Για όλες τις μανούλες....

Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι…..
Ντρεπόταν γι΄ αυτήν και ώρες ώρες την μισούσε.
Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στην φοιτητική Λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές, για να βγάζει τα έξοδά τους.
Δεν ήθελε να του μιλάει, για να μην μαθαίνουν οι άλλοι ότι είναι παιδί μιας μητέρας με ένα μάτι.
Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα όταν την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μιαν ανυπόφορη ανατριχίλα.

Μα από μικρός είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του.
Μια μέρα, όταν ακόμα πήγαινε στο Δημοτικό, πέρασε η μητέρα του στο διάλειμμα να του πει ένα «γεια».
Ένοιωσε πολύ στεναχωρημένος. «Πώς μπόρεσε να μου το κάνει αυτό??» αναρωτιόταν! Την αγνόησε, της έριξε μονάχα ένα μισητό βλέμμα και έφυγε..
Την επόμενη μέρα ένας από τους συμμαθητές του φώναξε «εεεεεε , η μητέρα σου έχει μόνο ένα μάτι!!"
Ήθελε να πεθάνει, ήθελε να εξαφανιστεί.
Όταν γύρισε σπίτι, της είπε: «Αν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξ αιτίας σου, τότε καλύτερα να πεθάνεις»
Αυτή δεν του απάντησε…..

"Δεν μ΄ ένοιαζε τι είπε ή τι αισθάνθηκε, γιατί ήμουν πολύ νευριασμένος» είπε αργότερα σε ένα φίλο του. «Ήθελα να φύγω από εκείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της. Έτσι διάβασα πάρα πολύ σκληρά, με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά για σπουδές …. και τα κατάφερα, μα ήλθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη Λέσχη για να με βοηθάει. Δεν μπορούσε να πάει κάπου αλλού??»

Αργότερα παντρεύτηκε. Αγόρασε ένα δικό του σπίτι. Έκανε δικά του παιδιά και ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παιδιά του, την γυναίκα του, την δουλειά του.

Μια μέρα, μετά από χρόνια απουσίας όπως ο ίδιος της ζήτησε, η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί. Δεν είχε δει ποτέ από κοντά τα εγγόνια της.
Μόλις εμφανίστηκε στην πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να γελάνε.
Θύμωσε επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει
Τότε της φώναξε «Πως τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου? Βγες έξω!! Φύγε!!»
Η μητέρα του απάντησε γαλήνια «Ααα πόσο λυπάμαι κύριε! Μάλλον μου έδωσαν λάθος διεύθυνση» κι εξαφανίστηκε χωρίς να καταλάβουν τα μικρά πως είναι η γιαγιά τους.

Πέρασαν χρόνια και μια μέρα βρήκε στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού του μιαν επιστολή για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του από το Δημοτικό σχολείο, που θα γινόταν στην πόλη που γεννήθηκε.
Είπε ψέματα στην γυναίκα του ότι θα έκανε ένα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε.
Όταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε μόνο από περιέργεια.
Οι γείτονες του είπαν ότι η μητέρα του είχε πεθάνει πρόσφατα. Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ.
Του έδωσαν ένα γράμμα που είχε αφήσει γι αυτόν:

«Αγαπημένε μου γιε, σε σκέφτομαι συνέχεια.
Λυπάμαι που ήρθα σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου.
Έμαθα ότι έρχεσαι για την σχολική συγκέντρωση και ένοιωσα πολύ χαρούμενη!
Αλλά φοβάμαι ότι δεν θα είμαι σε θέση να σηκωθώ από το κρεβάτι και να έρθω να σε δω. Έγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν, αν δεν με προφάσεις.
Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα όσο ήσουν μικρός.
Βλέπεις….όταν ήσουν πολύ μικρός, είχες ένα σοβαρό ατύχημα και έχασες το μάτι σου. Δεν θα μπορούσα να σε βλέπω να μεγαλώνεις με ένα μάτι.
Έτσι σου έδωσα το δικό μου! Ήμουν τόσο υπερήφανη που ο γιος μου θα έβλεπε τον κόσμο με την δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι….
Έχεις πάντα όλη την αγάπη μου!
Η μητέρα σου»

Σήμερα είναι η γιορτή της Μητέρας.
Χρόνια Πολλά σε όλες τις μανούλες, που ξέρουν ν’ αγαπούν με τον δικό τους μοναδικό, μεγαλειώδη τρόπο!