Στο πανηγύρι του Αϊ Συμιού

Σήμερα δεν θα σας δώσω συνταγή.
Θα προσπαθήσω να σας περιγράψω όσο πιο πιστά μπορώ ένα ενδιαφέρον έθιμο που επικρατεί στο Μεσολόγγι το τριήμερο του Αγ. Πνεύματος
Στο Μεσολόγγι βρέθηκα πέρυσι τέτοια εποχή, φιλοξενούμενη από φίλους αγαπητούς, για να παρακολουθήσω το πανηγύρι του Αι Συμιού (Αγίου Συμεών).
Τις ημέρες αυτές γιορτάζεται στο Μεσολόγγι η συνέχεια της Εξόδου των Πολιορκημένων(η Έξοδος γιορτάζεται την Κυριακή των Βαΐων).
Είναι ένα μοναδικό πανηγύρι, με θρησκευτικό και κυρίως ιστορικό χαρακτήρα, στο οποίο σημαντικό ρόλο έχουν οι τσιγγάνοι, που τις ημέρες αυτές κατακλύζουν το Μεσολόγγι.Σύμφωνα λοιπόν με την παράδοση, κάποιοι Μεσολογγίτες κατόρθωσαν να ξεφύγουν από τους Τούρκους κατά την Έξοδο. Σ’ αυτό τους βοήθησαν οι τσιγγάνοι, τους οποίους επειδή ήταν μαυριδεροί, οι Τούρκοι δεν τους υποψιάζονταν θεωρώντας τους ως "δικούς" τους. Έτσι οι τσιγγάνοι μπορούσαν να μεταφέρουν μηνύματα ανάμεσα στους Πολιορκημένους και στους "Ελεύθερους". Όσοι Πολιορκημένοι κατάφεραν να ξεφύγουν, έδωσαν ραντεβού στο μοναστήρι του Αι Συμιού.
Αυτά για το ιστορικό μέρος, είναι όσα στοιχεία κατάφερα να συγκεντρώσω.
Κι ας έλθουμε στο ίδιο το πανηγύρι.
Πρωταγωνιστές στο πανηγύρι αυτό, είναι οι "παρέες". Οι παρέες αποτελούνται από 10-20 άτομα. Αρχηγός τους είναι ο καπετάνιος, που συνήθως είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία μέλος της παρέας.
Αυτός θα ρυθμίσει πόσα χρήματα θα πρέπει να προσφέρει το κάθε μέλος, τα οποία δεν είναι και λίγα, γύρω στις 2000-2500 ευρώ ο καθένας άκουσα να λέγεται!!Οι παρέες χωρίζονται στους αρματωμένους και στους αλογάρηδες.
Οι αρματωμένοι φορούν τοπικές ενδυμασίες, τους ντουλαμάδες, και φυσικά είναι ζωσμένοι με άρματα.Οι αλογάρηδες, συνήθως οι νεότεροι σε ηλικία, φορούν χακί ή μπλε παντελόνι και πουκάμισο.Όλοι έχουν στην πλάτη τους μια λαμπάδα, που είναι το τάμα τους, που θα αφήσουν την τελευταία μέρα του πανηγυριού στο μοναστήρι του Αι Συμιού.Σήμα κατατεθέν όλων, η γαρδένια. 2-3 γαρδένιες έχουν καρφιτσωμένες πάνω τους ο καθένας. Γι αυτό και σε κάθε κήπο αυτή την εποχή, βλέπει κανείς τεράστια βαρέλια με γαρδένιες.
Όλες οι παρέες συνοδεύονται από 2-3 τσιγγάνους η κάθε μία, που επί 3 μέρες παίζουν ασταμάτητα με νταούλια και ζουρνάδες. Έτσι σε όλο το Μεσολόγγι ακούγεται επί 3 συνεχώς μέρες ο ίδιος ήχος.Το πανηγύρι ξεκινά το βράδυ του Σαββάτου, όπου οι "παρέες", συγκεντρώνονται στα στενά σοκάκια τη πόλης. Κάθονται στις ταβέρνες, όπου η κάθε παρέα επί 3 μέρες θα έχει το δικό της τραπέζι. Τρώνε, πίνουν, τραγουδούν, ενώ οι τσιγγάνοι δεν σταματούν να παίζουν μουσική όπως είπαμε. Για την προσφορά τους αυτή, οι παρέες τους ραίνουν ακατάπαυστα με ..... χαρτονομίσματα. Μπορείτε να φανταστείτε στο τέλος του τριήμερου τι χαρτονομίσματα έχουν συγκεντρώσει οι τσιγγάνοι.
Το πρωί της Κυριακής, ο πρώτος της παρέας, μαζί με τους τσιγγάνους που δεν σταματάν να παίζουν, θα πάει να πάρει από το σπίτι του τον δεύτερο της παρέας.Μετά και οι δυο μαζί τον τρίτο της παρέας και πάει λέγοντας. Τελευταίο θα πάνε να πάρουν τον καπετάνιο. Σε κάθε σπίτι η νοικοκυρά πρέπει απαραιτήτως να τρατάρει πίτες, κρέας, ουζομεζέδες, ποτά, κρασιά, ούζα και το τοπικό γλυκό τους, το ραβανί, που δεν έχει καμιά σχέση με το ραβανί που ξέρουμε όμως. Τελείως διαφορετικό!Αφού συγκεντρωθούν όλοι, συνεχίζεται το φαγοπότι και το γλέντι στις ταβέρνες, στα γνωστά τραπέζια της κάθε παρέας (είπαμε - 3 μέρες τα κρατάει η κάθε παρέα), τα όργανα δεν σταματάν να παίζουν, ο γνωστός ήχος από νταούλια και ζουρνάδες ίδιος και απαράλλαχτος, αφού όταν έφυγα από το Μεσολόγγι ένοιωθα ότι κάτι μου λειπε!!
Το απόγευμα της Κυριακής όλες οι παρέες θα συγκεντρωθούν στην Μητρόπολη, τον Άγιο Σπυρίδωνα, θα προσκυνήσουν και θα πάρουν την Σημαία τους, την σημαία των Εξοδιτών όπως την λένε. Κατόπιν πηγαίνουν στον Κήπο των Ηρώων, όπου και γίνεται η επιμνημόσυνη δέηση.Μετά ξεκινά η παρέλαση αρματωμένων και αλογάρηδων.Όλοι κατευθύνονται προς το μοναστήρι του Αι Συμιού, το οποίο βρίσκεται σε μια υπέροχη τοποθεσία, με νερά και πλατάνια. Εκεί το γλέντι, στο οποίο συμμετέχουν πλέον όλοι, παρέες, ντόπιοι, επισκέπτες, θα συνεχιστεί μέχρι τα ξημερώματα της Δευτέρας.Το πρωί της Δευτέρας, του Αγ. Πνεύματος δηλαδή, στο μοναστήρι γίνεται Λειτουργία, μέσα σε πολύ κατανυκτική ατμόσφαιρα. Τιμούν τους Εξοδίτες που κατέφυγαν στον περίβολο του μοναστηριού, αλλά που οι εχθροί το είχαν πληροφορηθεί κι έτσι τους ανακάλυψαν και τους εκτέλεσαν. Στην μνήμη τους έχει υψωθεί ένας μεγάλος άσπρος σταυρός.
Μετά οι παρέες, επιστρέφουν στα τραπέζια τους, κάτω από τα πλατάνια και συνεχίζουν το γλέντι μέχρι το βράδυ, οπότε και επιστρέφουν στην πόλη και τελειώνει το τριήμερο γλέντι τους.