Monday 16 July 2012

Λικέρ βύσσινο

Ένα από τα ωραιότερα λικέρ, που θυμάμαι από την παιδική μου ηλικία, είναι το λικέρ βύσσινο.
Το έφτιαχνε η θεία Ειρήνη συχνά και συνήθως το κερνούσε σε ονομαστικές εορτές, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και άλλες ειδικές περιστάσεις.
Το φύλαγε μέσα σε κρυστάλλινα εγχάρακτα μπουκάλια ή σε χρωματιστές χειροποίητες, ζωγραφισμένες με χρυσό, φιάλες.
Για να το φτιάξει, έβαζε τα υλικά, μέσα σε μεγάλη γυάλα, με σχετικά στενό στόμιο.
Στην ίδια αυτή γυάλα φτιάχνω και εγώ σήμερα την δική της συνταγή!
Θυμάμαι ότι φρόντιζε να βάζει την γυάλα με το πολύτιμο περιεχόμενό της σε σημείο ηλιόλουστο στην ταράτσα και να την αφήνει σαράντα ημέρες, ώσπου τα βύσσινα εμπλούτιζαν με το άρωμα και την γεύση τους το κονιάκ και την ζάχαρη.
Ένα σωρό αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια ξυπνούν όταν φτιάχνω αυτό το λικέρ.
Και κάθε φορά που το γεύομαι, περιμένω να νιώσω το ίδιο συναίσθημα, όπως την πρώτη φορά που το δοκίμασα.
Το λικέρ που βλέπετε στα ποτηράκια της φωτογραφίας είναι περίπου δέκα πέντε ετών, δεν έχει χάσει τίποτα από την γεύση ή το άρωμα του βύσσινου και την ένταση του αλκοόλ!
Αντίθετα, έχει ενδυναμωθεί με τον καιρό.
Δυστυχώς όμως είναι λίγο αυτό που έχει απομείνει και είναι το τελευταίο που είχε φτιάξει η θεία.
Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να το φωτογραφίσω και να σας το δείξω.
Πάμε να σας πω πως θα το φτιάξουμε.
Τα υλικά μας:
1 κιλό βύσσινα με τα κουκούτσια τους
3/4 κιλού ζάχαρη απλή
1 λίτρο κονιάκ
1 μέτριο ξύλο κανέλας
10 γαρύφαλλα
μία γυάλα που κλείνει καλά
Στην πράξη:
Πλένουμε πολύ καλά τα βύσσινα και αφαιρούμε τα κοτσανάκια τους.
Παίρνουμε μια γυάλα ευρύχωρη, με καπάκι που βιδώνει καλά και βάζουμε μέσα τα πλυμένα βύσσινα.
Από πάνω ρίχνουμε την ζάχαρη.
Προσθέτουμε το κονιάκ, το ξύλο της κανέλας και τα γαρύφαλλα.
Βιδώνουμε το καπάκι πολύ καλά.
Ανακινούμε δυνατά την γυάλα, προσπαθώντας να διαλύσουμε όσο γίνεται την ζάχαρη. Δεν θα διαλυθεί από την αρχή όλη.
Αν θέλουμε, μπορούμε να καλύψουμε καλά γύρω γύρω το καπάκι με διαφανή μεμβράνη και να την στερεώσουμε με λαστιχάκι.
Έτσι ασφαλίζουμε καλύτερα το λικέρ από πιθανή εξάτμιση του αλκοόλ, εάν τυχόν το καπάκι δεν έχει βιδώσει καλά.
Φυσικά πρέπει να ελέγχουμε τακτικά, αν είναι καλά κλεισμένη η γυάλα.
Βάζουμε την γυάλα σε ηλιόλουστο μέρος. Θα πρέπει δηλαδή να το βλέπει ο ήλιος όσο πιο πολλές ώρες γίνεται.
Αφήνουμε τη γυάλα με τα βύσσινα και το κονιάκ για σαράντα ημέρες στον ήλιο.
Την ανακινούμε συχνά, για να διαλύεται η ζάχαρη.
Κάποιοι αφήνουν το λικέρ στον ήλιο ακόμα και δύο μήνες.
Μετά τις σαράντα μέρες σουρώνουμε το λικέρ βύσσινο, περνώντας το από τουλπάνι ή φίλτρο του γαλλικού καφέ.
Δοκιμάζουμε, και αν νομίζουμε ότι το θέλουμε ακόμα πιο γλυκό φτιάχνουμε ένα σιρόπι ανάλογο σε ποσότητα με το λικέρ που έχουμε φτιάξει, βράζοντας για οκτώ λεπτά δύο μέρη ζάχαρης και ένα μέρος νερό. Να γίνει ένα καλά δεμένο σιρόπι.
Αφού κρυώσει εντελώς, το ανακατεύουμε με το λικέρ μας.
Φυλάμε το λικέρ μας σε σκοτεινό και δροσερό μέρος, μέσα σε ωραίες φιάλες που κλείνουν καλά.
Στην υγειά σας, καλόπιοτο!!!
Να έχετε μιαν όμορφη εβδομάδα!
Ειρήνη Ε.

56 comments:

Alexandra said...
This comment has been removed by the author.
gwgw said...

Απο τα πιο ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ μου λικερ Ειρηνη..ειμαι ικανη να το πιω ολο με το μπουκαλι,χαχαχα!!!
Και του χρονου να εισαι καλα να ξαναφτιαξεις,καλη σου μερα και καλη εβδομαδα!!!

Ροδανθη said...

Ειρήνη μου καλημέρα,εγω μια και το τιμώ το βύσσινο,με την ονομασία του blog μας δεν θα αρνηθώ ένα κερασματάκι.Να είσαι καλά φιλιά!!!

Ειρήνη Ε. said...

Γωγούλα και εγώ τό ίδιο, "που λέει ο λόγος"!! Είναι από τα πρώτα σπιτικά λικέρ που δοκίμασα και νομίζω ότι είναι και από τα καλύτερα!!
Καλή εβδομάδα.

Sophia Zachari said...

Μου δίνεις το έναυσμα να κάνω μια δοκιμή, φαίνεται πολύ απλό αλλά ότι θα έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα....

Φωτεινη Τ. said...

Καλημερα Ειρηνη
Οτιδηποτε συνδεεται με το παρελθον και με αγαπημενα προσωπα να το πλαισιωνουν, με συγκινει αφανταστα.Οι ισχυροι οικογενειακοι δεσμοι που λειτουργουν σαν βαλσαμο στην καρδια μας,τα εδεσματα με τις δυνατες γευσεις και αξεχαστες ευωδιες,οι αναμνησεις που συνδεονται με συγκεκριμενα γλυκα η φαγητα διαμορφωνουν ως ενα σημειο την προσωπικοτητα μας.Ποιος απο εμας αραγε δεν εχει πιει -πολλες φορες και στα κρυφα-αυτο το γλυκοπιοτο νεκταρ?Αυτο που σε καθε γιορτη ειχε την πρωτη θεση στο επισημο κερασμα,αυτο με το οποιο αναδεικνυε καθε νοικοκυρα το ωραιοτερο σερβιτσιο του σπιτιοιυ?Ειρηνη μου μας ταξιδεψες πισω στις ομορφες,αγνες,παιδικες, αναλλοιωτες αναμνησεις με το πανακριβο αρωμα του παλιου καλου λικερ!!Φιλια πολλα,πολλα.

Ερμιόνη said...

Καλημέρα Ειρήνη μου και καλή εβδομάδα!
Νομίζω ότι το συγκεκριμένο είναι το αγαπημένο μου λικέρ! Όποτε το βρίσκω σε σπιτική εκδοχή το τιμώ δεόντως!
Υπέροχο άρωμα, γεύση και χρώμα!
Φιλιά!

Summertime Blues said...

καλημέρα Ειρήνη.
μεθυστικά αρχινά η εβδομάδα με άρωμα σπιτικού λικέρ.
ομοιοπαθητική στη ζέστη τα λικεράκια...
καλή μας εβδομάδα, φιλιά!

Selcouth said...

Kαλησπέρα! Δεν το έφτιαχνε κανείς στην οικογένειά μου κι έτσι δεν το ξέρω καθόλου. Όμως μου αρέσουν τα βύσσινα, οπότε φαντάζομαι ότι θα είναι εκπληκτικό!
Εντυπωσιάτηκα και με τη διάρκειά του!!!

Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα Ειρήνη!

Elena said...

Καλησπέρα Ειρήνη μου και καλή εβδομάδα! Το λικέρ βύσσινο είναι απ'τα αγαπημένα μου.... Αχ, τι μου θύμισες τώρα... το έφτιαχνε η γιαγιά μου και συνήθως το κερνούσε σε ειδικές περιστάσεις!! Σ'ευχαριστώ που μου το θύμισες πάλι, θα το φτιάξω σύντομα! Φιλάκια!

Evie said...

Πολύ ωραιο, καλοφτιαγμένο και με πολλές αναμνήσεις!!! Καλή εβδομάδα!

eirini said...

Το λατρεύω αυτό το λικέρ!!! Φαίνεται εύκολο οπότε λέω να το επιχειρήσω!!!!
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα να έχουμε!!!

Magia da Inês said...

✿✿¸.•°
Que delícia!

Boa semana!
Beijinhos.
Brasil
✿✿¸.•°

margarita said...

το λατρευω αυτο το λικερ η κουμπαρα μου βαζει μεσα και σπορια ροδιου δοκιμασε το αν θες ειναι πολυ ωραιο και σε εκεινη την εκδοχη, Στην υγεια σας!!!

Magda said...

Αχ τί ωραία συνταγή!

Δεν το πιστεύω ότι το λικέρ της θείας σου κράτησε τόσα χρόνια. Απίστευτο!
Είναι πολύ ωραίο να έχεις τέτοιες αναμνήσεις. Σε δένουν με γεύσεις και αρώματα που ζωντανεύουν όταν φτιάχνεις συνταγές σαν κι αυτές.

Ειρήνη Ε. said...

Sophia Zachari, δεν είναι δύσκολη η παρασκευή αυτού του λικέρ. Ωριμάζει μόνο του μέσα στην γυάλα, με την έκθεσή του στον ήλιο. Η γεύση του είναι καταπληκτική. Δοκίμασέ το!!
Καλό βράδυ.

Ειρήνη Ε. said...

Φωτεινή, οι αναμνήσεις που συνοδεύουν αυτό το λικέρ, είναι πάρα πολλές. Ήταν το απαραίτητο αλκοολούχο κέρασμα, μαζί με τον μπακλαβά της περιόδου των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, του Αγ. Ιωάννου, της Αγ. Ειρήνης που γιορτάζαμε και οι δύο και σε άλλες εξαιρετικές περιπτώσεις!!
Σήμερα προσπαθώ να συνεχίσω αυτήν την γευστική παράδοση, ακολουθώντας το παράδειγμα της θείας μου και να την μεταφέρω στην επόμενη γενεά της οικογένειάς μου. Γευστική τελετουργεία!!!
Καλό σου βράδυ.

Ειρήνη Ε. said...

Ερμιόνη και εγώ το ίδιο κάνω. Είναι τόσο γλυκόπιοτο και αρωματικό, όταν είναι καλοφτιαγμένο!! Είναι να το αφήνεις;
Καλό βράδυ.

Ειρήνη Ε. said...

Summertime blues, λίγη ομοιπαθητική δεν βλάπτει, μήπως και τα βγάλουμε πέρα με αυτόν τον παρατεταμένο καύσωνα!!! Ας γλυκαθούμε με λίγο λικεράκι!!
Καλό σου βράδυ.

Ειρήνη Ε. said...

Selcouth, έχεις την ευκαιρία να ξεκινήσεις εσύ μια όμορφη οικογενειακή παράδοση, από φέτος μάλιστα!! Φτιάξε το ωραίο λικεράκι, και απόλαυσέ το, σε κάθε περίσταση. Τις κρύες μέρες του χειμώνα θα σου προσφέρει το άρωμα και την ζεστασιά του!! Όταν φυλάσσεται σωστά, διαρκεί αρκετά χρόνια, όπως αυτό που δείχνουν οι φωτογραφίες, που είναι αρκετά παλαιωμένο, χωρίς να χάσει τίποτα από τα χαρακτηριστικά του, ως λικέρ.
Καλό βράδυ.

eleni said...

Ειρήνη μου,πάνε πια τα βυσσινάκια μου-φέτος ήταν λίγα-έγιναν γλυκάκι και βυσσινάδα.
Το λικεράκι θυμίζει παλιές,καλές εποχές και είναι γλυκόπιοτο!

Το cheesecake το ζήλεψα,πάντα το φτιάχνει η κόρη μου,γιατί δηλώνω ανεπίδεκτη,ειδικά,στη ζαχαροπλαστική χιχι...
Το σχολιάκι διπλό,λόγω προβλημάτων σύνδεσης.

Τι έγινε έφυγαν και σε άφησαν να φυλάς το σπιτάκι;Διακοπές εσύ;
Φιλιά!

Fanypap said...

Απίθανο!! Το φτιάχνει και η μαμά μου!!!Ευχαριστώ για την συνταγή!!!Θα της κάνω έκπληξη!!!φιλάκια πολλά, να περνάς καλά!!!

Anonymous said...

Το φτιάχνει η γιαγιά μου και η μαμά μου! Είναι πολύ ωραίο!

Tante Kiki said...

Όλο καθυστερημένα σε επισκέπτομαι Ειρήνη μου... αλλά έχω τρεχάματα! Το λικέρ σου το ...ερωτεύτηκα και θα το φτιάξω (αρκεί να βρω βύσσινα)! Υπέροχη συνταγή και υπέροχο λικέρ.
Πολλά φιλάκια

Ειρήνη Ε. said...

Elena, παλαιότερα φτιαχνόταν συχνά στα σπίτια, από τις νοικοκυρές το λικέρ αυτό. Το κρατούσαν για τις "καλές ημέρες". Άλλωστε ήταν ακριβούτσικα τα έτοιμα λικέρ, τα παλιά χρόνια και οι γυναίκες κατέφευγαν στα σπιτικά, που ήταν επίσης, πολύ καλά.
Καλή σου μέρα.

Pela Farsiarotou, φιλολογος/καθηγητρια αγγλικων/ ειδικη παιδαγωγος said...

Από τα αγαπημένα μου λικεράκια!! κι εμένα τα παιδικά μου χρόνια μου θυμίζει! θα πιω ένα στην υγειά σου! cheers!

Ειρήνη Ε. said...

Evie, το λικέρ βύσσινο είναι από τα αγαπημένα λικεράκια!!
Καλή σου ημέρα.

Ειρήνη Ε. said...

eirini, να το επιχειρήσεις οπωσδήποτε!! Δεν θέλει κόπο. Ο ήλιος και το κονιάκ, κάνουν όλη τη δουλειά για μας!!
Καλή σου ημέρα.

Ειρήνη Ε. said...

Ines, este licor é incrível!!!
Bom dia.

Ειρήνη Ε. said...

Margarita, φαντάζομαι ότι θα έχει όμορφη γεύση με τους σπόρους του ροδιού, αν και δεν έχω δοκιμάσει κάτι τέτοιο. Βέβαια δεν είναι εύκολο να βρω αυτήν την εποχή ρόδι, εφόσον οι εποχές που ωριμάζουν αυτά τα δύο φρούτα είναι αντίθετες. Ίσως όμως προσθέτει τα ρόδια όταν το λικέρ είναι ήδη έτοιμο και τα αφήνει μέσα να βγάλουν το άρωμά τους. Αν ξέρεις πως το φτιάχνει, θα μπορούσες να μας πεις; Είναι ενδιαφέρουσα πρόταση.
Καλή σου ημέρα.

Ειρήνη Ε. said...

Μαγδα, το φυλάω σαν "κόρη οφθαλμού"!! Αν συντηρηθεί σωστά το λικέρ, διαρκεί για χρόνια.
Έχω ωραίες αναμνήσεις, συνδεδεμένες με το λικέρ αυτό, που ανασύρονται με κάθε γουλια του!!
Καλή σου ημέρα.

Ειρήνη Ε. said...

eleni, είναι μικρής διάρκειας η εποχή του βύσσινου, γι΄αυτό και σπεύδω να φτιάχνω εγκαίρως ότι γίνεται με αυτό. Βρίσκω ακόμα βύσσινα στην αγορά ή στην λαϊκή.
Η κόρη που είναι ειδική στην ζαχαροπλαστική, μπορεί να φτιάξει το δροσερο cheese cake, με το γιαούρτι και το ανθότυρο, να το χαρείτε όλοι!!
Τα κορίτσια, έφυγαν μερικές μέρες για να ξεκουραστούν και να δροσιστούν στις ωραίες μας παραλίες!
Καλή σου ημέρα.

Ειρήνη Ε. said...

Φανή, τώρα θα το φτιάχνεις μόνη σου το λικεράκι βύσσινο. Είμαι σίγουρη ότι η μητέρα σου θα χαρεί πολύ όταν θα της κάνεις τέτοια έκπληξη!!
Καλή επιτυχία.

Ειρήνη Ε. said...

Beauty str, από ότι βλέπω, υπάρχει η παράδοση στην οικογένεια, στο σπιτικό λικεράκι. Ελπίζω να την συνεχίσεις και εσύ με την σειρά σου.
Καλή σου ημέρα.

Ειρήνη Ε. said...

Κική, όλοι λίγο πολύ, τρέχουμε με τις δουλειές και τις υποχρεώσεις μας. Ελπίζω να βρεις λίγο χρόνο και φυσικά, βύσσινο, να φτιάξεις το δικό σου λικέρ φέτος!!
Καλή σου ημέρα.

Ειρήνη Ε. said...

Pela, σε κερνάμε λικεράκι και ευχόμαστε και εμείς με τη σειρά μας, στην υγειά σου. Εύχομαι φέτος να κερνάς με λικεράκι βύσσινο, φτιαγμένο από τα χεράκια σου!!
Καλή σου ημέρα.

Pansofix said...

Πολύ αγαπημένο λικέρ...και μου φέρνει αρώματα του χωριού μου...

andrik said...

poli wraio to blog sas!!!!!kalws irtha stin parea sou!!!!

Ειρήνη Ε. said...

Σοφία, φαντάζομαι ότι το ίδιο λικέρ ή κάποιο άλλο παρόμοιο, θα έφτιαχναν οι γυναίκες της οικογένειάς σου, στο χωριό. Τα αρώματα και οι γεύσεις τους, μένουν για πάντα φυλαγμένα στο νου και την καρδιά μας!!
Καλό απόγευμα.

Ειρήνη Ε. said...

adrik, ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Σε κερνάμε ένα ποτηράκι λικέρ βύσσινο, για το καλωσόρισμα.
Καλό απόγευμα.

Villy @ For the love of Feeding said...

'Ενα λικεράκι τέτοια ώρα δεν θα μου έπεφτε και άσχημο.. Σας έχω ένα βραβείο εδώ, αν ενδιαφέρεστε! http://fortheloveoffeeding.wordpress.com/2012/07/17/roast-lamb-leg-with-potatoes-award/

Ειρήνη Ε. said...

Villy, σου στέλνω ένα ποτηράκι, μια και το επιθύμησες.
Ευχαριστούμε για το βραβείο.
Καλό βράδυ.

ΝΑΣΙΑ Σ. said...

Ειρήνη μου βρήκα χρόνο και πέρασα και θαύμασα πολλά αυτη η τούρτα με την μερέντα τις σταφίδες κλπ πολύ μου άρεσε!!!Τα λικεράκια μ αρέσουν πολύ και ειδικά το βύσσινο, ετσι ακριβώς το φτιάχνει και η μαμά μου και πραγματικά με το πέρασμα του χρόνου δεν παθαίνει τίποτα.
Πολλά πολλά φιλάκια σε όλες σας!!

Beauty Follower said...

Αχ νοσταλγησα...

Anonymous said...

Καλημερουδια Ειρηνη μου !!!
ειναι το αγαπημενο μου...!! χ ρ ο ν ι α !!! εχω ακομα περιπου 2λιτρα
αν δεν ειμαι Ελλαδα μας ! εδω δεν ειναι μονο οτι δεν εχουμε ηλιο...40 μερες,ουτε 4 αλλα δεν υπαρχουν και βυσσινα !!! στην υγεια σου καρδουλα μου !!! παντα χαρες και εσυ και οσοι πνουν απο τα χερακια σου !!! απο καρδιας Κλειω !!!

Ειρήνη Ε. said...

Νάσια, μας χαροποιεί το γεγονός, ότι μας λές πως σου αρέσουν οι συνταγές μας. Άλλωστε αυτό θέλουμε και εμείς. Οι συνταγές μας να βρίσκουν θέση στις κουζίνες των αναγνωστών μας.
Η τούρτα στην οποία αναφέρεσαι, συνδυάζει ωραία υλικά, που δίνουν δροσερο και γευστικό αποτέλεσμα.
Το λικέρ βύσσινο, είναι από τα αγαπημένα λικέρ. Όταν είναι σωστά φτιαγμένο, διατηρείται αρκετά χρόνια.
Καλό σου απόγευμα.

Ειρήνη Ε. said...

Beauty follower, το λικέρ βύσσινο είναι από τα λικέρ που μας κάνουν να ανατρέχουμε στις παιδικές μας μνήμες. Τότε που βλέπαμε τις γυναίκες της οικογένειάς μας να το φτιαχνουν.
Καλό απόγευμα.

Ειρήνη Ε. said...

Κλειώ σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Δεν ξέρω ακριβώς που ζεις, αλλά για να λες ότι δεν έχετε αρκετή ηλιοφάνεια, μάλλον σε κάποια βόρεια χώρα. Όταν έλθεις στην Ελλάδα, αφού σου αρέσει τόσο πολύ το λικέρ, ψάξε στα καταστήματα παραδοσιακών προϊόντων. Ίσως εκεί μπορέσεις να βρεις.
Καλό απόγευμα.

Kid'sART by Angie said...

το εκανα φετος πρωτη φορα και εγινε καταπληκτικο γιατι τελειωσε κιολας!χιχι! ευχαριστουμε για τα tips!!!! και οπω ςλες κι εσυ μου εφερε τοοοοοοσες αναμνησεις!!!! :)))))

Ειρήνη Ε. said...

Angie, προλαβαίνεις να φτιάξεις ακόμα μια δόση, για να έχεις το χειμώνα. Ένα λικέρ που φτιάχνεται με καλοκαιρινό φρουτάκι, αλλά συνήθως το απολαμβάνουμε το χειμώνα. Για τις κρύες ημέρες του, είναι ότι πρέπει!!!
Καλό βράδυ.

Anonymous said...

Κυρία Ειρήνη, φτιάχνω κάθε χρόνο το λικέρ που γίνεται εξαιρετικό. Ομως φέτος άνοιξα το καπάκι του βάζου στο οποίο το έχω στον ήλιο από την πρώτη εβδομάδα και το λικέρ φούσκωσε ο όγκος του αυξήθηκε πολύ, κάνει μικρές φυσαλίδες και πιέζει το καπάκι και από το το λάστιχο χύνεται συνέχεια. Ξέρει κανείς τι ακριβώς έγινε;

Ειρήνη Ε. said...

Φίλη-ε ανώνυμη-ε, όσα αναφέρεις στο σχόλιο σου είναι κατά την γνώμη μου σημάδια αλλοίωσης του μείγματος που περιέχει το βάζο σου. Κάτι που είναι περίεργο με την ποσότητα του αλκοόλ που θα πρέπει να περιέχει. Κάτι τέτοιο δεν μου έχει συμβεί ποτέ στα λικέρ που φτιάχνω. Δεν ξέρω ποιά συνταγή χρησιμοποιείς αλλά στην θέση σου θα έφτιαχνα το λικέρ από την αρχή. . Διάβασε προσεκτικά τις οδηγίες.
Καλή επιτυχία.

Anonymous said...

(Η ανώνυμη 15.36)
Σας ευχαριστώ για την απάντηση. Από ότι καταλαβαίνω κι εγώ μάλλον είχα βάλει μεγάλη ποσότητα -βύσσινου και ζάχαρης-στο δοχείο , το είχα γεμίσει ασφυκτικά,και σε αυτό πρέπει να οφείλεται το πρόβλημα. Οταν το άνοιξα και αφαίρεσα αρκετή ποσότητα, σταμάτησαν, μετά από μία μέρα, ως και οι φυσαλίδες. Τώρα, όμως προβληματίζομαι αν πρέπει τα πετάξω. Γιατί στην ουσία το διαφορετικό από τις άλλες φορές, είναι το ότι άνοιξα για λίγο το βάζο μετά την πρώτη εβδομάδα στον ήλιο. Λέτε να το πάρω απόφαση και να το πετάξω;
Σας ευχαριστώ και πάλι.
ΦΑΝΗ

Ειρήνη Ε. said...

Φανή, για μεγαλύτερη ασφάλεια και επιτυχία ως προς το αποτέλεσμα, θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις το λικέρ από την αρχή με καινούργια υλικά.
Καλή επιτυχία, καλό καλοκαίρι!!

Unknown said...

Καλησπέρα σας, μόλις εχθές έφτιαξα το λικέρ βήμα βήμα όπως το περιγράφετε! Θα ήθελα να ρωτήσω μήπως θα έπρεπε να αφήσουμε τα βύσσινα με τη ζάχαρη και τα μυρωδικά μόνα τους για 40 ημέρες; Και μετα να προσθέσουμε το κονιάκ; Σημερα σε μια συζήτηση με φίλους μου είπαν ότι ειναι λάθος η παραπάνω συνταγή και ότι έχω φτιάξει βόμβα :)))) σας ευχαριστώ πολυ , Σωτήρης

Ειρήνη Ε. said...

Φίλε Σωτήρη, το λικέρ βύσσινο το φτιάχνω πάντα με την συγκεκριμένη συνταγή ακριβώς γιατί έχει επιτυχημένο αποτέλεσμα. Δεν μου έχει γίνει ποτέ "βόμβα"!!!!!! Δεν μπορώ να γνωρίζω γιατί οι φίλοι σου είπαν κάτι τέτοιο!!! Εφ' όσον ξεκίνησες την διαδικασία παρασκευής του, ακολούθησε την μέχρι τέλους και μην χαλάσεις το λικέρ!!!
Καλή επιτυχία!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...