Friday 23 November 2012

Μοσχαράκι με πετιμέζι

Σε ηλικία μόλις 1 χρόνου – βρέφος ακόμα – ο πεθερός μου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Σμύρνη.
Οι γονείς του κρατώντας αυτόν και την νεογέννητη αδελφούλα του στην αγκαλιά, μπήκαν σε ένα πλοίο με προορισμό την Ελλάδα.
Στην διάρκεια του ταξιδιού η αδελφούλα του δεν άντεξε δυστυχώς την ταλαιπωρία και «έφυγε».
Στην Ελλάδα οι γονείς του φέρανε την κουλτούρα τους, την κουζίνα της Σμύρνης, και στην καρδιά τους την Αγία Φωτεινή και τον Πανιώνιο, όπως συνήθιζε να μου λέει ο πεθερός μου πολλές φορές.
Ήμουν μαθήτρια ακόμα όταν πρωτογνώρισα την γιαγιά του άντρα μου. Μια γυναίκα που απέπνεε αρχοντιά και καλοσύνη, και που την λάτρεψα από την πρώτη στιγμή.
Συχνά μας καλούσε στο σπίτι της για φαγητό. Αν και σε προχωρημένη ηλικία μαγείρευε εκπληκτικά, η κουζίνα της ήταν γεμάτη μπαχάρια και αρώματα, ακόμα και με απλά υλικά έφτιαχνε αριστουργήματα.
Τις μαγειρικές της γνώσεις μετέδωσε στην πεθερά μου, κι αυτή με την σειρά της σε μένα αργότερα.
Πολλές από τις συνταγές τους τις μαγείρεψα και τις ξαναμαγείρεψα, σε κάποιες άλλες δεν έδωσα και ιδιαίτερη σημασία, ίσως επειδή είχαν υλικά που φοβόμουν ότι δεν θα αρέσουν στα παιδιά μου, όπως το μοσχαράκι με κυδώνια για παράδειγμα, που το λάτρευε όμως ο πεθερός μου.
Το μοσχαράκι με πετιμέζι ήταν από τις σπεσιαλιτέ της γιαγιάς.
Ακόμα θυμάμαι την γεύση του!
Πολύ, πολύ όμως κρεμμυδάκι, μπόλικο σκορδάκι, και μια υπέροχη, ελαφρά γλυκιά σάλτσα που μοσχοβολούσε κανέλλα και γαρύφαλλο.
Την συνταγή κάπου την είχα γράψει,μα όσα κι αν έψαξα δεν κατάφερα να βρω το χαρτάκι που την είχα σημειώσει.
Να όμως που ο Γαστρονόμος σε πρόσφατο τεύχος του έβαλε αφιέρωμα στην κουζίνα της Σμύρνης, κι εκεί ανακάλυψα την συνταγή που έψαχνα.
Την προσάρμοσα όσο μπορούσα στις γεύσεις που θυμόμουνα, κυρίως ως προς τις ποσότητες των μπαχαρικών, και ένα κυριακάτικο μεσημέρι στο τραπέζι μας σερβιρίστηκε μοσχαράκι με πετιμέζι.
Και την ώρα που σέρβιρα στους αγαπημένους μου, η σκέψη μου γέμισε με την εικόνα της γλυκιάς γιαγιάς, όταν αυτή μου σέρβιρε το μοσχαράκι της συνοδευόμενο με ένα υπέροχο πιλάφι, που το είχε τσιγαρίσει σπυρί σπυρί με φρέσκο βούτυρο.
Πάμε να μαγειρέψουμε και μαζί μοσχαράκι με πετιμέζι!
(προσαρμογή συνταγής από τον Γαστρονόμο)
Θα χρειαστούμε:
1,5 κιλό μοσχάρι κομμένο σε όχι πολύ μεγάλες μερίδες
80 γρ. πετιμέζι
3 κρεμμύδια μεγάλα
4 σκελίδες σκόρδο
4 ντομάτες
2 γεμάτες κουταλιές πελτέ
200 ml κόκκινο κρασί
2 ξύλα κανέλας
1 κοφτό κουταλάκι γαρύφαλλο τριμμένο
μισό κουταλάκι μπαχάρι σκόνη
1/4 κουταλάκι μοσχοκάρυδο
αλάτι – πιπέρι
Στην πράξη:
Κόβουμε τα κρεμμύδια σε μικρά καρεδάκια (και όχι σε φετάκια).
Ξεφλουδίζουμε τις ντομάτες και τις τρίβουμε στο χοντρό του τρίφτη.
Λιώνουμε το σκόρδο στην πρέσα του σκόρδου.
Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε τις τριμμένες ντομάτες, τον πελτέ, το μισό πετιμέζι και 50 ml ελαιόλαδο.
Πλένουμε τις μερίδες του κρέατος και τις σκουπίζουμε όσο πιο καλά μπορούμε με απορροφητικό χαρτί κουζίνας.
Στην μεγάλη μας κατσαρόλα βάζουμε ελαιόλαδο και σωτάρουμε τις μερίδες του κρέατος για λίγα λεπτά, ώστε το κρέας να πάρει χρώμα από όλες τις πλευρές.
Αφαιρούμε το κρέας από την κατσαρόλα και ρίχνουμε τα κρεμμύδια.
Τα σωτάρουμε και αυτά μερικά λεπτά, να γυαλίσουν.
Προσθέτουμε το λιωμένο σκόρδο και τα μπαχαρικά, και ανακατεύουμε να αρωματιστεί το λάδι.
Προσθέτουμε στην συνέχεια το κρασί, και ανακατεύουμε ζωηρά να εξατμιστεί το αλκοόλ.
Ρίχνουμε στην κατσαρόλα και το μείγμα με τις ντομάτες, και πολύ λίγο νερό, ίσα να σκεπαστεί το κρέας. Αλατίζουμε.
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα, χαμηλώνουμε την φωτιά και αφήνουμε το φαγητό να μαγειρευτεί για 1,5 ώρα, μέχρι το κρέας να μαλακώσει.
Αν δούμε ότι χρειάζεται κατά την διάρκεια του μαγειρέματος να συμπληρώσουμε νερό, προσθέτουμε λίγο.
Αν πάλι θεωρούμε ότι το φαγητό μας έχει παραπάνω υγρά, όταν τελειώσει το μαγείρεμα θα αφαιρέσουμε το κρέας και θα δυναμώσουμε την φωτιά μέχρι η σάλτσα μας να έχει την επιθυμητή πυκνότητα (πρέπει να είναι μελωμένη).
Πέντε λεπτά πριν ολοκληρωθεί το μαγείρεμα, προσθέτουμε στην κατσαρόλα και το υπόλοιπο πετιμέζι.
Στο περιοδικό ανέφερε ότι ταιριάζει πολύ όμορφα να προσθέσουμε στο φαγητό ένα κλαράκι αρμπαρόριζα, το οποίο θα αφαιρέσουμε μετά το μαγείρεμα.
Εγώ να πω την αλήθεια ξέχασα να το βάλω, θα το κάνω όμως την επόμενη φορά, γιατί σίγουρα θα το φτιάξω πολλές φορές ακόμα αυτό το φαγάκι μέσα στον χειμώνα.
Καλή επιτυχία!

23 comments:

Unknown said...

Καλημέρα Έλενα
Πολύ σιγκινητική η πραγματική ιστορία που μας αφηγήθηκες!Ο ξεριζωμός των Ελλήνων υπήρξε από τις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής ιστορίας με ανθρώπινες απώλειες και πικρές στιγμές..πρέπει να παραδειγματιζόμαστε από τις σκληρές περιπέτειες των Ελλήνων μεταναστών και να παίρνουμε δύναμη από τις προσωπικές αφηγήσεις τους για να πορευόμαστε στις δύσκολες μέρες που βιώνουμε και εμείς σήμερα.
Ο πολιτισμός,τα ήθη και έθιμα που μετέφεραν οι άνθρωποι αυτοί,μας στιγμάτισαν και εμάς που τους υποδεχτήκαμε.Ενσωματώσαμε στη καθημερινότητα μας ,στη ζωή μας τις συνήθειές τους,τις εξαιρετικές μαγειρικές τους συνταγές!Οπως αυτή ,η σημερινή έκπληξη του καλομαγειρεμένου μοσχαρίσιου κρέατος,της απίθανης μελωμένης σάλτσας με το βαθύ πορφυρό χρώμα και την ιδιότροπη γεύση του ανατολίτικου μπαχαριού και της γλυκειάς γεύσης που διακριτικά αφήνει να αιωρείται το πετιμέζι.
Παραδοσιακή συνταγή Έλενα,με συναισθηματικά στοιχεία έντονα,από αγαπημένους προγόνους για ..ψαγμένους απογόνους.Φιλιά πολλά,πολλά.

Irene said...

ελενα, οι μικρασιατες ηρθαν προσφυγες και εγιναν ενα τεραστιο και σημαντικοτατο κεφαλαιο στην συγχρονη ελληνικη ιστορια. εμπλουτισαν τα παντα με την παρουσια τους και την δουλεια τους.
η συνταγη σου μας το θυμιζει.
καλη σου ημερα
ειρηνη

Ειρήνη Ε. said...

Έλενα, πόσα ωραία φαγάκια μας έφεραν οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες της Μ. Ασίας, της Πόλης, της Α. θράκης!! Και με πόση αγάπη τα μαγείρευαν εκείνες οι νοικοκυρές!! Με πόση αγάπη, μετέφεραν τις συνταγές τους στα δικά τους παιδιά, με την ευχή να μην ξεχάσουν τις χαμένες πατρίδες!!
Εξαιρετκή η συνταγή της γιαγιάς, εξαιρετικά μαγειρεμένη από εσένα. Σου εύχομαι ολόψυχα να έρθει η καλή ώρα, που εσύ με την σειρά σου, θα μεταφέρεις την γνώση αυτή, στις νύφες σου και στις εγγονές σου.
Καλή ημέρα να έχουμε.

Lila Xagorari said...

Καλά σε λέω εγώ suiside blonde......μας τρελαίνεις με τις συνταγές, με τις αφηγήσεις.....και γενικώς είσαι μια τρέλα!!

Βάσω - Οι ιστορίες της μαμάς! said...

Οι περισσότερες συνταγές τους είναι πεντανόστιμες καθώς επίσης και το μοσχαράκι σου!

Ξανθή said...

Καλημέρα Έλενα, είναι πολύ ωραίο να έχεις μνήμες ανθρώπων και γεύσεων.
Το φαγητό αυτό το κάνω με κυδώνια και μάλιστα αυτή την Κυριακή θα το κάνω μιας κι έχω αγοράσει πολλά κυδώνια.
Καλό Σ/Κ

SpIrToKoYto said...

μνήμες...μνήμες...εσύ από Σμύρνη,εγώ από τη γιαγιά Ιουλία από τ'Αιβαλί...
απίθανες γεύσεις και αρώματα,Ανατολής και οικογένειας...
να είσαικαλά Λενιώ...-:))

( στο δήλωσα οτι τη βάζω στο SpIrto ε...???...κι αν θες έλα να μου πάρεις το πιάτο πίσω...αν το βρεις...ppp )

sundayspoon said...

Η μαμα μου έχει ρίζες από Μικρά Ασία και ξέρω καλά τι σημαίνουν οι μνήμες αλλά και οι γεύσεις της Ανατολής!
Το φαγητό σου υπέροχο! Το μοσχαράκι φαίνεται τέλεια μελωμένο!

eleni said...

Έλενα,οι Έλληνες της Μ. Ασίας σε όλα τους είχαν αρχοντιά,που μετέφεραν και σε μας-πάντα ήταν πολλά βήματα μπροστά!

Μ΄αρέσουν οι γλυκές,γλυκόξινες γεύσεις στα φαγητά και αφού έχω πετιμέζι θα το φτιάξω για κυριακάτικο.
Φιλιά!

Anonymous said...

Τί τρυφερή διήγηση... Μπράβο! Όσο για την συνταγή, την αρμπαρόριζα την έβαζε και η γιαγιά; Κατερίνα

Ερμιόνη said...

Ελενάκι μου, τι όμορφη και συγκινητική ανάρτηση! Φαντάζομαι πόσες μνήμες θα ξύπνησαν καθώς μαγείρευες το νόστιμο αυτό φαγάκι!
Σίγουρα θα είναι σκέτο γλύκισμα, η κουζίνα της Σμύρνης άλλωστε είναι πασίγνωστη για τα εξαιρετικά πιάτα της!
Φιλιά πολλά!

Eri said...

Γλυκιά μου Έλενα, απολαυστική η ανάρτηση σου σήμερα, με συγκίνησε και μου άρεσε πάρα πολύ. Όλως τυχαία προχθές μου έδωσε μια κοπέλα απο την Σερβία Πετιμέζι και το έχω στο ντουλάπι μου, οπωσδήποτε θα το φτιάξω το φαγάκι.
Φιλάκια πολλά, καλό ΣΚ!

DIMI said...

Τί όμορφη ανάρτηση Ελενα!Γεμάτη όμορφες αναμνήσεις!Η μαγειρική κουζίνα τής Σμύρνης,είναι από τίς καλύτερες!!Εχω μία φίλη πού φτιάχνη αυτήν τήν συνταγή!!Απίθανη γεύση!Θά τήν δοκιμάσω!!Καλό Σ/Κ!Φιλιά!

purpleleath said...

Κοριτσάκι μου, η ανάρτησή σου είναι πολύ γλυκιά και το φαγητό που μαγείρεψες με τόση αγάπη φαίνεται πεντανόστιμο!!! Να είσαι πάντα καλά!!! Πολλά φιλιά

Vita said...

Αχ κι εγώ την στάμπαρα στο γαστρονόμο αυτή τη συνταγή! Αφού τη δοκίμασες και την προσάρμοσες και την προτείνεις θα δοκιμαστεί οπωσδήποτε!

Eleni said...

Ελενα η διήγηση της ιστορίας πραγματικά είναι πολύ συγκινητική!Για το σημερινό φαγάκι δεν έχω λόγια, η μυρωδιά και μόνο μας ξεσήκωσε, μπράβο!Θα το δοκιμάσω σίγουρα!
Φιλάκια πολλά!

elen said...

Πολύ συγικινητική ιστορία Ελενάκι μου κάπως έτσι έφτασε και η γιαγιά μου μικρό κοριτσάκι τότε στο νησί. Μεγάλη και πολίτιμη η γευστική κληρονομιά που μας αφήσανε!! φαντάζομαι μοσχοβολιά. Καλό Σαββατοκύριακο!!

mia said...

Καλησπέρα Ελενα...η μανούλα μου πρόσφυγα...από μαγειρική καταλαβαίνεις....
Πήρα μυρωδιά οικεία....παράτησα το πλέξιμο ...(χάθηκα..άλλά δουλεύω....) και μπήκα....
Φιλάκια κορίτσι μου

Chrisi said...

Με συγκίνησε η ιστορία λόγω καταγωγής αλλα με εντυπωσίασε και η συνταγή πολυ,πρέπει να έχει τέλεια γεύση αυτό το πιάτο.Καλό βράδυ και φιλιά πολλά.

Tante Kiki said...

Συγκινητική η ιστορία αυτή Έλενά μου όπως και πολλές άλλες που αφορούν τους Έλληνες της Σμύρνης!!! Είσαι από τις τυχερές που γευόσουν αυθεντική την κουζίνα της Σμύρνης αλλά είσαι και χρυσοχέρα φιλενάδα που το έφτιαξες τόσο ωραίο, γεμάτο άρωμα και γεύση το πιάτο αυτό!
Μακάρι να είχα λίγο τώρα!!!
Γεια στα χέρια σου και φιλάκια!

donkey and the carrot said...

Τελικά η ιστορία πίσω από ένα πιάτο, δίνει γεύση στη ζωή μας...

syros2js said...

Μπράβο, βρε Έλενα!!!
Υπέροχη ανάρτηση, υπέροχη συνταγή!!!
Όσο για τα γενέθλια του blog, να είστε όλες γερές, δυνατές κ' να μας "σπάτε" κάθε μέρα τις μύτες από τα αρώματα στις κουζίνες σας!!!
Φιλάκια πολλά!!! Καλή εβδομάδα!!!

ΕΛΕΝΑ said...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα καλά σας λόγια!
Βλέπω ότι η κουζίνα της Σμύρνης γεννά σε πολλούς θύμησες, πάντα γευστικές και αξέχαστες.
Το φαγάκι αυτό είναι πραγματικά εξαιρετικό, αξίζει να το δοκιμάσετε, θα σας γοητεύσει με την διαφορετικότητά του και την νοστιμιά του!
Φιλιά πολλά!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...