Thursday 27 August 2009

Κουρκουμπίνια

Τα κουρκουμπίνια είναι ένα γλυκάκι που με στέλνει κατευθείαν στα παιδικά μου χρόνια. Είναι πανεύκολα και γίνονται πολύ γρήγορα.
Δοκιμάστε άφοβα να τα φτιάξετε γιατί δεν υπάρχει περιθώριο αποτυχίας, Δεν ξέρω βέβαια εάν τα νέα παιδιά τα γνωρίζουν και αν τους αρέσουν, αλλά σίγουρα οι μεγαλύτεροι θα τα ευχαριστηθούν πολύ !!!
Για να τα φτιάξουμε θα χρειαστούμε :
Ένα πακέτο (μισό κιλό) φύλλο κρούστας
μισή κούπα βούτυρο λιωμένο, για το άλλειμα των φύλλων
για το σιρόπι
3 κούπες ζάχαρη
2 κούπες νερό
1 κουταλιά της σούπας χυμό λεμονιού
2 βανίλιες
και τα φτιάνουμε ως εξής :
Παίρνουμε δύο φύλλα και τα βουτυρώνουμε, τα βάζουμε το ένα πάνω στο άλλο και διπλώνουμε στην μέση, αλείφουμε την επιφάνεια με βούτυρο και αρχίζουμε να τυλίγουμε σφιχτό ρολό.
Βάζουμε λίγο νεράκι με το πινελάκι ή με το δάκτυλο μας κατά μήκος του φύλλου για να κολλήσει το τελείωμα. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο με όλα τα φύλλαΒάζουμε όλα τα μπαστουνάκια σ’ ένα δισκάκι και τα τοποθετούμε στο ψυγείο.
Όταν περάσει κανένα τέταρτο τα βγάζουμε και τα κόβουμε μικρά κομματάκιαΣτο διάστημα που έχουμε τα μπαστουνάκια στο ψυγείο, φτιάχνουμε το σιρόπι, βράζοντας την ζάχαρη με το νερό για 4-5 λεπτά. Πριν σβήσουμε την φωτιά ρίχνουμε τις βανίλιες και τον χυμό του λεμονιού.
Όταν το βράζουμε, πρέπει όλη μας η προσοχή να είναι εκεί, γιατί το σιρόπι δεν πρέπει να είναι ούτε νερουλό, αλλά ούτε πολύ πηχτό.
Μόλις σταματήσει η βράση ρίχνουμε το σιρόπι σε μια βαθιά σαλατιέρα για να κρυώσει.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε αρκετό ελαιόλαδο να κάψει και ρίχνουμε τα κουρκουμπίνια. Τα τηγανίζουμε λίγα – λίγα, γυρίζοντας τα γύρω – γύρω, με μια τρυπητή κουτάλα, μέχρι να πάρουν ένα ωραίο ανοιχτό καφετί χρώμα. Μην τα τηγανίσετε πολύ γιατί μετά θα ξεραθούν και δεν θα έχουν χυμούς.
Όταν είναι έτοιμα τα βάζουμε σε μια πιατέλα που έχουμε στρώσει χαρτί κουζίνας, για να φύγουν τα πολλά λάδια.
Μόλις τα τηγανίσουμε όλα, τα βάζουμε στην σαλατιέρα με το σιρόπι, φροντίζοντας να τα καλύπτει όλα και τα αφήνουμε καμιά ωρίτσα.
Όταν σιροπιαστούν καλά τα βάζουμε σε μια πιατελίτσα και ρίχνουμε από πάνω λίγο από το σιρόπι και αν θέλουμε λίγο κανελίτσα και σερβίρουμε.
Εάν προτιμούμε να παραμείνουν τραγάνα δεν θα πρέπει να τα σκεπάσουμε, αντιθέτως εάν μας αρέσουν τα μαλακά και πολύ μελωμένα καλό είναι να τα φυλάξουμε σε ένα μπολ που κλείνει αεροστεγώς.
ΤΙΡ : Κάπου στο νετ διάβασα, ότι εάν τα κόψετε αρκετά μικρά και δεν τα σιροπιάσετε μπορείτε να τα βάλετε σε σαλάτες αντί για κρουτόν.
Καλοφάγωτα !!!!!!!

33 comments:

Amelie said...

Πω πω, τα κουρκουμπίνια κάποτε ήταν η αδυναμία μου! Τι μου θύμισες! Μπουκίτσες απίστευτης γλύκας! Καλημέρα!

Anonymous said...

Που τα θυμήθηκες τα κουρκουμπίνια ?
Με ξελίγωσες πρωί πρωί.
Κι εγώ τα τάραζα μικρή (αλλά και τώρα όποτε τα θυμηθώ). Δεν έχω φτιάξει ποτέ και βλέπω ότι είναι εύκολα. Να ένα γλυκάκι που τρώει σίγουρα ο καλός μου.....
Γεια στα χεράκια σου Μαράκι.
sgr

πουαντερι said...

Πωπω! και μενα τα παιδικα μου χρονια μου θυμιζουν γιατι; αφου και τωρα ανετα μπορουμε να τα βρουμε;
Αλλά και η παρασκευη τους δεν ειναι δυσκολη απο οτι ειδα.
Θα τα δοκιμασω και εγω να τα φτιαξω.
Προχθες δοκιμασα για πρωτη φορα να κανω σφιγγους και δεν μπορω να πω πως τρελαθηκα απο την γευση τους, η τηγανίτα μου αρεσει πιο πολυ.

eirini said...

Αχ! μ'αρέσουν τα κουρκουμπίνια! Και μόνο το όνομά τους σου αφήνει μια γλύκα! θα πάρω μερικά! Ευτυχώς ήρθα πρωϊ-πρωϊ και βρίσκω όλη την πιατέλα!

Καλημέρα!!!!

Matriga said...

Καλημέρα Μαρία μου. Τα κουρκουμπίνια παλιά ήταν η λατρεία του πατέρα μου. Τώρα δυστυχώς απαγορεύεται να τα τρώει. Τα έχω συνδέσει με την παιδική μου ηλικία.
Αυτή η επισήμανση ότι μπορούν ασιρόπιαστα να αντικαταστήσουντα κρουτόν μου έβαλε ιδέες!

Φιλάκια :)

thalassamov said...

Πιιιι, στην αρχή τα πήρα για λουκουμαδάκια! :)))))))))))

Φαίνονται πεντάγλυκα! Θα τα δοκιμάσω, μπορεί να είναι ωραία έκπληξη για τους γονείς! :))))))))

thalassamov said...

Πιιιι, στην αρχή τα πήρα για λουκουμαδάκια! :)))))))))))

Φαίνονται πεντάγλυκα! Θα τα δοκιμάσω, μπορεί να είναι ωραία έκπληξη για τους γονείς! :))))))))

Panivos said...

Όλοι-ες θυμηθήκαμε τα παιδικά μας χρόνια που τρώγαμε κουρκουμπίνια.Τώρα τί είμαστε?Παιδιά είμαστε ακόμα, ας απολαύσουμε λοιπόν αυτό το γλύκισμα που μας προσφέρουν οι οικοδέσποινες και ας το πάρει το ποτάμι!!!!

Aristodimos said...

Και ποιός δεν εχει φάει .... και ποιος αληθεια δεν τα εχει νοσταλγήσει....
Σπάνια καπου να τα βρεις σημερα...

Καλή και τοσο γλυκιά ναναι η μέρα σου

Αρης

Amali said...

Πάντα μου άρεσε το όνομά τους,
δεν έχω δοκιμάσει όμως γιατί είμαι αρκετά γλυκιά για να βάλω κιάλλγλυκό μέσα μου...;) χιχιχιχι
Μαριώ ένα θα το φάω όμως αφού είναι καμωμένο από τα χεράκια σου
πολλά πολλά φιλιά
Αμαλία

Lila Xagorari said...

Μαρία μου με πέθανες μιλάμε!!!!!!
Έχει τα 2 από τα 3 στοιχεία που δεν αντιστέκομαι με τίποτα!!!
Γλυκό - Σιροπιαστό - Σοκολάτα!!!!
Φέρτε μου μια γαβάθα για πάρτη μου!!!!!

ΕΥΗ ΚΟΥΚ said...

Ax λιγούρα τι έπαθα.... Αγαπημένο γλυκάκι απο παιδί. Εγω τα προτιμώ μαλακά και σιροπιασμένα, αφου τα τρωμε να τα ευχαριστηθούμε....χιχιχιχι
Πανεύκολα στη παρασκευή τους. Να σαι καλά :))))

ΕΛΕΝΑ said...

Από την ώρα που τα είδα μια ταραχή με έπιασε!
Μια υπογλυκαιμία, ένα ... κάτι!!
Μαράκι τόσο εύκολα γίνονται??
Φέρε και όσα δεν θέλει η Αμαλία η γλυκιά, να τα τσακίσουμε!!
Smaaacccc!!!

Maria Tzirita said...

Μαράκι μου, διαβάζοντας τα υλικά σκέφτηκα πως δεν είναι ιδιαίτερα παχυντικά, βλέποντας το τηγάνισμα όμως πιο κάτω, άλλαξα γνώμη! Άστο αγάπη μου, θα προτιμήσω το γιαουρτοζελέ να πάνε κάτω τα φαρμάκια και τα κιλάκια των διακοπών! Φιλιά πολλά!

Rena said...

Ζωγράφισες πάλι Μαράκι μου!

mar9659 said...

Καλημέρα!!Απ'ότι βλέπω όλους μας θύμισες τα νεανικά μας χρόνια!!!τα κουρκουμπίνια ήταν και είναι η αδυναμία μου,θα τα κάνω το σαβ/κο..ατιμούλικα θα μου κανετε να ξαναβάλω τα κιλά που έχασααα!!δεν βαριέσαι εμεις να είμαστε καλά θα τα ξαναχάσουμε,αι στο καλό πιά...Υγεία νάχουμε!τα φιλιά μου και την αγάπη μου φίλες μου!

Maria B. said...

πολύ χαίρομαι παιδιά που σας αρέσουν και εσας τα κουρκουμπίνια και επισης χαίρομαι που μας θυμίζουν τα παιδικά μας χρόνια.

Θυμόσαστε εκείνες τις ασπρες πάστες ? νυφούλες τις έλεγα και εκείνες τις σοκολατίνες με την σοκολάτα που έσπαγε όταν την δάγκωνες ? πω πω τι έπαθα τώρα !!!
δεν είμαι εγω για αναμνήσεις !!!

καλό μας απόγευμα παιδιά!!!

kleiw said...

Maraki mou!!!o-noi-ro!!!oso gia thn apofugh tou thganismatos uparxei kai o fournos!!h giagia mou ta teleitaia xronia ta ebaze ston fourno!!oi loukoumades kia ta mpoukoubinia,htan apo ta (gluka)sto !apse-sbhse! pou elege!!!....
mmm notimo !!!geia sta xeria sou! kardoulina mou!!!!

Μαριλένα said...

Μαράκι, ειναι θαύμα!
τα κάνω τη Σαρακοστή συνήθως, με φυτικό βούτυρο, γιατί τότε με πιάνει τρέλλα για γλυκό, χαχχχ

πολύ τ' αγαπάμε, οικογενειακώς!

φιλάκια :))

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ said...

γεια σας κοριτσακια μου, το αγαπημενο γλυκακι του αντρα μου, ειχα επιχειρησει να φτιαξω μια φορα πριν απο 2 χροναι , ηταν εμφανισημα και νοστιμα δε λεω αλλα αφηναν μια λαδιλα μετα στον ουρανισκο , που δεν ηταν καθολου ευχαριστη , θα ξαναπροσπαθησω ομως με τη δικια σας, φιλακια

mia maria said...

Κοίτα σύμπτωση! Χτες μου έλεγε η ανηψιά μου ότι τη λέξη κουρκουμπίνια την έχει ακούσει πολλές φορές αλλά τι είναι δε ξέρει! Προσπάθησα να της εξηγήσω αλλά τώρα θα της φτιάξω με τη συνταγή σου! Χρόνια έχω να φάω! Μπράβο σου, με πήγες χρόνια πίσω!

Λίνα said...

Μαράκι μου τι μου θύμησες. Όταν ήμουν μικρούλα και πήγαινα στην Αθήνα με τους γονείς μου, η πρώτη μου δουλειά ήταν να φάω κουρκουμπίνια, καθώς εδώ στα Χανιά δεν υπήρχαν και εγώ τρελαινόμουν για αυτά. Ακόμα και τώρα που δεν τρώω γλυκά, αυτά θα τα φάω.
Νάσαι καλά Μαράκι μου για την ωραία συνταγούλα σου.
Φιλιά.

marian said...

Ουάου!!!!!!!
Τα αγαπημένα της μικρής μου κόρης και ..... δικά μου!!!!
Αλλά η μικρή μου που δεν είναι ιδιαίτερα γλυκατζού τρελαίνεται!!!
μπράβο Μαράκι στην πρώτη ευκαιρία θα τα δοκιμάσω!!!
Βεβαια προτιμώ να τα σερβιριστώ από τα χρυσά σου τα χεράκια!!!!!!
Αντε πάλι μας γλύκανες!!!!
φιλάκια πολλά σε όλες σας!!!!:))

Betty's Cuisine said...

Εγώ πάλι στην αρχή νόμιζα πως είναι τουλουμπάκια! ο νηστικός στον ύπνο του κλπ...χαχα... Φαντάζομαι να ξέρεις πόσα χρόνια πίσω μας πήγες... δεν σου κρύβω ότι με έπιασε μια συγκίνηση! να'χα λίγα.. γειά στα χέρια σου...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS said...

ΠΩ ΠΩ!!!ΤΙ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ.ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΤΑΨΑΚΙ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΚΟ ΜΟΥ.

ΓΙΑ ΠΕΡΑΣΕ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΑΡΑΛΑΒΕΙΣ ΒΡΑΒΕΙΑΚΙΑ.ΣΤΕΛΝΩ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΟΥΛΕΣ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΣΙΓΓΟΥΝΗΣ ΧΕ ΧΕ!!!ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

άλλη Αγγελική said...

Αχ, Μαρία μου!
Εσύ καλά μας τα λες, αλλά το στομάχι μου μού επιφυλάσσει (εγγυημένα) καούρες όταν μεσολαβεί τηγάνι και σιρόπι...
:-(

Maria B. said...

αχ!!! πολύ θα ήθελα να σας απαντήσω ξεχωριστά αλλά δεν εχουμε καλό σήμα απο εχθες και δεν εχω την δυνατότητα να γράψω πολλά πράγματα, κρίμα γιατι είχα πολλά να πω για αυτά τα γλυκάκια, σε καθε εναν ξεχωριστά.
Δεν πειράζει, αλλη φορά!!

καλό σ/κ και καλά να περάσετε !!!

kleiw said...

kalo s/k kai sena kalh mou!!!!h.. deutera mera einai kai auth mporeis na apanhseis...exoume upomonh!!!!xaxaxaxaxa!!!
na pernas kala!....me autous pou agapas!!!filakia apo kardias!!!

kiki said...

ΣΛΟΥΡΠ!

Anonymous said...

Ένα θα πω................. είναι καταπληκτικά!!!!
Τα έφτιαξα πριν λίγη και έχω φάει ήδη καμιά 10ριά ......
(Αsteri0

Maria B. said...

Χαίρομαι πολύ Asteri που τα έφτιαξες και σου άρεσαν !!! άμα έφαγες μόλις τα έφτιαξες καμμιά δεκαριά, φαντάζομαι σήμερα δεν θα υπάρχει τίποτα !!!!!!!!!!!!
είδες τα άτιμα σαν στραγάλια τα τρώμε !!! αχ αχ αχ αχ !!!
και εγω ετσι αν δεν τελειώσουν δεν σταματάω. ΓΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ

φιλια και καλή σου μέρα αστεράκι !!

Anonymous said...

η μαμά μου τρελαίνεται για αυτά!!!Και ο κολητός μου, μου τα ζήταγε να του τα φτιάξω χα,χα!!!Μου αρέσουν πάρα πολύ και έχω καιρό να φάω!!Θα επιχειρήσω να τα φτιάξω μια και είναι απο τα αγαπημένα γλυκά...Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την συνταγή!!!πάντα γλυκές στιγμές ευχομαι να εχουμε όλοι στη ζωή μας..Να είστε καλά!

Maria B. said...

ανώνυμη/ανώνυμε, χαιρόμαστε πολύ που είσαι στην παρέα μας και σ'ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια !! μια και είναι απο τις αγαπημένες σας γεύσεις, εύχομαι να τα απολαύσετε!!!! σου ευχόμαστε ένα υπέροχο και γλυκό Σαββατοκύριακο!!!

πολλά φιλιά

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...