδιπλα, σταφύλια. Θα έρθω και εγώ να βοηθήσω!!
Καλό Σαββατοκύριακο.

Ροδανθη said...

Μαρία μου καλημέρα(είχα ξαναγράψει σχόλιο αλλά μάλλον κάτι έγινε και δεν το πήρε).Μόλις είδα την ανάρτησή σου λέω όπα κι άλλοι που ασχολούνται με το σπορ.Πρίν λίγες μέρες κόψαμε κι εμείς τα σταφύλια μας αλλά λόγο οτι κι εμείς έχουμε αυτοσχέδιο πατητήρι(μια λεκάνη),ο άντρας μου δεν το θεώρησε ωραίο να βάλω όλη τη διαδικασία σε ανάρτηση κι έτσι οι φωτογραφίες μου σταματάνε στο κόψιμο των σταφυλιών και στο τέλος που μπήκε στο βαρέλι.Μάλλον θα είναι η επόμενη ανάρτησή μου.Να είσαι καλά και καλά κρασιά!!!

Chrisi said...

Ωραια εποχή αυτή του τρύγου,πετιμέζι δεν ήξερα πως γίνεται ,τώρα που είδα ,θα φτιάξω γιατί μας αρέσει ,καλό Σαββατοκύριακο.

SpIrToKoYto said...

Δεν παίζεστε...!!!
Δεν παίζεστε...!!!
Δεν παίζεστε...!!!

Να σχολιάσω το κέφι σας,την εφευρετικότητα,τις κομψές πατούσες του πατητή,τις ικανότητες της νοικοκυράς...????

Εχω μείνει στήλη ανάλατος...
από τις ωραιότερες αναρτήσεις σας...!!!!
Μπράβο...μπράβο...μπράβο...!!!!!!

( και αν του χρόνου δεν φωνάξεις να "πατήσουμε" κι εμείς,θα σε πατήσω κάτω...)
φιλιά πολλά,ες μεθαύριο τα λοιπά...-:))

Tante Kiki said...

Πολύ ωραία ανάρτηση... πράγματι οι πατούσες του συζύγου είναι κομψές...χαχαχαχαχα
Να είσαι καλά Μαρία, τέλειο ποστ!!!
Και του χρόνου!

Εφη said...

Και του χρόνου!!!! Τέλεια ανάρτηση!!! Καλέ τι σικάτες πατουσίτσες.... ;-)

Φιλιά!!!

Evie said...

Και του χρόνου! Υπέροχες φωτογραφίες και η ανάρτηση καταπληκτική. Καλό φάγωμα! Περιμένω κι εγώ τα έτοιμα από τον συμπέθερο μας.

Stella's Κουζινομπερδέματα said...

Αυτό νομίζω πως είναι η Παράδοση!!
Αυτοσχεδιασμός και μεράκι.
Και του χρόνου.

ΕΛΕΝΑ said...

Φιλενάδα σπίτσλες και ρισπέκτ, που λένε και στο χωριό μου!
Τι φοβερή ανάρτηση, τι σοδειά, τι νοικοκυροσύνη, τι εφευρετικότητα, τι σικάτες πατουσίτσες, όλα τα έχει η ανάρτησή σου.
Και του χρόνου!!!!!
Φιλιά πολλά πολλά!

Mania said...

Μαράκι μου και τι δεν θα έδινα να είμουνα και εγώ κοντά σας!!Τρελαίνομαι για κάτι τέτοια!!Και του χρόνου να είστε καλά να τα ξανακάνετε!!Φιλάκια!!

Δημιουργία said...

Και του χρονου με υγεια να ξανατρυγησετε.Καλοφαγωτη η σοδεια σας.

Taelia88 said...

Και του χρόνου ακόμη περισσότερα!!! Καλοφάγωτα τα καλούδια που φτιάξατε!!
Φιλιά!!

Paraskevi Lamprini M. said...

τι ωραία!!

ElenaG said...

μπράβο βρε κορίτσια σας θαυμάζω για το κέφι και την αγάπη για ότι κάνετε ...πραγματικά Συνταγές της καρδιας!!!!!!

άψογη ανάρτηση Μαρία!...εγώ ευτυχώς έχω μια φίλη που κάθε χρόνο μου φέρνει και μουσταλευριά και πετιμέζι...αλλιώς...

Unknown said...

Αυτά είναι...καλέ τι προκομένοι άνθρωποι που είσαστε...Κι εγώ έμεινα άφωνη. Πάρα πολύ ωραία ανάρτηση Μαράκι...Απλά υπέροχη....Καλή Κυριακή...φιλάκια

eleni said...

Kαι του χρόνου,Μαρία!
Μ΄αρέσει ο αυτοσχέδιος ληνός-πού το σκεφτήκατε;
Πάντως και το διασκεδάσατε και φτιάξατε τόσα καλούδια!
Φιλιά!

Magia da Inês said...

º°♫♪º°
Muito interessante esse preparo.
Boa semana, amiga!
Beijinhos.
Brasil
♫♪♪¸.•°`❤彡

Helen Gr said...

Και του χρόνου, Μαράκι, με υγεία και περισσότερα σταφύλια!
Το πόσο μου άρεσε αυτή η ανάρτηση δε λέγεται! Με πήγε πολλά χρόνια πίσω και έφερε μέχρι εδώ το φθινόπωρο!
Κι εκείνο το ψωμάκι με το πετιμέζι είανι λαχτάρα!!!
Φιλάκια πολλά!

Anonymous said...

Έχεις βραβείο!!!
http://beautystr.blogspot.gr/2012/09/blog-post.html

ΜΕΤΗ said...

Μαράκι μου καταπληκτική ανάρτηση!!!
Όλα τα λεφτά είναι όμως η φωτογραφία με τις πατουσιτσες του Φώτη!!!!!!
Και του χρόνου!!!!!!
Φιλάκια!!!

ΝΑΣΙΑ Σ. said...

Πολυ ομορφη και νοικοκυρεμενη αναρτηση!!θα πρεπει να ειναι ομορφη εμπειρια.Οι πατουσες οντως κομψοτατες!!Να ειστε καλα και του χρονου με υγεια και καλη σοδεια!!
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ!!

alekacraftaholic said...

Το πετιμέζι το κάναμε πέρσι με τα παιδιά στον παιδικό σταθμό και ξετρελάθηκαν.Ευχαριστώ πολύ για τη διαδικασία της συνταγής.

Maria B. said...

Αλεκάκι καλή σου μέρα, εμείς σ'ευχαριστούμε πολύ που έβαλες τα παιδάκια να ακολουθήσουν την διαδικασία μας και να δουν πως μπορούν να φτιάξουν ένα σπιτικό πετιμέζι !!!!

Να είσαι πάντα καλά και να μαθαίνεις στα παιδάκια ''σου'' ότι όμορφο γνωρίζεις !!!
αχ ! τι ωραία που θα περνάνε μαζί σου !!!

φιλια πολλά πολλά και καλή χρονιά !

Fivos said...

Αν το σταφύλι το περάσουμε από μπλεντερ και μετά σουρωμα, ο χυμός που μένει διαχωρίζεται μετά από 1-2 ώρες σε κατακάθι και ένα υγρό σχετικά διαυγές. Μπορούμε για μούστο να χρησιμοποιήσουμε αυτό το μίγμα (ή μόνο το διαυγές υγρό);

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...