Thursday 5 April 2012

Κουλουράκια ζεματιστά

Πριν αρκετά χρόνια, αγόρασα το βιβλίο των Μαρίας και Νίκου Ψιλάκη, " Κρητική Παραδοσιακή Κουζίνα" (εκδ. ΚΑΡΜΑΝΩΡ, 1995).
Πρόκειται για ένα αξιόλογο βιβλίο, που περιγράφει τις πολιτιστικές και γαστρονομικές συνήθειες των κατοίκων της Κρήτης, από το παρελθόν ως σήμερα, στην καθημερινή ζωή και τις μεγάλες εορτές.
Εντύπωση μου έκανε μια συνταγή, τα ζεματιστά κουλουράκια, και για τον τίτλο της, αλλά και για την διαδικασία παρασκευής.
Ιδού λοιπόν, σας παρουσιάζω, πως έφτιαξα αυτά τα αφράτα και νόστιμα κουλουράκια!
Υλικά:
1050 γρ. περίπου, αλεύρι για όλες τις χρήσεις
200 γρ. ζάχαρη (1 μέτριο φλ. τσαγιού)
125 ml. ελαιόλαδο (1 μέτριο φλ. τσαγιού, μείον 1 δάκτυλο λάδι)
4 κουταλιές ρακή
200 ml. αλισίβα (1 μέτριο φλ. τσαγιού) + 50 γρ. μαγιά φρέσκια (ή 200 ml νερό + 100 γρ. μαγιά φρέσκια)
125 ml. χυμό πορτοκαλιού (1 μέτριο φλ. τσαγιού, μείον 1 δάκτυλο χυμό)
70 ml. κανελόζουμο (οδηγίες παρακάτω)
2 μασουράκια βανίλιας
1/3 κουταλάκι μαστίχα κοπανισμένη με 1 κουταλάκι ζάχαρη
ξύσμα από μισό λεμόνι
μια πρέζα αλάτι
250 γρ. σουσάμι καθαρισμένο και πλυμένο
1 κουταλιά ζάχαρη.
Εκτέλεση:
Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε αλισίβα, την φτιάχνουμε ως εξής:
Χρειαζόμαστε καλά κοσκινισμένη στάχτη από τζάκι με ξύλα.
Τα ξύλα που θα έχουν φτιάξει τη στάχτη αυτή, δεν πρέπει να έχουν χρώματα ή άλλα χημικά.
Παίρνουμε μια κουταλιά καλά γεμάτη από τη στάχτη και τη βράζουμε με ένα μεγάλο ποτήρι νερό, σε κατσαρολίτσα, για 5 λεπτά, σε χαμηλή φωτιά.
Αφήνουμε να κρυώσει εντελώς και να κάτσει η στάχτη στον πάτο του σκεύους.
Σουρώνουμε προσεκτικά σε άλλο σκεύος με σουρωτήρι με τουλπάνι ή φίλτρο καφέ, προσέχοντας να μη μετακινηθεί η στάχτη και η αλισίβα είναι έτοιμη.
Για να κάνουμε το προζύμι, βάζουμε σε λεκανίτσα την αλισίβα χλιαρή μαζί με τη μαγιά, 5 κουταλιές αλεύρι από την αρχική ποσότητα, και 1 κουταλάκι ζάχαρη.
Εναλλακτικά αντί της αλισίβας, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε 200 ml. χλιαρό νερό και 100 γρ. μαγιά συν τα υπόλοιπα υλικά.
Αφήνουμε το προζύμι να διπλασιαστεί σε όγκο.
Φτιάχνουμε το κανελόζουμο.
Σε κατσαρολάκι βάζουμε 1 μεγάλο κομμάτι ξύλου κανέλας, μαζί με 1 ποτηράκι του κρασιού νερό.
Σιγοβράζουμε για 5 λεπτά, σουρώνουμε και μετράμε 75 ml.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι, μαζί με τη μαστίχα και μια πρέζα αλάτι.
Κάνουμε μια λακουβίτσα στη μέση και προσθέτουμε το φουσκωμένο προζύμι.
Χτυπάμε σε λεκανίτσα με το μίξερ χειρός το χυμό πορτοκάλι, το κανελόζουμο, το λάδι, τη ζάχαρη, για 5 λεπτά στη χαμηλή ταχύτητα, να διαλυθεί η ζάχαρη.
Προσθέτουμε τη βανίλια και τη ρακή.
Ρίχνουμε το μείγμα στο αλεύρι και προσθέτουμε και το ξύσμα.
Ζυμώνουμε καλά, ως να έχουμε μια ζύμη ελαστική που δεν κολλάει στα χέρια.
Κάνουμε τη ζύμη μια μπάλα, κάνουμε και ένα σταυρό στη μέση με το χέρι μας.
Σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα και αφήνουμε σε ζεστό μέρος να διπλασιαστεί σε όγκο.
Πασπαλίζουμε το τραπέζι ή τον πάγκο της κουζίνας με αρκετό αλεύρι.
Εκεί θα βάλουμε τα κουλουράκια που θα πλάσουμε, να φουσκώσουν.
Παίρνουμε κομμάτια ζύμης, σαν μεγάλο καρύδι και τα πλάθουμε στρογγυλά κουλουράκια.
Τα αφήνουμε να φουσκώσουν, πάνω στην επιφάνεια που έχουμε ήδη αλευρώσει.
Όταν δούμε ότι κοντεύουν να γίνουν, βάζουμε σε φαρδιά κατσαρόλα αρκετό νερό να βράσει και το διατηρούμε σε θερμοκρασία που θα σιγοβράζει.
Σε απλωτό σκεύος βάζουμε καθαρή πετσέτα και ρίχνουμε το βρεγμένο, στραγγισμένο σουσάμι, την 1 κουταλιά ζάχαρη και ανακατεύουμε να πάει παντού η ζάχαρη.
Στρώνουμε με λαδόκολλα 3 μεγάλα ταψιά του φούρνου μας.
Μόλις φουσκώσουν τα κουλουράκια, τα παίρνουμε προσεκτικά και λίγα λίγα, 2-3 μαζί και τα ρίχνουμε στο νερό που σιγοβράζει.
Μετράμε μέχρι το 5 και τα βγάζουμε με σουρωτή κουτάλα.
Τα κυλάμε στο σουσάμι και τα βάζουμε προσεκτικά στο ταψί.
Πρέπει να έχουν απόσταση μεταξύ τους, γιατί θα φουσκώσουν.
Ψήνουμε τα κουλουράκια σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς, πάνω κάτω, ως να ροδίσουν, 25 λεπτά περίπου, ανάλογα το φούρνο μας.
Αφήνουμε τα κουλουράκια να κρυώσουν και τα φυλάμε σε κουτί που κλείνει καλά.
Γίνονται αρκετά, περίπου 50 κουλουράκια!
Μπορείτε να τα απολαύσετε και με την αγαπημένη σας γραβιέρα, γιατί ταιριάζουν ωραία και με τυριά.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
- Αν θέλουμε παραλείπουμε το ζεμάτισμα, κυλάμε τα κουλουράκια αφού φουσκώσουν στο νωπό σουσάμι, τα βάζουμε στο ταψί και τα ψήνουμε.
- Όταν ζεματάμε τα κουλουράκια, ξεφουσκώνουν λίγο. Δεν μας πειράζει, θα ξαναφουσκώσουν πάλι. Οι κινήσεις μας όμως, πρέπει να είναι γρήγορες και προσεκτικές.
- Δεν βάζω πάνω από 1 κομμάτι ξύλου κανέλας, για να φτιάξω το κανελόζουμο, γιατί δεν θέλω να καλύψει την μυρωδιά της μαστίχας και της βανίλιας. Θέλω απλώς να τις συμπληρώνει. Το ξύσμα λεμονιού είναι δική μου προσθήκη.
- Επειδή τα κουλουράκια έχουν την τάση να ανοίγουν στο ζεμάτισμα, τα βοηθάμε να παραμείνουν στρογγυλά με την τρυπητή κουτάλα και ένα πιρούνι ή κουτάλι.
Η συνταγή ζητά κάποια εμπειρία και γρήγορες και προσεκτικές κινήσεις στο ζεμάτισμα.
Μας αποζημιώνει όμως η γεύση και η εμφάνιση.
Καλή επιτυχία και καλή μας όρεξη.
Ειρήνη Ε.

50 comments:

Ξανθή said...

Και του χρόνου!!
Καλό Πάσχα!!

Vasia b. said...

Καλημέρα!!!!!
Όμορφα και μοσχομυριστά τα κουλουράκια σου Ειρήνη μου!!!
Γεια στα χέρια σου φαίνονται υπέροχα!!!!

Stella's Κουζινομπερδέματα said...

Πολύ ωραία συνταγή.
Καλοφάγωτα.
Την καλημ'ερα μου.

tanyadmin said...

Καλημερααααα...πολύ ωραία συνταγή...θα τη δοκιμάσω....να σαι καλαααααα..και του χρόνου με υγεία...φιλιαααααα

Ειρήνη Ε. said...

Ξανθή, καλημέρα και σε σένα. Να είσαι καλά. Καλό Πάσχα σε σένα και την οικογένειά σου.

Ειρήνη Ε. said...

Vassia, καλημέρα. Μοσχομυρίζουν αυτά τα κουλουράκια! Έχουν ωραία γεύση και εμφάνίση. Δοκίμασέ τα!

Eleni said...

Καλημέρα Ειρήνη μου, τα κουλούρια σου πρέπει να είναι πεντανόστιμα και πολύ αφράτα, μπράβο!!!Γεια στα χέρια σου!!!
Φιλιά!!!

Ερμιόνη said...

Καλημέρα Ειρήνη!! Αυτά τα κουλουράκια φαίνονται τρομακτικά νόστιμα :)
Έχω κι εγώ το συγκεκριμένο βιβλίο (καταγωγή από Κρήτη) αλλά δεν τα είχα προσέξει αυτά τα καλούδια!
Φαίνονται πραγματικά εξαιρετικά!
Φιλιά!

Ειρήνη Ε. said...

Στέλλα Μαρκοπούλου, γειά σου. Τα κουλουράκια εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού και αρέσουν και στο σόι που τα δοκιμάζει.
Είναι από τις παραδοσιακές Κρητικές συνταγές, που μου αρέσουν.

Ειρήνη Ε. said...

Tanyadmin, καλημέρα. Όταν δοκιμάσεις αυτή τη συνταγή, θα δεις πόσο θα σου αρέσει, και θα τη φτιάχνεις συχνά.

Ειρήνη Ε. said...

Ελένη, γειά σου. Είναι νοστιμότατα τα κουλουράκια και για να παραμείνουν αφράτα και μαλακά, τα φυλάω σε κουτί ή κάποιο άλλο σκεύος που κλείνει καλά.

Tante Kiki said...

Μοσχομύρισα κουλουράκια κι ήρθα!! Πρέπει να έγιναν υπέροχα!!
Και του χρόνου!

Ειρήνη Ε. said...

Καλημέρα Ερμιόνη. Η συγκεκριμένη συνταγή, δεν υπάρχει μόνο στο βιβλίο που προαναφέρεται, αλλα και στο " Το ψωμί των Ελλήνων και τα γλυκίσματα της λαικής μας παράδοσης" ,(εκδόσεις ΚΑΡΜΑΝΩΡ, 2001), των ιδίων συγγραφέων, ένα επίσης αξιόλογο βιβλίο.
Αν σου αρέσει το είδος των βιβλίων αυτών, έχουν εκδοθεί και άλλα, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο, από τον Ν. Ψιλάκη, όπως είναι το σωστό όνομά του.
Ζητώ συγνώμη, γιατί εκ παραδρομής, το έγραψα με υ και λλ.

Ειρήνη Ε. said...

Tante Kiki, κόπιασε να τα δοκιμάσεις τα μοσχομυριστά κουλουράκια. Κερνάμε!

eleni said...

Καλημέρααα!!!! Πολύ πρωτότυπη συνταγή για μένα!!! Για το ζαμάτισμα εννοώ!!! Πολύ ωραία!
Και του χρόνου!!!

Maria B. said...

Ειρηνάκι μου καλημέρα, πολύ πρωτότυπη η συνταγή, δεν είχα ξανακούσει ποτέ για ζεματιστά κουλούρια!! απ'οτι βλέπε το αποτέλεσμα δικαιώνει τον χρόνο και τον κόπο. Οταν ξαναφτιάξεις βάλε μια φωνή να πεταχτώ απο το σπίτι σου για να μου δώσεις το σχετικό φίλεμα γιατί αποκλείεται να τα φτιάξω και να γίνουν σαν τα δικά σου !!!!!!

γεια στα χεράκια σου !!

φιλια πολλά πολλά

Vita said...

Τα ζεματιστά κουλουράκια είναι παραδοσιακά κρητικά κουλουράκια και κάθε σπίτι έχει τη δική του συνταγή. Φυσικά στην αυθεντική τους εκδοχή έχουν προζύμι και όχι μαγιά, παρόλο που σχεδόν όλοι πια τα φτιάχνουμε με μαγιά (κι εγώ με μαγιά τα έχω στο blog αν και ετοιμάζω τα προζυμένια...)
Σου έγιναν θαυμάσια Ειρήνη!

ΕΛΕΝΑ said...

Ειρηνάκι είναι απίστευτο πόσο αφράτα και λαχταριστά φαίνονται, χωρίς καθόλου αυγά.
Νομίζω είναι τα πιο αφράτα νηστίσιμα κουλουράκια που έχω δει.
Σαν κρουασανάκια, σαν μπριοσάκια φαίνονται, πρέπει να είναι υπέροχα.
Οταν καλέσεις την Μαρία, μην ξεχάσεις κι εμένα, έτσι?
Πολλά φιλιά!

Γιαγιά Αντιγόνη said...

Ειρήνη μου όμορφα φαίνονται αλλά δύσκολα!!!!
Αν κάνεις το κάλεσμα μη με ξεχάσεις!
Πολλά φιλιά!!

Βάσω - Οι ιστορίες της μαμάς! said...

Φαίνονται πολύ νόστιμα!

Νίκη said...

Πολύ πρωτότυπα κουλούρια! Δεν τα είχα ξανακούσει ποτε, μόνο το βραστο ψωμί της κεντρικης Ευρωπης ήξερα, αλλά να που όλα σ'αυτη τη μικρη πατρίδα υπάρχουν! Κι η Κρήτη ειδικά κρυβει θησαυρούς!
Το μυνημα το ξανάστειλα στις συνταγες της καρδιας, ελπίζω τωρα να φτάσει.
Φιλιά!

Ειρήνη Ε. said...

Eleni, καλημέρα. Το ζεμάτισμα είναι μέρος της παρασκευής αυτής της παραδοσιακής Κρητικής συνταγής που δεν την συναντάς συχνά. Κάποιος όμως που δεν έχει χρόνο ή την εμπειρία, μπορεί να το παραλείψει. Και πάλι θα γευτεί νόστιμα κουλουράκια.

Ειρήνη Ε. said...

Μαρία καλημέρα. Όταν τα ξαναφτιάξω θα σε ενημερώσω σχετικά. Άλλωστε, ξέρω ότι εργάζεσαι πολλές ώρες και δεν προλαβαίνεις.

Elena said...

Τα κουλουράκια τα λατρεύω ...γενικώς και αυτά φαίνονται πεντανόστιμα! Αυτή την συνταγή όμως δεν την ήξερα!!! Ειρήνη μου, σ'ευχαριστούμε που την μοιράστηκες μαζί μας! Φιλάκια!

ΕΥΓΕΝΙΑ said...

Κι εμάς μας έκαναν εντύπωση!! Θα τα δοκιμάσω!

dhmhtra said...

Τι συνταγή κι αυτή!
Πρώτη φορά την συναντάω...θα δοκιμαστεί γιατί έχει πολύ ενδιαφέρον!

Ειρήνη Ε. said...

Vita, καλό μεσημέρι. Ασφαλώς και σε όλη την Ελλάδα, υπάρχουν βασικές παραδοσιακές συνταγές, της κάθε περιοχής και συνήθως κάθε σπίτι, έχει τις δικές του παραλαγές, ανάλογα με τις γευστικες προτιμήσεις της οικογένειας. Και φυσικά τα παλιά χρόνια, που οι νοικοκυρές δεν μπορούσαν να βρούν εύκολα νωπή ή ξερή μαγιά, όπως γίνεται σήμερα, ήταν υποχρεωμένες να διατηρούν το δικό τους προζύμι, για να χρησιμοποιηθεί όπου ήταν απαραίτητο. Οι γυναίκες της οικογένειάς μου, γιαγιάδες, μητέρα, θείες, χρησιμοποιούσαν και το προζύμι και την αλυσίβα και αυτές μου μετέφεραν πολλές γνώσεις.
Σήμερα όμως ο χρόνος είναι λίγος και πολύτιμος για την εργαζόμενη γυναίκα-σύζυγο-μητέρα, που δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί με τέτοιες διαδικασίες, αν θέλει να φτιάξει μια παρόμοια συνταγή. Και είναι κρίμα, μια τόσα ωραία συνταγή, με μακρά παράδοση στην Κρήτη να χαθεί.
Αναφέρω ευκρινέστατα ότι χρησιμοποίησα την βασική συνταγή που προτείνεται στο προαναφερόμενο αξιόλογο βιβλίο, των Μ. και Ν.
Ψιλάκη, όσον αφορά την παραδοσιακή παρασκευή της, προτείνοντας παράλληλα και εύκολους τρόπους. Άλλωστε είναι αρχή μου, να αναφέρομαι στις πηγές μου, αν πρόκειται για κάτι που δεν προέρχεται από εμένα, τιμώντας έτσι κάποιους ανθρώπους, που έχουν δουλέψει για αυτό.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Σου εύχομαι
Καλό Πάσχα.

Ειρήνη Ε. said...

Έλενα, καλό μεσημέρι. Αφράτα σαν μπριοσάκια!
Μη στεναχωριέσαι καθόλου, όταν τα ξαναφτιάξω, θα σου φυλάξω μερικά. Ή μήπως είναι καλύτερα να έλθεις να τα φτιάξουμε μαζί, να κάνουμε τη διπλή δόση; Μη στεναχωριέσαι, την αλυσίβα και το προζύμι θα στα έχω έτοιμα ήδη, ή μήπως θέλεις να τα φτιάξουμε μόνο με μαγιά; Μετά το Πάσχα, βέβαια, Θεού θέλοντος!
Πως σου φαίνεται η ιδέα;

Vassi said...

Μεχρι τον Καναδα εφτασε η μυρωδια τους,Ειρηνακι μου!!!Γεια στα χερακια σου.Μολις τακτοποιηθω στο καινουριο σπιτι θα τα φτιαξω.Φιλακια πολλα!!!

Ειρήνη Ε. said...

Βάσω γειά σου. Είναι και εμφανισιακά ωραία και νόστιμα επίσης! Τα βλέπεις στις φωτογραφίες άλλωστε.

Ειρήνη Ε. said...

Νίκη καλό μεσημέρι. Η Κρήτη αλλά και ολόκληρη η Ελλάδα μας, είναι οι ίδιες, ανεκτίμητος θησαυρός, για την ανθρωπότητα. Άσχετα αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχθούν και το παραβλέπουν επιμόνως. Μέρος αυτού του θησαυρού είναι και ελληνική γαστρονομία. Όπως είναι γνωστό η Κρητική κουζίνα και διατροφή, είναι πλέον παγκόσμια αναγνωρισμένη για τον πλούτο της και την συμβολή της στη υγεία του ανθρώπου.

Ειρήνη Ε. said...

Ευγενία γειά σου. Θα εντυπωσιαστείς από τη νοστιμιά τους, όταν τα δοκιμάσεις. Παραδοσιακή και ωραία συνταγή.

Ειρήνη Ε. said...

dhmhtra, καλό μεσημέρι. Υπάρχουν τόσες αξιόλογες συνταγές ανά περιοχή στην Ελλάδα που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστές! Κι αν με κάποιο τρόπο δεν καταγραφούν, θα χαθούν με το περασμα του χρόνου, ειδικά αν πρόκειται για συνταγές αποκλειστικά τοπικής κουζίνας.
Αλλωστε μην ξεχνάμε, βασιζόμενοι στίς ρίζες και την παράδοση, δημιουργούμε το μέλλον.

Ειρήνη Ε. said...

Vassi, καλό απόγευμα. Όλα θα γίνουν στην ώρα τους με το καλό, μην αγχώνεσαι! Και όταν τακτοποιηθείς με το καλό, στο καινούργιο σπιτικό σου, μπορείς να εγκαινιάσεις την καινούργια κουζίνα, με τα μυρωδάτα κουλουράκια! Έτσι να μοσχοβολήσει το σπίτι, ελληνική παράδοση, να γευτεί και Καναδάς τη νοστιμιά τους!!!

Eri said...

Ακριβώς αυτη τη τεχνική (με μαγιά όχι με αλυσίβα) χρησιμοποιούν για να φτιάξουν τα bagels εδώ.
Πολύ καλή ανάρτηση Ειρήνη, συγχαρητήρια!
Καλό απόγευμα!

Ειρήνη Ε. said...

Eri, καλό σου απόγευμα. Έτσι είναι όπως το λες, το γνωρίζω αυτό για τα μπέγκελς. Είδες, κάποιες φορές η έμπνευση στις συνταγές των νοικοκυρών ανά τον κόσμο συναντώνται.
Έχω παρατηρήσει ότι, με τον τρόπο αυτό, το σουσάμι κολλάει πιο καλά στα κουλουράκια, και ίσως να δίνει και κάποια γυαλάδα στην επιφάνεια τους.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

catering said...

Πολύ καλή συνταγή, κι αν κρίνω από τα σχόλια το αποτέλεσμα θα είναι θαυμάσιο.
Ευχαριστώ πολύ!! καλό πάσχα!

Vita said...

Ειρήνη μου δεν περιείχε καμιά αιχμή το σχόλιο μου! Διάβασα προσεκτικά την ανάρτηση σου και είδα ότι αναφέρεις τις πηγές σου. το σχόλιό μου ήρθε σαν συμπλήρωμα και δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να υπονοήσω κάτι κακό ούτε για την ανάρτηση ούτε για τις προθέσεις σου. Φυσικά και δεν έχει χαθεί πάντως η συνταγή. Εδώ κάτω την κάνουμε πολύ συχνά, τα πουλάνε οι περισσότεροι παραδοσιακοί φούρνοι, και έχω δημοσιεύσει στις 28-7-2010στο blog τη δική μου εκδοχή με μαγιά κι εγώ γιατί όπως λες αναγνωρίζω ακριβώς τα ίδια προβλήματα που αναφέρεις στο προζύμι. Μάλιστα είναι η δημοφιλέστερη συνταγή του blog μου. μόνο που δεν την λέω ζεματιστά, αλλά ανεβατά κουλουράκια γιατί αυτή είναι η πιο κοινή της ονομασία, και όπως λες κι εσύ δεν είναι απαραίτητο το ζεμάτισμα. Αν δεν βαριέσαι πέρασε να δεις και τη δική μου εκδοχή.
Αυτά που λες ακριβώς ήθελα να τονίσω στο προηγούμενο σχόλιό μου.Ότι είναι τόσο παραδοσιακή που όλα τα σπίτια έχουν κι από μία!
Δεν θέλω σε καμια περίπτωση να θεωρήσεις ότι το σχόλιο μου ήταν επικριτικό σε κάτι

Ειρήνη Ε. said...

Catering, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Σου εύχομαι Καλό Πάσχα επίσης.

Ειρήνη Ε. said...

Vita, καλησπέρα και πάλι. Το σχόλιο μου αφορά κυρίως πληροφορίες για το τρόπο που εγώ εχω μάθει αυτού του είδους τις συνταγές και το πως έμαθα την συγκεκριμένη. Όταν λέω ότι δεν θα ήθελα να χαθεί μια τόσο όμορφη συνταγή, νομίζω ότι είναι κατανοητό, και μέσα από τα επόμενα σχόλιά μου, ότι δεν εννοω, κατά γράμμα αυτήν, αλλά για όλες τις ωραίες συνταγές ανά την Ελλάδα, που χάνονται σιγα - σιγά. είτε γιατί θεωρούνται χρονοβόρες ή πολυπλοκες.
Νομίζω ότι την αγάπη μου για τις παραδοσιακές συνταγές, θα την έχεις ήδη καταλάβει. Δεν νομίζω ότι υπάρχει οποιαδήποτε διάθεση επικριτικότητας από κανέναν. Γιατί άλλωστε;

Rena said...

Αυτά τα Κρητικά κουλούρια είναι πεντανόστιμα,ευχαριστούμε για την συνταγή!!!

Ειρήνη Ε. said...

rena, καλησπέρα. Πεντανόστιμα, αφρός. Όταν βρεις λίγο χρόνο από τις ωραίες σου κατασκευές, δοκίμασέ τα.
Επί τη ευκαιρία, ο δίσκος σου με το φλυτζάνι του καφέ, πολύ καλός!!

Μουσική προ-ΠΑΙΔΕΙΑ ''Η Ροδούλα και τα μουσικά της αστεράκια'' said...

Τι ωραία που φαίνονται Ειρήνη τα κουλουράκια σου. Αν βρω χρόνο θέλω να τα φτιάξω και θα σου πω αν μου πετύχουν. Μα η αλυσίβα τι είναι; Πού τη βρίσκω;
Καλό βράδυ να έχεις!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ said...

ΕΙΡΗΝΑΚΙ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ.ΕΓΩ ΗΞΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΑΥΣΤΡΙΑΚΗ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΨΩΜΙ ΒΡΑΣΤΟ.ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΤΑ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ!!!!ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!!!!

Ειρήνη Ε. said...

Ροδούλα, καλησπέρα.Θα περιμένω να μου πεις εντυπώσεις, μόλις τα φτιάξεις. Η αλισίβα, φτιάχνεται από νερό που έχει βράσει μαζί με ανάλογη ποσότητα καθαρής, κοσκινισμένης στάχτης. Αν θέλεις ρίξε μια ματιά, στην ανάρτηση και θα βρεις τις κατάλληλες οδηγίες. Καλή επιτυχία σου εύχομαι.

Ειρήνη Ε. said...

Κατερίνα τι κάνεις; Νομίζω ότι το βραστό ψωμί που λες, το είχε δείξει ο Μαμαλάκης, από ότι θυμάμαι, στην εκπομπή που παρουσίαζε στο Mega, παλαιότερα. Λοιπόν τι λες, βραστό ψωμί οι Αυστριακοί, ζεματιστά κουλουράκια εμείς!!!!

Amali said...

Ειρήνη και εμένα και εμένα να μου κρατήσεις!!!!!!! Ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να σου εμφανιστώ στον Πειραιά ξαφνικά!!!!!!

Φαίνονται υπέροχα και φαντάζομαι είναι κιόλας... Το δε βιβλίο που αναφέρεις επίσης φοβερό το έχω βάλει στο μάτι πάααααρα πολύ καιρό τώρα, ακόμα δεν το έχω πάρει!!!

Πολλά πολλά φιλιά

και καλό βράδυ

Ειρήνη Ε. said...

Αμαλία καλημερα! Μας τη έσκασες την άλλη φορά και δεν προλάβαμε να τα πούμε! Για να σε δω, πότε θα κάνεις την εμφάνισή σου στον Πειραιά;
Τα βιβλία που λες είναι από τα αγαπημένα μου, τα έχω χρόνια και τα συμβουλεύομαι συχνά. Άλλωστε η κουζίνα του δικού μου νησιού, είναι περίπου της ίδιας φιλοσοφίας με αυτήν της Κρητικής, λόγω γειτνίασης προφανώς. Πολλές συνταγές μας είναι σχεδόν οι ίδιες, όπως και η ονοματολογία που τις προσδιορίζει.
Τι τα θες, φτιάχνονται με προιόντα που τα έχει φωτίσει ο Μεσογειακός Ήλιος και τα έχει δροσίσει το αεράκι που φυσάει από το Αιγαίο μας!!!!

cook said...

λεγονται και ανεβατα!στα μερη μου,τη Μεσσηνια κανουμε παρομοια και τα λεμε προζυμενια,ειναι ακριβως το αντιθετο απο τα κρητικα,σκληρα και απολαμβανονται κυριως μεσα σε τσαι ή καφε τη νηστεια.
τα συγκεκριμενα τα εχω κανει απο το μπλογκ της vita ,μα παρελειψα το ζεματισμα,και ειναι εκπληκτικα,σαν τσουρεκακια~θα συμφωνησω για την κανελα,βαζω επισης τη μιση ποσοτητα,καλημερα και του χρονου!

Ειρήνη Ε. said...

cook, καλησπέρα. Κάποιες συνταγές τις βρίσκεις σε διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας, με κάποιες παραλλαγές. Ευτυχώς ακόμα στην Ελλάδα, η παράδοση καλά κρατεί. Για πόσο όμως; Στο χέρι μας είναι να την περάσουμε και στα παιδιά μας.
Η κανέλα, όπως ξέρεις, είναι ένα δυνατού αρώματος μπαχαρικό. Δεν ήθελα να καλύψει τα άλλα που περιέχονται στη συνταγή, γι΄αυτό και την μείωσα στο μισό. Το αποτέλεσμα είναι να διακρίνονται όλα τα αρώματα.
Εύχομαι και του χρόνου και σε σένα.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...