Γλυκό κουταλιού συκαλάκι

Το συκαλάκι εκτός από την αρχοντική του εμφάνιση έχει και πολλές πολλές γευστικές περιπλανήσεις !!!
Η καλύτερη εποχή για να μαζέψουμε τα συκαλάκια είναι από 15 Απριλίου μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου. Τώρα δηλαδή είναι η εποχή τους.
Το μέγεθός τους δεν πρέπει να ξεπερνά το μέγεθος του καρυδιού, γιατί αν είναι μεγαλύτερο θα έχει σποριάσει.
Εάν έχει σκληρύνει η φλούδα τους, καλό είναι να το καθαρίσετε και να ακολουθήσετε τις οδηγίες που δίνουμε στην συνταγή μας για καθαρισμένο συκαλάκι εδώ.
Και βέβαια δεν ξεχνάμε ποτέ, ότι όταν μαζεύουμε τα σύκα φοράμε πάντα γάντια μιας χρήσεως, γιατί το γάλα που βγαίνει κατά το κόψιμο προκαλεί μεγάλη φαγούρα.
Πάμε να δούμε τι χρειαζόμαστε για να φτιάξουμε το γλυκό μας!

Υλικά για μια δόση:
35 συκαλάκια
800 γρ. ζάχαρη
4 ποτήρια του νερού, νερό
1 κουταλιά της σούπας μέλι
χυμό από ένα μέτριο λεμόνι
χυμό από ένα μέτριο πορτοκάλι
20 άσπαστα γαρυφαλάκια
μια χούφτα αμύγδαλα ανάλατα και ασπρισμένα
Στην πράξη:
Πλένουμε πολύ καλά τα συκαλάκια και τα κόβουμε λίγο επάνω, στο λαιμό.
Μ’ ένα μυτερό μαχαιράκι αφαιρούμε το σκληρό που είναι κάτω στην βάση του σύκου, κάνοντας με το μαχαιράκι ένα μικρό κυκλάκι.
Με αυτό τον τρόπο ελέγχουμε αν κάποιο σύκο είναι χαλασμένο. Αν τα σποράκια είναι άσπρα, το σύκο είναι εντάξει, αν τα δούμε μαυρισμένα, το πετάμε.
Βάζουμε τα συκαλάκια να βράσουν 3 φορές, σε 3 διαφορετικά νερά, από 10 λεπτά την κάθε φορά.
Στην περίπτωση που είναι πολύ μικρά και πολύ τρυφερά, ίσως χρειαστεί να μειώσουμε τον χρόνο του τελευταίου βρασίματος.
Τα σουρώνουμε και τ’ αφήνουμε στο σουρωτό να κρυώσουν.
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το νερό με την ζάχαρη και τα κάνουμε σιρόπι, φροντίζοντας να είναι καλά δεμένο.
Στύβουμε μαλακά με την παλάμη μας ένα – ένα τα συκαλάκια και τα ρίχνουμε στο έτοιμο σιρόπι που το έχουμε ακόμη στη φωτιά και τα αφήνουμε να πάρουν μαζί 2-3 βράσεις.
Όταν τα στύψουμε, τα συκαλάκια αλλάζουν σχήμα και γίνονται σαν αυτό της φωτογραφίας.

Μην ανησυχήσετε καθόλου, μόλις τα ρίξουμε στο σιρόπι, το σχήμα τους θα επανέλθει!!
Αποσύρουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και τα αφήνουμε 10-12 ώρες μέσα στο σιρόπι.
Όταν περάσει ο αναφερόμενος χρόνος προσθέτουμε στην κατσαρόλα τα γαρυφαλλάκια και τον χυμό του πορτοκαλιού. Βάζουμε στην φωτιά το γλυκό και το ξαναδένουμε.
Όταν δούμε ότι είναι έτοιμο, προσθέτουμε το μέλι, τον χυμό του λεμονιού και τα αμυγδαλάκια. Αφήνουμε να πάρουν μερικές βράσεις και είναι έτοιμο το γλυκάκι μας
Πιάνουμε την κατσαρόλα από τα χερούλια και αρχίζουμε να την κουνάμε δεξιά-αριστερά κάνοντας κυκλικές κινήσεις αρκετές φορές, μέχρι να κρυώσει. Αυτό το κάνουμε για να περάσει το σιρόπι μέσα στα συκαλάκια ούτως ώστε όταν κρυώσουν να έχει μείνει μέσα το σιρόπι και να είναι νόστιμα και καμαρωτά όπως αυτά της φωτογραφίας.
Χωρίς να πιέζουμε τα φρούτα, γεμίζουμε αποστειρωμένα βάζα με το γλυκό και φυλάμε σε δροσερό μέρος ή καλύτερα στο ψυγείο, για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Σημειώσεις και tips:
- Όταν βράζουμε το γλυκάκι μας αλλά ακόμα και όταν θα το τελειώσουμε και για όσο θα είναι ακόμη ζεστό, θα μας μυρίζει έντονα την τραχιά μυρωδιά του φρεσκοκομμένου φύλλου της συκιάς.
Μην ανησυχήσετε και θεωρήσετε ότι κάνατε κάτι λάθος. Μόλις κρυώσει θα βγουν όλα τα αρώματα του σύκου και του γαρύφαλλου και θα είναι σκέτη απόλαυση το άρωμά τους !!
- Στην περίπτωση που έχουν παραβράσει τα συκαλάκια στο νερόβρασμα, βγάλτε τα από την κατσαρόλα πριν το δεύτερο δέσιμο και ξαναβάλτε τα στην κατσαρόλα προς το τέλος μαζί με το λεμόνι και το μέλι και τα αμυγδαλάκια.
- Όταν νεροβράζουμε φρούτα για γλυκό ακολουθούμε την εξής διαδικασία σχετικά με το νερό:
Την πρώτη φορά που τα βράζουμε, φροντίζουμε να έχουν και τα δύο θερμοκρασία δωματίου δηλαδή τα βάζουμε κατευθείαν στο νερό και τ’ αφήνουμε να ξεκινήσουν το βρασμό τους μαζί.
Την δεύτερη και την τρίτη φορά, το νερό πρέπει να είναι βραστό την ώρα που θα τα ρίξουμε μέσα.
Ο κανόνας είναι ότι όσο ζεστό είναι το φρούτο το ίδιο ζεστό πρέπει να είναι και το νερό (τάδε έφη η μετρ των γλυκών του κουταλιού Γιάννα Μπαλαφούτη από την Πυλιακή γη.)

Πάμε τώρα να δούμε λίγα λόγια για τις συκιές.
Οι συκιές χωρίζονται σε αρσενικές και θηλυκές.
Οι αρσενικές είναι ελάχιστες αριθμητικά σχετικά με τις θηλυκές.
Η αρσενική συκιά ονομάζεται ορνός και είναι αυτή που μας δίνει τον πολύ νόστιμο καρπό της για γλυκό.
Τα σύκα της δεν τρώγονται και δεν ωριμάζουν ποτέ. Χρειάζεται όμως για να γονιμοποιηθούν τα σύκα που θα κάνει η θηλυκιά συκιά.
Την μεταφορά της γύρης από τον αρσενικό καρπό στον θηλυκό, αναλαμβάνει ένα μικροσκοπικό έντομο που ονομάζεται «ψήνας».
Ανατρέξτε στο διαδίκτυο για να δείτε εντυπωσιακές λεπτομέρειες για την γονιμοποίηση της συκιάς.

Για το τέλος άφησα το καλύτερο.
Έχετε δει ποτέ άνθη συκιάς? Βέβαια και όχι!
Πως να τα δείτε αφού τα άνθη της συκιάς είναι εσωτερικά και βρίσκονται μέσα στο σύκο?
Είναι τα σποράκια που βλέπουμε όταν ανοίγουμε ένα σύκο!
Μη μου πείτε ότι δεν είναι εντυπωσιακό ????

Φτιάξτε συκαλάκι γλυκό και απολαύστε το είτε μόνο του είτε κομμένο σε φετάκια μέσα σε παγωτό βανίλια.
Οι παλαιότεροι θα νομίζουν ότι τρώνε παγωτό κασάτο και όσο για τους νεώτερους θα είναι μια απόλαυση!
Καλή επιτυχία, να έχετε μιαν όμορφη εβδομάδα!!