Απλώνω τραχανά και χυλοπίτες

Μια φορά κι ένα καιρό, πολλά χρόνια πριν, ήταν ένα κοριτσάκι που όταν πήγαινε τέτοια εποχή, στο πατρικό του σπίτι στη Λαμία, έβλεπε τη γιαγιά του να ανασκουμπώνεται στη κουζίνα.
Κατσαρόλες, κουτάλες, σεντόνια, μαξιλαροθήκες και κρεβάτια επιστρατεύονταν, και όλοι ξέραμε ότι είχε έρθει η ώρα του τραχανά και της χυλοπίτας.
Όλοι ξέραμε ότι η γιαγιά θα γέμιζε τις μαξιλαροθήκες με τα κεντίδια, και κάθε κλωνάρι της οικογένειας θα είχε το δικό του μερτικό - εφόδιο στο χειμώνα που θα έμπαινε.
Τα χρόνια πέρασαν, το κοριτσάκι μεγάλωσε - αυτό μη το δέσετε και κόμπο - και κάθε χρόνο παρέα με τη γιαγιά να παρακολουθεί χαμογελαστή από ψηλά, σηκώνει μανίκια, στρωσίδια και άντρα από τα κρεβάτια, για να συνεχίσει τη παράδοση.

Τραχανάς

Αγόρασε ( το - λέμε τώρα - κοριτσάκι ) :
- 5 κιλά γάλα πρόβειο
(αυτό για να είμαστε ειλικρινείς, το έχει εξασφαλίσει ως εξής : Σταμάτησε πριν κάτι χρόνια στη ψύχρα ένα βοσκό που πέρναγε με το κοπάδι του την Εθνική, στον Αυλώνα... κατσικώθηκε το κοπάδι, λαχτάρησε ο βοσκός, έβριζαν οι από πίσω που σταμάτησε η κυκλοφορία, αλλά το κοριτσάκι απτόητο!! Κατέβηκε, έμαθε πού ήταν η στάνη και από τότε κάθε φορά που θέλει γάλα, αβγά, γίδα και κατσίκι, τσουπ στη στάνη)
- 2 κιλά σταρένιο ( πλιγούρι )
- 1 κιλό σιμιγδάλι χοντρό
- αλάτι (τόσο όσο να σας αρέσει στην γεύση)
- σίτα ( κόσκινο με χοντρές τρύπες - αυτό δεν το αγόρασε, το κληρονόμησε )
Αν δεν θέλετε να βάλετε σταρένιο, βάλτε 3 κιλά σιμιγδάλι. ( εγώ βάζω και τα δύο, η γεύση είναι πιο γεμάτη, πιο παραδοσιακή)
...και ανασκουμπώθηκε κάπως έτσι :
Βράζουμε το γάλα σε μεγάλη κατσαρόλα και του προσθέτουμε το σταρένιο και το σιμιγδάλι, ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα. Προσθέτουμε και το αλάτι.
Το κατεβάζουμε από τη φωτιά και σκεπάζουμε την κατσαρόλα με βρεγμένο πανί.
Μόλις κρυώσει, το …. τσιμπάμε! Παίρνουμε δηλαδή "τσιμπιές" μεγάλες από το μείγμα, τις απλώνουμε επάνω σε ένα καθαρό σεντόνι και αφήνουμε να ψιλοξεραθούν για μερικές ώρες.

Αν το αφήσουμε για την άλλη μέρα, ο τραχανάς μας θα είναι κάπως ξινός.
Αφού ξεραθούν οι τσιμπιές μας, οπλιζόμαστε με υπομονή και αρχίζουμε να τις τρίβουμε στη σίτα.
Απλώνουμε πάλι τον τριμμένο τραχανά στο σεντόνι μας και τον αφήνουμε να στεγνώσει τελείως.
Τον διατηρούμε σε μαξιλαροθήκη, έτσι ώστε να μη πάρει υγρασία και χαλάσει.

TIPάκια :
- Μια συμβουλή για όσες τυχερές μπορούν να βρουν γάλα πρόβειο, κατευθείαν από μαντρί ή βοσκό.
Το πρόβλημα σε αυτό το κατά τα άλλα αγνό γάλα που δεν έχει υποστεί επεξεργασία, είναι ο κίνδυνος μελιταίου πυρετού. Όταν το γάλα φτάσει σε σημείο βρασμού, φουσκώνει, έτσι δεν μπορούμε να το βράσουμε σε μεγαλύτερη θερμοκρασία ώστε να είμαστε σίγουροι ότι κάθε ανθεκτικό μικρόβιο έχει καταστραφεί.
Τι κάνουμε: Παίρνουμε ένα άδειο κουτί από γάλα εβαπορέ, αφαιρούμε την ετικέτα, το πλένουμε πολύ καλά, του ανοίγουμε τρύπες και από τις δύο πλευρές, και το βάζουμε να βράσει μαζί με το γάλα.
Η ανακύκλωση που γίνεται από τις τρύπες, δεν αφήνει το γάλα να φουσκώσει και να χυθεί, συνεπώς η θερμοκρασία που αναπτύσσεται είναι μεγάλη και τα μικρόβια δεν αντέχουν.
Το κόλπο μου το είπε ο κτηνίατρος της περιοχής που προμηθεύομαι το πρόβειο γάλα από το μαντρί.
- Άλλο κολπάκι για όσες δεν έχουν καμία διάθεση να κατακόψουν τα ωραία τους χεράκια τρίβοντας στη σίτα.
Τρίψτε τον τραχανά στο μούλτι. Θα είναι το ίδιο νόστιμος, απλά πιο "λεπτός", χωρίς εκείνα τα μικρά κομματάκια, που εμένα μου αρέσουν πολύ!
- Και τέλος, αν δεν έχετε σκοπό να πετάξετε τον άντρα σας ή τα παιδιά σας από τα κρεβάτια τους για να απλώσετε τραχανά, βάλτε τον τριμμένο τραχανά σε ταψί και στεγνώστε τον στο φούρνο για 45 λεπτά περίπου σε θερμοκρασία 100 βαθμών.
Ελέγξτε αν είναι εντελώς στεγνός - σε αντίθετη περίπτωση, όταν αποθηκευθεί, υπάρχει κίνδυνος να μουχλιάσει - και αποθηκεύστε σε μαξιλαροθήκες, βάζοντας μέσα και μερικά φύλλα δάφνης.

Τί...??? Νομίσατε ότι τελειώσαμε...???
Αμ δε!!
Εμπρός...έτοιμες για χυλοπίτες!!

Χυλοπίτες

Χρειαζόμαστε:
- 1 κιλό γάλα (το γνωστό ..το παραδοσιακό … από το μαντρί … ξέρετε εσείς...)
- μισό κιλό σιμιγδάλι ψιλό
- 3 κιλά περίπου αλεύρι από σιτάρι (ή όσο πάρει για να γίνει μια μαλακή και ελαστική ζύμη)
- 30 αβγά
- 1 κουταλιά σούπας περίπου αλάτι
Τι κάνουμε:
Ζυμώνουμε σε μεγάλη λεκάνη όλα τα υλικά μαζί και αφήνουμε τη ζύμη στην ησυχία της σκεπασμένη με πετσέτα περίπου για μια ώρα.
Ανοίγουμε σχετικά χοντρά τα φύλλα και τα απλώνουμε να στεγνώσουν κάπως. Προσοχή όμως, να μην ξεραθούν!
Τα κόβουμε σε λωρίδες αν θέλουμε την κλασσική χυλοπίτα ή σε μικρά τετράγωνα κομματάκια (η φίλη μου η Εμμα τα λέει τουτουμάκια.!!!)

Εμείς φτιάξαμε και τα δύο για ποικιλία!
Ένα ξύλο κοπής πήρε τη θέση του χάρακα για...επαγγελματικό αποτέλεσμα και η ρόδα που κόβουμε τη πίτσα έκανε τις άκρες της χυλοπίτας δαντελωτές.

Μόλις τελειώσουμε το κόψιμο, φτιάχνουμε ένα καφέ (θα μας χρειαστεί μετά το άπλωμα) και απλώνουμε τις χυλοπίτες μας όπου βρούμε ελεύθερο τραπέζι, κρεβάτι, καναπέ.

Πίνουμε τον καφέ που φτιάξαμε μετά από τόσες ώρες κόψιμο της ζύμης.
Τις αφήνουμε να στεγνώσουν πολύ καλά, περίπου 2-3 ημέρες.
Αν δεν στεγνώσουν τελείως, υπάρχει κίνδυνος να μουχλιάσουν.
Μαζεύουμε τις χυλοπίτες και τα τουτουμάκια μας και τα φυλάμε σε πάνινες μαξιλαροθήκες, έτσι ώστε να αερίζονται και να διατηρούνται.

Αυτά τα ολίγα - μη μου πείτε ότι κουραστήκατε, δεν θα σας πιστέψω - και εν αναμονή των κρύων ημερών και νυκτών για να τα απολαύσουμε ……
…… ασπασμούς
SpIrToKoYto