
Αγαπημένα μεζεδάκια της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας.
Τα τυροπιτάκια αυτά μου φέρνουν στο μυαλό την θεία Ειρήνη, μιας και δεν έλειπαν από κανένα γιορτινό τραπέζι της.
Απλά και εύκολα στην παρασκευή τους, αλλά αξεπέραστα νόστιμα.
Συνήθως οι καλεσμένοι της ήταν πολλοί, ειδικά στην γιορτή του θείου Γιάννη, όπου τα εδέσματα φτιάχνονταν και καταναλώνονταν σε μεγάλες ποσότητες.
Όταν μεγάλωσα λίγο, την βοηθούσα και εγώ στο μαγείρεμα και την προετοιμασία του τραπεζιού, μιας και οι συνδαιτυμόνες συνήθως ξεπερνούσαν τους 30. Ετοιμάζαμε πολλά τυροπιτάκια για να φτάσουν για όλους, αφού ήταν ιδιαίτερα αγαπητά!
Αξέχαστες εποχές! Μπορεί να κουραζόμασταν λίγο παραπάνω, αλλά αυτή η κούραση εξαφανιζόταν όταν καθόμασταν στο τεράστιο τραπέζι και τα πιρούνια έπαιρναν φωτιά! Το κρασάκι έρεε άφθονο και η ατμόσφαιρα γέμιζε από τα τραγούδια και τα γέλια μας!
Που πήγαν άραγε εκείνες οι ημέρες;;!!
Ας αφήσω όμως την αναπόληση για να σας πω πως θα τα φτιάξουμε!