Wednesday 22 September 2010

Τραβηχτές

Η καταγωγή της μανούλας μου όπως σας έχω ξαναπεί, είναι από την μέσα Μάνη.
Στο σπίτι μας κυριαρχούσαν και κυριαρχούν όλες αυτές οι γεύσεις που παραπέμπουν στα Μανιάτικα σπιτικά.
Θυμάμαι με νοσταλγία, την λαχτάρα που είχαμε με τον αδελφό μου και το καλόπιασμα που έπεφτε στην γιαγιούλα μας για να μας φτιάξει τις περίφημες τραβηχτές, δηλαδή μπαλίτσες από ζυμάρι που τις τραβάς για να πάρουν ένα οβάλ σχήμα και τις τηγανίζεις σε καυτό λάδι.
Οι Μανιάτισσες νοικοκυρές τις έφτιαχναν αρκετά συχνά και σε μεγάλες ποσότητες μιας και είχαν συνήθως πολλά παιδιά.
Ευτυχώς η μανούλα μου μπορεί και μας γυρίζει ακόμη στα παιδικά μας χρόνια αναλαμβάνοντας εκείνη τον ρόλο της γιαγιάς στο σπίτι.
Τις έφτιαξε λοιπόν την Κυριακή και εμείς τι κάναμε? Τις τσακίσαμε όπως ήταν άλλωστε φυσικό !!! ίσα που πρόλαβα να τραβήξω φωτογραφίες !!!

Υλικά για 20 κομμάτια
1 κιλό μπλε αλεύρι Αλλατίνη
2 φακελάκια ξηρή μαγιά
2 ποτήρια του νερού, χλιαρό νερό
2 κουταλάκια του γλυκού αλάτι
4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
Εκτέλεση
Ανακατεύουμε το αλεύρι με το αλάτι, ρίχνουμε την μαγιά, λίγο λίγο το νερό και ζυμώνουμε για 5-6 λεπτά.
Προσθέτουμε το λάδι και ξαναζυμώνουμε για λίγο.
Κάνουμε μια μπαλίτσα με την ζύμη, χαράζουμε έναν σταυρό στην επιφάνεια της, σκεπάζουμε την λεκάνη με ένα μάλλινο πανί και το βάζουμε σ’ ένα ζεστό μέρος μέχρι να φουσκώσει, περίπου 1- 1 ½ ώρα.
Όταν δούμε ότι δεν φαίνεται πλέον ο σταυρός, σημαίνει ότι είναι έτοιμο το ζυμάρι. Επίσης, μπορούμε να το διαπιστώσουμε πατώντας τον δείκτη μας μέσα στο ζυμάρι. Εάν δεν ξανανέβει το ζυμάρι σημαίνει ότι δεν έχει δυνατότητα να φουσκώσει άλλο, άρα είναι έτοιμο.Βάζουμε σ’ ένα πιατάκι λίγο λάδι, βρέχουμε εκεί τα δάκτυλα μας και κόβουμε ένα κομμάτι ζύμης στο μέγεθος μιας μικρής ντομάτας.Αρχίζουμε να τραβάμε δεξιά – αριστερά (εξ'ου και το όνομά τους) ώσπου να έχουμε ένα οβάλ ζυμαράκι, ούτε πολύ ψιλό αλλά ούτε και πολύ χοντρό,Στρώνουμε στο τραπέζι χαρτί ψησίματος και τα αραδιάζουμε επάνω.Βάζουμε αρκετό λάδι σε μια μεγάλη κατσαρόλα (μισό ελαιόλαδο – μισό σπορέλαιο) το αφήνουμε να κάψει καλά και τις τηγανίζουμε।
Το σωστό είναι να τις τηγανίσουμε αμέσως μόλις τις φτιάξουμε γιατί αλλιώς θα ξεραθεί το ζυμάρι. Όταν χρυσίσουν και από τις δυο πλευρές είναι έτοιμες για φάγωμα.
Τις χαράζουμε στην μέση και βάζουμε τυρί-συνήθως φέτα, επίσης μπορούμε να τις σερβίρουμε με ζάχαρη ή με μέλι. Είναι ωραιότερες όταν είναι ακόμη ζεστές.
Καλοφάγωτες !!!!

UPDATE:
Ορίστε και μια γλυκιά τραβηχτή, με μέλι και κανέλα, που έφτιαξε σήμερα κιόλας η Μέτη μας.

28 comments:

Ξανθή said...

Ο τίτλος με εξέπληξε!!λέω κι εγώ τι είναι αυτό!!
Τυχεροί που η μαμά σας ταξιδεύει ακόμα σε τέτοιες γεύσεις!!

Asteri (Maria) said...

Ουάουυυυυυυυυυυ και μου αρέσουν τρελάαααααα!!!!!
Φιλάκια

Ελισσάβετ Γεωργιάδη said...

Αχ τι μου θύμισες τώρα!!! Καλοκαίρι στο Πήλιο, η κυρία Μελανθούλα μας έφτιαχνε τέτοιες Τραβηχτές αλλά εκεί τις ονομάζουν Τηγανοκουλούρες! Και μέσα μας έβαζε φέτα!!!!
Πάει για τύπωμα η συνταγή και σίγουρα θα γίνεται για κολλατσιό της κόρης μου στο σχολείο!!!!

ΙΟΥΛΙΑ said...

Μαρία θα τα κάνω οπωσδήποτε, με ενθουσίασε η ιδέα!
Μπράβο στην μαμά που κρατάει τις παραδοσιακές γεύσεις και μυρωδιές στο σπίτι σας!

Γιώργος said...

"Τραβάτε με κι ας κλαίω", που σημαίνει θέλω τραβηχτή ΤΩΡΑ!!!
Μαράκι είναι αυτό που λέω συχνά, οι "παλιές γυναίκες", με λίγο αλεύρι και λίγο νερό έφτιαχναν "παπάδες"!!!
Τις βλέπω και τις λιμπίζομαι...
Φιλιά πολλά
Καλημέρα Μαράκι :)

Γιαγιά Αντιγόνη said...

Στη Μάνη μας είχαν σερβίρει, αυτή την συνταγή για πρωινό. Ηταν νόστιμο πολύ και κάποιοι έβαζαν μέλι παρ΄όλο που είχε τυρί.
Την ονομασία δεν την γνώριζα.

Καλημέρα Μαρία μου και φιλιά!

Unknown said...

sinxaritiria stin mama ...oi palies nikokires me apla ylika ftiaxnan tis kaliteres lixoudies..
na exete mia kali imera

Μαριλένα said...

Μαράκι μου, φαινονται ωραιότατες!!
κι ακομα πιο ομορφες, γιατί σε ταξιδεύουν στα παιδικά σου χρονια..
φιλιά πολλά!

SpIrToKoYto said...

τί τραβηχτές κοπελίτσα μου...αυτές είναι τραβηχτικές...
θα τις δοκιμάσω ΒΟΥ μου...και πολύ σύντομα μάλιστα...ως εναλλακτική της πίτσας που τρελαίνεται ο καλός μου ( και είναι και φαγανό το σκασμένο,ως γνωστόν..)

σμουαααακκιαααα στα μαγουλάκια...

erifili said...

Τι μου θύμισες τώρα!!!!Η μακαρίτισσα η πεθερά μου όταν ζύμωνε ψωμί κράταγε και λίγο ζυμάρι και έφτιαχνε "λαγάνες".Με τυράκι ή με ζάχαρη και κανέλλα, ή μέλι, όπως και να τις φας είναι υπέροχες. ΄Οσο ήταν τα παιδιά μου μικρά τους έφτιαχνα πολύ συχνά τα βραδάκια.Τώρα πιά μεγαλώσαμε, τα παιδιά έφυγαν, θα φτιάχνω όμως για τα εγγονάκια μου σε 2-3 χρόνια.Φιλιά.

elen said...

Έτσι ακριβώς τις φτιάχνω και εγώ πολλές φορές μόνο που τις μπαλίτσες τις ανοίγω με το πλάστη. Θα τις δοκιμάσω "τραβηχτές" την επόμενη φορά. Είναι τέλειες!!! εκτός από τυράκι μας αρέσουν πολύ και με μελάκι και κανελίτσα!! ξετρελαίνουν μικρούς και μεγάλους. Πολλά φιλιά!!!

ΕΛΕΝΑ said...

Δείτε update και την γλυκιά τραβηχτή που έφτιαξε η Μέτη.
Μαράκι μου εγώ έχω ένα πρόβλημα.
Γλυκιά ή αλμυρή τραβηχτή??
Τι δίλλημα κι αυτό??
Θα προτιμήσω και τις δύο φυσικά!
Μπράβο για άλλη μια φορά στην χρυσοχέρα μανούλα!
Να της δώσεις φιλάκια πολλά!

SpIrToKoYto said...

άμα σας μαλλιοτραβήξω και τις δύο μ'αυτά που μας κάνετε ,θα σας πω εγώ...που η μία κόβει και η άλλη ράβει...

φιλιά update και στις δυό σας...-:)))

eleni said...

Μαρία,παράξενη ονομασία,πρώτη φορά τις ακούω.
Από νοστιμιά δεν το συζητώ,όλα του είδους-λουκομάδες,τηγανίτες-πολύ μ΄αρέσουν.
Με μέλι,αλλά μέσα να έχει ανθότυρο,μμμμ...
Φιλιά!

georgiaxara said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!! ΠΟΛΥ ΝΟΣΤΙΜΟ,ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ ΤΩΡΑ;;;
ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΜΟΥ ΦΤΙΑΧΝΕΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΦΙΛΙΑ!!

ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ said...

Ελλάδα μοσχομυριστή,
μια γεύση χίλια ονόματα,
κάθε τόπος έχει τη δική του ονομασία για αυτές τις τηγανίτες,
το σίγουρο είναι πως όπως κι αν τις λένε τις τσακίζουμε!!!!!!
ζήτω στις μανούλες και τις γιαγιάδες!!!!!!

Σταλαγματιά said...

Νομίζω πως η μυρωδιά τους φτάνει μέχρι εδώ!! ή η πείνα μου φταίει;
:))

Maria said...

μμμμμμμ .....γλειφω τα δαχτυλα μου!καλωs σασ βρηκα!!!!!

eva said...

Πολύ ωραία συνταγή!!!!
Και οι 2 εκδοχές!
Φιλάκια καλό βρδυ!

Amali said...

Μαράκι μου επιτρέπεις να τραβήξω αυτή με την φέτα έτσι;;;
της έχω μία κάποια αδυναμία!!!!
Και αυτή με το ανθότυρο και το μέλι που λέει η Ελένη τέλεια πρέπει να είναι!!!

Πολλά φιλιά

Dorothy said...

Μια γλυκιά και για μένα παρακαλώ! :)

Maria B. said...

γεια σας !

τελικά όλοι τις ξέραμε τις τραβηχτές έστω και με διαφορετική ονομασία!!! Χαίρομαι που σας αρέσουν και εσας και σε μερικούς μάλιστα ξύπνησαν ευχαριστες αναμνήσεις !!

πολλά πολλά φιλάκια και καλά να περνάτε!!!!!

Z. said...

Τέλειο αλμυρογλυκάκι!
Και σίγουρα το ομορφότερο είναι οι αναμνήσεις που κουβαλά μαζί του!
Γεια στα χεράκια της μαμάς, Marie.:)
xxx

Matziris Kostas - δάσκαλος said...

Κι ύστερα σου λένε να μην τρως τηγανιτά! Μα πώς είναι δυνατόν να αντισταθεί κάποιος σ' αυτές τις εικόνες και γεύσεις!!Συγχαρητήρια στη μανούλα σου και σε σένα, Μαρία.

Μαίρη (Ginger) said...

Καλησπέρα, νάμαι κι εγώ! Σκέφθηκα να σας δώσω και την ουγγαρέζικη εκδοχή γιατί αυτή η συνταγή είναι μάλλον η πιό .... πολυεθνική. Λοιπόν εδώ στην Ουγγαρία ονομάζεται λάνγκος και η μικρή διαφορά είναι ότι στην ζύμη προσθέτουν και πατάτα λειωμένη (ξεφλουδισμένη) που έχει βράσει μέσα στο φλούδι της. Στο διάλλυμα γάλα-μαγιάς προσθέτουν και λίγη ζάχαρι. Οταν φουσκώσει το ζυμάρι σχίζουν με το χέρι ένα κομμάτι και το φορμάρουν σαν μικρό δίσκο. Του κάνουν δύο παράλληλες σχισμές στο κέντρο με μαχαίρι και τις τιγανίζουν. Η πιό κλασσική εκδοχή σερβιρίσματος είναι αλειμμένη με λιωμένο σκόρδο, περιχυμένη με ξυνή κρέμα που αντιστοιχεί στο δικό μας στραγγιστό γιαούρτι και με χοντροτριμμένο ημίσκληρο τυρί από πάνω. Πάντως αυτή την εκδοχή της τραβηχτής σε σάντουιτς με φετούλα θα την δοκιμάσω κι εγώ και ο Ούγγρος μου. Φιλιά

Δημιουργία said...

Ομορφες οι τραβηχτες σου, μου θυμισαν τις τηγανιτες που φτιαχνει η μαμα μου.

dhmhtra said...

Αντε να κάνεις ...δίαιτα με συνταγές της Ελενας!
Καλή σου μέρα.

Irene said...

δεν τις ηξερα αυτες τις πιτες. ψαχνοντας για μανιατικες πιτες επεσα επανω τους και σου εκλεψα μια φωτογραφια, ασφαλως βαζοντας το λινκ σου.
ελπιζω μην υπαρχει προβλημα.
τις πιτες παντως θα τις φιαξω οπως και δηποτε.
φιλακια
ειρηνη

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...